تعویض کامل زانو که به عنوان آرتروپلاستی کامل زانو نیز شناخته می شود، یک روش جراحی بسیار موفق است. اگرچه این تنها گزینه درمان جراحی برای آرتروز زانو نیست.
برخی از بیماران کاندید تعویض جزئی زانو هستند که به عنوان آرتروپلاستی تک بخش زانو نیز شناخته می شود.
تفاوت بین تعویض کامل و جزئی زانو
زانو دارای سه محفظه است: محفظه داخلی (داخل زانو)، محفظه جانبی (خارج از زانو) و محفظه کشکک رانی (در جلوی زانو). در برخی از بیماران استئوآرتریت زانو، تنها یک قسمت زانو تحت تأثیر قرار می گیرد - معمولاً قسمت داخلی. محفظه جانبی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، اما کمتر شایع است.
تعویض جزئی یا تک کندیل زانو، همانطور که از نامش پیداست، تنها بخش آسیب دیده زانو را جایگزین می کند. از طرف دیگر، تعویض کامل زانو شامل تعویض هر سه قسمت زانو است.
در حالی که در طی تعویض جزئی زانو فقط یک محفظه تعویض می شود، رباط های متقاطع قدامی و خلفی حفظ می شوند. رباط ها در یک تعویض کامل زانو برداشته می شوند. کافی است بگوییم، با تعویض جزئی زانو، بیشتر ساختار بدن شما دست نخورده باقی می ماند.
مراقبت بعد از عمل تعویض مفصل زانو
بیمار دوره نقاهت را طی می کند و معمولاً برای یک دوره 24 ساعته در یک بخش با وابستگی بالا تحت نظر است. هیدراتاسیون کافی و بی دردی در این زمان استرس فیزیکی بالا ضروری است. بی دردی از طریق ادامه اپیدورال حین عمل، بی دردی داخل وریدی تحت کنترل بیمار یا بی دردی خوراکی انجام می شود. کرایوتراپی برای کاهش تورم و درد بعد از عمل استفاده می شود.
در این مرحله اولیه، بیمار حرکت زانو را شروع می کند، گاهی اوقات از دستگاه حرکت غیرفعال پیوسته (CPM) و تمرینات استفاده می کند. اینها تا زمان ترخیص زیر نظر فیزیوتراپیست ادامه می یابد.
درن ها معمولاً ظرف 24 ساعت برداشته می شوند و بیمار تشویق می شود در روز دوم بعد از عمل راه برود. بهبود مستمر به طور کلی مشاهده می شود، و ترشحات در 5-14 روز رخ می دهد. پروفیلاکسی ترومبوآمبولی اغلب در خانه برای مدتی ادامه می یابد.
پس از انجام عمل جراحی تعویض زانو، طبیعی است که بخواهید هرچه سریعتر روی پاهای خود بایستید. ورزش منظم می تواند به بازیابی قدرت و بهبود دامنه حرکتی شما کمک کند تا بتوانید به فعالیت های روزمره ای که دوست دارید بازگردید. در عین حال، فشار بیش از حد به زانوی در حال بهبودی شما می تواند باعث تورم و درد بعد از عمل شود.
آیا نمی دانید بعد از تعویض زانو چقدر باید راه بروید؟ این راهنما به شما کمک می کند تا آنچه را که باید انتظار داشته باشید پیمایش کنید.
جدول زمانی ریکاوری تعویض زانو
با زمان بهبودی تعویض زانو، بیشتر بیماران می خواهند بدانند که چه مدت پس از تعویض زانو می توانند راه بروند. به طور کلی، بهبودی کامل از تعویض مفصل زانو شش ماه تا یک سال طول می کشد.
مهمترین درمان با جراحی جایگزین در شش هفته اول اتفاق می افتد. به این ترتیب، آن دوره در جدول زمانی بهبودی نیاز به استراحت فراوان و مراقبت از زانوی شما دارد. در عین حال، برای حفظ جریان خون و تسریع بهبودی، طی این شش هفته، مسافت‌های مشخص را با کمک پیاده روی کنید.
اکثر بیماران یک تا دو روز پس از جراحی ترخیص می شوند، مگر در مواردی که نگرانی پزشکی وجود داشته باشد. جراح شما می خواهد مطمئن شود که درد شما کنترل شده است و می توانید قبل از ترخیص، کارهای اساسی را با کمترین کمک انجام دهید.
اولین پیاده روی بعد از عمل در چند ساعت پس از بیدار شدن از عمل انجام می شود. این اولین پیاده روی شامل کمک پرستاران و یک وسیله راه رفتن است و ممکن است فقط از تخت پزشکی شما تا حمام باشد. در طول اقامت شما در بیمارستان، کادر پزشکی بر موارد زیر تمرکز خواهند کرد:
مدیریت درد
پایش و پیشگیری از علائم عوارض
ارائه راهنمایی در مورد استفاده از وسایل راه رفتن کمکی و انجام کارهای اساسی برای آماده سازی شما برای ترخیص
در روز ترخیص، ممکن است بتوانید بایستید و از اتاق بیمارستان خارج شوید، یا ممکن است به کمک نیاز داشته باشید، که کاملا طبیعی است. در هفته های بعد، اکثر بیماران به تدریج توانایی های فیزیکی خود را افزایش می دهند. هر مورد منحصر به فرد است. جراح و فیزیوتراپ شما برای پیشرفت شما در سریع ترین زمان ممکن هماهنگ خواهند شد.
اگرچه هرکسی بر اساس عوامل متعدد با سرعت متفاوتی پیشرفت می کند، برخی از بازه های زمانی رایج عبارتند از:
ترخیص تا سه هفته پس از جراحی: پزشک شما را تشویق می کند که اغلب با عصا، واکر یا سایر وسایل کمکی راه بروید و در حالی که پای خود را بالاتر از قلب قرار داده اید استراحت کنید تا تورم و درد کاهش یابد. آنها همچنین تمریناتی را در خانه به شما می دهند که باعث تقویت و بهبود انعطاف پذیری عضلات ساق پا، همسترینگ و چهار سر ران شما می شود. هدف از انجام تمرینات در این مرحله این است که زانوی خود را به نقطه ای برسانید که بتوانید آن را حداقل 120 درجه خم کنید. این سطح انعطاف‌پذیری به شما امکان می دهد از مبل‌ها و صندلی‌های ماشین سوار و پیاده شوید.
چهار تا شش هفته پس از جراحی: در عرض چهار تا شش هفته پس از جراحی، احتمالاً می‌توانید هر بار 10 دقیقه یا بیشتر بدون واکر، عصا، یا سایر وسایل کمکی راه بروید. فیزیوتراپیست شما را تشویق می کند که مسافت های طولانی تری را بدون دستگاه کمکی راه بروید. اگر پزشک شما را معاف کند، ممکن است بتوانید در این مرحله از بهبودی خود دوباره رانندگی کنید.
هشت تا 12 هفته پس از جراحی: برنامه های فیزیوتراپی معمولی 8 تا 12 هفته طول می کشد. در این مرحله، شما باید بتوانید چندین بلوک را در یک زمان راه بروید و حتی ممکن است بتوانید سرگرمی هایی مانند شنا و دوچرخه سواری داشته باشید. پس از هشت هفته، پزشک ممکن است به شما اجازه انجام فعالیت‌های اصلاح شده را بدهد که شامل حداقل چرخش زانو است، مانند گلف، رقص یا یوگا. پس از پایان برنامه درمانی شما در حدود 12 هفته، برنامه پیاده روی خود را دنبال کنید و به تدریج خود را به چالش بکشید تا مسافت ها و مدت زمان بیشتری را پیاده روی کنید.
یک سال پس از جراحی: شما تا یک سال کامل پس از تعویض زانو به پیشرفت خود ادامه خواهید داد. در این زمان، زانوی شما باید به قدرت کامل خود برسد و شما باید بتوانید به بیشتر فعالیت‌ها بازگردید، اگرچه ممکن است تا دو سال پس از جراحی تعویض زانو متوجه پیشرفت‌های اضافی شوید.
ورزش های توصیه شده بعد از جراحی تعویض مفصل زانو
پس از تعویض زانو، مهم است که به برنامه فیزیوتراپی توصیه شده پایبند باشید و بدون اعمال فشار بیش از حد به زانوی به درمان های فیزیکی خود ادامه دهید. پیروی از یک رژیم ورزشی همچنین می تواند تورم را کاهش دهد، دامنه حرکتی شما را افزایش دهد و بدن شما را تقویت کند. رژیم‌های ریکاوری تمرین جایگزینی زانو اغلب شامل کشش، پمپاژ ماهیچه‌ها، خم کردن زانوها و تمرین چهارتایی است.
یکی از تمرینات بسیار توصیه شده پیاده روی است. پیاده روی در طول روز به شما کمک می کند تا استقلال را دوباره به دست آورید. هنگامی که بیمارستان را ترک کردید، سعی کنید با استفاده از عصای زیر بغل، واکر یا عصا طبق دستور پزشک یا درمانگر در خانه قدم بزنید. با گذشت زمان، می توانید مسافت و سطح تلاش خود را افزایش دهید تا زمانی که بتوانید بدون هیچ گونه ناراحتی یا محدودیتی راه بروید.
برخی از ورزش های مفید دیگر که باید بعد از تعویض زانو امتحان کرد عبارتند از:
پمپ های مچ پا: تمرین پمپ مچ پا باعث کشش و تقویت عضلات ساق پا و مچ پا می شود و در عین حال تورم بعد از جراحی را کاهش می دهد، گردش خون را بهبود می بخشد و از لخته شدن خون جلوگیری می کند. برای انجام یک پمپ مچ پا، به پشت دراز بکشید، در حالی که پای خود را دراز کرده و مچ پا را با یک حوله یا پتوی رول شده حمایت کنید. پای خود را با فشار دادن پاشنه پا از بدن خود و نشان دادن انگشتان پا به سمت بالا خم کنید. پنج ثانیه نگه دارید، سپس انگشتان پا را به سمت پایین بگیرید و پاشنه پا را به سمت ساق پا حرکت دهید. پنج ثانیه دیگر نگه دارید و تا جایی که راحت است تکرار کنید.
سرسره پاشنه: سرسره های پاشنه عضلات چهارسر ران و گلوتئال شما را درگیر می کند و دامنه حرکتی تا زانوی شما را افزایش می دهد و انعطاف پذیری و تحرک را بهبود می بخشد. برای انجام اسلایدهای پاشنه پا، در حالی که پاهای خود را دراز کرده اید، به پشت روی تخت دراز می کشید. سپس، ران و زانوی خود را با حرکت دادن زانو از لبه تخت و کشیدن پای خود در امتداد تخت در حالی که پای دیگر خود را صاف نگه دارید، خم کنید، و وضعیت خود را برای 10 ثانیه حفظ کنید.
اکستنشن زانو: اکستنشن زانو چهار سر شما را تقویت می کند و انعطاف پذیری و تحرک زانو را بهبود می بخشد. برای انجام اکستنشن زانو، به صورت عمودی روی یک صندلی بنشینید و پای خود را در حالی که زانوی خود را دراز کرده اید بالا بیاورید تا پای شما صاف شود. آن حالت را به مدت پنج ثانیه نگه دارید، سپس به آرامی پا را پایین بیاورید تا کف را لمس کند.
بالا بردن ساق پا: بالا بردن ساق پا باعث تقویت عضلات گلوتئال در لگن و عضلات چهارگانه بالای زانو می شود. این تمرین ماهیچه هایی را که هنگام راه رفتن از زانو حمایت می کنند، تقویت می کند. به پشت روی تخت دراز بکشید و زانوی جراحی نشده خود را خم کرده و پایتان را با تخت لمس کنید. هنگامی که در آن موقعیت قرار گرفتید، پای دیگر خود را صاف کنید تا روی تخت صاف باشد. سپس، قبل از اینکه به آرامی آن را به تخت برگردانید، پای صاف شده را با انگشتان به سمت بالا بلند کنید.
فشار دادن چهارگانه: از آنجایی که عضلات چهارگانه شما تحرک مفصل زانو را پشتیبانی و کنترل می کنند، تمریناتی که این عضلات را تقویت می کنند عملکرد زانو را بهبود می بخشد. فشردن چهارگانه این کار را بدون وارد کردن فشار به زانو انجام می دهد. برای انجام یک فشار چهارگانه، به پشت دراز بکشید و پاهای خود را دراز کنید. با فشار دادن پشت زانوی خود به تخت، عضلات چهارگانه خود را به مدت 10 ثانیه نگه دارید.
محدودیت های ورزش بعد از تعویض مفصل زانو
آیا می توانید بعد از جراحی تعویض مفصل زانو زیاد راه بروید؟ مانند هر فعالیتی، اعتدال کلیدی است. در حالی که به طور کلی پیاده روی یک فعالیت پس از جراحی بسیار توصیه می شود، هیجان شما برای حرکت باید با احترام به بدن متعادل شود.
میزان بهینه راه رفتن بعد از جراحی تعویض زانو چقدر است؟ اکثر فیزیوتراپ ها توصیه می کنند تا جایی که احساس راحتی می کنید پیاده روی کنید. با مراحل کوچک و قابل کنترل در فواصل کوتاه شروع کنید و هر زمان که نیاز بود از یک وسیله کمکی استفاده کنید. به تدریج به سمت بالا بروید تا بتوانید مسافت های طولانی تری را بدون ناراحتی پیاده روی کنید. انجام بیش از حد ورزش می تواند منجر به درد و تورم شود و مانع از بهبودی شما شود.
برخی نکات دیگر در مورد کارهایی که بعد از جراحی تعویض زانو باید انجام داد و چه کارهایی نباید انجام داد عبارتند از:
تا زمان بهبود کامل زانوی خود از دویدن یا پریدن خودداری کنید.
تمرینات را در آب انجام دهید یا شنا کنید.
از ورزش های پرتحرک که شامل تغییر سریع جهت می شود خودداری کنید.
زمانی که بتوانید بدون کمک راه بروید دوچرخه سواری کنید - دوچرخه های دراز کشیده گزینه خوبی هستند.
بلافاصله پس از جراحی از راه رفتن روی سطوح ناهموار خودداری کنید – به جای آن از تردمیل استفاده کنید.
سهولت در تمرینات قدرتی
از ورزش ها یا فعالیت هایی با خطر بالای افتادن خودداری کنید.
عواقب تعویض مفصل زانو
یک کارآزمایی تصادفی سازی و کنترل شده توسط Batailler و همکاران (N = 118) میزان بقا، پیامدهای بالینی و نتایج رادیولوژیک TKA را با اجزای استخوان درشت نی و استخوان ران سیمانی شده (59=n) یا یک رویکرد ترکیبی با اجزای استخوان ران بدون سیمان و اجزای استخوان درشت نی را ارزیابی کرد. n = 59 بیماران بین 50 تا 90 سال بودند، تحت TKA اولیه برای استئوآرتریت بدون سابقه جراحی باز زانو قرار گرفتند و حداقل به مدت 10 سال تحت نظر بودند. هیچ تفاوت معنی داری بین TKA سیمانی و TKA هیبریدی با توجه به بقا، میزان عوارض، نمرات بالینی یا علائم رادیولوژیک شل شدن یافت نشد.
مطالعه ای روی 118 بیمار زن مسن (بیش از 65 سال) که تحت TKA قرار گرفتند توسط Kwon و همکاران نشان داد که بیماران کم وزن نتایج بالینی ضعیف تری نسبت به بیماران با شاخص توده بدنی طبیعی (BMI) داشتند، اگرچه این دو گروه از نظر بعد از عمل تفاوت معنی داری نداشتند.
نظرات (0)