علل ریزش ابرو شامل :
بیماریهای غدد درون ریز یا تغییرات هورمونی
عفونت ها
سرطانهای مهاجم
شیمی درمانی
بیمایهای اتوایمیون: شامل لوپوس اریتماتو، آلوپسی آره آتا و ویتلیگو است.
بیماریهای پوستی از جمله پسوریازیس، سبوره، اگزما و درماتیت تماسی که سبب التهاب می شوند و در اثر خارش منجر به ریزش موی ابرو می شود.
تومورهای پوستی كه به علت آن مو قادر به نفوذ به درون این لایه ضخیم  نیست که این ضایعات پوستی شامل  سبورئیك كراتوز، هیپرپلازی غدد سباسه، مول، زگیل و همانژیوم می باشد.
داروها
فلزات سنگین مانند ارسنیك تالیوم، نقره، ید و طلا
مصرف بیش از حد ویتامین مانند مشتقات ویتامین A و ویتامین B كه از عوارض داروهای اكوتان و اترتینات می باشد.
تریكوتیلوماتیا یك عادت رفتاری كه با كندن مو همراه است. و کندن مکرر سبب ریزش دائمی مو می گردد.

درمان ریزش ابرو

اگر ریزش ابرو شکل دایمی پیدا کرده است پیوند ابرو مفید است.
اگر بیماری سیستمیك یا موضعی عامل باشد بیماری باید درمان شود و زمانی که مشكل داخلی كنترل شد استفاده از جراحی پیوند ابرو سبب ترمیم می شود.
در مواردیكه علت ریزش ابرو بیماریهای روانپزشكی از جمله تریكوتیلومانیا باشد فرد باید تحت درمان مناسب قرار بگیرد. چرا كه در صورت عمل جراحی یا مصرف دارو كندن مجدد آن امكان دارد.
اگر علت ریزش ابرو، تروما، اسكار جراحی یا سوختگی باشد با جراحی پیوند ابرو قابل ترمیم است.
ماینوكسیدیل موضعی در درمان ریزش می تواند در كاهش ریزش ابرو موثر باشد.