پالس اکسیمتری یا نبض ox یک آزمایش سریع، ارزان و بدون سوزن است که میزان اکسیژن خون شما را اندازه گیری می کند. این نشان می دهد که آیا قلب و ریه های شما اکسیژن کافی برای تأمین نیازهای بدن شما تأمین می کنند یا خیر.
سلول های قرمز خون اکسیژن را از ریه ها به اندام های شما منتقل می کنند. اما بیماری های ریوی یا قلبی می تواند میزان اکسیژن موجود در این سلول ها را کاهش دهد. وقتی خیلی پایین می آید بدن شما آنطور که باید کار نمی کند. قلب، مغز و سایر اعضای بدن شما برای انجام کار خود به اکسیژن نیاز دارند.
پزشک شما می تواند با استفاده از این آزمایش بفهمد که آیا شما نیاز به استنشاق اکسیژن اضافی از طریق یک لوله دارید (ممکن است دکتر شما آن را اکسیژن مکمل بنامد) یا اینکه برای یک مشکل قلبی یا ریوی تحت درمان هستید.
پالس اکسیمتری یک آزمایش غیرتهاجمی و بدون درد است که میزان اشباع اکسیژن یا میزان اکسیژن خون را اندازه گیری می کند. این ماده می تواند به سرعت حتی تغییرات جزئی در میزان انتقال اکسیژن به اندام های دورتر از قلب، از جمله پاها و بازوها را تشخیص دهد.
پالس اکسی متر وسیله ای کوچک و گیره مانند است که به قسمت بدن مانند انگشتان پا یا لاله گوش متصل می شود. معمولاً روی انگشت قرار می گیرد و اغلب در موارد مراقبت ویژه مانند اورژانس یا بیمارستان استفاده می شود. بعضی از پزشکان، مانند متخصصان ریه، ممکن است از آن در مطب استفاده کنند.
هدف و کاربردهای پالس اکسی متر | استفاده خانگی | چگونه کار می کند | مراحل روش کار | قرائت پالس اکسیمتری | قدم بعدی چیست؟
هدف و کاربردهای پالس اکسی متر
هدف از پالس اکسی متری بررسی این است که قلب شما چگونه اکسیژن را از بدن شما پمپاژ می کند.
این ممکن است برای نظارت بر سلامت افراد با هر نوع شرایطی که می تواند بر سطح اکسیژن خون تأثیر بگذارد به خصوص در بیماران بستری در بیمارستان استفاده شوند. این شرایط عبارتند از:
بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD)
آسم
ذات الریه
سرطان ریه
کم خونی
حمله قلبی یا نارسایی قلبی
نقص مادرزادی قلب
تعدادی از موارد استفاده متداول برای پالس اکسی متری وجود دارد از جمله:
برای ارزیابی میزان عملکرد یک داروی جدید ریه
برای ارزیابی اینکه آیا کسی به تنفس کمک نیاز دارد یا خیر
برای ارزیابی میزان کمک یک دستگاه تنفس
برای نظارت بر سطح اکسیژن در طی یا بعد از اقدامات جراحی که به آرام بخشی نیاز دارند
برای تعیین میزان موثر بودن اکسیژن درمانی مکمل، به ویژه هنگامی که درمان جدید است
برای ارزیابی توانایی فرد در تحمل افزایش فعالیت بدنی
برای ارزیابی لحظه توقف تنفس در بیماران با آپنه خواب استفاده می شود.
استفاده خانگی
برخی از افراد از پالس اکسی متر در خانه استفاده می کنند به خصوص در بیماری همه گیر COVID-19 که می تواند ریه های شما را ضعیف کرده و سطح اکسیژن خون را کاهش دهد.
اکسیمترهای نبض خانگی دو نوع اصلی دارند:
اکسی مترهای بدون نسخه. این متداول ترین نوع برای مصارف خانگی است. می توانید آنها را بصورت آنلاین یا فروشگاهی خریداری کنید. برخی نیز به برنامه های تلفن های هوشمند پیوند دارند.
FDA این دستگاه ها را بررسی نمی کند و استفاده از آنها را برای اهداف پزشکی توصیه نمی کند.
اکسی مترهای نسخه شده. این موارد همان مواردی است که بیمارستانها و مطب ها از آنها استفاده می کنند. با نسخه پزشک خود می توانید یکی از آنها را تهیه کنید. FDA این دستگاه ها را بررسی می کند تا مطمئن شود در محدوده دقت قابل قبولی قرار دارند.
شما می توانید پالس اکسیمترهای OTC را با قیمت 15 تا 80 دلار خریداری کنید. اکسی مترهای نسخه ای گران ترند. برخی از شرکت های بیمه هزینه یک پالس اکسی متر را پرداخت می کنند. با ارائه دهنده خود مشورت کنید.
در مورد چگونگی و زمان خواندن قرائت از راهنمای پزشک و سازنده دستگاه پیروی کنید. در صورت انجام موارد زیر می توانید به بهبود شانس خواندن دقیق و مفید کمک کنید.
اطمینان حاصل کنید که دست شما آرام، گرم و زیر سطح قلب است.
لاک ناخن انگشت را پاک کنید.
دستگاه را دقیقاً همانطور که دستورالعمل سازنده پیشنهاد می کند قرار دهید.
به دنبال یک شماره ثابت باشید. (ممکن است اعداد برای چند ثانیه دور بزنند.)
سطح خود را همراه با تاریخ و زمان پیگیری کنید تا به دکتر خود بفهمانید که عدد شما در طول زمان چگونه تغییر می کند. (سطح هایی که با گذشت زمان پایین می آیند می توانند یک مسئله جدی سلامتی را نشان دهند).
چگونه کار می کند
برای خواندن پالس اکسیمتری، یک وسیله کوچک گیره مانند روی انگشت، لاله گوش یا انگشتان پا قرار می گیرد. پرتوهای کوچک نوری خاصی از خون در انگشت عبور می کنند و میزان اکسیژن را اندازه گیری می کنند. این کار را با اندازه گیری تغییرات جذب نور در خون اکسیژن دار یا اکسیژن زدایی شده انجام می دهد. این یک روند بدون درد است.
بنابراین پالس اکسی متر می تواند میزان اشباع اکسیژن همراه با ضربان قلب را به شما بگوید.
مراحل روش کار
پالس اکسیمتر ممکن است در دو حالت بستری و سرپایی استفاده شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است توصیه کند که شما یک پالس اکسی متر برای استفاده در منزل داشته باشید.
روند پالس اکسی متری به شرح زیر است:
معمولاً دستگاهی شبیه گیره روی انگشت، لاله گوش یا انگشتان پا شما قرار می گیرد. ممکن است فشار کمی احساس کنید اما درد و احساس فشار وجود ندارد. در برخی موارد، ممکن است یک کاوشگر کوچک با چسب چسبنده روی انگشت یا پیشانی شما قرار گیرد. اگر به انگشت متصل است از شما خواسته می شود که لاک ناخن خود را بردارید.
شما پروب را برای کنترل میزان اشباع نبض و اکسیژن خود به مدت لازم نگه دارید. هنگام نظارت بر قابلیت های فعالیت بدنی، این امر در حین تمرین و در طی دوره نقاهت خواهد بود. در حین جراحی، کاوشگر از قبل متصل شده و پس از بیدار شدن برداشته می شود. بعضی اوقات، فقط برای خواندن خیلی سریع مورد استفاده قرار می گیرد.
پس از پایان آزمایش، گیره یا کاوشگر برداشته می شود.
قرائت پالس اکسیمتری
پالس اکسیمتری معمولاً یک آزمایش نسبتاً دقیق است. این امر به ویژه هنگام استفاده از تجهیزات با کیفیت بالا که در اکثر مطب های پزشکی یا بیمارستان وجود دارد صادق است. به طور مداوم نتایج را با اختلاف 2 درصدی از آنچه واقعاً است ارائه می دهد. به عنوان مثال اگر درجه خواندن شما 82 درصد بود میزان اشباع اکسیژن واقعی ممکن است از 80 تا 84 درصد باشد. با این حال، کیفیت شکل موج و ارزیابی فرد باید در نظر گرفته شود. عواملی مانند حرکت، دما یا لاک ناخن می توانند روی دقت تأثیر بگذارند.
به طور معمول، بیش از 89 درصد خون شما باید اکسیژن حمل کند. این میزان اشباع اکسیژن مورد نیاز برای سالم نگه داشتن سلولها - و بدن شماست. اگرچه اعتقاد بر این نیست که داشتن اشباع اکسیژن در زیر این به طور موقت باعث آسیب نمی شود اما تکرار یا ثابت بودن سطح اشباع اکسیژن کاهش یافته ممکن است آسیب رسان باشد. این می تواند به این دلیل باشد که مشکلی در قلب یا ریه شما وجود دارد. اگر سطح اکسیژن شما پایین است ممکن است لازم باشد اکسیژن اضافی را از طریق لوله تنفس کنید.
سطح اشباع اکسیژن 95 درصد برای اکثر افراد سالم طبیعی تلقی می شود. سطح 92 درصد نشان دهنده هایپوکسمی یا کمبود اکسیژن رسیده به بافتهای بدن است.
خواندن میزان اشباع اکسیژن 90٪ در دستگاه تجویز شده توسط FDA می تواند از 86٪ تا 94٪ معنی داشته باشد. علاوه بر این، موارد دیگر می توانند در دقت خواندن تأثیر بگذارند از جمله:
گردش خون بد
پولیش ناخن
ناخن های بلند یا کثیف
مصرف دخانیات
سنسورهای مختلف پالس اکسی متر (گیره انگشت در مقابل چسب)
ضخامت پوست
دمای پوست
رنگ پوست: یک مطالعه نشان می دهد که پوست تیره (به عنوان مثال در افراد آفریقایی - آمریکایی) ممکن است اندازه گیری با دقت کمتری در دستگاه های فعلی داشته باشد.
علائم دیگر اکسیژن کم عبارتند از:
نفس کشیدن مشکل دارد
رنگ مایل به آبی در ناخن ها، صورت یا لب ها
نبض مسابقه ای
تنگی یا درد در قفسه سینه
سرفه ای که به مرور زمان بدتر می شود
احساس عمومی ناراحتی و بی قراری
قدم بعدی چیست؟
پس از پایان آزمایش، ارائه دهنده خدمات مراقبت شما بلافاصله قرائت را در دسترس خواهد داشت. این به آنها کمک می کند تا تشخیص دهند آزمایش یا درمان دیگری لازم است. اگر در حال ارزیابی میزان موفقیت مکمل اکسیژن درمانی خود هستید به عنوان مثال، مطالعه ای که هنوز در قسمت پایین قرار دارد ممکن است نیاز به اکسیژن بیشتر را نشان دهد.
ارائه دهنده خدمات سلامت شما می تواند مراحل بعدی را به شما بگوید. اگر از پالس اکسی متری در خانه استفاده می کنید به شما اطلاع می دهند که هر چند وقت یکبار قرائت خود را انجام دهید و اگر بالاتر یا کمتر از سطح خاصی باشد چه کاری باید انجام دهید.
خطرات چیست؟
پالس اکسیمتری یک آزمایش ایمن است. هیچ خطری واقعی وجود ندارد. ولی:
گاهی اوقات ممکن است مواد چسبنده روی پروب باعث تحریک پوست شما شود.
اگر شما یا پرستار خود سنسور را به روش صحیح قرار ندهید ممکن است نتیجه دقیقی نگیرید.
اگر سوال یا نگرانی دارید با پزشک خود صحبت کنید.
خلاصه
اکسیمتری پالس یک آزمایش سریع، غیرتهاجمی و کاملاً بدون درد است. جدا از تحریک احتمالی پوست ناشی از چسب مورد استفاده در برخی از انواع کاوشگرها، خطری ندارد.
خواندن پالس اکسی متر فقط یکی از نشانه های سلامتی شماست. به تمام علائم خود توجه کنید و در مورد هر چیزی که شما را نگران می کند به پزشک خود بگویید خصوصاً اگر بیماری سلامتی زمینه ای مانند بیماری ریه دارید.
همچنین مهم است که بدانید برخی از افراد با اکسیژن کم ممکن است هیچ علائمی نشان ندهند. فقط پزشک می تواند تعیین کند که آیا سطح اکسیژن کم دارید (که ممکن است آن را هیپوکسی بنامند) در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بدون توجه به میزان خوانشی که در دستگاه منزل خود دارید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
نظرات (0)