سوراخ کردن گوش روشی بسیار محبوب است که توسط متخصصان غیر پزشکی و پزشکی قابل انجام است. سوراخ كردن لاله گوش شایع ترین است اگرچه سایر قسمت های گوش، از جمله نواحی دارای غضروف را می توان سوراخ كرد.
پیرسینگ بدن در بینی و دکمه نافی شکم نیز مشهور است.
قبل از اینکه گوش خود را سوراخ کنید
چندین نکته وجود دارد که باید قبل از سوراخ شدن گوش، بینی، دکمه نافی شکم و ... برای جلوگیری از هرگونه مشکل بهداشتی مورد توجه قرار گیرند:
آیا کلوئید یا جای زخم بزرگ داشته اید؟
آیا شما سابقه خانوادگی کلوئید یا جای زخم بزرگ دارید؟ کلوئیدها جای زخم بزرگی هستند که از مرز منطقه تروما می ریزند. اگر سابقه شخصی یا خانوادگی زخم های بزرگ دارید خطر ایجاد یک زخم بزرگ پس از سوراخ کردن افزایش می یابد.
آیا به فلز حساسیت دارید؟
اگر چنین است کدام فلزات؟ گوشواره ها از چند ماده مختلف ساخته شده اند. گوشواره های مبتدی به طور معمول از نقره استرلینگ ساخته می شوند که یک فلز کاملا تحریک کننده نیست. اگر حساسیت به فلزات خاصی را می دانید قطعاً باید از این فلزات اجتناب کنید. اگر این کار را نکنید حتی پس از بهبود سوراخ کردن، می توانید یک واکنش آلرژیک، از جمله قرمزی، تورم، تحریک، خارش یا درد ایجاد کنید. علاوه بر این، ممکن است در نتیجه ظاهر پیرسینگ آرایشی داشته باشد. فلز رایج که مردم به آن حساسیت دارند نیکل است.
گوش خود را از کجا باید سوراخ کنید؟
لاله های گوش اغلب قسمت اول سوراخ شده گوش است. به گوشهای خود نگاهی بیندازید. اکثر مردم تا حدودی عدم تقارن دارند. شما می خواهید گوشواره های شما با هم تراز باشند. علاوه بر این، شما نمی خواهید سوراخ ها را بیش از حد در لاله گوش قرار دهید زیرا این می تواند منجر به شکاف شود
بعلاوه، سوراخ می تواند عمود بر سطح گوش یا در یک زاویه قرار گیرد. گاهی افراد ترجیح می دهند سوراخ در یک زاویه قرار گیرد تا گوشواره رو به جلو باشد. تصمیم بگیرید که کدام گوشواره را برای شروع می خواهید.
چگونه گوش ها سوراخ می شوند
چند روش مختلف برای سوراخ کردن گوش وجود دارد. قبل از انجام روش سوراخ کردن، ممکن است از بی حسی موضعی استفاده شود یا نشود. برای رسیدن به برخی از بی حسی ها ممکن است قبل از عمل نیز از یخ استفاده شود.
کیت های سوراخ کننده گوش. بسیاری از فروشگاه های طلا و جواهر و متخصصان پیرسینگ گوش از کیت های سوراخ کننده گوش تجاری که به آنها ”اسلحه” نیز می گویند استفاده می کنند. اسلحه های سوراخ کننده گوش گل میخ هایی تعبیه شده اند که پس از کشیدن ماشه به طور خودکار در سوراخ قرار می گیرند.
یک تکنیک سوزن. در این روش، یک سوزن سوراخ دار از طریق نقطه مورد نظر برای گوشواره وارد می شود. ستون گل میخ گوشواره از طریق سوراخ توخالی سوزن وارد شده و سوزن خارج می شود و جای گل میخ در جای خود باقی می ماند. سپس پشت گوشواره را برای محکم نگه داشتن گوشواره قرار می دهند.
تکنیک دو سوزن. از سوزن کوچکتر برای ایجاد تراکت در ناحیه مورد نظر سوراخ استفاده می شود. سپس یک سوزن توخالی بزرگتر در جهت مخالف بر روی سوزن کوچکتر لیز خورده و سوزن کوچکتر برداشته می شود. ستون گل میخ گوشواره از طریق سوراخ توخالی سوزن بزرگتر باقیمانده وارد شده و سوزن خارج می شود و جای گل میخ در جای خود باقی می ماند. سپس پشت گوشواره محکم می شود.
آیا باید گوش خود را در خانه سوراخ کنید؟
در یک کلام: نه اگرچه می توانید سوزن های استریل، گوشواره های استارتر و کیت های سوراخ کننده گوش را خریداری کنید اما انجام یک سوراخ کردن گوش توسط یک حرفه ای میزان عوارضی مانند عفونت و جایگذاری نامناسب را کاهش می دهد.
هرگونه سوراخ کردن، مهم نیست که چه کسی آن را اجرا کند یک خطر است. کیوسک های مراکز خرید به طور کلی مکان های مطمئنی برای سوراخ کردن گوش شما هستند اما هنوز هم خطرناک است. می توانید یک قرار ملاقات برای سوراخ کردن گوش های خود توسط یک متخصص پوست یا یک پزشک تعیین کنید.
مراقبت از گوش های تازه سوراخ شده
حتماً از دستورالعمل های ارائه شده توسط متخصص سوراخ کردن گوش خود پیروی کنید. گوشوارهای استارتر برای بهبودی باید چند هفته داخل آن بمانند. طول زمان دقیق ممکن است بسته به سوراخ شدن بخشی از گوش متفاوت باشد. همچنین به شما توصیه می شود که پیرسینگ را با یک محلول نمکی استریل تمیز کرده و برای جلوگیری از گیر نکردن سوراخ، آن را بچرخانید.
عوارض
چند مشکل وجود دارد که می تواند با یک سوراخ جدید ایجاد شود حتی اگر به درستی از آن مراقبت شود. عفونت، درد، التهاب و واکنش آلرژیک می تواند رخ دهد. سوراخ کردن می تواند در سوراخ قرار گیرد اگر سوراخ های لاله گوش پاره شود و زخم ایجاد می شود. با تمیز کردن منظم و مراقبت از پیرسینگ خود از این عوارض جلوگیری کنید.
نظرات (0)