هپارین Heparin
توضیحات
هپارین یک ماده ضد انعقاد (رقیق کننده خون) است که مانع از تشکیل لخته خون می شود. هپارین برای درمان و جلوگیری از لخته شدن خون در رگ ها، شریان ها، یا ریه استفاده می شود. هپارین نیز قبل از عمل جراحی به منظور کاهش خطر لخته شدن خون استفاده می شود. این دارو ممکن است در پیشگیری و درمان لخته شدن خون در ریه ها یا پاها ( از جمله در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی ) استفاده شود. همچنین ممکن است برای جلوگیری از لخته شدن خون پس از عمل جراحی، در طول دیالیز، در طول انتقال خون، در هنگام جمع آوری نمونه خون و یا زمانی که یک فرد قادر به حرکت برای یک مدت طولانی نیست استفاده می شود. هپارین کمک می کند تا جریان خون به آرامی با ساخت یک ماده طبیعی خاص ( پروتئین ضد لخته شدن ) در بدن بهتر کار کند. آن به عنوان یک ماده ضد انعقاد شناخته شده است.
عوارض دارو
درد خفیف، قرمزی، التهاب در محل تزریق ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات باقی بماند یا بدتر شود با دکتر یا داروساز خود به سرعت تماس بگیرید. بسیاری از مردم با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارد.
اگر شما هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: تورم در محل تزریق، درد استخوان، به راحتی شکستن استخوان دارید با پزشک در میان بگذارید.
اگر اثر این دارو بر روی پروتئین های لخته شدن خود بیش از حد باشد می تواند باعث خونریزی شود. اگر شما هر نشانه ای از خونریزی شدید، از جمله درد غیر معمول، تورم، ناراحتی، خونریزی طولانی مدت از محل برش یا لثه، خونریزی مداوم بینی، قاعدگی طولانی مدت، به آسان کبود شدن، ادرار تیره، مدفوع سیاه، سردرد شدید، سرگیجه غیر معمول دارید با پزشک در میان بگذارید.
اگر شما هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی از جمله: درد، از دست دادن حس دربازو یا پاها، تغییر در رنگ بازو یا پاها، درد قفسه سینه، مشکل تنفسی، گیجی، ضعف در یک طرف بدن، لکنت زبان، تغییرات بینایی دارید باید کمک پزشکی دریافت کنید. واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر شما متوجه هر گونه علائم واکنش حساسیتی جدی، از جمله: راش، خارش، تورم ( به خصوص در صورت، زبان و گلو )، سرگیجه شدید، تنفس مشکل باید کمک پزشکی دریافت کنید.
برخی از عوارض جانبی می تواند جدی باشد. اگر شما تجربه هر یک از این علائم زیر را دارید با دکتر خود تماس بگیرید:
کبودی یا خونریزی غیر معمول.
استفراغ خونین یا به رنگ قهوه.
مدفوع شامل خون قرمز روشن و یا سیاه و قیری است.
خون در ادرار.
خستگی بیش از حد.
تهوع.
استفراغ.
درد قفسه سینه، فشار، فشار یا ناراحتی.
ناراحتی در بازوها، شانه، فک، گردن.
سرفه خونی.
تعریق بیش از حد.
سردرد ناگهانی و شدید.
سبکی سر و غش کردن.
از دست دادن ناگهانی تعادل و هماهنگی.
مشکل در راه رفتن ناگهانی.
بی حسی ناگهانی و یا ضعف صورت، دست یا پا، به خصوص در یک طرف بدن.
سردرگمی ناگهانی، یا مشکل در صحبت کردن و یا درک گفتار.
مشکل دیدن در یک یا هر دو چشم.
تغییر رنگ پوست به بنفش یا سیاه.
درد و کبودی یا تیره شدن دستها و پاها.
خارش و سوزش، به خصوص در کف پا.
لرز.
تب.
کهیر.
راش.
خس خس.
تنگی نفس.
مشکل تنفس یا بلع.
گرفتگی صدا.
نعوظ دردناک که برای ساعت ها طول می کشد.
تداخل های دارویی
برخی از محصولات که ممکن است با این دارو تعامل داشته باشند عبارتند از: mifepristone، oritavancin، telavancin می باشد.
گاهی اوقات این دارو با دیگر داروهای "نازک کننده خون" یا داروهای با اثرات ضد پلاکت مانند آسپرین، کلوپیدوگرل یا وارفارین با هم استفاده می شود. اگر دکتر شما ترکیبی از این داروها را تجویز می کند او از نزدیک برای به حداقل رساندن خطر خونریزی با ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی نظارت خواهد کرد.
در حالی که شما از هپارین استفاده می کنید استفاده از برخی از داروها همراه آن می تواند خطر خونریزی داشته باشد این داروها مانند آسپیرین یا دیگر NSAIDS داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی از جمله [ایبوپروفن (ادویل، موترین)، ناپروکسن (Aleve, Naprosyn, Naprelan, Treximet)، سلکوکسیب (Celebrex)، دیکلوفناک (Arthrotec, Cambia, Cataflam, Voltaren, Flector Patch, Pennsaid, Solareze)، ایندومتاسین (Indocin)، ملوکسیکام (Mobic)، کتوپروفن (Orudis)، کتورولاک (Toradol)، مفنامیک اسید (Ponstel)، نابومتون (Relafen)، پیروکسیکام (Feldene) و دیگران]
سایر داروهایی که روی تزریق هپارین تاثیر می گذارد عبارتند از:
وارفارین (Coumadin, Jantoven)
دیگوکسین (digitalis, Lanoxin, Lanoxicaps)
دی پیریدامول (Persantine)
هیدروکسی کلروکین(Plaquenil, Quineprox)
سیگار نیکوتین، آدامس و پچ های پوستی.
نیتروگلیسیرین (Nitro Dur, Nitrolingual, Nitrostat, Transderm Nitro)
یک آنتی بیوتیک مانند دمکلوسایکلین(Declomycin)، داکسی سایکلین(Adoxa, Alodox, Avidoxy, Oraxyl, Doryx, Oracea, Vibramycin)، مینوسیکلین (Dynacin, Minocin, Solodyn) یا تتراسایکلین (Ala-Tet, Brodspec, Panmycin, Sumycin, Tetracap)
داروهای خواب آور سرماخوردگی و آلرژی، بنادریل، کلر تریمتون، Dimetapp، Sominex، تیلنول PM و دیگران)
سالیسیلاتها مانند آسپیرین،Nuprin ، Kaopectate، KneeRelief، پپتو بیسمول، TRICOSAL،Pamprin Cramp Formula، Trilisate و دیگران.
این لیست کامل نیست و داروهای دیگری نیز ممکن است با هپارین تداخل کنند
مراقبت های پرستاری
این دارو به داخل ورید و یا زیر پوست تزریق می شود این دارو به ماهیچه تزریق نمی شود.
اگر شما هپارین را در زیر پوست تزریق می کنید محل تزریق را با الکل تمیز کنید. محل تزریق را هر بار برای کاهش آسیب زیر پوست تغییر دهید. از این دارو هر روز در یک استفاده کنید. دکتر شما ممکن است این دارو را به یک داروی ضد انعقاد خوراکی ( مانند وارفارین ) تبدیل کند.
اگر شما به محصولات گوشت خوک حساسیت دارید قبل از استفاده از هپارین، با دکتر یا داروساز خود بگویید.
قبل از استفاده از این دارو، با دکتر خود و یا داروساز سابقه پزشکی خود، به خصوص تعداد بسیار کم پلاکت (ترومبوسیتوپنی)، خونریزی غیر قابل کنترل، فشار خون بالا، مشکلات قلبی (مانند عفونت قلب، حمله قلبی)، عمل جراحی اخیر، سرطان، خونریزی یا اختلالات انعقادی (مانند هموفیلی، کمبود آنتی ترومبین III)، زخم معده یا روده، بیماری کبد، خونریزی فعلی یا اخیر (دوره قاعدگی ).
این دارو ممکن است سبب خونریزی معده شود. از نوشیدنی های الکلی اجتناب کنید.
قبل از جراحی، یا دندانپزشک مصرف این دارو را با دکتر در میان بگذارید.
این دارو حاوی سدیم است. اگر شما یک رژیم غذایی با نمک محدود دارید و یا اگر شما یک بیماری ( مانند نارسایی احتقانی قلب ) دارید که می تواند با خوردن نمک بدتر شود با دکتر یا داروساز خود مشورت کنید.
افراد مسن، به ویژه زنان بیش از 60 سال سن، ممکن است حساسیت بیشتری به اثرات جانبی این دارو به خصوص خونریزی داشته باشند.
در دوران بارداری، این دارو باید تنها هنگامی استفاده شود که مورد نیاز است.
این دارو از شیر مادر عبور نمی کند. قبل از تغذیه با شیر مادر با دکتر خود مشورت کنید.
هپارین را در دمای اتاق و دور از رطوبت و گرما نگهدارید.
علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل:
خون دماغ.
خون در ادرار.
مدفوع قیری تیره.
کبودی آسان.
خونریزی غیر معمول.
خون قرمز در مدفوع.
استفراغ خونین و یا به رنگ قهوه.
اشکال دارویی
تزریقی 5000 واحد در میلی لیتر
تزریقی 10000 واحد در میلی لیتر
مقدار مصرف داروی هپارین
دوز معمول بزرگسالان هپارین برای ترومبوز ورید عمقی:
به طور مداوم تزریق داخل وریدی 5000 واحد IV یک بار به عنوان یک دوز بولوس و 1300 واحد در ساعت IV انفوزیون مداوم ادامه یابد. روش دیگر، یک دوز بولوس 80 واحد / کیلوگرم یک دوز بولوس و سپس از 18 واحد / کیلوگرم / ساعت انفوزیون مداوم استفاده شود.
تزریق زیر جلدی متناوب: 17500 واحد زیر جلدی هر 12 ساعت.
دوز دارو باید به گونه ای تنظیم شود که تست aPTT 1.5 تا 2.5 برابر کنترل باشد.
دوز معمول بزرگسالان برای پیشگیری ترومبوز ورید عمقی:
5000 واحد زیر جلدی هر 8 تا 12 ساعت است.
دوز معمول بزرگسالان برای آمبولی ریوی:
به طور مداوم تزریق داخل وریدی 5000 واحد IV یک بار به عنوان یک دوز بولوس 1300 واحد در ساعت IV انفوزیون مداوم ادامه یابد. روش دیگر، یک دوز بولوس 80 واحد / کیلوگرم یک دوز بولوس و سپس از 18 واحد / کیلوگرم / ساعت انفوزیون مداوم استفاده شود.
تزریق زیر جلدی متناوب: 17500 واحد زیر جلدی هر 12 ساعت.
دوز دارو باید به گونه ای تنظیم شود که تست aPTT 1.5 تا 2.5 برابر کنترل باشد
دوز معمول بزرگسالان هپارین برای انفارکتوس میوکارد:
5000 واحد IV یک بار به عنوان یک دوز بولوس سپس 1000 واحد / ساعت انفوزیون مداوم IV داشته باشد.
دوز معمول برای آنژین صدری در بزرگسالان:
5000 واحد IV یک بار به عنوان یک دوز بولوس سپس از 1000 واحد / ساعت انفوزیون مداوم IV داشته باشد.
دوز معمول ضد انعقاد در دوران بارداری برای بزرگسالان:
5000 واحد زیر جلدی هر 12 ساعت. این دوز تنظیم می شود و آزمون aPTT در 6 ساعت 1.5 برابر کنترل و یا بیشتر باشد.
دوز معمول بزرگسالان برای اختلال ترومبوتیک یا ترومبوآمبولیک:
100 واحد / میلی لیتر در هر 6 تا 8 ساعت برای کاتتر پی وی سی و قفل هپارین محیطی.
دوز معمول کودکان برای اختلال ترومبوتیک / ترومبوآمبولیک:
دوز نوزادان: 10 واحد / میلی لیتر هر 6 تا 8 ساعت است.
دوز کودک: 100 واحد / میلی لیتر در هر 6 تا 8 ساعت برای کاتتر پی وی سی و قفل هپارین محیطی.
برخی بیماران با شرایط خاصی مانند ( مشکلات کلیوی و یا کبدی ) ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشند.
تمامي كالاها و خدمات سایت رژیم سلامتی، حسب مورد داراي مجوزهای لازم از مراجع مربوطه می باشند و فعاليت‌های اين سايت تابع قوانين و مقررات جمهوری اسلامی ايران است.