داروی آتنولول

عوارض دارو

عوارض جانبی: آتنولول عموماً به خوبی تحمل می شود و عوارض جانبی خفیف و گذرا دارد عوارض جانبی آن عبارتند از:
گرفتگی عضلات شکم،
اسهال،
یبوست،
خستگی،
بیخوابی،
حالت تهوع،
افسردگی،
خواب دیدن، از دست دادن حافظه،
تب،
ناتوانی جنسی،
سبکی سر،
ضربان آهسته قلب،
ریتم قلب غیر طبیعی،
فشار خون پایین،
بی حسی،
مور مور شدن،
اندام سرد و گلو درد.
آتنولول می تواند سبب مشکلات تنفسی در بیماران مبتلا به آسم، برونشیت مزمن و آمفیزم شود در بیماران مبتلا به ضربان آهسته قلب (برادی کاردی) و بلوک های قلب (نقص در انتقال الکتریکی قلب)، آتنولول می توانید ضربان قلب را به طور خطرناکی کند نماید و حتی سبب شوک شود آتنولول نیروی انقباض عضله قلب را کاهش می دهد و می تواند علائم نارسایی قلبی را تشدید کنند.
در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر، قطع ناگهانی آتنولول به طور ناگهانی می تواند آنژین صدری را بدتر و گاهی اوقات سبب حملات قلبی شود اگر لازم باشد با قطع آتنولول، دوز آن به تدریج در طول چند هفته کاهش می یابد.

تداخل های دارویی

تجویز مسدود کننده های کانال کلسیم (CCBS) و دیگوکسین همراه با آتنولول می تواند باعث کاهش فشار خون و ضربان قلب در سطوح خطرناک شود آتنولول می تواند از علائم هشدار دهنده کاهش قند خون (هیپوگلیسمی) را ماسکه نماید و باید در بیماران تحت درمان برای دیابت با احتیاط استفاده شود.

مراقبت های پرستاری

قبل از مصرف این دارو
شما نباید از آتنولول استفاده کنید اگر شما به آن حساسیت دارند و یا اگر دارای بیماریهای باشید که عبارتند از:
بیماری جدی قلبی مانند بلوک AV (درجه دوم یا سوم).
ضربان قلب بسیار آهسته.
نارسایی قلبی.
مطمئن شوید که آتنولول برای شما ایمن است و با دکتر خود مشورت کنید اگر شما دارای:
نارسایی احتقانی قلب.
بیماری عروق کرونر (عروق سخت).
آسم، برونشیت، آمفیزم.
دیابت.
تیروئید پر کار.
بیماری کبدی یا کلیوی.
فئوکروموسیتوم (تومور غده آدرنال).
بیماری عروق محیطی مانند سندرم رینود.
آلرژی (و یا اگر شما تحت درمان آلرژی یا تست پوستی هستید).
بارداری: آتنولول در زنان باردار ممکن است سبب آسیب و اختلال رشد در جنین شود.
مادران شیرده: آتنولول در شیر ترشح و می تواند سبب عوارض جانبی در نوزاد شیر مادرخوار شود.
آتنولول برای استفاده توسط افراد کمتر از 18 سال سن مورد تایید نیست.
دوز فراموش شده را به محض یاد آوری مصرف کنید ولی اگر نزدیک به مصرف دوز بعدی است دوز فراموش شده را رها نمایید و دوز دارو را دو برابر نکنید.
در موارد مصرف دوز بیش از حد با مرکزمراقبت های پزشکی اورژانس تماس بگیرید
علائم مصرف بیش از ممکن است شامل ضعف شدید یا فقدان انرژی، ضربان قلب بسیار کند، تنگی نفس، یا غش باشد.

مقدار مصرف آتنولول

دوز برای درمان فشار خون بالا یا آنژین 25-100 میلی گرم یک بار در روز است.
انفارکتوس حاد میوکارد (حمله قلبی) است که با دو تجویز 5 تزریق میلی گرم با فاصله 10 دقیقه از هم جدا درمان می شود ده دقیقه بعد از آخرین تزریق، 50 میلی گرم هر 12 ساعت و پس از آن 100 میلی گرم خوراکی روزانه آتنولول برای 6-9 روز استفاده شوداگر تزریق آتنولول برای بیمار مناسب نیست بیماران ممکن است با 100 میلی گرم آتنولول خوراکی در روز به مدت 7 روز درمان بشوند.
دوز معمول آتنولول بزرگسالان برای پیشگیری آنژین صدری:
دوز اولیه: 50 میلی گرم خوراکی یک بار در روز و افزایش به 100 میلی گرم خوراکی یک بار در روز بعد از 1 هفته اگر به پاسخ مطلوب به دست آورد
دوز نگهدارنده: 50 تا 200 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
حداکثر دوز: 200 میلی گرم در روز
استفاده: برای مدیریت طولانی مدت از آنژین صدری به علت آترواسکلروز کرونری.
دوز معمول بزرگسالان برای آنژین صدری:
دوز اولیه: 50 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
افزایش به 100 میلی گرم خوراکی یک بار در روز بعد از 1 هفته اگر به پاسخ مطلوب به دست آورد
دوز نگهدارنده: 50 تا 200 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
حداکثر دوز: 200 میلی گرم در روز
استفاده: برای مدیریت طولانی مدت از آنژین صدری به علت آترواسکلروز کرونری.
دوز معمول بزرگسالان آتنولول برای سکته قلبی:
50 میلی گرم خوراکی دو بار در روز یا 100 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
اگر IV مسدود کننده های بتا منع مصرف و یا نامناسب هستند درمان خوراکی باید حداقل 7 روز پس از انفارکتوس میوکارد (MI) ادامه یابد.
درمان با مسدود کننده های بتا پس از MI به طور کلی باید برای 1 تا 3 سال ادامه یابد اگر هیچ منع مصرفی وجود ندارد.
دوز معمول سالمندان برای فشار خون بالا:
دوز اولیه را با کاهش دوز 25 میلی گرم خوراکی یک بار در روز شروع کنید.