سرماخوردگی یا آنفلوآنزا چند هفته طول می کشد اگر شما خوش شانس باشید. پس از آن شما به حالت عادی بازمی گردید. اما گاهی اوقات ممکن است برونشیت نیز داشته باشید. این زمانی است که لوله های برونشی، که هوا را به ریه های شما انتقال می دهند آلوده و تورم دارند.
شما با یک سرفه ناخوشایند و مخاطی بسیار بیشتری روبرو خواهید شد. شما همچنین می توانید برونشیت را به شیوه های دیگر دریافت کنید و در واقع دو نوع از آن وجود دارد:
برونشیت حاد: این بیشتر شایع است. برونشیت حاد از یک عفونت تنفسی سرماخوردگی یا دیگر ایجاد می شود و اغلب طی چند روز بدون اثرات پایدار بهبود می یابد.
برونشیت مزمن: این جدی تر است برونشیت مزمن یک وضعیت دراز مدت است که می تواند به عقب برگردد یا هرگز به طور کامل از بین نرود. این یکی از شرایطی است که مسری است و به نام بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) است. شایع ترین بیماری COPD عبارتند از برونشیت مزمن و آمفیزم است. برونشیت مزمن به صورت بالینی دارای سرفه با خلط برای حداقل 3 ماه در سال در طول دوره 2 سال متوالی تعریف شده است. برونشیت مزمن با هیپرتروفی از غدد تولید موکوس در مخاط هوایی بزرگ غضروفی همراه است. با پیشرفت بیماری، محدودیت هوا در جریان پیشرفته، معمولاً در ارتباط با تغییرات پاتولوژیک آمفیزم رخ می دهد. این بیماری، بیماری انسدادی مزمن ریه نامیده می شود. افراد مبتلا به برونشیت مزمن به راحتی عفونت های ریه را دریافت می کنند. زمانی که علائم بدتر می شوند آنها همچنین قسمت هایی از برونشیت حاد را تجربه می کنند.
چه چیزی باعث آن می شود؟
اغلب ویروس های مشابهی که موجب سرماخوردگی شما می شوند یا آنفلوانزا نیز باعث برونشیت می شوند. گاهی اوقات، باکتری ها عامل هستند.
در هر دو مورد، بدن شما در مبارزه با میکروب، لوله های برونشی شما را متورم و ایجاد مخاط بیشتر می کند. این به این معنی است که شما شکاف های کوچکتری برای جریان هوا دارید و این می تواند تنفس شما را مشکل کند.
اگر هر یک از این موارد وضعیت شما را شرح دهد احتمال بیشتری برای برونشیت دارید:
شما سیستم ایمنی ضعیف دارید این گاهی اوقات برای افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری های مداوم و همچنین برای نوزادان و کودکان خردسال است. حتی یک سرماخوردگی نیز ممکن است باعث شود که بدن شما مشغول مبارزه با این میکروب ها باشد.
شما سیگار می کشید یا در محیط آن زندگی می کنید.
شما در اطراف موادی که ریه هایتان را دچار مشکل می کنند مانند بخارات شیمیایی یا گرد و غبار کار می کنید. (مثال: معدن زغال سنگ، کار کردن در اطراف حیوانات مزرعه).
شما در یک مکان با کیفیت هوای ضعیف یا آلودگی زیاد زندگی می کنید.
علائم برونشیت چیست؟
شما قطعاً سرفه دارید و ممکن است مشکلات تنفسی مختلف داشته باشید از قبیل:
احتقان سینه، جایی که قفسه سینه شما کامل یا مسدود شده است.
سرفه که ممکن است خلط شفاف، سفید، زرد یا سبز ایجاد کند.
تنگی نفس.
هنگامی که نفس بکشید صدای خس خس سوت می زند.
شما همچنین ممکن است:
بدن درد و لرز داشته باشد.
تب پایین.
دارای یک آبریزش و مخاط چسبیده.
داشتن گلودرد.
علائم برونشیت مزمن.
علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
سرفه، اغلب سرفه سیگاری است.
سرفه کردن مخاط (بازتاب).
خستگی.
ناراحتی قفسه سینه.
افرادی که مبتلا به برونشیت مزمن هستند اغلب سرفه دارند و سالها قبل از اینکه دچارمشکل تنفس شوند مخاط دارند.
برونشیت مزمن ممکن است باعث شود:
معلولیت.
عفونت های مکرر و شدید که راه های هوایی شما را تحت تاثیر قرار می دهند.
باریک شدن لوله های تنفسی (برونش).
مشکل تنفس.
سایر علائم ممکن عبارتند است از:
ناخن های صورتی، لب ها و پوست به دلیل پایین بودن سطح اکسیژن.
صداهای ویز و کراکل.
تورم پاها.
نارسایی قلبی.
بوی بد دهان.
در مراحل بعدی برونشیت مزمن، پوست و لب ها ممکن است به علت کمبود اکسیژن در جریان خون رنگی بنفش ایجاد کنند. کاهش سطح اکسیژن در خون همچنین می تواند منجر به ادم محیطی یا تورم در پاها و مچ پا شود.
همانطور که برونشیت مزمن پیشرفت می کند علائم همچنین می توانند بر شدت و فراوانی متفاوت باشند. به عنوان مثال، تنها به دنبال یک دوره سرفه شدید است سرفه ممکن است به طور موقت ناپدید شود.
علائم برونشیت مزمن ممکن است مانند سایر بیماری های ریه یا مشکلات سلامتی باشد. برای تشخیص، ارائه کننده مراقبت های سلامت خود را ببینید.
حتی بعد از اینکه علائم دیگر خوب می شود سرفه می تواند چند هفته طول بکشد در حالی که لوله های برونشی شما بهبود می یابد و تورم پایین می آید. اگر این امر خیلی طولانی تر از آن باشد مشکل ممکن است چیزی دیگری باشد.
چه وقتی باید دکتر بروید؟
همراه بودن سرفه با خون یا مخاطی که ضخیم و یا تیره باشد.
شما را در شب بیدار نگه دارد.
بیش از 3 هفته طول می کشد.
سبب درد قفسه سینه شود.
صدای پارس دارد و صحبت کردن سخت است.
با کاهش وزن نامعلوم همراه است.
چگونه برونشیت تشخیص داده می شود؟
پزشک شما معمولاً بر اساس یک معاینه فیزیکی و علائم شما می تواند بگوید که آیا برونشیت وجود دارد یا خیر. در مورد سرفه، از جمله اینکه چه مدت طول کشیده است و چه نوع خلط دارید سؤال می کند. او همچنین به ریه های شما گوش می دهد تا ببینید آیا هر چیزی مانند خس خس سینه وجود دارد.
معمولاً این است اما در بعضی موارد، پزشک ممکن است:
سطح اکسیژن را در خون شما بررسی کند. این با یک سنسور که بر روی پا یا انگشت شما قرار می گیرد انجام می شود.
آزمایش تست عملکرد ریه را انجام می شود. شما داخل یک دستگاه به نام اسپیرومتری برای بررسی آمفیزم (یک نوع COPD که کیسه های هوا در ریه ها نازک تر و نابود می شوند) تنفس می کنید و آسم را تست می کنید.
یک اشعه ایکس به قفسه سینه می دهند. این برای بررسی بیماری پنومونی یا بیماری دیگر است که می تواند موجب سرفه شما شود.
تست خون.
موکوس خود را برای جلوگیری از بیماری های ناشی از باکتری آزمایش کنید یکی از این ها سرفه با صدای فریاد زدن است که به عنوان پرتوزیس نیز نامیده می شود. این باعث سرفه خشونت آمیز می شود که تنفس را دشوار می کند. اگر پزشک شما به این یا به آنفولانزا شك كند سواب بینی تهیه می كند.
درمان برونشیت چیست؟
اغلب زمان ها برونشیت در عرض چند هفته از بین می رود.
اگر توسط باکتری (که نادر است) ایجاد شود پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک ها را به شما بدهد.
اگر شما آسم، آلرژی و یا خشونت صدا دارید ممکن است یک اسپری را پیشنهاد کند. این کمک می کند راه های هوایی شما را باز کند و نفس شما را راحت تر کند.
برای تسکین علائم شما می توانید:
مقدار زیادی آب بنوشید. هشت تا 12 لیوان در روز کمک می کند تا مخاط شما از بین ببرد و باعث می شود که آن را سرفه کنید.
مقدار زیادی استراحت کنید.
داروهای ضد درد بدون نسخه مصرف کنید. ایبوپروفن (Advil، (Motrin، ناپروکسن (Aleve) یا آسپرین به درد کمک می کند. اما از آسپرین برای کودکان اجتناب کنید شما می توانید از استامینوفن (تیلنول) برای کمک به هر دو درد و تب استفاده کنید.
از یک مرطوب کننده یا بخار استفاده کنید دوش داغ می تواند برای شل کردن موکوس خوب باشد.
داروهای ضد سرفه (مانند گایافنوزین) را در طول روز مصرف کنید. این باعث شل شدن خلط و دفع آن می شود. برای کودکان، قبل از استفاده از شربت سرفه، با متخصص اطفال چک کنید.
ترک سیگار.
دوری از دود و سایر تحریک کننده های ریه.
مصرف داروهای دهانی برای باز کردن راه های هوایی و کمک به پاک کردن موکوس.
مصرف داروهای استنشاقی مانند برونکودیلاتورها و استروئید ها.
گرفتن اکسیژن.
جراحی کاهش ریه برای خارج کردن مناطق آسیب دیده ریه.
پیوند ریه در موارد نادر.
آیا می توان از برونشیت جلوگیری کرد؟
در اینجا چند راه برای کاهش شانس گرفتن برونشیت وجود دارد:
اجتناب از دود سیگار کشیدن.
واکسن آنفلوانزا را دریافت کنید زیرا ممکن است برونشیت از ویروس آنفولانزا دریافت کنید.
دست های خود را بشویید.
هنگامی که شما در اطراف چیزهایی هستید که ریه هایتان را ناراحت می کنند مانند بخورهای رنگی، ماسک بزنید.
در ادامه بخوانید: رنگ های مختلف خلط چه معنی می دهد
نظرات (3)