آندومتریوز یک بیماری غیر قابل درمان اما قابل کنترل است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که ایمپلنت اندومتری که شامل بافتی از داخل رحم است در قسمت های دیگر بدن قرار می گیرد این بافت همچنان به هورمون های چرخه قاعدگی پاسخ داده و خونریزی در طول دوره قاعدگی رخ می دهد
این خون قادر به خارج شدن نیست و لذا بافت اسکار و چسبندگی شکل می گیرد و این می تواند باعث ادغام اندام و تغییرات آناتومیک شود. اندومتریوز در حدود 11 درصد از زنان در ایالات متحده بین 15 تا 44 ساله تاثیر می گذارد.
اندومتریوز چیست؟
علائم اندومتریوز
علل اندومتریوز چیست؟
عوارض جانبی اندومتریوز
عوامل خطر اندومتریوز
تشخیص اندومتریوز
درمان آندومتریوز
مدیریت علائم در خانه
رژیم غذایی در اندومتریوز
حقایق سریع در مورد آندومتریوز
در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد اندومتریوز وجود دارد. اطلاعات بیشتر در ادامه مقاله است.
اندومتریوز بین 6 تا 10 درصد زنان سن باروری در سراسر جهان تاثیر می گذارد.
به نظر می رسد که این وضعیت در یک جنین در حال رشد وجود داشته باشد اما میزان استروژن در دوران بلوغ به نظر می رسد باعث ایجاد علائم شود.
علائم معمولاً در طول سال های باروری وجود دارد.
اکثر زنان تشخیص داده نشده اند و در ایالات متحده ممکن است حدود 10 سال طول بکشد تا تشخیص داده شوند.
آلرژی، آسم، حساسیت شیمیایی، بیماری های خود ایمنی، سندرم خستگی مزمن، فیبرومیالژیا، سرطان پستان و سرطان تخمدان با زنان و خانواده های مبتلا به اندومتریوز ارتباط دارد.
اندومتریوز چیست؟
اندومتریوز، بافت های ایمپلنت اندومتری است که به طور معمول در رحم ایجاد می شود و در سایر قسمت های بدن نیز مشاهده می شود.
بافت اندومتری شامل غده، سلول های خونی و بافت همبند است. به طور معمول در رحم رشد می کند تا آستر رحم را برای تخمک گذاری آماده کند.
ایمپلنت اندومتر ایجاد کننده بافت اندومتری است که در خارج از رحم رشد می کند.
وقتی که خارج از رحم رشد می کنند این به نام آندومتریوز است.
آنها می توانند در هر کجا در بدن ایجاد شوند اما معمولاً در ناحیه لگن اتفاق می افتند.
آنها ممکن است بر اندام های زیر اثر کنند:
تخمدانها
لوله های فالوپ
پريتوان
گره های لنفاوی
به طور معمول، این بافت در طی قاعدگی خارج می شود اما در بافت جابجا شده این کار انجام نمی شود.
این به علائم فیزیکی مانند درد می انجامد. همانطور که ضایعات بزرگتر می شوند می توانند عملکردهای بدن را تحت تاثیر قرار دهند. به عنوان مثال، لوله های فالوپ ممکن است مسدود شوند.
درد و علائم دیگر ممکن است بر روی زمینه های مختلف زندگی از جمله توانایی کار، هزینه های مراقبت های پزشکی و مشکلات نگهداری روابط تاثیر بگذارد.
علائم اندومتریوز
گرفتگی اندومتریوز - اندومتریوز می تواند منجر به گرفتگی دردناک در لگن شود.
سایر بیماری های پزشکی مانند بیماری التهابی لگنی (PID)، کیست تخمدان و سندرم روده تحریک پذیر (IBS) می توانند علائم اندومتریوز را تقلید کنند.
حاملگی ممکن است سبب تسکین موقتی علائم شود.
علائم اندومتریوز عبارتند از:
کرامپ های شدید قاعدگی، عدم موفقیت در درمان با .NSAIDS
درد کمر و لگن دراز مدت.
دوره های قاعدگی طولانی تر از 7 روز.
خونریزی شدید قاعدگی که در آن پد یا تامپون نیاز به تغییر در هر 1 تا 2 ساعت دارد.
مشکلات روده ای و ادراری شامل درد، اسهال، یبوست و نفخ.
مدفوع یا ادرار خونی.
تهوع و استفراغ.
خستگی.
درد در هنگام مقاربت.
ظهور یا خونریزی بین دوره ها.
درد رایج ترین نشانه ی اندومتریوز است اما شدت درد همیشه با میزان بیماری ارتباط ندارد.
درد بعد از یائسگی معمولاً هنگامی که بدن تولید تولید استروژن را متوقف می کند برطرف می شود. با این حال، اگر هورمون درمانی در طول یائسگی استفاده شود علائم ممکن است ادامه یابد.
علل اندومتریوز چیست؟
علت دقیق اندومتریوز هنوز کاملاً درک نشده است.
توضیحات احتمالی عبارتند از:
مشکلات مربوط به جریان قاعدگی: خون قاعدگی به جای خروج از بدن به طور معمول به لوله های فالوپ و لگن وارد می شود.
رشد سلول های جنینی: گاهی اوقات سلول های جنینی که شکم و لگن را پوشش می دهند به داخل بافت اندومتری در داخل حفره ها ایجاد می شوند.
توسعه جنینی: داده ها نشان می دهد که اندومتریوز در یک جنین در حال رشد وجود دارد اما فکر می کنیم که سطح استروژن دوران بلوغ، این علائم را باعث شود.
زخم جراحی: سلول اندومتر می تواند طی یک روش مانند هیسترکتومی یا سزارین حرکت کند.
انتقال سلول اندومتر: سیستم لنفاوی سلول های اندومتر را به قسمت های مختلف بدن منتقل می کند.
ژنتیک: ممکن است اجزای ارثی وجود داشته باشد. یک زن با یک عضو خانواده نزدیک که مبتلا به آندومتریوز است بیشتر احتمال دارد خود مبتلا به اندومتریوز شود.
هورمون ها: اندومتریوز توسط هورمون استروژن تحریک می شود.
سیستم ایمنی: مشکلات سیستم ایمنی بدن می تواند از تخریب بافت اندومتر خارج رحمی جلوگیری کند.
عوارض جانبی اندومتریوز
عوارض عبارتند از:
ناباروری، که می تواند 50 درصد از افراد مبتلا به این بیماری را تحت تاثیر قرار دهد.
افزایش خطر ابتلا به سرطان تخمدان و آدنوکارسینوم مرتبط با اندومتریوز.
کیست های تخمدان.
التهاب.
بافت اسکار و توسعه چسبندگی.
عوارض روده و مثانه.
برای جلوگیری از عوارض بعدی مهم است که یک ارائه کننده خدمات سلامت را در مورد علائم ببینید.
عوامل خطر اندومتریوز
هر کسی می تواند اندومتریوز را توسعه دهد اما برخی از ریسک فاکتورها این خطر را افزایش می دهند.
این شامل:
سن: شایع ترین آن در زنان 30 تا 40 ساله است
Nulliparity: هرگز زایمان نداشته.
ژنتیک: یک یا چند بستگان (مادر، عمه یا خواهر) دارای آندومتریوز باشد
تاریخ پزشکی: داشتن عفونت لگن، ناهنجاری های رحمی یا بیماری که مانع از خروج خون قاعدگی می شود.
تاریخ قاعدگی: منسهای طولانی مدت بیش از 7 روز یا دوره های قاعدگی کمتر از 27 روز است.
مصرف کافئین، مصرف الکل و عدم ورزش: این ها می تواند سطوح استروژن را افزایش دهد.
برخی از شرایط سلامت به اندومتریوز مرتبط است. این ها شامل آلرژی، آسم و برخی حساسیت های شیمیایی، برخی از بیماری های خودایمنی، سندرم خستگی مزمن، سرطان تخمدان و پستان است.
محققان ارتباط بین اندومتریوز و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص، از جمله فتالات phthalat را پیدا کرده اند.
شروع دوره قاعدگی در سنین زودتر.
رفتن به دوران یائسگی در سن بالاتر.
داشتن سطوح بالاتر استروژن در بدن یا قرارگرفتن طولانی تر در معرض استروژن تولید شده در بدن.
شاخص توده بدنی پایین.
ناهنجاری های رحم.
تشخیص اندومتریوز
تشخیص می تواند چالش برانگیز باشد زیرا هیچ تست واحد برای ارزیابی وجود ندارد.
تنها راه درست برای تایید این وضعیت، انجام جراحی لاپاراسکوپی است.
یک جراحی لاپاراسکوپی یک روش حداقل تهاجمی است که در آن یک لوله نازک و روشن با یک دوربین مینیاتوری متصل به نام لاپاروسکوپ، از طریق یک برش کوچک در ناحیه لگن وارد می شود.
تشخیص می تواند به شرح زیر طبقه بندی شود:
مرحله 1: ضایعات کم و جدا شده است.
مرحله 2: ضایعات خفیف است. ممکن است وجود داشته باشد و چسبندگی ممکن است.
مرحله 3: ضایعات متوسط، عمیق یا سطحی با چسبندگی واضح است.
مرحله 4: ضایعات چندگانه و شدید، هر دو سطح و عمیق، با چسبندگی برجسته است.
چندین سال طول می کشد تا یک تشخیص دریافت شود.
سایر استراتژی های تشخیصی دیگر شامل امتحان لگن، تصویربرداری رادیولوژیک با سونوگرافی یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و استفاده از داروهای خاص از قبیل کنترل زایمان یا آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) می باشد.
معاینه لگن در طول معاینه لگن، دکتر با دست در ناحیه لگن شما را برای ناهنجاری ها، مانند کیست ها در اندام های تولید مثل یا زخم های پشت رحم بررسی می کند. اغلب ممکن است مناطق کوچکی از اندومتریوز را احساس کند مگر اینکه آنها باعث ایجاد کیست شوند.
درمان آندومتریوز
هیسترکتومی یا حذف رحم هنگامی که از تمام شیوه های دیگر درمان خسته شده اید در نظر گرفته می شود.
جراحی ممکن است اما معمولاً تنها اگر درمان های دیگر موثر نباشد در نظر گرفته می شود.
گزینه های دیگر عبارتند از:
داروهای ضد درد: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی غیر از داروهای ضد التهاب (OTC) مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB و غیره) و یا داروهای نسخه ای برای درمان درد مزمن.
هورمون ها: درمان ممکن است با درمان های هورمونی مانند داروهای کنترل تولد هورمونی، آگونیست و آنتاگونیست های هورمون های آزاد کننده گنادوتروپین (Gn-RH) ،Medroxyprogesterone (Depo-Provera) یا دانازول می باشد. قرار دادن یک دستگاه داخل رحمی (IUD) نیز ممکن است توصیه شود.
جراحی: جراحی اولیه به دنبال حذف اندومتریوز است اما هیسترکتومی با حذف هر دو تخمدان ممکن است ضروری باشد.
درمان باروری: بارداری ممکن است از طریق لقاح داخل لوله آزمایش (IVF) توصیه شود.
مدیریت علائم در خانه
حمام گرم و پد گرمایی می تواند به آرامش عضلات لگن کمک کند و گرفتگی و درد را کاهش دهد.
درمانهای تکمیلی و جایگزین ممکن است شامل طب سوزنی، کایروپراکتیک و داروهای گیاهی باشد اما شواهد کمی برای نشان دادن این که آنها موثر هستند وجود دارد.
اجتناب از کافئین ممکن است به کاهش درد کمک کند زیرا کافئین می تواند علائم را بدتر کند.
ورزش، مانند راه رفتن می تواند درد را کاهش دهد و پیشرفت بیماری را با کاهش سطوح استروژن کاهش دهد.
به علت عوارض درازمدت اندومتریوز مهم است که علائم را کنترل کنید. درد غیرقابل تحمل یا خونریزی غیر منتظره باید به پزشک گزارش شود.
اگر چه در حال حاضر هیچ درمان برای آندومتریوز وجود ندارد اکثر زنان قادر به تسکین درد از علائم هستند و هنوز قادر به داشتن فرزند می باشند.
رژیم غذایی در اندومتریوز
برای کنترل درد و اثرات آندومتریوز، گام های رژیمی پیشنهاد شده است.
مطالعه ای در سال 2004 نشان می دهد که یک جلبک دریایی قهوه ای با نام bladderwrack ممکن است یک اثر کاهش دهنده استروژن در زنان داشته باشد. این می تواند سرعت رشد اندومتریوز را کاهش دهد.
یک نویسنده یک مطالعه موردی را با استفاده از رژیم غذایی با کربوهیدرات های زنجیره کوتاه پایین برای کاهش علائم اندومتریوز ارائه کرد. نشان داده شده است که این رژیم غذایی بر روی IBS کار می کند و از آنجایی که اغلب با اندومتریوز یافت می شود شاید رژیم غذایی برای کسانی که تنها اندومتریوز دارند موثر باشد.
تحقیقات بیشتری نیاز است اما در تلاش برای این رویکرد آسیب کمی وجود دارد.
انتخاب رژیم غذایی نیز به توسعه اندومتریوز مرتبط است. مطالعه ای که در سال 2011 انجام شد نشان داد که مصرف میوه باعث افزایش خطر ابتلا به اندومتریوز می شود و مصرف بیشتر چربی کل باعث کاهش خطر می شود.
محصولات لبنی نیز نشان دادند که خطر ابتلا به اندومتریوز را کاهش می دهد اگر چه این نتایج از نظر آماری معنی دار نبود.
خوردن ماست، ترشی کلم، یا یافتن منبع خوبی از پروبیوتیک ها ممکن است به کاهش علائم گوارشی و افزایش فعالیت گوارش کمک کند.
اجتناب از کافئین ممکن است به کاهش درد کمک کند زیرا کافئین می تواند علائم را بدتر کند.
بیشتر بدانید: درد تخمدان: علل احتمالی، تشخیص و درمان
نظرات (0)