سرترالین Sertraline

طبقه دارو و مکانیزم: سرترالین متعلق به یک کلاس از داروها به نام مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین ( SSRIs ) است داروهای دیگر در این کلاس فلوکستین ( Prozac, Sarafem )، پاروکستین ( Brisdelle, Paxil, Paxil CR, Pexeva )، سیتالوپرام ( Celexa ) و فلووکسامین ( Luvox CR ) می باشد سروتونین یک انتقال دهنده عصبی ( فرستنده شیمیایی ) تولید شده توسط سلول های عصبی در مغز است که توسط اعصاب برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می شود عصب سروتونین را به فضای اطراف آن عرضه می کند سروتونین در سراسر فضا سفر کرده و به گیرنده های سطح اعصاب مجاور متصل می شود یا آن به گیرنده در سطح عصب که آن را تولید می کند متصل می شود و پس از آن توسط عصب گرفته شده و دوباره منتشر می شود ( این یک فرایند برداشت مجدد نامیده می شود ) مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین از باز جذب سروتونین جلوگیری می کنند بنابر این سطح سروتونین در مغز در حال تغییر می شود.
اعتقاد بر این است که برخی از بیماری ها مانند افسردگی با اختلال در تعادل بین سروتونین و سایر نوروترانسمیترها ایجاد می شود نظریه ای وجود دارد که داروهایی مثل سرترالین تعادل شیمیایی در میان انتقال دهنده های عصبی در مغز را باز می گرداند FDA سرترالین را در دسامبر 1991 تایید کرده است.
سرترالین ( Sertraline ) برای درمان افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواسی جبری، اختلال استرس پس از ضربه، اختلال اضطراب اجتماعی ( هراس اجتماعی)، و یک شکل شدید سندرم قبل از قاعدگی ( اختلال ملال پیش از قاعدگی ) استفاده می شود.
این دارو ممکن است خلق و خوی، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و ممکن است به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند ممکن است ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات هراس را کاهش دهد همچنین ممکن است سبب کاهش تکرار در حرکاتی مانند ( شستن دست، شمارش، و چک کردن ) شود. سرترالین به عنوان یک مهار کننده ی انتخابی بازجذب سروتونین ( SSRI ) شناخته شده است این دارو سبب بازیابی تعادل در یک ماده طبیعی خاصی به نام ( سروتونین ) در مغز می شود.