ویتامین B12 متعلق به گروه ویتامین های B کمپلکس است که نقش مهمی در بدن انسان ایفا می کند. از آنجایی که این ویتامین محلول در آب است، بدن آن را به خوبی ویتامین های محلول در چربی حفظ نمی کند و کمبود آن به راحتی رخ می دهد.
ویتامین B12 در میلین کردن اعصاب، از جمله نقش های متعدد آن در بدن، نقش دارد. میلین پوششی بر روی اعصاب است که به تکانه های عصبی اجازه می دهد تا به سرعت حرکت کنند.
به طور طبیعی، کمبود ویتامین B12 باعث آسیب عصبی می شود که در صورت عدم درمان می تواند منجر به مشکلات عصبی شدید و ناتوان کننده شود.
چگونه کمبود ویتامین B12 باعث آسیب عصبی می شود؟
ویتامین B12 همراه با ویتامین های B1 و B6 در حفظ سلامت اعصاب و تسهیل عملکرد صحیح اعصاب نقش دارد. این ویتامین ها با هم ویتامین های نوروتروپیک نامیده می شوند.
مطالعات حیوانی ویتامین B12 را برای ایفای نقش های زیر در اعصاب کشف کرده اند:
از مرگ سلولی در اعصاب جلوگیری می کند و با افزایش متابولیسم پروتئین ها باعث رشد سلول های جدید می شود
باعث بهبود اعصاب آسیب دیده پس از آسیب می شود
انحطاط اعصاب ناشی از دیابت و سطوح بالای قند خون کنترل نشده را به تاخیر می اندازد
کمبود ویتامین B12 باعث میلین زدایی اعصاب می شود که ضعیف شدن لایه بیرونی یا غلاف میلین اعصاب است که می تواند عملکرد اعصاب را مختل کند. ممکن است با از دست دادن حس در اعصاب با غلاف میلین آسیب دیده، و در نتیجه ضعف اندام ها، به ویژه در افراد مسن تر، وجود داشته باشد.
از آنجایی که برخی از اعصاب نیز عملکرد حرکتی را کنترل می کنند، تأثیر کمبود ویتامین B12 نیز می تواند باعث از دست دادن تحرک شود. از آنجایی که ویتامین B12 نقش های زیادی در محافظت از اعصاب ایفا می کند، کمبود آن منجر به آسیب عصبی می شود که در صورت عدم درمان ممکن است شدید شود.
چگونه کمبود ویتامین B12 را شناسایی کنیم؟
برخی از علائم رایج کمبود ویتامین B12 عبارتند از:
خستگی یا کمبود انرژی
تنگی نفس
سردرد و احساس ضعف
تپش قلب
احساس سوزن سوزن شدن در دست و پا
از دست دادن اشتها و کاهش وزن احتمالی
کمبود ویتامین B12 همچنین می تواند منجر به "کم خونی خطرناک" شود که نه به دلیل کمبود ویتامین B12 در رژیم غذایی بلکه به دلیل ناتوانی در جذب ویتامین B12 از غذا ایجاد می شود.
از آنجایی که علائم کمبود ویتامین B12 مشابه علائم چندین بیماری دیگر است، باید با دکتری مشورت کنید که آزمایش خون را برای شناسایی کمبود و همچنین روش های درمان انجام دهد.
نیازهای روزانه و منابع ویتامین B12
نیاز به ویتامین B12 را می توان به راحتی از طریق رژیم غذایی تامین کرد. در غذاها وجود دارد از جمله:
ماهی
گوشت های حیوانی مانند گوشت گوسفند و مرغ
گوشت های اندام مانند جگر
تخم مرغ
محصولات لبنی
غلات غنی شده و مخمر مغذی.
علاوه بر این، ویتامین B12 از لبنیات بهتر از ماهی یا مرغ جذب می شود.
مصرف روزانه توصیه شده ویتامین B12 برای مردان و زنان 2.4 میکروگرم، برای زنان باردار 2.6 میکروگرم و برای زنان شیرده 2.8 میکروگرم است.
سوالات در مورد مکمل های ویتامین B12
آیا می توانم مکمل های ویتامین B12 مصرف کنم؟
اگر کمبود ویتامین B12 در شما شناسایی شده است، مصرف مکمل های آن کمک کننده خواهد بود. با این حال، اگر نیازهای توصیه شده شما از طریق رژیم غذایی تامین شود، نیازی به مصرف اضافی وجود ندارد.
آیا مصرف مکمل ویتامین B12 مضر است؟
از آنجایی که ویتامین B12 یک ویتامین محلول در آب است، بدن مقدار اضافی آن را از طریق ادرار دفع می کند. بنابراین، مکمل مضر نیست.
اگر از رژیم گیاهخواری پیروی کنم، چگونه می توانم نیازهای ویتامین B12 خود را تامین کنم؟
غذاهای غنی شده با ویتامین B12 مانند غلات یا شیرهای گیاهی را بگنجانید. همچنین ممکن است برای مکمل های ویتامین B12 نسخه دریافت کنید.
آیا می توانم فقط به جای مکمل ویتامین B12 از مکمل ویتامین B کمپلکس استفاده کنم؟
مکمل های B کمپلکس همچنین حاوی مقدار کافی ویتامین B12 مورد نیاز بدن هستند. علاوه بر این، از آنجایی که این ویتامین محلول در آب است، احتمال بروز بیش از حد آن وجود ندارد.
کلمه پایانی
ویتامین B12 برای ایجاد سلول های عصبی جدید و بازسازی آنها پس از آسیب ضروری است. کمبود ویتامین B12 می تواند باعث آسیب عصبی و بیماری های عصبی شود.
لبنیات، ماهی، گوشت حیوانات، تخم مرغ و غلات غنی شده را در رژیم غذایی خود بگنجانید تا نیاز روزانه خود به ویتامین B12 را تامین کنید. مکمل مضر نخواهد بود زیرا ویتامین B12 یک ویتامین محلول در آب است.
نظرات (0)