داروهای ضد اضطراب را با توجه به عوارض جانبی آن به عنوان یکی از خطرناکترین اشکال از داروها برای انسان می توان در نظر گرفت. 6 کشور مختلف (آمریکا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، آلمان، انگلستان) هشدارداده اند که داروهای ضد اضطراب باعث هذیان و توهم، عوارض جانبی مضر پس از یک دوره طولانی استفاده، رفتار غیر طبیعی، نقائص هنگام تولد و غیره می شوند.
داروهای ضد اضطراب نیز اثر مضر بر مغز دارند داروهای ضد اضطراب متعلق به خانواده ای از داروها به نام بنزودیازپین ها شناخته شده اند. شما احتمالاً با بنزودیازپین دیازپام (والیوم)، لورازپام (آتیوان) و آلپرازولام (زاناکس) آشنا هستید. آنها در میان محبوب ترین مواد دارویی در سراسر جهان هستند و اغلب برای حملات پانیک، اضطراب وافسردگی تجویز می شوند. زاناکس به چهارمین مواد دارویی تبدیل شده است که به طور گسترده در ایالات متحده استفاده می شود و جای تعجب نیست. در کشوری که در آن اضطراب همانند سرماخوردگی شایع است این داروها کار خود را انجام می دهند. اما این داروها یک سمت تاریک نیز دارند که باید قبل از اسنفاده روی آن جنبه های تاریک فکر کنید این داروها می توانند با خیال راحت استفاده شوند اما این تصمیم باید به آرامی و با احتیاط گرفته شود.
چگونه بنزودیازپین ها کار می کند؟
بنزودیازپین ها گیرنده های مغز برای یک ماده شیمیایی به نام اسید گاما آمینوبوتیریک (GABA) را تحریک می کند انتقال دهنده عصبی بازدارنده بزرگ روی اضطراب، خلق، خواب و میزان حساسیت به درد تأثیر می گذارد. بنزودیازپین های مختلف در درجه اول در چگونگی سرعت، مدت و عمل متفاوت است.
عوارض جانبی چه هستند؟
آنها می توانند توانایی فکر هوشیارانه، اختلال حافظه و توانایی شما را در پاسخ به موقعیت های اضطراری (به عنوان مثال، در حال رانندگی با یک ماشین و یا اپراتور یک قسمت خطرناک ماشین آلات) را کاهش می دهند.
این اثرات حتی در دوز پایین تجویز شده نیز معمولاً دیده می شود. علاوه بر این، یک مطالعه اخیر نشان داد که استفاده از یکی از این داروها به مدت حداقل سه ماه خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را 50 درصد افزایش می دهد.
در دوزهای بالا، بنزودیازپین ها می توانند سبب سرکوب تنفس و تهدید کننده حیات یا منجر به حالت اغما شوند از سال 2000 تعداد مراجعین اتاق اورژانس از بنزودیازپین ها دو برابر شده است. هنگامی که با مواد مخدر همراه شوند خطر و شدت این عوارض جانبی به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
بطور کلی عوارض جانبی بنزودیازپین ها عبارتند از:
خواب آلودگی
مشکلات حافظه
سرگیجه
گیجی
تعادل ضعیف یا هماهنگی
ناراحتی معده
لکنت زبان
سردرد
مشکل در تمرکز
تاری دید
نگرانی های ایمنی بنزودیازپین و عوامل خطر
هنگامی که به طور منظم مصرف شوند بنزودیازپین ها منجر به وابستگی فیزیکی شده و تحمل به آن پیدا می شود و نیاز دوزهای فزاینده ای بزرگتر برای دریافت تسکین اضطراب مورد نیاز می شود. این اتفاق به سرعت معمولا در عرض چند ماه، اما گاهی اوقات در کمتر از چند هفته می افتد. اگر شما به طور ناگهانی مصرف داروی خود را متوقف کنید شما ممکن است دچارعلائم شدید ترک شوید که عبارتند از:
افزایش اضطراب، بی قراری، لرزش
بی خوابی، تهوع، درد معده
افسردگی، گیجی، حملات هراس
تپش قلب، عرق کردن و در موارد شدید، تشنج
بسیاری از مردم نشانه های ترک دارو را با بازگشت ا وضعیت اضطراب اصلی خود به اشتباه می گیرند آنها فکر می کنند نیاز به مصرف مجدد دارو دارند. کاهش تدریجی و به حداقل رساندن دارو به کاهش علائم ترک کمک خواهد کرد.
خطرات پنهان استفاده از این داروهای ضد اضطراب چه هستند؟
1. دوز بالا از این داروهای ضد اضطراب ممکن است به علت اثر مهاری شدید خود بر روی انتقال دهنده عصبی به نام گاما بوتیریک اسید سبب کما شود.
2. استفاده از داروهای ضد اضطراب ممکن است منجر به مهار تنفسی و آپنه خواب شدید شود.
3. در قاعده کلی داروهای اضطراب در طول زمان با افزایش مصرف، حساسیت نرون های مغزی را کاهش می یابد بنابراین شما ممکن تمایل به استفاده بیشتر از داروهای ضد اضطراب پیدا کنید.
4. بی قراری و افزایش حملات هراس.
5. افزایش تحریک پذیری و بی خوابی.
6. افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر: گزارش نشان داده است که با استفاده از داروهای ضد اضطراب برای حداقل 3 ماه خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد.
7. داروهای ضد اضطراب توانایی شما برای هماهنگی افکار، با خطرات ناشی از اختلال در حافظه را کاهش می دهد.
جایگزین خوب مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین وجود دارد اما آنها تنها باید تحت نظارت پزشک عمومی خود استفاده می شود.
آیا این داروها ایجاد عادت می کنند؟
وقتی شما بنزودیازپین ها را شروع کنید ترک آن می تواند بسیار دشوار باشد و توقف می تواند علائم ترک جدی ایجاد کند این علائم ترک عبارتند از بی خوابی، تحریک پذیری، افزایش اضطراب، هراس و بی قراری در میان علائم شایع هستند.
آیا می توان از این داروها با خیال راحت استفاده کرد؟ آیا جایگزین برای آنها وجود دارد؟
بنزودیازپین ها می تواند در تسکین یک حمله حاد وحشت یا جلوگیری از یک وضعیت پر خطر موثر باشد. با این حال، تقریباً همیشه گزینه های بهتری وجود دارد. مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند (sertaline (Zoloft و (escitalopram (Lexapro و مهارکننده های بازجذب نوراپی نفرین انتخابی (SNRI ها) مانند ونلافاکسین (Effexor) و دولوکستین (Cymbalta) هستند این ها در آن دسته از بیماران که نیاز به دارو دارند انتخاب اول در مدیریت اضطراب مزمن هستند.
نظرات (0)