پاهای شما باید کل بار بدن شما را تحمل کند و آنها مجبور هستند هر از گاهی از قوت خارج شوند. در حالی که طبیعی است که بعد از انجام یک کار جسمی، ضعف در پاها را تجربه کنید اما تمایل دارید که پس از استراحت مناسب سریعاً از آن عبور کنید.
ضعف در اصل احساس کاهش قدرت یا انرژی است که می تواند ناشی از علت فیزیولوژیکی مانند از دست دادن قدرت عضلات باشد یا از نظر ماهیت کاملاً روانشناختی باشد.
آستنیا یک اصطلاح پزشکی گسترده است که برای تعریف ضعف واقعی درک می شود.
عضلات پا بیش از حد فعال نیز می تواند تا حدودی درد ایجاد کند که این باعث می شود بیشتر قدرت از پاها خارج شود.
اگر ضعف در پاهای شما با درد همراه باشد ممکن است بتوانید عملکرد عضلات را حفظ کنید اما پاهای شما در کمترین فشار صدمه دیده و راحت تر خسته می شوند.
در حالی که درست است که عضلات بیش از حد فعال ممکن است با درد همراه باشد این درد است که به احتمال زیاد مانع از فعالیت بیشتر می شود تا ضعفی که همراه آن باشد.
از دست دادن قدرت در پاها اساساً بدین معنی است که برای حرکت آنها باید بیشتر از حد معمول تلاش کنید. این نوع از ضعف عضلات می تواند در شدت آن متفاوت باشد و می تواند روی یک یا هر دو پایتان تأثیر بگذارد.
اگر ضعف در هر دو پا گسترش یابد عملکرد اختلال موتور در صورت محدود بودن فقط به یک اندام و paraparesis گفته می شود.
همه افراد گاهی اوقات از ضعف در پاها رنج می برند اما برخی از افراد به مراتب بدتر از دیگران هستند.
علائم و نشانه ها
ضعف پا ممکن است با علائم زیر همراه باشد:
خستگی با فعالیت شدید یا طولانی
بی حسی یا درد در عضلات پایینی پا و همچنین پا
اسپاسم عضلانی
احساس سوزش یا تیرکشیدن
تورم به دلیل کار بیش از حد عضلات
درد در ناحیه پایین کمر
درد بدن
لرزش در پاها
از دست دادن هماهنگی و تعادل عضلات و در نتیجه سقوط مکرر یا تصادفات ناگهانی
علل پاهای ضعیف
ضعف پا می تواند به دلایل مختلفی باشد.
1. علل شایع
فعالیت بدنی شدید: ضعف در پاها اغلب نتیجه فشار بیش از حد جسمی است که می تواند عضلات ساق پا را به شدت خسته و دردناک کند.
این حالت معمولاً در مواردی است که شما پاهای خود را بیش از حد معمول ورزش دهید یا برای یک مدت طولانی در یک کار دقیق از نظر جسمی درگیر شوید.
برنامه خواب ضعیف: خواب کافی به طور منظم برای عملکرد بدن شما ضروری است. ماهیچه های شما در ساعات بیداری دائماً در حال فعالیت هستند و در پایان یک روز کار سخت سزاوار استراحت کمی هستند.
خواب به ترمیم و احیای بدن برای روز دیگر کمک می کند. اگر همیشه خود را از خواب مناسب محروم کنید فشار بر روی عضلات شما به مرور زمان شکل می گیرد و آنها را کاملاً خسته می کند.
بخاطر داشته باشید که خواب ضعیف به جای اختصاصی بودن برای پاها، به احتمال زیاد تأثیر کلی تری روی هر ضعف درک شده خواهد داشت.
خستگی: ضعف پاها همچنین می تواند مظهر خستگی کلی یا خستگی باشد که می تواند ناشی از تعدادی از عوامل باشد.
سبک زندگی شلوغ، کار بیش از حد و استرس زا که اکنون عادی شده است می تواند عوارض عمده ای را بر بدن شما وارد کند زیرا جایی برای استراحت و بهبود مناسب باقی نمی گذارد.
برعکس، اگر شما یک سبک زندگی تا حد زیادی بی تحرک را پشت سر می گذارید بدن شما مجبور است خیلی راحت تر تقویت عضلات را از بین ببرد.
خستگی همچنین می تواند از مشکلات اساسی روانی مانند اضطراب، استرس یا کسل کننده ناشی شود اما خستگی ناشی از آن پس از برخورد با آنچه که ذهن شما را آزار می دهد از بین می رود.
کمبود تغذیه: ضعف در پاها همچنین می تواند یک روش برای این باشد که به شما بگوید که از بعضی از مواد مغذی ضروری کم تر استفاده کنید.
پاهای ضعیف به دلیل سوء تغذیه معمولاً در افرادی مشاهده می شود که به اندازه کافی ویتامین D، کلسیم و منیزیم مصرف نمی کنند همه این موارد توسط بدن برای ایجاد و حفظ استخوان ها و ماهیچه های قوی، سالم لازم است.
ضعف عمومی در ماهیچه های پا نیز می تواند ناشی از کاهش سطح برخی الکترولیتهای طبیعی یعنی پتاسیم و سدیم در بدن باشد.
مقادیر کم آهن نیز ممکن است مسئول ضعف و درد عضلات باشد.
تروما: افراد به دلیل آسیب دیدگی جسمی جدی مانند کشیدگی یا شکستگی، تمایل دارند تا حدودی قدرت در پاهای خود را از دست بدهند که ممکن است با گذشت زمان برطرف شود.
با این وجود، اگر آسیب جسمی بسیار عمیق باشد ممکن است هرگز همان سطح عملکرد در پاهای خود را مانند قبل از جراحت بازیابی نکنید.
آرتریت: آرتروز شامل گروهی از اختلالات اسکلتی عضلانی است که منجر به انحطاط تدریجی ماهیچه ها، رباط ها، تاندون ها، استخوان ها و یا مفاصل می شود. آرتریت به طور خاص به التهاب ناشی از باریک شدن فضای مفصل اشاره دارد.
به عنوان مثال، اثرات مربوط به لیگامان ها در آرتریت روماتوئید معمولاً با تغییر در مزیت مکانیکی رباط مرتبط است زیرا استخوان با گذشت زمان تغییر می کند.
ضعف و درد در پاها از شایع ترین شکایات بیماران آرتروز است.
پیری: هیچ کس از تجزیه تدریجی توده عضلانی و از بین رفتن قدرت عضلات ناشی از افزایش سن معاف نیست.
حتی سالم ترین بزرگسالان با بزرگتر شدن از عملکرد عضلات رنج می برند و پس از چندی به انجام کارهای روزانه مانند پیاده روی همانطور که در اکثر جمعیت سالمندان مشاهده می شود به انجام کارهای روزمره نیاز دارند.
این نوع تخریب عضلانی تمایل به ایجاد اختلال در تعادل بدن افراد سالخورده دارد به همین دلیل می توانند مستعد ابتلا به حوادث و شکستگی های غیر مهره ای باشند.
عوامل دیگری که ممکن است در سقوط نقش داشته باشد شامل بینایی، تغذیه و دارو است.
به گفته دکتر استل فارل، پزشک معالج روانپزشکی بعضی از افراد سالخورده به دلیل عدم تحرک ضعف عمومی پا را تجربه می کنند.
بهبودی بعد از عمل جراحی: اگر بعد از عمل جراحی پا، استراحت و مراقبت های مناسب را انجام ندهید ممکن است ضعف در پای آسیب دیده را تجربه کنید.
گردش خون ضعیف: کاهش یا نامناسب بودن خون به اندامهای تحتانی شما می تواند باعث شود پاهای شما کاملاً ضعیف باشد.
هنگامی که ماهیچه های موجود در پاهای شما از مواد مغذی و اکسیژن ضروری که به همراه خون دریافت می کنند تأمین نمی شود آنها به راحتی خسته می شوند.
همچنین ممکن است هر زمان که گردش خون در نیمه پایینی بدن به خطر بیفتد بی حسی و گرفتگی در پاها را تجربه کنید.
2. علل عصبی عضلانی
ضعف عملکردی اندام: این یک ضعف درک شده است که مربوط به یک اختلال عصبی به وضوح شناخته شده نیست. (1)
مولتیپل اسکلروزیس: ام اس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که می تواند اثرات ناتوان کننده ای بر عملکرد بدن شما داشته باشد.
MS به سیستم عصبی مرکزی حمله می کند و رله اطلاعات بین مغز و بدن را مختل می کند.(2)
این بیماری به دلیل افزایش خستگی ماهیچه می تواند توانایی شما در حرکت اندام را به شدت مختل کند. خستگی عمومی یکی دیگر از علائم بیماری ام اس است که فقط باعث ضعف عضلات می شود.
اختلال Charcot-Marie-Tooth: این بیماری دژنراتیو به طیف کاملی از نوروپاتی های حرکتی و حسی ارثی اشاره دارد که به سیستم عصبی محیطی آسیب می رساند.
به نظر می رسد این اختلال باعث می شود اندام شما به دلیل از دست دادن تدریجی توده عضلانی و عملکرد حسی، ضعیف باشد. (3)
سندرم گیلین باره: GBS نوعی بیماری عصبی حاد است که می تواند عواقب بسیار بدی بر عملکرد سیستم عصبی محیطی شما داشته باشد.
این وضعیت نادر پزشکی باعث واکنش غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن می شود که در آن بدن به اشتباه عصب های سالم مستقر در خارج از مغز و نخاع را هدف قرار می دهد.
GBS در مراحل اولیه ممکن است باعث ایجاد برخی از ضعف های عضلانی، سوزن سوزن شدن و درد در اندام های شما (پا و دست) شود که می تواند به سرعت در جهت غیرفعال کردن کل بدن شما پیشرفت کند. کودکان تمایل دارند که بیشترین آسیب را داشته باشند و ممکن است در راه رفتن مشکل داشته باشند. (4)
دیستروفی عضلانی دیستال: این وضعیت شامل چندین میوپاتی ارثی یا اختلالات عضلانی است که با اتلاف پیشرونده و ضعیف شدن عضلات دیستال که از دورترین مرکز بدن قرار دارند مشخص می شود.(5)
از بین رفتن عملکرد عضلات ناشی از دیستروفی عضلانی دیستال معمولاً در پاها و بازوها قبل از پخش شدن به سایر قسمتهای بدن شروع می شود.
Myasthenia gravis: میاستنی گراویس به دلیل "ضعف شدید عضلات" لاتین است. در دنیای پزشکی، این اصطلاح به یک بیماری عصبی و عضلانی طولانی مدت اشاره دارد که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت سالم بدن حمله می کند و در نتیجه آن اتصالات عصبی و عضلانی را از بین می برد.
اختلال در برقراری ارتباط بین اعصاب و ماهیچه ها می تواند منجر به قسمت های دوره ای ضعف عضلات اسکلتی شود که با فعالیت بدنی بیش از حد تشدید می شود و با استراحت مناسب برطرف می شود.(6)
Myasthenia gravis می تواند تأثیر کاملاً ناتوانی بر توانایی شما در حرکت اندام داشته باشد اما با درمان مناسب می توان آن را مدیریت کرد.
بیماری پارکینسون: PD نوعی پیشرونده از یک اختلال عصبی است که در درجه اول بر سیستم حرکتی شما تأثیر می گذارد.
این وضعیت مزمن ناشی از تخریب تدریجی نورون های تولید کننده دوپامین است که در ناحیه خاصی از مغز به نام ماده (substra nigra) واقع شده اند.
این نوع آسیب سلول عصبی می تواند لرزش، از دست دادن تعادل بدن، سفتی و کاهش تحرک اندام ها را ایجاد کند.
طبق بررسی سال 2010، بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است به دلیل وضعیت عصبی، ضعف در عضلات خود را تجربه کنند.(7)
3. شرایط ستون فقرات که باعث ضعف پاها می شود
لغزش دیسک یا فتق دیسک: این حالت شامل جابجایی دیسک پشتی واقع در بین مهره های نخاعی است. این دیسک ها برای جذب هر نوع فشار کار می کنند تا خطر آسیب دیدگی نخاعی را کاهش دهند.
تنگی کانال نخاعی کمری: تنگی کانال نخاعی کمر یک بیماری دژنراتیو است که در آن کانال ستون فقرات تحتانی انقباض می شود و از این طریق اعصاب در حال عبور از آن را فشرده می کند.
از آنجایی که این اعصاب تا پاهای شما امتداد دارد این حالت اغلب با درد و بی حسی در اندام تحتانی همراه است.
این نوع تنگ شدن فشار بیشتری به اعصاب نخاعی که تا پاها کشیده می شوند وارد می کند.
بنابراین، تنگی کانال نخاعی کمر می تواند باعث ایجاد کمردرد در ناحیه کمر شود که به پاها امتداد می یابد و به تبع آن باعث افزایش ضعف عضلات در اندام تحتانی می شود.
سیاتیک: سیاتیک وقتی عصب سیاتیک در قسمت تحتانی ستون فقرات فشرده می شود منجر به تحریک ریشه های عصبی متصل به آن می شود.
این با درد تیرکشنده مشخص می شود که از ناحیه تحتانی کمر منشأ می شود و از طریق باسن به پایین پشت هر پا، پایین می آید و گاهی اوقات به حداکثر پا می رسد.
درد اغلب با سوزن سوزن شدن یا بی حسی در مسیر عصب سیاتیک همراه است.
4- سایر شرایط
نوروپاتی دیابتی: ضعف پا نیز می تواند نشانه آسیب عصبی ناشی از دیابت طولانی مدت باشد. هنگامی که اعصاب محیطی تحریک می شوند ممکن است کاهش قدرت تدریجی در اندام ها مانند پاها و دستان خود را تجربه کنید.
پلی‌نوروپاتی الکلی: مصرف بیش از حد الکل برای مدت طولانی یا سوء مصرف الکل همانطور که معمولاً خوانده می شود می تواند ذخایر مواد مغذی بدن را کاهش داده و منجر به آسیب قابل توجهی در عصب شود.
یکی از مواد مغذی اساسی که به دلیل مصرف بیش از حد الکل از بین می رود تیامین (ویتامین B1) است و کمبودی از این نوع، زمینه ای برای پلی نوروپاتی الکلی را فراهم می کند.
آنچه در ادامه می آید حمله علایم جسمی ناراحت کننده است که شامل ضعف عضلات، گرفتگی، اسپاسم و درد عضلات می شود.
سکته مغزی (ضعف ناگهانی): سکته مغزی می تواند با مختل کردن انتقال سیگنالهای عصبی عضلانی که عملکرد حرکتی شما را کنترل می کنند تمام بدن شما را به حالت بی نظمی منتقل کند.
به احتمال زیاد شما هنگام سکته مغزی دچار از دست دادن ناگهانی تعادل بدن خواهید شد. سوزن سوزن شدن، از دست دادن احساس و ضعف ناگهانی در اندام تحتانی همه شاخصهای متداول سکته مغزی هستند.
راه هایی برای تقویت ماهیچه های پای شما
افرادی که مستعد ضعف در پاها هستند باید در ساختن قدرت عضلات خود رویکردی چند وجهی اتخاذ کنند.
چندین کار وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا از وضعیت وخامت بیشتر جلوگیری کنید از جمله این موارد شامل گرفتن یک رژیم غذایی مناسب و متعادل، برآوردن نیازهای بهینه مایعات شما، فعال نگه داشتن عضلات ساق پا از طریق ورزش مناسب و استراحت پاها در برخی مواقع می باشد.
علاوه بر مراقبت مناسب در منزل، می توانید از مجموعه ای از روش های درمانی تکمیلی نیز استفاده کنید تا پاهای شما به درستی کار کنند.
1. اقدامات پیشگیری مراقبت از خود
اگر پاهای خود را برای مدت طولانی در یک موقعیت نگه دارید به دلیل استرس طولانی مدت، ماهیچه های شما سفت و منقبض می شوند.
بنابراین، سعی کنید خیلی طولانی در حالت ایستاده و نشسته در موقعیت ساکن نباشید. هر چند وقت یکبار با حرکت دادن یا کشش پاهای خود آنها را آرام و چابک نگه دارید.
افرادی که سیگار می کشند باید به طور کلی به نفع سلامتی کلی خود از ترک این عادت استفاده کنند و بطور خاص قدرت عضلات خود را حفظ کنند.
مصرف غذاهای چرب و غنی از چربی اشباع را محدود کنید.
غذاهایی که سرشار از سدیم هستند می توانند شما را مستعد ابتلا به ادم یا احتباس آب در بدن کنند که این امر می تواند عملکرد عضلات شما را بدتر کند.
بنابراین به شما توصیه می شود برای جلوگیری از بروز چنین عوارضی، مصرف نمک خود را در حد توصیه شده نگه دارید.
هنگامی که پاهای شما احساس خستگی و سنگینی می کند نگه داشتن اندام تحتانی برای چند دقیقه در حالت بلند شده، ممکن است تسکین یابد.
بالا بردن پاهای شما خون بیشتری را به محل آسیب دیده می فرستد که می تواند به تقویت عضلات فرسوده کمک کند.
کفش راحت بپوشید که پشتیبانی مناسب را به پاهای ضعیف شما ارائه دهد. از پوشیدن کفش تخت و پاشنه بلند اجتناب کنید.
2. ماساژ
ماساژ اگر به طور صحیح انجام شود ماساژ پاها می تواند به تحریک گردش خون در محل آسیب دیده کمک کند. افزایش جریان خون می تواند مواد مغذی بیشتری را به عضلات فرسوده پای شما وارد کند و ممکن است به ترمیم آسیب ها کمک کند.
ماساژ پا یک روش غیر تهاجمی برای تسکین درد و التهاب عامل کشش عضلات ساق است. با این حال، برای این مداخله برای به دست آوردن نتایج مطلوب، ضروری است که قبل از آزمایش به تنهایی تکنیک را کامل کنید.
اگر خودتان به اندازه کافی اعتماد به نفس ندارید می توانید از خدمات یک ماساژ حرفه ای یا فیزیوتراپی استفاده کنید.
مالش دادن به ناحیه به روش اشتباه باعث ناراحتی شما می شود به خصوص اگر ضعف پا از یک وضعیت نسبتاً جدی ناشی شود.
برای رفع هرگونه عوارض، توصیه می شود قبل از انجام این روش درمانی با پزشک خود مشورت کنید.
3. پیاده روی منظم
راه رفتن به عنوان یک تمرین کم تحرک است که حتی در صورت احساس ضعف پاها موثر است. فعال کردن عضلات ساق پا برای تقویت قدرت و حجم کلی آنها ضروری است.
این شکل از ورزش ملایم همچنین ممکن است به انعطاف پذیری و تونیسته عضلات ساق پا کمک کرده و جریان خون به بافت آسیب دیده را افزایش دهد.
به افراد مسن به ویژه توصیه می شود با پیاده روی های کوتاه، خود را از وجود بی تحرکی دور کنند.
طبق یک مطالعه 2017، این الگوی ورزش (پیاده روی آهسته با چرخش) یک مداخله آسان برای بزرگسالان مسن است تا بتوانند اندام تحتانی خود فعال کنند و این ممکن است به حفظ قدرت و حجم عضلات آنها برای مدت طولانی کمک کند.
شدت این نوع فعالیت بدنی را می توان با توجه به راحتی شما تنظیم کرد که باعث می شود آن را به ویژه برای افرادی که در حال حاضر مشکلی در راه رفتن دارند و برای اشکال سخت تر ورزش مناسب نیستند مناسب کنید.
گفته می شود همیشه شخص با پاهای ضعیف شده پیاده روی های آرام و کم شدت را شروع کند اگر قادر به پیاده روی های گسترده نیستید نیازی به برداشتن قدم های بزرگ نیست.
4- تمرینات تقویت کننده پا
می توانید تعدادی از تمرینات قدرتی و مقاومتی را که برای تمرین همه ماهیچه های اصلی پا انجام می شود امتحان کنید.
آ. ورزش ها: مهم است که عضلات ساق پا را انعطاف پذیر و فعال نگه دارید تا از ادامه آتروفی آنها جلوگیری شود. شما می توانید به راحتی شروع کنید و به تدریج شدت تمرین خود را افزایش دهید زیرا پاهای شما به روال عادت می کنند.
چندین روش برای به چالش کشیدن تدریجی عضلات پاهای شما بدون قرار دادن بار اضافی با گذشت زمان وجود دارد. می توانید تکرارهای بیشتری انجام دهید مجموعه های بیشتری را انجام دهید یا مدت استراحت را بین مجموعه ها کاهش دهید.
اگر پاهای شما غیرقابل تحمل درد می کنند باید یکباره تمرین را متوقف کنید. بنابراین مهم است که به حدی ورزش کنید که قابل تحمل باشد.
اسکوات و لانج به ویژه در ساخت استقامت ماهیچه های پای شما مفید هستند و بدون نیاز به نظارت متخصص می توان با خیال راحت در خانه انجام داد. (8)
توجه داشته باشید که مهم نیست که یک فعالیت چقدر به نظر بی خطر باشد ضروری است قبل از شروع کار با پزشک خود در مورد آن مشورت کنید.
ب یوگا: یوگا یکی دیگر از روشهای ارجح ورزش برای افرادی که دارای اندام تحتانی ضعیف هستند. مزایای درمانی یوگا توسط یک مطالعه مشخص شده است که می گوید این تکنیک باستانی می تواند ضمن بهبود سایر جنبه های عملکرد کلی بدن، به تقویت قدرت عضلانی شما کمک کند. (9)
تای چی ورزش دیگری است که در سنین بالا انجام می شود که اگر به طور منظم تمرین شود می تواند به تقویت قدرت عضلانی، تعادل مرکزی، وضعیت و انعطاف پذیری کل بدن شما کمک کند.
این ورزش در چین شروع شد و با گذشت سالها، این شکل از آموزش دفاعی به دلیل فواید بی شماری که برای سلامتی در اختیار دارد در سرتاسر جهان رواج یافته است. در حقیقت، تأثیر سلامتی تای چی با تکنیک های ورزش مرسوم تر مانند تمرین مقاومت و راه رفتن سریع مقایسه شده است.
یک مطالعه RCT مقطعی در سال 2016 که روی 410 سالمند که در یک جامعه زندگی می کردند انجام شد نشان داد که تای چی ممکن است به تأخیر یا کاهش از دست دادن قدرت عضلانی که با افزایش سن ایجاد می شود کمک می کند. (10)
با توجه به اینکه این مطالعه تنها به موضوع های مربوط به زندگی در جامعه مربوط می شود نتایج آن نمی تواند به جمعیت سالمندان ساکن خانه های سالمندان یا بستری بیمارستان تعمیم داد.
محدودیت دیگری که باید هنگام تفسیر این یافته ها مورد توجه قرار دهیم این است که این مطالعه به صورت مقطعی باید توسط تحقیقات گسترده و متنوع تر، از جمله آزمایش های کنترل شده تصادفی چند مرکزی با اندازه نمونه بزرگ تأیید شود.
مطالعه دیگری که در سال 2014 انجام شد روی 105 زن مسن شهری انجام شد که تای چی به عنوان یک تناسب اندام برای یک دوره طولانی شناخته شده است. اثرات كوتاه مدت آن كاملاً مبهم یا غیرقابل اثبات بود.(11، 12)
توجه: قبل از ثبت نام در هر روال ورزشی، لازم است ابتدا آن با پزشک خود در میان بگذارید پزشک شما را به ایمن ترین و مؤثرترین شکل ورزش راهنمایی می کند و حتی ممکن است شما را به یک متخصص کاردرمانی ارجاع دهد تا در این کار به شما کمک کند. تعدادی ابزار و دستگاه تخصصی می توانند برای پشتیبانی شما استفاده شوند.
5- نوشیدن مایعات بیشتر
آب سوختی است که هر سیستم را در بدن شما روان می کند. اگر به طور مرتب میزان مصرف مایعات توصیه نشده را برآورده نکنید آسیب ها به شکل علائم مختلف مشکل ساز ظاهر می شوند.
ضعف و گرفتگی عضلات پا می تواند نشانه ای از کمبود آب بدن باشد که در صورت افزایش مصرف مایعات برای رفع نیاز بدن می توان آن را اصلاح کرد.
به عنوان یک قاعده واقعی به هر فرد سالم توصیه می شود روزانه حداقل 7-8 لیوان آب بنوشند.
همچنین می توانید نوشیدنی های غیر کافئین دار مانند سوپ و آب میوه و همچنین میوه ها و سبزیجات سرشار از آب را برای مرطوب نگه داشتن بدن خود مصرف کنید.
ترفند این است که مایعات را در طول روز توزیع کنید نه اینکه مقدار زیادی از آن را در یک وعده بنوشید. یک راه ساده برای اطمینان از اینکه همیشه هیدراته هستید با تمام وعده های غذایی خود مکمل نوشیدنی داشته باشید.
به خاطر داشته باشید که نوشیدنی های کافئین دار و الکلی جایگزین های مناسبی برای آب نیستند زیرا شناخته شده است که باعث ایجاد اثر دیورتیک می شود که می تواند به جای تصحیح آن، کم آبی بدن را تقویت کند.
توجه: اگر نوعی از مشکلات کلیوی دارید لازم است قبل از انجام هرگونه تغییر عمده در مصرف مایعات، با پزشک خود مشورت کنید. یک متخصص کلیه قبل از تصمیم گیری در مورد میزان مصرف آب توصیه شده برای موارد خاص، کلیه عوامل سلامت مربوط را در نظر می گیرد.
6. فیزیوتراپی
افرادی که دچار آسیب شدید به ناحیه پا یا نخاع شده اند اغلب به فیزیوتراپیست مراجعه می کنند تا عملکرد کامل اندام آسیب دیده خود را بازیابی کنند.
این نوع از فیزیوتراپی تخصصی همچنین برای افرادی که عمل جراحی پای خود را انجام داده اند و به عنوان یک ابزار مراقبت حمایتی برای افرادی که دارای شرایط زیر هستند نیز توصیه می شود:
آرتروز
درد کمر یا شانه
فلج مغزی
پوکی استخوان (استخوان های ضعیف)
سکته مغزی
اگرچه تمرینات فیزیوتراپی معمولاً برای پاسخگویی به نیازهای بیماران خاص اصلاح می شوند اما آنها عمدتاً اهداف زیر را دنبال می کنند:
عضلات کم استفاده را فعال کنید.
قدرت و انعطاف پذیری ماهیچه ها را تقویت کنید.
برای بهبود دامنه حرکتی، مفاصل سفت را خم کنید.
یک فیزیوتراپی می تواند روش صحیح استفاده از عضلات را به شما یاد دهد تا حرکت اندام شما دردناکتر شود.
به طور منظم ورزش کردن عضلات ساق پا تحت نظر متخصص ممکن است روند بهبودی شما را سریع دنبال کرده و همزمان خطر آسیب یا ناتوانی بیشتر را کاهش دهد.
شما می توانید خدمات یک فیزیوتراپی را در منزل خود یا در کلیه تنظیمات دیگر مانند بیمارستان ها، کلینیک های پزشکی خصوصی، خانه های سالمندان، مدارس یا مراکز توانبخشی به کار بگیرید.
7. خوردن یک رژیم غذایی سالم
اهمیت یک رژیم سالم و متعادل را نمی توان به اندازه کافی برای ایجاد عضلات قوی و پایدار تأکید کرد.
افرادی که از نظر غذایی کمبود مواد غذایی را انتخاب می کنند بیشتر به احتمال زیاد دچار ضعف در پاها و سایر موارد سلامتی می شوند که می توانند این وضعیت را وخیم تر کنند از جمله اینکه گردش خون مختل شده، خستگی عمومی و گرفتگی عضلات را در پی دارد.
آ. پروتئین: پروتئین برای ساختن و حفظ توده عضلانی و قدرت بسیار مهم است. تعدادی از منابع غذایی می توانند نیازهای پروتئینی شما از جمله گوشت حیوانات، ماهی، غذاهای سویا، تخم مرغ، نخود، عدس، ماست و آجیل را تکمیل کنند.
یکی دیگر از عناصر اصلی رژیم غذایی سازگار با ماهیچه ها، کربوهیدرات است و بهتر است سهمیه خود را از طریق منابع مستقر در غلات به دست آورید.
علاوه بر این عناصر مغذی، شما باید غذاهایی را که سرشار از کلسیم و منیزیم هستند نیز مصرف کنید. طبق توصیه های متخصص، ترجیحاً بیشتر از نیازهای کلسیم یا منیزیم از طریق مصرف رژیم غذایی و نه مکمل ها تامین شود.
ب کلسیم: کلسیم حاصل از منابع غذایی به راحتی و به طور موثری توسط بدن جذب می شود و بر خلاف مشتقات مکمل آن است. این امر با این واقعیت همراه است که فرم غلیظ کلسیم حاصل از مکمل ها می تواند شما را مستعد ابتلا به سنگ کلیه و بیماری های قلبی کند.
غذاهای سرشار از کلسیم که در رژیم غذایی شما قرار دارند:
محصولات لبنی
سبزیجات سبز برگ
کدو حلوایی
لوبیا سبز
کلم بروکلی
انواع خاصی از ماهی
دانه‌هایی مانند جو دوسر
سبزیجات دریایی مانند گیاه جلبک
توفو
غذاهای غنی از کلسیم مانند غلات و آب پرتقال
افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا دیابت نوع 2 به احتمال زیاد رژیم غذایی با کمبود منیزیم را مصرف می کنند و غالباً برای رفع این کمبود بدون وخیم تر شدن وضعیت آنها نیاز به کمک ویژه یک متخصص رژیم غذایی (RDN) دارند.
ج منیزیم: تقریباً مانند کلسیم، بهتر است نیاز روزانه منیزیم را از طریق رژیم غذایی و نه مکمل ها برآورده کنید. این امر به ویژه در مورد افرادی که قبلاً در شرایط دارویی در حال استفاده از دارو هستند صادق است.
مکمل های منیزیم با دوز بالا می توانند با داروهایی که مصرف می کنید اثر منفی بگذارد یا از اثر بخشی آنها کاسته شود. بنابراین، لازم است قبل از شروع هر نوع مکمل با پزشک خود مشورت کنید تا از بروز هرگونه واکنش غیرقابل پیش بینی جلوگیری شود.
غذاهای سرشار از منیزیم که باید در رژیم غذایی شما قرار بگیرند:
سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج
غلات کامل
دانه کدو تنبل
لوبیای سیاه
آجیل و خشکبار
کاشو
شیر سویا
بادام ها
توجه: قبل از ایجاد هر گونه مصرف و یا حذف شدید در رژیم غذایی، لازم است که ابتدا آن را توسط پزشک خود اجرا کنید. بهتر است با پزشک خود و همچنین یک متخصص تغذیه همکاری کنید تا یک برنامه رژیم غذایی تهیه کنید که برای شرایط خاص شما مناسب ترین باشد. همچنین مهم است که قبل از شروع یک برنامه غذایی جدید، خطر بروز یک واکنش آلرژیک یا تعامل دارویی را رد کنید.
چه موقع باید یک دکتر را ببینید
ضعف عمومی در پاها به دلیل فشار جسمی بدون ایجاد هرگونه نگرانی جدی باعث بروز و برطرف شدن آن می شود.
با این حال، اگر این بیماری به طور فزاینده یا مزمن شایع شود لازم است که خود را توسط پزشک ارزیابی کنید تا علت اصلی آن مشخص شود.
ضعف پا می تواند نشانه بیماری جدی باشد. بسته به نوع ضعف، مشکل را می توان به اختلال در سیستم عصبی مرکزی یا سیستم عصبی محیطی، عروقی، تروما یا سایر فرایند بیماری ردیابی کرد. بنابراین اگر کسی از ضعف پا رنج می برد باید آن را با پزشک خود در میان بگذارد.
داشتن ضعف طولانی مدت طبیعی نیست بنابراین حتماً پزشک معالج شما باید معاینه خوبی انجام داده و معالجه و تشخیص های احتمالی را بررسی کند.
تنها در صورت دستیابی به تشخیص مناسب، پزشک یک دوره درمانی مناسب را تعیین می کند.
مطالب مرتبط:
نظرات (0)