پنتوپرازول در یک کلاس از داروها به نام مهارکننده های پمپ پروتون (PPI) که تولید اسید توسط معده را بلوک می کند داروهای دیگر در همان کلاس شامل لانزوپرازول (Prevacid)، امپرازول (Prilosec) و رابندازول (Aciphex) مهارکننده های پمپ پروتون برای درمان بیماری های از قبیل زخم معده، بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) و سندرم زولینجرالیسون که توسط اسید معده ایجاد می شود استفاده می شود .پنتوپرازول، مانند دیگر مهارکننده های پمپ پروتون، آنزیم تولید کننده اسید در دیواره معده را بلوک می کند با مسدود کردن آنزیم، تولید اسید کاهش می یابد و این اجازه می دهد تا معده و مری التیام یابد.
سازمان غذا و دارو پنتوپرازول را در فوریه سال 2000 تایید کرده است.
پنتوپرازول برای درمان بیماری ریفلاکس (GERD)، درمان ازوفاژیت فرسایشی و سندرم زولینجرالیسون تایید شده است مانند دیگر PPI آن نیز برای درمان زخم معده و اثنی عشر استفاده می شود
پنتوپرازول مانند سایر PPI ها به خوبی تحمل می شود عوارض جانبی شایع:
اسهال
حالت تهوع
استفراغ
یبوست
راش
سردرد
دل درد
گاز (نفخ)
درد مفاصل
سرگیجه
عوارض جانبی نادر عبارتند از:
عصبانیت
ضربان قلب غیر طبیعی
درد عضلانی
ضعف
گرفتگی عضلات پا
احتباس آب
استفاده از دوز بالا و طولانی مدت (1 سال یا بیشتر) از پنتوپرازول ممکن است خطر شکستگی ران، مچ دست یا ستون فقرات ناشی از پوکی استخوان را افزایش دهد بنابراین، مهم است که از دوز پایین و کوتاه ترین طول مدت برای درمان لازم برای بیماری تحت درمان استفاده شود.
مهارکننده های پمپ پروتون ممکن است خطر ابتلا به عفونت کلستریدیوم دیفیسیل را افزایش دهند استفاده طولانی مدت جذب ویتامین B12 (سیانوکبالامین) را کاهش می دهد.
استفاده طولانی مدت از PPI نیز با سطوح پایین منیزیم (هیپومنیزیمی) همراه بوده است تجزیه و تحلیل از بیماران مصرف کننده PPI ها در مدت زمان طولانی به دلایلی خطر حملات قلبی را نشان داده اند.
بنابراین، مهم است که از دوز پایین و کوتاه ترین طول مدت درمان لازم برای بیماری تحت درمان استفاده کنید.
پنتوپرازول به احتمال زیاد کمتر از امپرازول با داروهای دیگر تعامل دارد.
اسیدیته معده ممکن است جذب برخی داروها را تحت تاثیر قرار دهد پنتوپرازول و PPI های دیگر که باعث کاهش اسید معده می شوند نیز جذب و غلظت در خون کتوکونازول (Nizoral) را کاهش و جذب و غلظت در خون دیگوکسین (افزایش می دهد این ممکن است به کاهش تاثیر کتوکونازول یا افزایش سمیت دیگوکسین منجر شود.
پنتوپرازول ممکن است سطح خونی متوترکسات (Trexall, Methotrexate) را افزایش دهد.
مهارکننده های پمپ پروتون سبب کاهش سطح خونی atazanavir (Reyataz) و یا nelfinavir (Viracept) و اثرات آنها را کاهش می دهند.
مهارکننده های پمپ پروتون نیز ممکن است عمل وارفارین (کومادین) را افزایش دهند و سبب افزایش خطر ابتلا به خونریزی شوند.
مثبت کاذب در غربالگری ادرار برای تتراهیدروکانابینول (THC) ممکن است در بیماران دریافت مهارکننده های پمپ پروتون رخ دهد به منظور بررسی نتایج مثبت یک روش تأییدی جایگزین باید در نظر گرفته شود
بارداری: استفاده از پنتوپرازول در زنان باردار به اندازه کافی ارزیابی نشده است.
مادران شیرده: پنتوپرازول در زنان شیرده مطالعه نشده است.
نگهداری: در دمای اتاق، 15 تا 30 سانتی گراد دور از رطوبت.
برای درمان ریفلاکس و شفای ازوفاژیت فرسایشی دوز توصیه شده برای بزرگسالان است 40 میلی گرم در روز به مدت 4 - 8 هفته.
دوز برای درمان سندرم زولینجرالیسون 40 میلی گرم دو بار در روز است.
به طور کلی توصیه می شود که قرص حدود 30 دقیقه قبل از وعده های غذایی برای اثربخشی حداکثر مصرف شود قرص ها باید بلعیده شوند و نباید خرد، تقسیم و یا جویده شوند.
قرص (تاخیر رهش): 20، 40 میلی گرم
سوسپانسیون: 40 میلی گرم
تزریق: 40 میلی گرم
تمامي كالاها و خدمات سایت رژیم سلامتی، حسب مورد داراي مجوزهای لازم از مراجع مربوطه می باشند و فعاليتهای اين سايت تابع قوانين و مقررات جمهوری اسلامی ايران است.