آکنه اغلب در ناحیه خاصی از بدن یا قسمت خاصی از صورت ظاهر می شود. برخی از افراد ممکن است آکنه های مکرر در اطراف دهان را تجربه کنند.
آکنه یک بیماری پوستی است که معمولاً به جای تغییر سبک زندگی نیاز به درمان دارد. با این حال، برخی از اقداماتی وجود دارد که فرد می تواند برای جلوگیری یا محدود کردن آن انجام دهد.
گاهی اوقات، هیچ دلیل واضحی برای آکنه وجود ندارد. با این حال، اگر جوش ها به طور منظم در همان ناحیه بدن، مانند اطراف دهان ظاهر شوند، ممکن است دلیل قابل شناسایی وجود داشته باشد.
برخی از علل شایع آکنه اطراف دهان شامل استفاده از لوازم آرایشی و لمس مکرر صورت است. اگر آکنه در اطراف دهان ظاهر شود، کرم ها، پمادها و داروهای تجویزی می توانند کمک کنند.
جوش در میان نوجوانان رایج است و بخشی طبیعی از رشد است. معمولاً زمانی اتفاق می‌افتند که روغن و کثیفی منافذ شما را مسدود می کنند. باکتری ها می توانند این منافذ را کلونیزه کنند و منجر به برآمدگی های کوچک، قرمز و ملتهب شوند که به عنوان جوش شناخته می شوند.
جوش هایی که در اطراف لب ایجاد می شوند می توانند به خصوص دردناک باشند زیرا پوست اطراف لب شما دارای اعصاب زیادی است و بسیار حساس است.
دلایل ایجاد جوش در اطراف لب
جوش ها معمولاً توسط عوامل مختلفی ایجاد می شوند که عبارتند از:
نوسانات هورمونی، مانند دوران بلوغ، قاعدگی و بارداری، می تواند بر غدد چربی شما تأثیر بگذارد و منجر به افزایش تولید سبوم شود. سبوم بیش از حد ممکن است منافذ شما را مسدود کند و در نتیجه جوش یا آکنه ایجاد شود. آندروژن ها (هورمون های جنسی مردانه) عمدتاً برای ایجاد جوش شناخته می شوند.
داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها، قرص های ضد بارداری، لیتیوم و باربیتورات ها می توانند باعث ایجاد جوش شوند.
استرس و اضطراب از عوامل تشدید کننده جوش ها هستند زیرا منجر به افزایش سطح کورتیزول در بدن می شوند.
محصولات آرایشی حاوی مواد شیمیایی خشن می توانند به ایجاد جوش در اطراف لب ها کمک کنند. اینها شامل بالم لب، براق کننده لب و لوازم آرایشی با محتوای روغن بالا است.
پاک نکردن آرایش قبل از خواب یکی از دلایل رایج ایجاد جوش است.
در صورت گرفتگی فولیکول‌های مو، برداشتن موهای زائد در ناحیه لب بالایی مانند اپیلاسیون، نخ زدن و اصلاح می تواند منجر به ایجاد جوش شود.
دست زدن یا بیرون زدن جوش های شما می تواند منجر به افزایش تشکیل جوش و یا زخم شود.
باقیمانده روغن بعد از خوردن غذای چرب یکی از دلایل رایج ایجاد جوش در اطراف لب است.
آکنه یک بیماری شایع پوستی است که منجر به ایجاد جوش های مزمن روی صورت شما می شود. معمولاً در نوجوانی شروع می شود، اما ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد.
علائم مرتبط با جوش های لب
علائم و نشانه های جوش در اطراف لب به شرح زیر است:
جوش ها برآمدگی های ریز و صورتی مایل به قرمز در اطراف لب هستند که ممکن است سر سفید داشته باشند.
جوش ها ممکن است در بعضی مواقع مقدار کمی چرک ترشح کنند.
جوش ها می توانند باعث ایجاد زخم و التهاب شوند.
جوش ها می توانند دردناک باشند یا ممکن است باعث تحریک پوست شوند.
درمان جوش های دور لب
پزشک شما ممکن است موارد زیر را برای درمان جوش های اطراف لب شما توصیه کند.
درمان های موضعی
در اینجا چند درمان موضعی که معمولاً برای جوش توصیه می شود آورده شده است:
داروهای ضد آکنه: برخی از کرم‌های دارویی سطح سبوم پوست را کاهش می دهند و حتی ممکن است حاوی خواص آنتی بیوتیکی باشند. بنزوئیل پراکسید یکی از این داروها است.
پاک کننده های حاوی اسید سالیسیلیک: اسید سالیسیلیک یک فرمول دارویی است که به پاکسازی سلول های مرده پوست و باکتری ها از منافذ شما کمک می کند. چندین محصول بدون نسخه حاوی اسید سالیسیلیک هستند.
ضد آفتاب: حداقل 20 دقیقه قبل از خروج از خانه به طور مرتب از ضد آفتاب استفاده کنید و از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید خودداری کنید. نور خورشید اشعه های مضر فرابنفش ساطع می کند که می تواند پوست شما را خشک کرده و باعث افزایش تولید سبوم شود که منجر به ایجاد جوش می شود.
مرطوب کننده ها: مرطوب کردن منظم پوست برای جلوگیری از خشکی یا تحریک پوست ضروری است. مرطوب کننده ای انتخاب کنید که غیر کومدون زا باشد و چرب نباشد.
آنتی بیوتیک های موضعی تجویزی: آماده سازی های آنتی بیوتیکی موضعی می توانند برای کاهش باکتری ها در منافذ شما استفاده شوند. کلیندامایسین پرمصرف ترین آنتی بیوتیک موضعی برای آکنه یا جوش است.
داروهای خوراکی
اگر جوش های شما به درمان موضعی پاسخ ندهند، پزشک ممکن است داروهای خوراکی تجویز کند. برخی از این موارد عبارتند از:
1. رتینوئیدهای خوراکی
رتینوئیدهای خوراکی معمولاً برای آکنه های مداوم و شدید تجویز می شوند. اگر جوش هایی با کیست های دردناک، تراوش یا زخم دارید، پزشک ممکن است ایزوترتینوئین را تجویز کند که روی غدد چربی پوست شما کار می کند. رتینوئیدهای خوراکی داروهای تجویزی هستند و فقط باید با تجویز پزشک مصرف شوند.
2. آنتی بیوتیک ها
گاهی اوقات آنتی بیوتیک های خوراکی برای خلاص شدن از شر عفونت های باکتریایی در پوست شما تجویز می شود. اریترومایسین یک آنتی بیوتیک خوراکی رایج است که برای کاهش آکنه و التهاب تجویز می شود، اگرچه نشان داده شده است که عوارض جانبی گوارشی دارد.
3. قرص های ضد بارداری
گروهی از هورمون ها به نام آندروژن ها برای تحریک تولید چربی طبیعی پوست یا سبوم شناخته شده‌اند. بنابراین سطوح بالای آندروژن می تواند باعث تولید بیش از حد سبوم شود که در نهایت در منافذ پوست شما رسوب کرده و آنها را مسدود می کند.
سپس سبوم و سلول‌های مرده پوست در داخل منافذ مسدود شده، غذا برای باکتری‌های مولد آکنه فراهم می کنند و در نتیجه جوش ها ایجاد می شود.
اگرچه آندروژن یک هورمون جنسی مردانه است، اما در بدن زنان نیز تولید می شود، اما فقط در مقادیر کم. زنانی که سطح آندروژن بالایی دارند به طور ناخواسته بیشتر مستعد ابتلا به آکنه هستند که به عنوان آکنه هورمونی شناخته می شود. در چنین حالتی، مصرف قرص های ضد بارداری می تواند به ایجاد تغییرات هورمونی در بدن کمک کند که برای کنترل آکنه مطلوب است.
داروهای ضد بارداری خوراکی حاوی هورمون های جنسی زنانه به نام استروژن و پروژسترون هستند که فعالیت آندروژن ها را خنثی می کنند و در نتیجه ترشح سبوم را برای جلوگیری از آکنه مهار می کنند. با این حال، مطالعات بیشتری برای اثبات اثربخشی و ایمنی این روش درمانی برای کنترل آکنه مورد نیاز است.
تشخیص جوش های دور لب
پزشک شما به راحتی می تواند با بررسی برجستگی های اطراف دهان، جوش ها را تشخیص دهد. ممکن است چند سوال از شما بپرسند، مثلاً چه داروهایی مصرف می کنید و چه مدت از این مشکل رنج می برید.
تغییر سبک زندگی برای مدیریت جوش های لب
در اینجا چند تغییر در سبک زندگی وجود دارد که ممکن است لازم باشد برای جلوگیری از جوش های لب در برنامه روزانه خود قرار دهید:
برای تمیز کردن صورت از یک شستشوی ملایم صورت استفاده کنید. همیشه قبل از استفاده از هر محصول صورت، دست های خود را بشویید.
هرگز با آرایش نخوابید. مطمئن شوید که محصولات آرایشی را خریداری کنید که حاوی مواد شیمیایی خشن نیستند و "غیر آکنه زا" هستند.
به طور مرتب از ضد آفتاب استفاده کنید و از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید خودداری کنید.
خوردن غذاهای مغذی پر از آنتی اکسیدان ها و ترکیبات ضد التهابی می تواند به کاهش جوش های لب کمک کند. برخی از این غذاها شامل بادام، زغال اخته و لوبیا چشم بلبلی است.
هر روز مقادیر کافی آب بنوشید زیرا این کار می تواند برای پوست شما معجزه کند. آب به دفع سموم کمک می کند و پوست شما را از درون به بیرون پاک می کند.
نکات پیشگیرانه برای حفظ جوش های لب
در اینجا چند نکته وجود دارد که باید برای جلوگیری از ایجاد جوش های مکرر روی لب ها رعایت کنید:
از محصولات مراقبت از پوست معطر خشن خودداری کنید: از استفاده از محصولات مراقبت از پوست حاوی مواد شیمیایی خشن خودداری کنید زیرا ممکن است پوست شما را بیشتر تحریک کنند.
از تیغ های آلوده استفاده شده خودداری کنید: همیشه از یک تیغ تازه برای اصلاح صورت خود استفاده کنید. تیغ های مستعمل را به اشتراک نگذارید.
جوش‌ها را بیرون نیاورید: جوش‌ها می توانند آزار دهنده باشند، اما بیرون زدن آنها تنها شانس ابتلا به عفونت‌های پوستی و اسکار آکنه را افزایش می دهد.
از اپیلاسیون، تراشیدن و کندن موهای اطراف دهان خودداری کنید: اگر از جوش های لب رنج می برید، از اپیلاسیون، تراشیدن یا کندن موهای لب بالایی خودداری کنید زیرا این کار باعث التهاب بیشتر می شود.
از کرم‌های استروئیدی دوری کنید: کرم‌های استروئیدی می توانند باعث بروز آکنه و التهاب شوند.
استرس خود را مدیریت کنید: استرس و اضطراب باعث بدتر شدن آکنه می شوند. به طور منظم یوگا و مدیتیشن را برای کاهش استرس تمرین کنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
ممکن است به پزشک مراجعه کنید اگر:
جوش های روی لب های شما حتی پس از درمان نیز باز می گردند.
جوش های لب شما جای زخم می گذارند یا لب هایتان را تیره می کنند.
جوش های شما به هیچ درمان بدون نسخه پاسخ نمی دهند.
کلمه پایانی
جوش های اطراف لب شما می تواند شرم آور و آزار دهنده باشد. خوشبختانه، آنها به راحتی قابل درمان هستند و با پیروی از یک روال مراقبت از پوست می توان از آنها جلوگیری کرد. راه حل های ارائه شده در بالا را دنبال کنید تا یکی را پیدا کنید که برای شما مفید است.
نظرات (1)