بی اختیاری مدفوع یک بیماری نیست بلکه یک علامت است که می تواند به علت انواع بیماری ها یا صدمات رخ دهد. بی اختیاری مدفوع می تواند منجر به آسیب به اعصاب و یا عضلات راست روده و انسداد و یا شرایطی تاثیر گذار بر روی روده شود.
بی اختیاری سرریز کننده، همچنین به عنوان اسهال پارادوکسیک شناخته می شود در افراد مبتلا به یبوست مزمن زمانی رخ می دهد که مدفوع سخت، فشرده و رکتوم را پر کند. سپس مدفوع مایع از اطراف توده مدفوع نشت می کنند و علائم شبیه به بی اختیاری ایجاد می کنند.
فرد مبتلا به بی اختیاری روده یا مدفوع، نمی تواند حرکت روده خود را کنترل کند. مدفوع، به دلیل برخی از شرایط زیر، از راست روده نشت می کنند. این تهدید کننده زندگی یا خطرناک نیست اما می تواند کیفیت زندگی، سلامت روحی و روانی و عزت نفس فرد را تحت تأثیر قرار دهد. بی اختیاری مدفوع یک بیماری شایع است که در ایالات متحده حدود 18 میلیون نفر یا 1 نفر در 12 بزرگسالان را مبتلا می سازد.
این کمی در زنان شایعتر است شاید به عنوان یک عارضه بارداری باشد.
بسیاری از مردم بی اختیاری روده را به دلیل خجالت و اعتقاد اشتباه به غیر قابل درمان بودن و بخش اجتناب ناپذیر از روند پیری گزارش نمی کنند.
در برخی موارد، بی اختیاری روده به خودی خود حل می شود اما معمولاً نیاز به درمان دارد.
علائم و نشانه های بی اختیاری مدفوع
علل بی اختیاری روده
تشخیص بی اختیاری روده
عوارض جانبی بی اختیاری مدفوع
درمان بی اختیاری روده، پیشگیری و عوامل خطر
علائم و نشانه های بی اختیاری مدفوع
شرایطی که منجر به بی اختیاری مدفوع می شود همچنین می تواند درد شکمی را ایجاد کند.
نشت تصادفي مدفوع به طور طبيعي تنها هنگام اسهال شديد وجود دارد.
بی اختیاری مزمن مدفوع می تواند شامل نشت تصادفی مکرر یا گاه به گاه، عدم توانایی در نگهداری از گاز، نشت بی صدای مدفوع در فعالیت های روزانه باشد.
نوع مدفوع که طی بی اختیاری روده منتقل می شود:
فرد با خارج کردن باد یک قطعه کوچک از مدفوع را عبور می دهد.
مدفوع ممکن است مایع باشد.
مدفوع ممکن است جامد باشد.
حملات ممکن است روزانه، هفتگی یا ماهانه رخ دهند.
علائم و نشانه های دیگر ممکن است عبارتند از:
درد شکم یا گرفتگی.
نفخ، باد شکم و یا هر دو.
یبوست یا اسهال.
مقعد تحریک شده یا خارش دار.
بی اختیاری ادرار.
بی اختیاری مدفوع می تواند یک مشکل نسبتاً کوچک باشد و گاه به گاه منجر به نشت مدفوع بر لباس زیر می شود.
علل بی اختیاری روده
افرادی که با احتمال بیشتری به بی اختیاری روده مبتلا هستند:
به عنوان مثال، آسیب عصبی، در اثر بیماری های مولتیپل اسکلروز، دیابت طولانی مدت و یا سایر شرایطی که بر عصب کنترل کننده دفع تاثیر می گذارد.
بیماری آلزایمر، این سبب آسیب زوال عقل و عصب می شود.
ناتوانی جسمی، زیرا این می تواند زمان رسیدن به دستشویی و یا به تن کردن لباس ها را دشوار می کند.
زنان بیشتر احتمال دارد که آن را تجربه کنند احتمالاً به عنوان یک عارضه زایمان است.
چرا این اتفاق می افتد؟
پس از هضم غذا، سیستم گوارش، زباله یا مدفوع را به سمت رکتوم انتقال می دهد رکتوم این زباله ها را ذخیره می کند تا بدن برای اخراج آن آماده باشد.
همانطور که رکتوم پر می شود دیواره رکتال گسترش می یابد. گیرنده های کششی یا اعصاب در دیواره های رکتوم تمایل به دفع را تحریک می کنند. اگر فرد احساس دفع نداشته باشد مدفوع ممکن است به روده بزرگ برگردد جایی که آب بیشتری جذب می شود.
هنگامی که مجرای رکتوم پر می شود فشار افزایش می یابد دیواره های کانال مقعد را از هم جدا می کنند و امواج پریستالتیک مدفوع به کانال فشار می دهد.
با وارد شدن مدفوع در کانال مقعد، راست روده کوچکتر می شود. اسفنکترهای داخلی و خارجی اجازه می دهد که مدفوع با عبور از عضلات مقعد منتقل می شود.
اسفنکتر داخلی به طور خودکار و ناخودآگاه کار می کند در حالی که اسفنکتر خارجی زمانی که ما می خواهیم پاسخ می دهند.
بی اختیاری روده می تواند به دلایل مختلف رخ دهد:
هموروئید می تواند منجر به بی اختیاری روده شود.
عضلات اسفنکتر همانطور که باید باشند کار نمی کنند. زایمان ممکن است سبب شود که عضلات اسفنکتر کشش و پاره شود به خصوص اگر فورسپس ها یا سایر دستگاه ها در حین زایمان مورد استفاده قرار گیرند یا اگر مادر اپیزیوتومی باشد. عوارض جراحی روده یا رکتال و برخی دیگر از آسیب ها همچنین می تواند باعث آسیب به عضلات اسفنکتر شود.
اسهال می تواند نگهداری مدفوع در مقعد را مشکل کند. اسهال مکرر به علت بیماری کرون، سندرم روده تحریک (IBS) یا کولیت اولسراتیو که می تواند منجر به زخم در رکتوم و بی اختیاری روده شود.
یبوست می تواند منجر به بی اختیاری روده شود. اگر مدفوع مداوم تحت تاثیر قرار گیرد ممکن است خیلی سخت باشد که بیرون بیاید. عضلات راست روده می توانند کشش یافته و تضعیف شوند و در نتیجه مدفوع آبکی از اطراف مدفوع سخت شده نشت کرده و خارج می شود. این سرریز روده نامیده می شود.
علل دیگر عبارتند از:
تومورهای راست روده، همانند سرطان رکتوم
پرولاپس رکتوم، زمانی که رکتوم به داخل مقعد بر می گردد.
رکتوسل ، زمانی که رکتوم از طریق واژن جلوآمدگی پیدا کند.
هموروئید، که می تواند به نقص اسفنکتر مقعد منجر شود
سوء مصرف مسهل ها
برخی از غذاها باعث اسهال می شوند و علائم بی اختیاری مدفوع در برخی افراد را بدتر می کند. نمونه ها شامل غذاهای تند، چرب، گوشت دودی و محصولات لبنی برای افرادی که دارای تحمل لاکتوز می باشد.
نوشیدنی هایی که حاوی کافئین یا شیرین کننده های مصنوعی هستند ممکن است به عنوان ملین عمل کنند.
تشخیص بی اختیاری روده
یک پزشک درباره علائم، عادت های روده، رژیم غذایی، تاریخ پزشکی، شیوه زندگی و غیره می پرسد. فرد باید به طور آشکار، صادقانه و جامع توضیح دهد تا بهترین درمان را پیدا کند.
پزشک ممکن است خونریزی بیمار و محیط اطراف آن را برای هر آسیب، هموروئید، عفونت و سایر شرایط بررسی کند. آنها ممکن است از یک پروب برای بررسی این ناحیه پوست و برای بررسی آسیب عصبی استفاده کنند.
یک معاینه دیجیتال رکتال (DRE) ممکن است لازم باشد که جراح یک انگشت با دستکش استریل را به داخل مقعد و به سمت رکتوم وارد کند.
این می تواند سبب شناسایی موارد زیر شود
یبوست
تومورها
مشکلات عضلانی
پرولاپس رکتوم
آزمایش های بیشتری ممکن است برای کمک یک متخصص گوارش، پزشک متخصص این شرایط و بیماری های دستگاه گوارش یا یک متخصص پروکتولوژیک، متخصص در شرایط و بیماری های رکتوم و انسداد، نیاز باشد.
[آندوسکوپ]
آندوسکوپ برای بررسی مشکلات روده مورد استفاده قرار می گیرد.
آندوسکوپی شامل قرار دادن یک آندوسکوپ، یک لوله انعطاف پذیر طولانی و نازک با منبع نور و دوربین فیلمبرداری در انتهای آن، از طریق عروق به داخل مجرای رکتوم است. تصاویر روی یک صفحه ممکن است هر گونه انسداد، آسیب یا التهاب در راست روده را نشان دهد.
در کانومتری آنال، دکتر لوله ای باریک و انعطاف پذیر را به داخل رکتوم بیمار وارد می کند. سپس یک بالون در نوک گسترش می یابد. این می تواند مقادیر اسفنکتر مقعدی، حساسیت اعصاب و چگونگی عملکرد عضلات را ارزیابی کند.
اسکن اولتراسوند آنورکتال می تواند ساختار اسفنکتر را ارزیابی کند. وسیله ای باریک به داخل عضله و رکتوم وارد می شود. این تصاویر ویدئویی از ساختارهای داخلی با انتشار امواج صوتی تولید شده از دیواره های رکتوم و انسداد رد می شوند.
Defecography یا پروتووگرافی شامل گرفتن تصاویر اشعه ایکس با مایع باریوم است. از بیمار خواسته می شود که در حال گرفتن اشعه ایکس مدفوع را منتقل کند. این می تواند میزان نگهداری مدفوع در رکتوم و چگونگی تخلیه مدفوع را تعیین کند.
در الکترومیوگرافی مقعد، الکترودهای سوزنی کوچک به عضله اطراف مقعد وارد می شود. یک جریان الکتریکی سبک از طریق الکترودها ارسال می شود و سیگنال ها به صورت تصاویر روی یک صفحه نمایش داده می شوند. این می تواند آسیب ناشی از اعصاب بین رکتوم تا مغز را نشان دهد و ممکن است جایی که آسیب دیده است را نشان دهد.
عوارض جانبی بی اختیاری مدفوع
عوارض بی اختیاری مدفوع ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ناراحتی عاطفی. از دست دادن عزت همراه با از دست دادن کنترل بر فعالیت های بدن می تواند منجر به خجالت، شرم، سرخوردگی، خشم و افسردگی شود. این برای افراد مبتلا به بی اختیاری مدفوع رایج است که سعی می کند مشکلی را پنهان کند یا از تعاملات اجتماعی اجتناب کند.
تحریک پوست. پوست اطراف مقعد حساس و ظریف است. تماس تکراری با مدفوع می تواند منجر به درد و خارش شود و به طور بالقوه به زخم منجر می شود که نیاز به درمان پزشکی دارد.
درمان بی اختیاری روده، پیشگیری و عوامل خطر
درمان بی اختیاری روده به منظور کمک به بازگرداندن کنترل روده یا کاهش شدت آن است.
داروها
این شامل:
داروهای ضد اسهال مانند لوپرامید یا Imodium است.
اگر این مشکل ناشی از یبوست مزمن باشد، لاکتوسیت ها مانند شیر مگنزیا ممکن است کوتاه مدت مصرف شوند.
داروهایی که باعث کاهش تحرک روده و یا کاهش میزان آب در مدفوع می شوند
تغییرات غذایی
تغییر رژیم غذایی گاهی اوقات می تواند باعث بی اختیاری روده شود. دفتر یاداشت های غذایی می تواند به تاثیر غذاهای مختلف کمک کند.
مصرف بیش از حد مایع و خوردن غذای غنی از فیبر می تواند باعث کاهش بی اختیاری روده به دلیل یبوست شود. مواد غذایی با فیبر بالا که به میزان زیادی به مدفوع اضافه می شوند نیز ممکن است به افرادی که دارای اسهال مزمن هستند کمک کنند.
تمرین روده
بیماران مبتلا به کنترل ضعیف اسفنکتر یا کم آگاهی از تمایل به دفع می توانند یک برنامه آموزش موثر برای روده پیدا کنند.
این می تواند شامل موارد زیر باشد:
برای کمک به بازگرداندن قدرت عضلات حیاتی برای کنترل روده تمرین کنید.
در زمان های خاصی از روز، مانند پس از غذا از توالت استفاده داشته باشد.
تمرینات عضلانی کف پا، یا تمرینات Kegel، شامل تمرینات برای تقویت عضلات است که در طول کار ضعیف شده یا کشش یافته اند. زنان توصیه می شود که تمرینات را چند بار در روز در دوران بارداری و حدود دو ماه پس از زایمان انجام دهند.
بیوفیدبک
این نوع دیگری از آموزش روده است.
پروب حساس به فشار در داخل مقعد قرار می گیرد. هر بار که عضلات اسفنکتر مقعد در اطراف پروب قرار می گیرند دستگاه آن را حس می کند و این می تواند به بیمار ایده هایی از الگوهای فعالیت عضلانی خود بدهد.
با تمرین کردن انقباضات عضلانی و مشاهده قدرت و پاسخ آنها بر روی یک صفحه، بیمار می تواند یاد بگیرد که این عضلات را تقویت کند.
مداخله دیگر
درمان مدفوع فشرده ممکن است نیاز به حذف مدفوع فشرده باشد اگر درمان موثر نباشد ممکن است جراح از دستکش استفاده و با دو انگشت مدفوع را به تکه های کوچک تبدیل کند و خارج شدن آن را آسان کند.
اگر این مشکل ناشی از مدفوع فشرده است و درمان های دیگر بی اثر هستند ممکن است انما کمک کند. یک لوله کوچک به داخل مقعد وارد می شود و یک محلول مخصوص برای شستن رکتوم وارد می شود.
در تحریک عصب ساکرال، چهار تا شش سوزن کوچک به عضلات پایین روده وارد می شوند. عضلات توسط یک ژنراتور پالس خارجی که پالس های الکتریکی را منتشر می کند تحریک می شود.
بیمارانی که به این درمان خوب پاسخ می دهند ممکن است ژنراتور پالس دائمی، شبیه به یک ضربان ساز، زیر پوشش پوست اندام تحتانی قرار گیرد. عصب ساکرال از طناب نخاعی به عضلات در لگن می رود و مانع مدفوع و ادرار می شود.
عمل جراحي
جراحی به طور معمول فقط در صورتی استفاده می شود که درمان های دیگر کار نکند یا برای درمان یک بیماری زمینه ای استفاده نکنند.
[جراحی شکمی]
بسته به علت ممکن است جراحی مورد نیاز باشد.
Sphincteroplasty جراحی برای تعمیر اسفنکتر مقعد آسیب دیده یا ضعیف است. جراح عضله آسیب دیده را از بین می برد و لبه های عضله را همپوشانی می دهد و پشت آنها را به هم می دوزد این کمک اضافی را برای عضلات فراهم می کند و اسفنکتر را محکم می کند.
گراسیلوپلاستی تحریک شده یا پیوند عضله گراسیلیس از مقدار کمی از عضلات از ران بیمار برای ایجاد اسفنکتر مصنوعی استفاده می کند. الکترودهای متصل به ژنراتور پالس به اسفنکتر مصنوعی وارد می شوند و ضربه ها به تدریج راه کار عضلات را تغییر می دهند.
برای جایگزینی اسفنکتر از یک کاف متورم شونده برای جایگزینی اسفنکتر مقعدی آسیب دیده استفاده می شود. کاف در اطراف کانال مقعدی کاشته می شود. هنگامی کاف متورم شود کاف اسفنکتر مقعد را به طور محکم بسته نگه می دارد تا فرد برای دفع آمادگی پیدا کند. پمپ خارجی کوچک دستگاه را تخلیه می کند و اجازه می دهد مدفوع آزاد شود. پس از آن دستگاه 10 دقیقه بعد دوباره فعال می شود.
اگر درمان های دیگر کار نکند جراحی پرولاپس رکتوم ممکن است انجام شود عضله اسفنکتر ممکن است در همان زمان تعمیر شود.
جراحی ممکن است توسط یک رکتوسل تصحیح شود در صورتی که نشانه های قابل توجهی از بی اختیاری مدفوع باشد.
هموروئید داخلی می تواند مانع به درستی بسته شدن اسفنکتر مقعد شود و منجر به بی اختیاری روده می شود. هموروئیدکتومی یک روش جراحی برای حذف آنها است.
یک کولوستومی می تواند به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار گیرد. مدفوع از طریق سوراخ در روده بزرگ و از طریق دیواره شکم به یک کیسه مخصوص هدایت می شود.
عوامل خطر
تعدادی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به بی اختیاری مدفوع را افزایش دهند، از جمله:
سن. اگرچه بی اختیاری مدفوع در هر سنی ممکن است رخ دهد اما در افراد مسن و سالخورده بیشتر است.
زن بودن. بی اختیاری مدفوع در زنان کمی رایج است. یک دلیل ممکن است این باشد که بی اختیاری مدفوع می تواند یک عارضه زایمان باشد. اما بیشتر زنان مبتلا به بی اختیاری مدفوع بعد از 40 سالگی آن را توسعه می دهند بنابراین ارتباط با آسیب های کف لگن در هنگام زایمان مشخص نیست. با این حال، ممکن است که آسیب باعث نشانه ها، برای سال های زیادی نشود.
آسیب عصب. افرادی که دچار دیابت یا مولتیپل اسکلروز هستند شرایطی که می توانند به اعصاب کنترل کننده دفع آسیب برسانند ممکن است در معرض بی اختیاری مدفوع باشند.
زوال عقل. بی اختیاری مدفوع اغلب در بیماری آلزایمر و زوال عقل مشاهده می شود.
معلولیت فیزیکی. ناتوانی فیزیکی می تواند زمان دسترسی به توالت را دشوار کند. آسیب ناشی از ناتوانی جسمی نیز ممکن است سبب آسیب عصبی رکتال شود و منجر به بی اختیاری مدفوع شود. همچنین عدم فعالیت می تواند منجر به یبوست شود و منجر به بی اختیاری مدفوع شود.
پیشگیری
برای جلوگیری از بی اختیاری روده یا کاهش شدت علائم به افراد توصیه می شود:
برای مثال، از داشتن یبوست با ورزش بیشتر، خوردن غذاهایی با فیبر بالا و مصرف زیاد مایعات جلوگیری کند.
برای درمان اسهال، به عنوان مثال، با رفع عفونت در سیستم گوارش، درمان را دنبال کنید.
هنگام تخلیه از زور زدن اجتناب کنید زیرا این می تواند عضلات اسفنکتر مقعد را تضعیف کند.
در حالی که انتظار پیدا کردن یک درمان موفق وجود دارد مجموعه ای از محصولات بی نظیر و پد های موجود برای کمک به مردم برای مقابله با بی اختیاری بدون خجالت کشیدن وجود دارد.
بیشتر بخوانید: بی اختیاری ادرار و کاهش ادرار
نظرات (7)