اگرچه اگزما می تواند بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد اما در کودکان شایع تر است. طبق گزارش منتشر شده در مجله Dermatitis، در ماه مه 2014، حدود 13٪ از کودکان زیر 18 سال در ایالات متحده دارای ادم یا درماتیت آتوپیک (شایع ترین نوع اگزما) هستند.
طبق نظر آکادمی پوست و زیبایی آمریکا، 90 درصد از افراد مبتلا به این بیماری آن را قبل از 5 سالگی دریافت می کنند. تقریباً 60 درصد از افراد ابتدا آن را قبل از رسیدن به سن 1 سالگی دریافت می کنند اگزما در نوزادان در کشورهای غربی نسبتاً رایج است که بر روی 1 مورد از 10 نوزاد تاثیر می گذارد. این می تواند به ویژه برای والدین هنگامی که در نوزادان اتفاق می افتد ناامید کننده باشد. در اگزما علاوه بر اینکه بچه گریه می کند نمی تواند به طور مؤثر نیازهای خود را با دیگران در ارتباط بگذارد کولیک و دیگر عادات جدید نوزاد، اگزما می تواند برای آرام کردن یک کودک دشوار باشد. خوشبختانه بسیاری از کودکان از اگزما خارج می شوند. این می تواند به طور موثر حتی در ماه های اولیه زندگی مدیریت شود. با ترکیبی از آموزش در مورد اگزما و درمان از یک متخصص اطفال یا متخصص پوست که با اگزمای اطفال آشناست این شرایط لزوماً به عنوان مشکل برای کودکان و والدین نیست.
اگزمای بچگانه چیست؟
اگزما به سادگی به هر وضعیت پوستی به ویژه درماتیت آتوپیک اشاره دارد. بنابراین اگزمای نوزادان در درجه اول به درماتیت آتوپیک در نوزادان اشاره دارد. این در 5 سال اول زندگی رخ می دهد اما می تواند در اوایل دو ماهگی رخ دهد. این نباید با درماتیت سبورئیک در نوزادان که همچنین به عنوان کلاه گهواره شناخته می شود و همچنین می تواند به بثورات ماندگار پوشیده شده کمک کند. بر خلاف باور عمومی، اگزما تنها علت آلرژی نیست. با این حال، اتوپی با سایر شرایط آلرژیک مانند آسم آلرژیک و رینیت آلرژیک همراه است.
اگزمای نوزادان می تواند برای کودکان و والدین بسیار ناراحت کننده باشد اما تهدید کننده زندگی نیست. در بسیاری از کودکان پس از چندین سال این بیماری از بین می رود اما در بعضی موارد ممکن است به بزرگسالی ادامه یابد. درمان مناسب ضروری است زیرا خطر عفونت باکتریایی ثانویه پوست در میان عوارض دیگر وجود دارد. این نوع عفونت می تواند بسیار جدی باشد و حتی اگر به درستی درمان نشود می تواند تهدید کننده زندگی باشد بنابراین اگزمای نوزادان نباید رها شود.
علت اگزما در نوزادان و اطفال چیست؟
دلیل دقیق اگزما در نوزادان مشخص نیست. با این حال، این همیشه یک مسئله آلرژی نیست.
آلرژی واکنش بدن به یک ماده بی ضرر (آلرژن) است. سیستم ایمنی به اشتباه آلرژن را به عنوان تهدید شناسایی می کند و به آن واکنش نشان می دهد. این باعث التهاب در ارگان های خاصی نظیر پوست (اگزما)، راه هوایی (آسم) یا مخاط بینی و سینوس (رینیت آلرژیک) می شود. اکثریت قریب به اتفاق موارد اگزما ناشی از یک بیماری آلرژیک به نام اتوپی است. این به منظور نشان دادن یک عامل ژنتیکی در خانواده ها وجود دارد. این کودکان همچنین ممکن است آسم یا رینیت آلرژیک را تجربه کنند. در یک آلرژی، فرایندهای التهابی در یک نقطه خاص در بدن اتفاق می افتند و در نتیجه منجر به علائم دیده شده در هر شرایط آلرژیک می شود.
اما به نظر می رسد موضوع اگزمای نوزادان بیشتر از فقط آلرژی است. به نظر می رسد کودکان مبتلا به اگزما موم های کمتر در پوست داشته باشند. این مواد چرب، موجود در غشای سلولی هستند. این کمک می کند که یک مانع ایجاد شود و پوست را در مقابل از دست دادن آب و خشک شدن بیش از حد محافظت کند. هنگامی که سطح موم در پوست کم است پوست پس از آن می تواند آب را به راحتی از دست بدهد و بیش از حد خشک شود که نشانه ای از اگزما نوزاد است. پوست پس از آن به خطر افتاده و مستعد آسیب و عفونت است. به نظر می رسد ارتباط قوی با عوامل ارثی وجود دارد که احتمالاً نشان دهنده یک مولفه ژنتیکی است.
علائم اگزما چیست؟
اگزما معمولاً یک وضعیت مستمر نیست بلکه یک علامت با دوره های بدون علائم طولانی و پس از آن زخم ها است.
عوامل مختلف محیطی ممکن است باعث شود سیستم ایمنی بدن به عنوان یک ماده مضر روبرو شود که موجب التهاب و بدتر شدن علائم اگزما می شود.
این عوامل ممکن است انواع مختلفی از آلرژن ها، تحریک کننده ها و سایر مواد را شامل شود:
حیوان خانگی پرنده، گرده، قارچ و گرد و غبار
غذاهای آلرژن (مانند بادام زمینی، سویا و تخم مرغ)
لباس از پشم یا الیاف مصنوعی
دود سیگار
محصولات معطر، مانند مواد شوینده شستشو، عطر و خوشبو کننده هوا، به ویژه آنهایی که حاوی الکل هستند.
گرمای بیش از حد یا خشکی
خشکی زمستان با رطوبت کم
عفونت پوست
تعریق
استرس احساسی
علاوه بر این، ریختن بزاق روی گونه ها، چانه و گردن می تواند تحریک کننده باشد.
علل اگزمای نوزادان چیست؟
اگر چه دلیلی دقیق برای اینکه اگزما نوزادان بر روی بعضی از نوزادان تاثیر می گذارد و نه دیگران، مشخص نیست عوامل متعددی وجود دارد که شناسایی شده اند. عوامل مؤثر در ایجاد یا تشدید تغییرات در پوست، اما باعث ایجاد این وضعیت نمی شوند. در عوض علت ممکن است در اختلال سیستم ایمنی بدن (آلرژی) یا عدم وجود موم در پوست باشد که به نوبه خود از عوامل ژنتیکی و احتمالاً عوامل دیگری که به طور کامل درک نمی شوند منجر می شود.
آلرژن ها
تعدادی از آلرژن های ممکن در داخل و اطراف خانه وجود دارد. بسیاری از این ها در هوا هستند و یا با استنشاق یا تماس مستقیم با پوست وارد می شوند. با این حال، به نظر می رسد که آلرژن هایی (غذا و نوشیدنی) که مصرف می شود همچنین نقش مهمی را ایفا می کند. این می تواند شامل لبنیات، آجیل، زرده تخم مرغ، گندم و سایر مواد غذایی باشد.
لباس
منسوجات مختلف ممکن است باعث بروز اگزما در کودکان شود. پشم یکی از پارچه های دارای مشکل است اما بسیاری از پارچه های مصنوعی نیز ممکن است موضوع باشد. یکی دیگر از عوامل مواجهه با لباس، پودر لباس شویی است که برای شستشو استفاده می شود. برخی ممکن است بیشتر از دیگران تحریک کننده باشند.
برنامه های کاربردی پوست
عطرها، صابون ها و کرم ها همچنین پوست را تحریک می کنند. صابون ها و کرم ها به شدت دارای عطر و بو و عموماً بیشتر از یک عامل تحریک کننده دارند. هر گونه برنامه پوستی دیگر که به نظر می رسد شرایط را بدتر می کند باید اجتناب شود.
آب و هوا
هوای خشک است که به شدت یکی از عوامل مهم آلودگی هوا است صرف نظر از اینکه آب و هوای گرم و یا سرد است. گرما و رطوبت نیز موجب تحریک پوست می شود. عرق مخصوص نوزاد ممکن است یک مشکل باشد و بنابراین کودک باید برای جلوگیری از عرق کردن بیش از اندازه خنک نگه داشته شود.
نشانه های اگزمای نوزادان
تظاهرات اگزما در اطفال و کودکان کمی بزرگتر متفاوت است. معمولاً این منطقه است که به نظر متفاوت می رسد. به طور معمول پوست خشک و خشن است. قرمزی در میان نوزادان برجسته تر است و گاهی اوقات می تواند ضایعات اشکی باشد. چرک معمولا یک عفونت باکتریایی را نشان می دهد.
در نوزادان و اطفال در اولین سال زندگی، اگزما اغلب بر روی گونه ها قرار می گیرد و ممکن است در قسمت های دیگر صورت قرار گیرد. این می تواند به گردن گسترش یابد و همچنین بر منطقه پوشک تاثیر می گذارد. دست و پا نیز ممکن است درگیر باشد. همانطور که نوزاد بزرگتر می شود معمولا پس از 18 ماهگی، بثورات پوست معمولا به شکاف پوستی مخصوصاً در مفاصل محدود می شود. این ممکن است در پشت زانو، مچ دست، آرنج، گردن و گاهی مچ پا باشد.
پوست بعداً ممکن است ضخیم تر شود و خطوط عمیق مشخص را تشکیل دهد. بعضی از کودکان حتی بعد از 2 سالگی در معرض اگزما هستند. ممکن است بیشتر در اطراف دهان و پلک متمرکز باشد. بثورات قرمز پوسته پوسته با کراست های زرد اغلب درماتیت سابوریک نسبت به اگزمای نوزاد است. درماتیت سبورئیک بر روی پوست سر، پیشانی، پشت گوش، ابرو و پلک ها رخ می دهد. خارش نشانه ای برجسته از اگزما است. خراشیدن بیش از حد باعث ایجاد اشک های کوچک در پوست و گاهی خونریزی می شود. در حالی که نوزادانی که بیش از 6 ماه دارند ممکن است برخی از تلاش ها برای رسیدن به ناحیه خارش را انجام دهد اطفال جوانتر معمولاً این کار را نمی کنند. اغلب نوزادان ممکن است بطور مستمر گریه کنند گرچه تغذیه می شوند دارای یک پوشک پاک و مراقبت شده هستند.
بیشتر بخوانید: جدیدترین درمان اگزما
درمان اگزمای کودک
برای اگزمای کودک هیچ درمانی ایفا نمی کند اما معمولاً در طول زمان شرایط کمتر می شود.
درمان با تمرکز بر مدیریت خشکی پوست برای جلوگیری از انعطاف پذیری و کاهش التهاب پوست است.
پزشکان استراتژی های زیر را برای والدین که نوزادان اگزمایی دارند توصیه می کنند:
اجتناب از دادن حمام های گرم طولانی به نوزاد (استفاده از آب سرد یا ولرم به جای آن) و یا ساییدن پوست کودک بیش از حد، به خصوص با لیف حمام، لوفاها و یا حوله.
مرطوب کردن پوست کودک به طور مرتب با پماد، کرم و لوسیون مخصوص بدون رنگ مخصوصاً بعد از حمام.
لباس کودک شما از لباس پنبه نرم باشد که "تنفس" کند.
اجتناب از استفاده از محصولات معطر.
ناخن های کودک خود را کوتاه نگه دارید تا از خراش جلوگیری شود که می تواند به پوست آسیب برساند و منجر به التهاب بیشتر و عفونت شود.
هرچه زودتر مواد شوینده و مواد آلرژیک شناخته شده را خارج کنید.
نوزاد خود را خنک نگه دارید تا از عرق کردن بیش از حد جلوگیری شود از کمپرس های خنک ( با یک لیف حمام خنک و مرطوب)، به خصوص در مناطق تحریک شده استفاده کنید.
پزشک شما همچنین ممکن است سایر روشهای درمانی اگزما را برای کودک شما ارائه دهد، از جمله:
کورتیکواستروئیدهای موضعی.
آنتی هیستامین ها.
آنتی بیوتیک، ضد ویروس ها و یا داروهای ضد قارچی برای عفونت های پوستی.
داروهای خوراکی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند.
مهار کننده های کالسینورین calcineurin موضعی ، که داروهای غیر استروئیدی هستند که التهاب را کنترل می کنند.
در ادامه بخوانید: اگزمای آتوپیک
نظرات (0)