سیپروفلوکساسین یک آنتی بیوتیک است که برای درمان عفونتهای باکتریایی استفاده می شود. سیپروفلوکساسین متعلق به کلاس فلوروکینولون از آنتی بیوتیک ها که شامل داروی (Levaquin) ، افلوکساسین (Floxin)، gatifloxacin (Tequin)، norfloxacin (Noroxin)، moxifloxacin (Avelox)، trovafloxacin (Trovan) و غیره است سیپروفلوکساسین زاد و ولد باکتری را با مهار تولید مثل و تعمیر ماده ژنتیکی (DNA) متوقف می کند شود FDAسیپروفلوکساسین را در اکتبر 1987 تایید کرده است.
سیپروفلوکساسین در درمان عفونت های پوست، ریه ها، راه های هوایی، استخوان ها و مفاصل ناشی از باکتری های حساس استفاده می شود سیپروفلوکساسین نیز اغلب برای درمان عفونت ادراری ناشی از باکتری مانند باکتری E. coli استفاده می شود سیپروفلوکساسین در درمان اسهال عفونی ناشی از باکتری E. coli، کمپیلوباکتر ژژونی و باکتری شیگلا موثر است. سیاه زخم، بیماران مبتلا به تب و شمارش گلبولهای سفید خون پایین و عفونت های داخل شکم نیز با سیپروفلوکساسین درمان می شود.
شایع ترین عوارض جانبی سیپروفلوکساسین عبارتند از:
تهوع،
استفراغ،
اسهال،
درد شکم،
بثورات جلدی،
سردرد،
بی قراری.
سایر عوارض جانبی مهم عبارتند از:
کهیر و آنافیلاکسی ( شوک ).
سیپروفلوکساسین ممکن است با سایر داروها خوراکی تداخل نماید
این دارو را با هر یک از داروهای زیر نخورید
سیزاپراید
دروپریدول
ترفنادین
تیزانیدین
این دارو نیز ممکن است با داروهای زیر تعامل نماید:
آنتی اسیدها
قرص های ضد بارداری
كافئين
سیکلوسپورین
دیدانوزین
داروهای دیابت
دارو برای التهاب مانند ایبوپروفن، ناپروکسن
متوترکسات
مولتی ویتامین
امپرازول
فنی توئین
پروبنسید
سوکرالفیت
تئوفیلین
وارفارین
سیپروفلوکساسین باید در بیماران مبتلا به بیماری دستگاه عصبی مرکزی مانند تشنج با احتیاط استفاده شود سیپروفلوکساسین باید در کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال سن اجتناب شود استفاده ایمن در این بیماران به اثبات نرسیده است.
بسیاری از آنتی بیوتیک ها، از جمله سیپروفلوکساسین، می تواند باکتریهای طبیعی در روده بزرگ را تغییر می دهد و سبب رشد بیش از حد باکتری مسئول برای توسعه التهاب کولون ( کولیت کاذب ) می شود بیمارانی که علائم کولیت کاذب (اسهال، تب، درد شکم و احتمالاً شوک) بعد از شروع سیپروفلوکساسین دارند باید با پزشک خود تماس بگیرید سیپروفلوکساسین حساسیت پوستی به نور مستقیم خورشید (نور) را توسعه و باید از قرار گرفتن در معرض نور خورشید اجتناب و یا از کرمهای ضد آفتاب استفاده کنند.
سیپروفلوکساسین و همچنین آنتی بیوتیک های دیگر از کلاس فلوروکینولون با التهاب تاندون و حتی پارگی تاندون ها، به ویژه تاندون آشیل در ارتباط است برخی از پزشکان توصیه می کنند که بیماران در حال گرفتن فلوروکینولون ورزش شدید را قطع کنند.
سیپروفلوکساسین زمانی که با سولفونیل اوره (گلیبورید) مصرف شود ممکن است قند خون پایین را بدتر کند.
سیپروفلوکساسین ممکن است غلظت خون سیلدنافیل (Viagra) را برای درمان اختلال نعوظ افزایش دهد این ترکیب در صورت امکان باید اجتناب شود.
بارداری: سیپروفلوکساسین باید در دوران بارداری اجتناب شود.
مادران شیرده: سیپروفلوکساسین باید در مادران شیرده اجتناب شود
آب پرتقال و شیر نیز ممکن است جذب سیپروفلوکساسین را کاهش دهد سیپروفلوکساسین، همانند آهن و آنتی اسیدها، باید دو ساعت قبل یا شش ساعت پس از شیر یا آب پرتقال مصرف شود.
قرص: 250، 500 و 750 میلی گرم.
قرص XR انتشار گسترده : 500 و 1000 میلی گرم.
میکروکپسول برای سئسپانسیون 250 میلی گرم در 5 میلی لیتر، 500 میلی گرم در 5 میلی لیتر.
تزریقی: 200 میلی گرم در 100 میلی لیتر، 200 میلی گرم در 20 میلی لیتر، 400 میلی گرم در 200 میلی لیتر، 400 میلی گرم در 40 میلی لیتر.
سوسپانسیون معمولا دو بار در روز، در صبح و عصر، با یا بدون غذا استفاده می شود قرص طولانی رهش معمولاً یک بار در روز مصرف می شود و با نام تجاری CIPRO XR قرص طولانی رهش وجود دارد و ممکن است با یا بدون غذا مصرف گردد نام تجاری Proquin XR قرص طولانی رهش باید با یک وعده غذایی اصلی در روز مصرف شود ، ترجیحاً با غذای شب مصرف شود سیپروفلوکساسین یک زمان در هر روز مصرف شود طول درمان شما بستگی به نوع عفونت شما دارد دکتر شما به شما خواهد گفت که چه مدت باید سیپروفلوکساسین مصرف کنید.
تمامي كالاها و خدمات سایت رژیم سلامتی، حسب مورد داراي مجوزهای لازم از مراجع مربوطه می باشند و فعاليتهای اين سايت تابع قوانين و مقررات جمهوری اسلامی ايران است.