سلام داداشم بعد از بار شیمی درمانی بعد از هر بار سرطان هوچکین برگشت کرده و حتی بعد از پیوند مغز استخوان دوبار ه برگشت کرده و 3سال است از طریق طبهای اسلامی و سنتی توانستیم یه جورایی او را محافظت کنیم ولی ضعف جسمانی به شدت اورا اذیت میکنه ولی بخاطر شیمی درمانی ها سیستم گوارشی ضعیف شده و او را ضعیف کرده هم به غذاهای مزاج گرم حساسیت داره و هم به سرد لطفا درباره تغذیه او راهنمایی کنید

سلام دکتر جان سه سال است غدد لنفاوی بنده در تمام نقاط کشاله ران و زیر بغل و گردن بزرگ شده اند و کوچک نمی شوند .تمام آزمایشات خون تا به حال خوب و نرمال بوده ولی درد در تمام نقاط ذکر شده وجود دارد.نمیدانم لنفوم است یا نه.چکار کنم

سلام خواهرم الان شش ماهه که شیمی درمانی می کنه .پزشکش گفته که توده ها تقریبا ازبین رفته. همین یک هفته پیش با تشخیص پنومونی یک هفته بستری شده بود.تنگی نفسش قبل از پنومونی شروع شد و تا الان هنوز ادامه داره . تنگی نفس شدیدی داره که اونو از پا انداخته. پزشکش فقط براش تئوفیلین تجویز کرده که اصلا حالشو بهتر نکرده. نمیدونم براش چی کار کنم . اون الان یک ماهه که اینطوریه و من نمیدونم که باید چه کار کنم. لطفا بگید این تنگی نفس به خاطر چیه و چقدر طول میکشه؟

با درود
لنفوما با انواعی از عوامل خطر ( رژیم غذایی، مواد شیمیایی، تماس محیطی و عفونت ها در ارتباط است لنفوما، سرطان سلول های خونی سفید ( لنفوسیت ها ) در سیستم لنفاوری هستند. دو نوع لنفوما به نام لنفومای هوچکین و غیر هوچکین وجود دارد.
لنفوم هوچکین یکی از دو نوع سرطان رایج در سیستم لنفاوی ( بخشی از سیستم ایمنی بدن ) است در این بیماری سلول های سیستم لنفاوی غیر طبیعی رشد می کنند. و توانایی بدن را برای مبارزه با عفونت کاهش می دهد. نوع دیگر سرطان سیستم لنفاوی لنفوم غیر هوچکین است. که رایج تر است. ولی لنفوم هوچکین در صورت تشخیص و درمان پیش آگهی بهتری دارد. علائم لنفوم هوچکین ( تورم بدون درد غدد لنفاوبی گردن، زیر بغل، یا کشاله ران ) و در برخی از افراد علائم ( خستگی مداوم، خارش، سرفه، تنفس مشکل و یا درد قفسه سینه، کاهش اشتها، کاهش وزن، تب و لرز، عرق شبانه، خستگی، خارش و ضعف بدنی ) وجود دارد.. لنفوم هوچکین در میان نوجوانان و بالغین در سن 15 - 35 سال و در بزرگسالان در 55 سال و بالاتر شایع است. مطالعات تصویر برداری مانند ( سی تی اسکن، PTE, MRI ) برای تعیین مرحله لنفوم هوچکین لازم است. درمان لنفوم هوچکین به علائم، مرحله، محل بیماری و سن و سلامت بیمار بستگی دارد. درمان لنفوم هوچکین شامل پرتو درمان یا شیمی درمانی است و پیگیری منظم معاینات پس از درمان لنفوم هوچکین مهم است. لنفوم هوچکین معمولا زمانی آغاز می شود که یک لنفوسیت ( معمولاً یک سلول B ) غیر طبیعی می شود. سلول های غیر طبیعی رید اشترنبرگ تقسم شده و از خودش کپی برداری می کند این سلول ها بدن را در برابر عفونت ها و یا سایر بیماری محافظت نمی کنند و تجمع سلول های اضافی اغلب توده ای از بافت به نام تومور را تشکیل می دهد.
تشخیص لنفوم هوچکین
معاینه بالینی تورم ( غدد لنفاوی در گردن، زیر بغل و کشاله ران ) و بزرگی کبد و طحال نشان می دهد.
تست هاس تشخیصی ( اشعه ایکس، سی تی اسکن، MRI و توموگرافی انتشار پوزیترون PET و جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی متورم که دقیق ترین روش است که با نمونه برداری و دیدن سلول های رید استرنبرگ در زیر میکروسکوپ هوچکین کلاسیک تشخیص داده می شود.
مرحله بندی لنفوم هوچکین
مرحله 1 سرطان به گره لنفاوی یک منطقه و یا یک ارگان واحد محدود است.
مرحله 2 در این مرحله سرطان در دو گره لنفاوی متفاوت است و در بخشی از بافت یا اندام و غدد لنفاوی مجاور وجود دارد ولی به یک بخش از بدن در بالا و یا زیر دیافراگم محدود است .
مرحله 3 سرطان به غدد لنفاوی بالا و پایین دیافرام بخش شده است و ممکن است در یک بخشی از بافت یا ارگان نزدیک گره غدد لنفاوی و یا در طحال باشد
مرحله 4 در این مرحله پیشرفته ترین لنفوم هوچکین است سلول های سرطانی در قسمت های مختلفی از یک یا چند ارگان و یا بافتها انتشار یافته است علاوه بر گره لنفاوی در سایر قسمت های بدن مانند ( کبد، ریه و یا استخوان وجود دارد.
درمان لنفوم هوچکین
شیمی درمانی یک درمان دارویی است که با استفاده از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های لنفوم استفاده می شود داروی شیمی درمانی خود را از طریق جریان خون می تواند به تمام نقاط بدن برساند. در لنفوم مراحل اولیه شیمی درمانی به همراه پرتو درمانی استفاده می شود که پرتو درمانی پس از شیمی درمانی استفاده می شود در لنفوم هوچکین پیشرفته ممکن است شیمی درمانی به تنهایی و یا همراه پرتو درمانی استفاده شود.
عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی مانند ( ریزش مو، تهوع و اگر در دراز مدت استفاده شوند عوارضی مانند ( آسیب های قلبی، ریوی و مشکلات باروری و سرطان های دیگری مانند لوسمی ایجاد می شود.
پرتو درمانی با استفاده از پرتو های پر انرژی مانند اشعه ایکس برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می شود در لنفوم هوچکین کلاسیک پرتو درمانی به تنهایی می تواند استفاده شود اما اغلب بعد از شیمی درمانی استفاده می شود. خطرات پرتو درمانی مانند ( خستگی، قرمزی پوست، ریزش مو، بیماری های قلبی، سکته مغزی، مشکلات تیروئید، ناباروری و سرطان هایی مانند سرطان پستان و ریه می باشد.
تغذیه در لنفوم هوچکین
بدن شما برای حفظ وزن خوب نیاز به کالری دارد همچنین نیاز به مقدار پروتئین کافی برای حفظ قدرت بدنی دارد خوب غذا خوردن به شما کمک می کند تا احساس بهتر و انرژی بیشتری داشته باشید. گاهی اوقات مخصوصا در طول درمان و یا بلافاصله بعد از آن شما ممکن است غذا خوردن را احساس نکنید و خسته و ناراحت باشید و دریابید که غذاها طعم خوبی ندارند و عوارض جانبی درمان مانند ( بی اشتهایی، تهوع، استفراغ یا زخم دهان ) که می تواند غذا خوردن را برای شما سخت کند پیاده روی ، یوگا، شنا و فعالیت های دیگر می تواند شما را قوی نگه دارد و انرژی شما را افزایش می دهد. ورزش ممکن است درد و حالت تهوع شما را کاهش دهد. درمان را ساده تر و استرس شما را کاهش می دهد. مکمل های غذایی شامل عصاره سویا، شیر سویا، آجیل سویای بوداده، کنسرو دانه سویا و ویتامین های A, D, C,E و زنجبیل، روغن ماهی و سیر در درمان موثر است. مقدار کافی میوه و سبزیجات بخورید چند بار در روز چای سبز مصرف کنید اسید های چرب امگا 3 ( گردو، بذر کتان زمینی و ماهی آب سرد ( ماهی آزاد و ساردین ) را در رژیم غذایی خود افزایش دهید.
پیگیری و مراقبت
پس از درمان هوچکین مراقبت های منظم لازم است حتی زمانی که دیگر هیچ نشانه ای از سرطان وجود ندارد این بیماری ممکن است دوباره برگشت نماید زیرا سلول های غیر قابل تشخیص لنفوم ممکن است جایی در بدن شما پس از درمان باقی بماند. افراد تحت درمان لنفوم هوچکین شانس ابتلا به بیاریهای قلبی، سرطان خون، ملانوما، لنفوم غیر هوچکین، سرطان استخوان، پستان، ریه، معده و تیروئید را دارند لذا معاینات منظم ( یک معاینه بالینی، آزمایش خون، گرافی قفسه صدری، سی تی اسکن و آزمون های دیگر ) به تشخیص کمک می کند. پس از درمان افراد مبتلا به لنفوم هوچکین ممکن است واکسن آنفولانزا را دریافت کنند.
لنفوم غیر هوچکین
لنفوم غیر هوچکین نوعی سرطان است و به دو نوع B و T تقسیم می شود لنفوم فولیکولارغیر هوچکین رشد آهسته دارد.
فاکتور هایی که ریسک بیماری لنفوم فولیکولار را بدتر می کند.
افزایش لاکتات دهیدروژناز ( LDH ) یک پروتئین موجود در خون است که آسیب بافت های قلب، کبد و کلیه را نشان می دهد.
سطح هموگلوبین غیر طبیعی ( کمتر از 12 گرم در دسی لیتر ) باشد.
سرطان در بیش از 4 گره لنفاوی باشد.
سن 60 سالگی و بیشتر باشد.
مرحله 3 بیماری باشد.
بیمارانی که سه فاکتور یا تعداد بیشتری از این عوامل خطر را دارند پیش آگهی بدتری دارند و ممکن است در آنها نیاز به درمان فشرده تری باشد. مشخص کردن آنتی ژن CD20 که یک پروتئین در سطح سلول است برای شروع شیمی درمانی لازم است
پیش آگهی لنفوم فولیکولار
میانگین عمر 5 ساله ( 0 تا 1 فاکتور کم خطر ) 90.6% (2 فاکتور خطر متوسط) 77.6% ( 3 فاکتور خطر بالا ) 52.5%
میانگین عمر 10 ساله ( 0 تا 1 فاکتور کم خطر ) 70.7% ( 2 فاکتور خطر متوسط) 50.9% ( 3 فاکتور خطر بالا ) 35.5%
لنفوم فولیکولار به سه دسته طبقه بندی می شود.
Follicle center cell grade 1 سلول های فولیکولی کوچک است
Follicle center cell grade 2 سلول های فولیکولی مخلوط بزرگ و کوچک است
Follicle center cell grade 3 سلول های فولیکولی بزرگ است این سرطان با رویکرد تهاجمی درمان می شود.
درمان لنفوم فولیکولار
انتخاب روش درمان به عوامل زیر دارد
نوع لنفوم ( مثلاً لنفوم فولیکولار )
سرعت رشد سرطان ( آیا لنفوم کند رشد است یا مهاجم )
مرحلۀ سرطان ( لنفوم کجا وجود دارد )
سن بیمار
در لنفوم غیر هوچکین با رشد کند که هنوز علائمی ایجاد نکرده است نیازی به درمان فوری نیست باید وضعیت سلامتی بیماری به طور کامل بررسی شود و به محض شروع علائم بیماری درمان را شروع کرد. در صورتی که لنفوم غیر هوچکین کند رشد همراه با بروز علائم است باید شیمی درمانی به همراه درمان بیولوژیک شروع شود پرتو درمانی در کسانیکه لنفوم مرحله یک یا مرحله دو دارند شروع می شود. و در صورتی که لنفوم مهاجم دارید از درمان شیمی درمانی، درمان بیولوژیک و پرتودرمانی استفاده می شود