مشخصات گياهي رازيانه
رازيانه گياهي يک ساله با سابقه ي منشعب و پوشيده از گره ي سبز مايل به آبي ست که در انتهاي ساقه ها، گل هاي چتري آن به رنگ زرد طلايي است. رازيانه گياهي است علفي و پايا از خانواده ي چترپايان که ميوه هاي آن قابل استفاده است.
رازيانه به نام هاي باديان، بادتخم، شمر، بساس، باديون و رازيانج نيز معروف است.
اين گياه در اروپا و آسيا بخصوص در مناطقي با آب و هواي مديترانه يي انتشار دارد. در ايران در مناطق شمال ايران و در دامنه هاي البرز و در مسير رودخانه بطور خودرو ديده مي شود.
موارد استفاده رازیانه
در قديم به عنوان يک گياه دارويي بر عليه سرفه، سردرد و براي تهيه ي مرهم بکار مي رفته است و امروزه به عنوان يک گياه معطر در باغچه و مزارع کاشته مي شود.
خواص درماني ديگر اين گياه رازیانه
ضد نفخ، ضد اسپاسم خفيف گوارش و به عنوان افزايش دهنده ي شير مادر بکار مي رود.
آثار فارماکولوژيک: اسانس رازيانه روي عضلات صاف حيوانات اثر اسپاسموليتيک دارد و پليمرهاي آنتون موجود در گياه که ترکيبات استروژنيک فعال دارد، به عنوان آثار فزاينده ي شير مادران بکار مي رود.
مقدار مصرف رازیانه
پنج تا هفت گرم از ميوه يا اسانس آن را در روز مي شود استفاده کرد.
موارد منع مصرف رازیانه
مصرف زياده از حد ميوه ي رازيانه مي تواند اثرات سمي داشته باشد.
منبع: 7 روز زندگي- ش 87