بیوپسی کلیه روش مورد استفاده برای استخراج بافت کلیه برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی است. بیوپسی کلیه به پزشک برای شناسایی نوع بیماری کلیوی، شدت آن و بهترین درمان برای کلیه و نظارت بر اثر بخشی درمان کلیه به پزشک کمک می کند.
هدف از بیوپسی کلیه
بیوپسی کلیه می تواند مشکلاتی که سبب تداخل در عملکرد طبیعی کلیه شود را تشخیص می دهد. افراد سالم دو کلیه دارند که کارشان عبارت از:
حذف اوره و یا مواد زائد از مایع خون با تولید ادرار
حفظ تعادل مواد شیمیایی مانند سدیم و پتاسیم در خون
با عرضه هورمون اریتروپوئتین، از رشد سلول های قرمز خون پشتیبانی می کند.
کنترل فشار خون با تولید هورمون رنین
ارائه هورمون calcitriol، که جذب کلسیم و سطوح خونی کلسیم را تنظیم می کند.
بیوپسی کلیه
اگر آزمایش خون و ادرار نشان دهد که کلیه ها کار خود را به درستی انجام نمی دهند دکتر شما ممکن است تصمیم به انجام بیوپسی کلیه بگیرد. دکتر شما همچنین ممکن است بیوپسی کلیه را برای موارد زیر سفارش دهد.
پیدا کردن دلیل برای سطح غیر طبیعی از مواد زائد در خون
مشخص کردن بدخیم و یا خوش خیم بودن تومور
ارزیابی میزان کارکرد پیوند کلیه
بررسی علت هماچوری ( خون در ادرار ) و یا پروتئینوری ( سطح بالایی از پروتئین در ادرار )
دیدن شدت نارسایی کلیه و سرعت شکست کلیه ها
ایجاد یک برنامه درمانی برای کلیه های بیمار
روش بیوپسی کلیه
بیوپسی کلیه معمولا به عنوان یک روش سرپایی در بیمارستان انجام می شود با این حال، در صورت وجود اولتراسوند یا CT اسکن طی عمل در یک بخش رادیولوژی نیز می تواند انجام شود.
بیوپسی به طور معمول، از راه پوست، و یا سوزن کلیوی، بیوپسی توسط یک دکتر انجام می شود و در حدود یک ساعت طول می کشد. دکتر شما ممکن است به شما یک آرام بخش از طریق وریدی ( IV ) در دست یا بازو برای کمک به آرامش شما تزریق کند. با این حال، شما برای این روش بیهوشی عمومی دریافت نمی کنید به این معنی که شما در تمام مدت بیدار هستید.
خطرات ناشی از بیوپسی کلیه
عفونت بعد از عمل خطر بالقوه جدی است. با این حال، این به ندرت اتفاق می افتد.
خون قرمز روشن یا لخته خون در ادرار شما را برای بیشتر از 24 ساعت پس از نمونه برداریدیده می شود
ناتوان در ادرار کردن
دارای لرز یا تب
تجربه درد در محل نمونه برداری که شدت آن را افزایش می دهد
دارای قرمزی، تورم، خونریزی و یا هر گونه ترشح دیگر از محل بیوپسی
احساس غش کردن یا ضعیف
علاوه بر عفونت، احتمال آسیب های بالقوه داخلی به ارگان های مناطق مجاور هدف.
