گردش خون یک روند حیاتی و مداوم برای حفظ زندگی است. این توسط قلب ایجاد می شود که هرگز متوقف نمی شود در طول زندگی ضربان دارد و رگ های خونی، لوله هایی که از طریق آن خون جریان می یابد.
با این حال، گردش خون می تواند مانع و حتی از طریق ابزارهای مختلف متوقف شود. گردش خون ضعیف می تواند بر روی هر قسمت از بدن تأثیر بگذارد اما در اندام ها، یعنی بازوها و پاها، بیشترین اهمیت را دارد. این می تواند به مشکلات مختلف منجر شود.
مشکلات گردش خون
اکسیژن و مواد مغذی در سراسر بدن توسط خون، گردش می کنند. این تضمین می کند که تمام سلول ها به اندازه کافی تامین شوند تا عملکردی را ادامه دهند که برای زندگی ضروری است. به طور مشابه، خون حمل مواد زائد و دی اکسید کربن را به عهده دارد به طوری که بتوانند از طریق چندین راه خنثی و از بدن خارج شوند. بدون عملکرد گردش خون در اوج خود، بافت و اندام های مختلف می تواند شکست بخورد و این حتی می تواند به مرگ منجر شود.
انواع گردش خون ضعیف
دو مشکل اصلی وجود دارد که با گردش خون ایجاد می شود. اول، تضعیف قلب (نارسایی قلبی) است که ممکن است با بیماری های مختلف مانند حمله قلبی، دیابت، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر و بسیاری از علل کمتر رایج ایجاد شود. دومین، مشکل ممکن است با رگ های خونی، یا شریان ها و یا رگها باشد. هر دو باید سالم باشند تا بتوانند خون را به یک منطقه (از طریق یک شریان) جریان دهند و به قلب (از طریق ورید) بازگردند.
شریان ها، خون غنی از اکسیژن و غنی از مواد مغذی حمل می کنند. این به عنوان خون شریانی نامیده می شود. خون در رگ ها با مواد زائد و دی اکسید کربن حمل می شود. این به عنوان خون وریدی نامیده می شود. گردش خون مداوم است و بنابراین یک مشکل در شریان نیز می تواند بر جریان خون در ورید و برعکس اثر داشته باشد. گردش خون ضعیف می تواند به هر دو مشکل با جریان خون شریانی و یا ورید مرتبط باشد.
گردش خون ضعیف به قلب و مغز می تواند در نتیجه منجر به حملات قلبی و سکته مغزی شود. این ها شرایط جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی هستند. این یکی از علل اصلی مرگ در کشورهای توسعه یافته است. گردش خون در بازوها و پاها (گردش خون محیطی) معمولاً کمتر جدی است. با این حال، برخی از شرایط می تواند باعث عوارض تهدید کننده زندگی شود مانند زمانی که یک لخته خون در رگ های عمیق پا باعث آمبولی ریوی می شود.
برخی از رایج ترین مشکلات گردش خون محیطی عبارتند از:
بیماری شریانی محیطی، به علت آترواسکلروز (ایجاد پلاک چربی)، تنگی مجرای شریانی به بازو یا به طور معمول یک شریان به پا است. که شريان تنگ شده ممکن است با لخته شدن خون مواجه شود.
رگهای واریسی جایی است که رگه های سطح پاها بزرگ می شوند و به گونه ای قرار می گیرند که جریان خون را از پا به قلب کاهش می دهد. همچنین ممکن است به DVT کمک کند.
ترومبوز ورید عمقی (DVT) تشکیل یک لخته خون در رگهای عمیق پاها است. به غیر از جلوگیری از جریان خون به قلب، لخته می تواند شکسته و سپس رگهای خونی ریه ها (آمبولی ریوی) را متوقف کند.
چه نقطه در گردش خون ضعیف ترین است
گردش خون ضعیف تر از پاها است پایین پاها و کف پا دورترین نقطه از قلب نسبت به هر قسمت دیگر بدن هستند. بنابراین علائم و نشانه های گردش خون ضعیف در پاها بیشتر بحث می شود. گردش خون نه تنها مسئول تغذیه سلول ها و دفع مواد زائد است بلکه مسئولیت رنگ و درجه حرارت پاها و کف پا را نیز دارد. حتی اندازه پاها و کف پاها ممکن است تحت تأثیر گردش خون قرار بگیرد زیرا مایع انباشته می تواند موجب بروز آن شود.
درد و گرفتگی پا
درد در پاها یک علامت رایج در هر سه مورد عارضه گردش خون معمولی است. این محدوده از درد، احساس سوزش و سنگین در ورید واریسی، گاهی اوقات درد شدید و رنج آور در ترومبوز ورید عمقی (DVT) و بیماری های شریان محیطی است. در ترومبوز ورید عمقی (DVT)، درد عمدتاً در ماهیچه ساق پا و معمولاً در یک طرف احساس می شود.
با بیماری شریانی محیطی، درد به طور عمده در دوره های فعالیت مانند راه رفتن، راه رفتن یا صعود از پله ها رخ می دهد. این به عنوان یک لنگش متناوب شناخته شده است. همانطور که وضعیت بدتر می شود درد ممکن است حتی در حالت استراحت رخ دهد و به خصوص هنگامی که پاها بالا می روند. با این حال، در نهایت دیگر، ممکن است بی حس شدن پاها در بیماری شریان محیطی رخ دهد به ویژه وقتی که خونریزی به پاها به شدت در معرض خطر قرار می گیرد.
تورم پاها
تورم پا به طور عمده در نارسایی وریدی دیده می شود. این بدان معنی است که خون وریدی نمی تواند به درستی از پاهای خارج شود زیرا ممکن است در ورید واریسی و ترومبوز ورید عمقی (DVT) رخ دهد. در نتیجه، سیال و خون در پاها که باعث بروز آن می شود، تجمع می یابد.
با این حال، تورم پا نه تنها به علت مشکلات رگهای پا است. همچنین با شرایط مختلف دیگری همچون نارسایی قلبی و بیماری کلیوی اتفاق می افتد. بنابراین تورم پا نشانه قابل اعتماد از گردش خون ضعیف در پاها نیست.
تغییر در رنگ پا
تغییر در رنگ پا ممکن است یکی دیگر از علائم مشکلات گردش خون در پاها باشد. با این حال، باید همراه با علائم و نشانه های دیگر در نظر گرفته شود. پریدگی رنگ پا معمولاً نشانه ای از بیماری شریانی محیطی است که در آن خون کمرنگ در سراسر پا وجود دارد. اگر شدت داشته باشد پا و انگشت پا ممکن است حتی کمی آبی رنگ باشند و این یک نشانه جدی است.
قرمزی پا، به ویژه عضله ساق پا، معمولاً نشانه ای از ترومبوز ورید عمقی است. رگهای قرمز، بنفش و یا حتی آبی تیره که در زیر پوست قابل مشاهده هستند معمولاً در وریدهای واریسی دیده می شوند. کمبود ورید همچنین می تواند تیره شدن پاها را فراتر از ناحیه آسیب دیده را ایجاد کند. پاها ممکن است در طول زمان رنگ تیره تر داشته باشند به این ترتیب که زیر پوست حوضچه خون ایجاد می شود. این تغییرات رنگ نیز ممکن است با زخم های باز (زخم) در هر دو مشکل شریانی و ورید همراه باشد.
تغییر دما در پا
درجه حرارت پاها تا حد زیادی توسط درجه جریان خون از طریق آن و همچنین عوامل محیطی روی ان تاثیر می گذارد. در بیماری شریانی محیطی، پاها معمولاً به دلیل جریان محدود خون شریانی، بیشتر از حد انتظار هستند. معمولاً یک طرفه است و پایین پا و کف پا به طور خاص تمایل به خنک شدن دارد. همانطور که وضعیت بدتر می شود و خون شریانی بیشتر محدود می شود پاها ممکن است حتی سردتر شوند.
در ترومبوز ورید عمقی، پوست در ناحیه لخته ممکن است در مناطق اطراف گرمتر باشد. این عمدتا به دلیل التهاب است. رگهای واریسی ممکن است باعث تغییر قابل توجهی در دمای پاها نشوند. با این حال، اگر خون به مدت طولانی در پاها درهم بپیچد ممکن است جریان خون شریانی را مختل کند و باعث شود که کف پا به طور خاص کمی سردتر از کف پا و پایین پای دیگر باشد.
بیشتر بخوانید: تشخیص بیماری های عروق کرونر قلب | بیماری انسداد آئورتوایلیاک چیست؟
نظرات (0)