سکته مغزی ایسکمیک با از دست دادن ناگهانی گردش خون به منطقه ای از مغز مشخص می شود و در نتیجه سبب از دست دادن عملکرد عصبی مربوطه می شود سکته مغزی ایسکمیک حاد با انسداد ترومبوتیک و یا آمبولی شریان مغزی ایجاد می شود و شایع تر از سکته هموراژیک است.

علائم و نشانه های سکته مغزی

سکته مغزی در هر بیمار با مشکلات حاد عصبی و یا هر تغییر در سطح هوشیاری ظاهر می شودعلائم و نشانه های سکته مغزی شایع عبارتند از:
شروع ناگهانی همی پارزی، منوپارزیس یا (به ندرت) کوادری پارزیس.
اختلالات حسی نیمه بدن ( همی سنسوری ).
از دست دادن بینایی دو چشمی و یا تک چشمی.
اختلالات میدان بینایی.
دوبینی.
اختلال تکلم.
سرازیر شدن آب از دهان.
آتاکسی ( مشکل در حفظ تعادل ).
سرگیجه (به ندرت به تنهایی).
نیستاگموس.
عدم قدرت تکلم.
کاهش ناگهانی در سطح هوشیاری.

اگر چه چنین علائم به تنهایی می تواند رخ دهد آنها به احتمال زیاد در ترکیب رخ می دهند. هیچ ویژگی که سکته ایسکمیک را از هموراژیک متمایز کند وجود ندارد اگر چه حالت تهوع، استفراغ، سردرد و تغییر ناگهانی در سطح هوشیاری در مورد سکته هموراژیک شایع تر است. در بیماران جوانتر سابقه تروما اخیر، اختلالات انعقادی، مصرف مواد ممنوعه (بخصوص کوکائین)، میگرن و یا استفاده از قرصهای پیشگیری باید مشخص شود.
با در دسترس بودن درمان فیبرینولیتیک برای سکته مغزی ایسکمیک حاد در بیماران انتخابی، پزشک باید قادر به انجام یک بررسی مختصر اما دقیق عصبی در بیماران با سندرم سکته مغزی مشکوک باشد. اهداف معاینه عصبی عبارتند از:
تایید حضور یک سندرم سکته مغزی

تشخیص سکته مغزی از تقلید سکته مغزی

تعیین یک پایه عصبی، می تواند وضعیت بیمار را بهبود و یا خراب کند.
تعیین شدت سکته مغزی، با استفاده از یک آزمون عصبی و نمره ( موسسه ملی بهداشت مقیاس سکته مغزی [NIHSS]) برای کمک به پیش آگهی و انتخاب درمانی است.

اجزای ضروری معاینه عصبی شامل ارزیابی زیر است:
اعصاب جمجمه
عملکرد حرکتی
عملکرد حسی
عملکرد مخچه
راه رفتن
رفلکس تاندون عمقی
زبان
وضعیت ذهنی و سطح هوشیاری
جمجمه و ستون فقرات نیز باید معاینه شود و نشانه هایی از منینژیسموسبررسی شود.

تشخیص سکته مغزی ایسکمیک

تصویربرداری اورژانس مغز برای تایید تشخیص سکته مغزی ضروری است. توموگرافی کامپیوتری  بدون کانتراست (CT) اسکن معمولی برای تصویربرداری عصبی است که برای ارزیابی حاد بیماران مبتلا به سکته مغزی حاد استفاده می شود. تکنیک های تصویربرداری عصبی زیر نیز استفاده می شود:
سی تی آنژیوگرافی و اسکن پرفیوژن CT
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
اسکن داپلکس کاروتید
آنژیوگرافی تفریق دیجیتال
پونکسیون کمری
پونکسیون کمری برای رد کردن مننژیت یا خونریزی زیر عنکبوتیه که در سی تی اسکن منفی است اما سوء ظن بالینی بالا وجود دارد مورد نیاز است.
مطالعات آزمایشگاهی
تست های آزمایشگاهی که در تشخیص و ارزیابی سکته مغزی ایسکمیک انجام می شود عبارتند از:
شمارش کامل خون (CBC): مطالعه پایه که ممکن است یک علت برای سکته مغزی ( به عنوان مثال، پلی سیتمی، ترومبوسیتوز، ترومبوسیتوپنی، سرطان خون ) و یا شواهدی از بیماری ها (به عنوان مثال، کم خونی) را نشان می دهد
آزمایشات شیمی پایه: مطالعه پایه که ممکن است یک تقلید سکته مغزی ( مثلا، هیپوگلیسمی، هیپوناترمی) را نشان دهد و یا شواهدی از بیماری ها ( به عنوان مثال، دیابت، نارسایی کلیه ) را ارائه می دهد.
مطالعات انعقادی: ممکن است یک اختلال انعقادی را نشان دهد و زمانی مفید هستند که فیبرینولیتیک و یا داروهای ضد انعقادی مورد استفاده قرار می گیرند.
بیومارک های قلبی: به دلیل ارتباط بیماری مغزی عروقی با بیماری عروق کرونر مهم هستند.
غربالگری سم شناسی: ممکن است به تشخیص بیماران مست با علائم رفتاری تقلیدی سندرم سکته مغزی کمک کند.
تست حاملگی: تست حاملگی ادرار باید برای همه زنان در سنین باروری با علائم سکته مغزی انجام شود. فعال کننده پلاسمینوژن نوترکیب بافت از نوع (RT-PA) یک عامل کلاس C بارداری است.
تجزیه و تحلیل گازهای خونی شریانی: در انتخاب بیماران مشکوک به هیپوکسمی استفاده می شود گاز خون شریانی شدت هیپوکسمی را تعیین می کند و ممکن است برای شناسایی اختلالات اسید و باز مورد استفاده قرار گیرد.

مدیریت اورژانس برای سکته مغزی

هدف از مدیریت اورژانس برای سکته مغزی تکمیل شرح بیمار در عرض 60 دقیقه اول ورود بیمار است.
ارزیابی راه هوایی، تنفس و گردش خون (ABCs) و تثبیت بیمار در صورت لزوم.
تکمیل ارزیابی اولیه و ارزیابی، از جمله مطالعات تصویربرداری و آزمایشگاهی
آغاز مجدد درمان، در صورت مناسب
تصمیم گیری های  در مورد درمان شامل:
نیاز به مدیریت راه هوایی
کنترل فشار خون مطلوب
شناسایی درمان های بالقوه خونرسانی مجدد (,به عنوان مثال، فیبرینولیز داخل وریدی با RT- PA و یا روش داخل شریانی
دخالت یک پزشک با منافع ویژه ای در سکته مغزی ایده آل استواحد مراقبت سکته مغزی با پرسنل آموزش دیده وجود دارد و به خصوص بهبود نتایج موثر است.
درمان سکته مغزی ایسکمیک شامل موارد زیر است:
درمان فیبرینولیتیک
عوامل ضد پلاکتی
ترومبوزکتومی مکانیکی
درمان بیماری های همراه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کاهش تب
اصلاح افت فشار خون یا فشار خون بالای قابل توجه
اصلاح هیپوکسی
اصلاح هیپوگلیسمی
مدیریت آریتمی های قلبی
مدیریت ایسکمی میوکارد
پیشگیری از سکته مغزی
پیشگیری از سکته مغزی اولیه اشاره به درمان افراد بدون سابقه قبلی سکته مغزی است اقدامات ممکن شامل موارد زیر باشد:
درمان ضد تجمع پلاکت
استاتین ها
ورزش
مداخلات شیوه زندگی ( به عنوان مثال، ترک سیگار و الکل )
پیشگیری ثانویه به درمان افرادی که در حال حاضر یک سکته مغزی داشته انداقدامات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان ضد تجمع پلاکت
داروهای ضد فشار خون
استاتین ها
مداخلات شیوه زندگی