رینیت آلرژیک یا تب یونجه نتیجه واکنش سیستم ایمنی بدن در برابر آلرژن های موجود در هوا است. به طور معمول منجر به خارش، آبریزش، احتقان بینی همراه با خارش گلو، سرفه و سرماخوردگی می شود.
تب یونجه نیز ممکن است باعث ایجاد چشم آبکی یا پف دار شود.
درمان اولیه شامل اجتناب از قرار گرفتن در معرض آلرژن ها است. از داروهای آلرژی، اسپری بینی و مهارکننده های بینی نیز ممکن است استفاده شود.
درمانهای خانگی مانند بخار و اقدامات مراقبت از خود می توانند به مدیریت علائم در حین شعله ور شدن کمک کنند.
تحریک یا تورم در مخاط بینی به رینیت مشهور است. هنگامی که پس از قرار گرفتن در معرض آلرژن ها رخ می دهد به رینیت آلرژیک یا تب یونجه معروف است که یک بیماری بسیار شایع است.
در حالی که رینیت آلرژیک عمدتاً با داروها درمان می شود درمان های موازی با استفاده از محصولات طبیعی و همچنین تمرین های بدن و ذهن نیز موثر است.
چه اتفاقی در رینیت آلرژیک رخ می دهد؟
آلرژی به پاسخ ایمنی گسترده به مواد خارجی اشاره دارد که در غیر این صورت برای اکثر افراد مضر نیست. این مواد خارجی یا آلرژن ها ممکن است باعث ایجاد رینیت آلرژیک، یک اختلال مزمن شایع شود.
هنگامی که آلرژن ها از طریق بینی یا دهان استنشاق می شوند با آنتی بادی های IgE موجود در سطح ماست سل ها تعامل دارند و آنها را حساس می کنند.
این تعامل، ماست سل ها را فعال می کند و در نتیجه مواد شیمیایی مانند هیستامین آزاد می شود که باعث ایجاد التهاب و خارش در بافت های اطراف می شود. همچنین ممکن است تولید مخاط را تحریک کند.
در سال 2018، تقریبا 19.2 میلیون نفر یا 7.7 درصد از جمعیت، در ایالات متحده مبتلا به تب یونجه بودند.
انواع رینیت آلرژیک
رینیت آلرژیک به دو شکل ایجاد می شود:
فصلی: شعله ور شدن به بهار، تابستان و اوایل پاییز محدود می شود و معمولاً در نتیجه حساسیت به گرده ها یا اسپورهای قارچ موجود در هوا رخ می دهد.
دائمی: علائم این بیماری در تمام سال مشاهده شده و معمولاً در اثر حساسیت ها مانند موی حیوان خانگی یا شوره سر، کنه گرد و غبار، قارچ و سوسک ایجاد می شود. به ندرت، رینیت آلرژیک دائمی ممکن است ناشی از آلرژی های غذایی پنهان باشد.
گاهی اوقات، ممکن است افراد هر دو رینیت دائمی و فصلی را تجربه کنند که در آن علائم در طول سال وجود دارد و در فصول خاص گرده ها تشدید می شود.
از طرف دیگر رینیت غیر آلرژیک ناشی از عواملی غیر از آلرژن ها از جمله مواد تحریک کننده مانند مواد شیمیایی و دود، تغییرات هورمونی، ناهنجاری بینی (مانند سپتوم منحرف)، داروهای خاص و در بعضی مواقع استفاده بیش از حد از اسپری های بینی است.
تعیین دلیل وجود این نوع رینیت دشوار است اما با آن همراه است و علائمی شبیه به آسم غیر آلرژیک دارد.
علل رینیت آلرژیک
رینیت آلرژیک در اثر قرار گرفتن در معرض انواع مختلف آلرژن ها از جمله:
گرده: این یک پودر ریز است که توسط علف ها، درختان و علفهای هرز تولید می شود و یک آلرژن شایع در ایالات متحده است.
کنه های گرد و غبار: تقریباً 40٪ از جمعیت جهانی صنعتی به کنه های گرد و غبار حساسیت دارند. چندین گونه در هر دو محیط کار و زندگی یافت می شود. فراوانی این حساسیت های کنه گرد و غبار متفاوت با توجه به گروه سنی متفاوت است.
زباله های سوسک: زباله های سوسک از رایج ترین آلرژن های داخل بدن است. حدود 40٪ - 60٪ از افرادی که در مناطق شهری و درون شهری زندگی می کنند در برابر، آنتی بادی IgE دارند.
قارچ: این نوعی قارچ است که می تواند به راحتی در هر منطقه مرطوب و تاریک مانند حمام، زیرزمین، مزرعه ای با علف بریده نشده، توده ای از برگهای مرده و نشتی در زیر سینک کابینت رشد کند. بنابراین، جلوگیری از قرار گرفتن در معرض این آلرژن دشوار است.
شوره حیوانات: به پوست ریخته شده حیوانات اشاره دارد. این یک منبع مکرر آلرژی است از آنجا که داشتن حیوانات اهلی در سراسر جهان رایج است. طبق اعلام انجمن محصولات حیوانات خانگی آمریکا، تقریباً 65٪ خانه ها در ایالات متحده صاحب حیوان خانگی هستند.
در طی دوره رینیت آلرژیک، به دلیل تورم ناشی از تب یونجه، بینی نسبت به استنشاق بیش از حد حساس می شود. بنابراین، علائم ممکن است توسط عواملی غیر از آلرژن ها ایجاد شود از جمله:
دود
بوهای شدید مانند عطرها یا محصولات تمیز کننده
تغییر دما
میزان رطوبت تغییر یافته
علائم و نشانه های رینیت آلرژیک
در معرض آلرژن ها، علائم زیر ممکن است بلافاصله مشاهده شود:
آبریزش بینی
چشم های خارش دار، آبکی
عطسه
مشکل در بو کردن
خارش در قسمت های بدن مانند بینی، گلو، پوست یا دهان وجود دارد
با این حال، علائم دیگر ممکن است بعداً ایجاد شوند از جمله:
خونریزی بینی
خرناس
سرفه کردن
قرمزی بینی
خلط
ترشحات پشت بینی، باعث تحریک و پاکسازی گلو می شود
عفونت گوش یا سینوس مکرر
سردرد
فشار سینوس
چشمان پف کرده
خستگی و تحریک پذیری
ظاهر کم رنگ آبی ملتهب از حفره بینی
گلوی سنگفرشی، یا ایجاد برجستگی در قسمت پشت گلو
احتقان بینی، که ممکن است بیشتر منجر به:
درخشش های آلرژیک - دایره های تیره زیر چشم
تنفس دهان - مانع رشد سالم صورت در کودکان می شود
سلام آلرژیک یا ایجاد چین و چروک در طول بینی، به دلیل ساییدگی مداوم بینی با کف دست برای خلاص شدن از خارش بینی
تشخیص رینیت آلرژیک
تشخیص رینیت آلرژیک معمولاً بر اساس:
تاریخچه پزشکی
علائم
معاینه بدنی
اطلاعات در مورد علائم شما، که به مرور زمان ثبت شده است ممکن است به پزشک کمک کند عوامل آلرژی شما را شناسایی کند.
اما اگر داده برای تعیین علت بیماری شما کافی نباشد پزشک ممکن است از شما بخواهد برای آزمایش های زیر به یک کلینیک آلرژی مراجعه کنید:
تست پوستی: این شامل استفاده از مقادیر آلرژی زا برای دقایقی بر روی پوست شما و مشاهده واکنش تولید شده است. این ماده در تعیین موادی که به آنها حساسیت دارید کمک می کند.
آزمایش خون: سیستم ایمنی بدن در معرض آلرژن آنتی بادی IgE تولید می کند. تجزیه و تحلیل وجود این آنتی بادی ها در خون شما به تعیین دلیل علائم شما کمک می کند.
درمان بر اساس نوع آلرژن پیشنهاد خواهد شد.
درمان بالینی رینیت آلرژیک
1. داروها
داروها برای کاهش علائم رینیت آلرژیک بسیار مفید هستند. با این حال، آنها نمی توانند آلرژی های اساسی را درمان کنند ممکن است عوارض جانبی زیادی داشته باشد و باعث ایجاد عوارض شود. بنابراین استفاده دقیق از آنها بسیار حیاتی است.
داروهای زیر می توانند پس از مشورت با پزشک یا داروساز برای درمان استفاده شوند:
آنتی هیستامین ها: به شکل شربت، قرص و اسپری های داخل بینی موجود است آنتی هیستامین ها در کاهش علائم مانند آبریزش بینی، عطسه، تحریک و خارش مفید هستند.
آنها همچنین اثر خفیفی در احتقان دارند و پس از فروکش کردن علائم می توان آن را قطع کرد. قطره های چشمی حاوی آنتی هیستامین ممکن است به کاهش سوزش چشم کمک کند و به پوشش چشم ها کمک کند.
کورتیکواستروئیدهای داخل بینی: این اسپری های بینی (INCS) یک عمل ضد التهابی دارند و برای نتایج مناسب باید به طور مرتب از آنها استفاده شود.
از آنجا که مارک های مختلف INCS با اثرات و دوزهای مختلفی را تولید می کنند توصیه می شود قبل از استفاده با پزشک یا داروساز خود مشورت کرده و برچسب ها را بخوانید.
داروهای ترکیبی: این داروها هم داروی آنتی هیستامین و INCS را تشکیل می دهند و اثر هم افزایی دارند.
Decongestants: آنها به رهایی از احتقان شدید کمک می کنند. با این حال، آنها برای همه مناسب نیستند و استفاده بیش از حد آنها ممکن است علائم را تشدید کند.
برخی از داروهای دیگر که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند شامل موارد زیر است:
تثبیت کننده های ماست سل بینی
آنتاگونیست های گیرنده لکوترین
کرومولین داخل بینی
آنتی کولینرژیک
2. ایمونوتراپی
ایمنی درمانی آلرژن، یا شروع کننده های آلرژی، برای جلوگیری از واکنش های ایمنی در برابر آلرژن های جدید ایجاد شده است. این روش درمانی با دادن دوزهای کمی از آلرژن به فرد در مدت زمان انجام می شود تا بدن بتواند در برابر آن تنظیم شود.
ایمونوتراپی آلرژن در افرادی که برای آنها داروها کار نمی کنند و یا افرادی که نمی توانند از آلرژن جلوگیری کنند در کاهش علائم کمک می کند. این روش درمانی همچنین از حساسیت آینده جلوگیری می کند.
داروهای خانگی برای رینیت آلرژیک
علائم مرتبط با رینیت آلرژیک ممکن است آزار دهنده باشد و زندگی روزمره شما را مختل کند. داروهای خانگی مقرون به صرفه و موثر می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند.
1. آب شور
احتقان بینی در ارتباط با رینیت درمان کرد که باعث از بین بردن مخاط اضافی خواهد شد.
یک مطالعه منتشر شده در سال 2012 نشان داد که استفاده از محلول های ایزوتونیک برای آبیاری سالین بینی ممکن است به عنوان یک درمان کمکی برای رینیت آلرژیک در نظر گرفته شود. این یک درمان بی خطر، مؤثر، آسان و ارزان و بدون عوارض جانبی، حتی در استفاده روزانه است.
یک کارآزمایی بالینی تصادفی، کنترل شده با دارونما، که در سال 2018 انجام شد نشان داد که آبیاری بینی با استفاده از محلول شور هیپرتونیک 1.8٪ خود به مدت 4 هفته، برای کاهش رینیت آلرژیک مفید است.
در مقایسه با آبیاری نمکی تجاری ایزوتونیک بینی (CINSI)، محلول هیپرتونیک 0.9 در درمان احتقان بینی و بهبود کیفیت زندگی موثرتر بود.
هر دو محلول نمکی بدون نسخه و خانگی می توانند برای آبیاری بینی استفاده شوند. اما توصیه می شود قبل از استفاده از این روش درمانی با پزشک خود مشورت کنید.
دستور تهیه:
1 قاشق چایخوری نمک را در 2 فنجان آب مقطر گرم مخلوط کنید یا از یک محلول شور بدون نسخه استفاده کنید.
با استفاده از یک سرنگ لامپ مانند، مقادیر کمی از محلول را درون یک سوراخ بینی بریزید.
بگذارید محلول از طریق سوراخ بینی دیگر یا دهان تخلیه شود.
بینی خود را به آرامی فین کنید تا از شر مخاط و محلول باقی مانده خلاص شوید.
روند را در سوراخ دیگر تکرار کنید.
هر روز دو بار این روش درمانی را انجام دهید تا علائم فروکش کنند.
نتیجه:
در حالی که مطالعات متعدد از استفاده از آبیاری بینی در کاهش احتقان بینی، علائم رینیت آلرژیک پشتیبانی می کند برای آزمایش اثر بخشی، هزینه و نقش آن، مطالعات بیشتری لازم است.
2. بخار
استنشاق بخار می تواند به از بین بردن مخاط اضافی و تحریک کننده از معابر بینی کمک کند در نتیجه تسکین از رینیت آلرژیک و علائم مرتبط مانند گلودرد، آبریزش بینی و عطسه را تسهیل می کند.
نتایج یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی انجام شده در سال 2018 نشان داد که یک حمام بخار گیاهی یک روش درمانی مؤثر و بی خطر برای کاهش علائم رینیت آلرژیک است.
استنشاق بخار می تواند به تسکین دهنده و باز شدن معابر احتقان بینی کمک کند. یک مطالعه انجام شده در سال 2019 نشان داد که تنفس در هوای گرم و مرطوب به بالا رفتن دمای مخاط داخل بینی کمک می کند.
این باعث ترشح مواد شیمیایی سلول های ماست می شود و از خارش بینی، آبریزش بینی، سردرد، عطسه، درد صورت، علائم چشم و ترشح پشت حلق در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک جلوگیری می کند.
دستورالعمل:
آب را بجوشانید و آن را درون یک کاسه بزرگ بریزید.
چند قطره روغن ضروری مانند نعناع، اکالیپتوس، درخت چای یا روغن رزماری را اضافه کنید.
برای پوشاندن سر خود از حوله استفاده کنید و به کاسه تکیه دهید.
بخار را با نفس های عمیق به مدت 5 - 10 دقیقه استنشاق کنید و بینی خود را کاملاً دم کنید.
این عمل را چندین بار در روز تکرار کنید تا علائم فروکش کنند.
توجه: استنشاق بخار برای كودكان كاملاً ایمن نیست در عوض به آنها حمام گرم یا دوش بدهید.
نتیجه:
چند مطالعه از اثر بخشی استنشاق بخار و حمام برای رینیت آلرژیک استفاده می کنند. با این حال، مطالعاتی برای آزمایش اثربخشی و ایمنی آن لازم است.
3. گزنه دوپایه
گزنه دوپایه دارای خاصیت ضد التهابی و آنتی هیستامین است و به عنوان یک روش درمانی جایگزین برای آلرژی های فصلی از جمله رینیت آلرژیک مورد استفاده گسترده قرار گرفته است. این امر باعث تسکین سریع از خارش، عطسه، سرفه و گرفتگی بینی می شود.
یک مطالعه منتشر شده در سال 2013 نشان داد که گزنه دوپایه در ترکیه برای ارائه رهایی از رینیت آلرژیک در مقایسه با سایر گیاهان دارویی شیوع زیادی در مصرف (6/12 درصد) ترکیه دارد.
نتایج مثبت در یک کارآزمایی تصادفی، دو سو کور، کنترل شده با دارونما که در سال 2017 انجام شد تا اثر بخشی عصاره ریشه گزنه را به عنوان یک درمان کمکی برای رینیت آلرژیک آزمایش کند.
دستورالعمل ها:
1 قاشق غذاخوری برگ گزنه دوپایه خشک شده را در 1 فنجان آب گرم مخلوط کنید.
درپوش مخلوط را بگذارید و اجازه دهید برای 5 دقیقه خیس بخورد.
آن را صاف کنید و عسل اضافه کنید.
این چای را دو تا سه بار در روز مصرف کنید تا علائم فروکش کنند.
از طرف دیگر، مکمل های گزنه را نیز در نظر بگیرید.
توجه: قبل از استفاده از این روش درمانی با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است با داروهای شما واکنش نشان دهد. از دادن گزنه دوپایه به زنان باردار و کودکان خردسال خودداری کنید.
نتیجه:
معروف است که گزنه در درمان انواع شرایط مفید است. مطالعات متعدد نقش ان را در کاهش رینیت آلرژیک با عملکرد ترکیبات فعال آن، از جمله فنل هایی که مسیرهای التهابی را مهار می کنند نشان داده اند. با این حال، برای تعیین اثربخشی آن در درمان رینیت آلرژیک، مطالعات وسیع مورد نیاز است.
4. پروبیوتیک
پروبیوتیک ها به جلوگیری از رینیت آلرژیک کمک می کنند
مطالعه ای در سال 2011 اثربخشی و ایمنی استفاده از پروبیوتیک ها برای درمان و پیشگیری از تب یونجه را نشان داد. با این حال، مکانیسم آن نمی تواند تعیین شود.
مطالعه دیگری که در سال 2013 انجام شد از استفاده از پروبیوتیک ها در درمان و پیشگیری از رینیت آلرژیک حمایت می کند. مشخص شد که پروبیوتیک Lactobacillus acidophilus در کاهش فراوانی و شدت علائم مفید است.
دستورالعمل: پروبیوتیک به اشکال مختلف از جمله منابع طبیعی مانند ماست در دسترس است که می تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند.
نتیجه:
از آنجا که مشخص شده است که پروبیوتیک ها در برابر رینیت آلرژیک مؤثر هستند تحقیقات آینده باید به آزمایش استفاده، اثربخشی و ایمنی پروبیوتیک ها با استفاده از روش های انتخاب و مطالعه قطعی انجام شود. بررسی مکانیسم عملکرد پروبیوتیک ها بر روی پاسخ ایمنی هنگام رینیت آلرژیک بسیار مهم است.
5. ویتامین C
خاصیت آنتی هیستامین و تقویت کننده سیستم ایمنی ویتامین C در مدیریت علائم آلرژی، جلوگیری از عفونت ها و کاهش مدت زمان بیماری نقش اساسی دارد.
یک مطالعه منتشر شده در سال 2013 نشان داد که کودکانی که مقادیر زیادی ویتامین C مصرف می کنند اشکال خفیف تری از رینیت آلرژیک را تجربه کرده اند. بنابراین، مصرف کافی مواد مغذی، به ویژه ویتامین C، ممکن است به فروکش کردن علائم کمک کند.
استرس اکسیداتیو نقش مهمی در پیشرفت بیماریهای آلرژیک ایفا می کند. این ممکن است با استفاده از آنتی اکسیدان ها کاهش یابد بنابراین یک روش درمانی جایگزین ایجاد می شود.
مطالعه ای که در سال 2018 منتشر شد استفاده از ویتامین C را برای همین موارد روشن کرد و نشان داد که مصرف دوز بالای آن به صورت داخل وریدی به فروکش کردن علائم مرتبط با آلرژی کمک می کند.
دستورالعمل ها:
غذاهای سرشار از ویتامین C مانند پرتقال، لیمو، کلم بروکلی، کیوی، سیب زمینی، توت فرنگی، گریپ فروت، گوجه فرنگی، جوانه و فلفل دلمه ای مصرف کنید.
از طرف دیگر، پس از مشورت با پزشک، مکمل های ویتامین C مصرف کنید.
نتیجه:
از مطالعاتی که نقش ویتامین C و آنتی اکسیدان ها در درمان رینیت آلرژیک را پشتیبانی می کند از حجم نمونه کمی استفاده شده است. بنابراین، آزمایشات بالینی در مقیاس بزرگ، تصادفی و کنترل شده برای اثربخشی آن لازم است.
سایر درمانهای خانگی رینیت آلرژیک
بسیاری از زردچوبه و عسل نیز برای تسکین رینیت آلرژیک مورد استفاده قرار گرفته اند اگرچه هنوز هیچ مدرک کافی در مورد استفاده از آنها موجود نیست.
1. زردچوبه
زردچوبه سرشار از آنتی اکسیدان است و خاصیت تقویت کنندگی و ضد التهابی دارد. بنابراین ممکن است در جلوگیری از آلرژی و کاهش علائم رینیت آلرژیک از جمله سرفه، عطسه، خشکی دهان و احتقان کمک کند.
یک مطالعه تصادفی، دو سو کور، کنترل شده با پلاسبو که روی 241 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک در سال 2016 انجام شد اثربخشی کورکومین خوراکی در بهبود جریان هوای بینی و تحریک پاسخ آلرژی را نشان داد.(1)
2. عسل
در حالی که تعداد محدودی از مطالعات برای آزمایش استفاده از عسل در رینیت آلرژیک انجام شده است اما به عنوان یک مکمل حکایتی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.
یک مطالعه انجام شده در سال 2013 نشان داد که مصرف مقدار زیادی عسل در کاهش علائم رینیت آلرژیک مفید است. بنابراین می توان از آن به عنوان یک درمان کمکی استفاده کردند. (2)
اقدامات برای جلوگیری از آلرژن ها
از آنجایی که رینیت آلرژیک در معرض آلرژن ها ایجاد می شود لازم است اقدامات پیشگیرانه خاصی را برای جلوگیری از این محرک ها دنبال کنید.
از لمس یا مالیدن بینی یا چشم خودداری کنید.
دستان خود را تمیز نگه دارید و آنها را با آب و صابون بشویید.
هنگام جاروبرقی، از فیلتر خلا استفاده کنید.
برای پایین آمدن سطح رطوبت در داخل خانه از دستگاه رطوبت ساز استفاده کنید. از طرف دیگر، از استفاده از دستگاه های مرطوب کننده خودداری کنید.
از آب گرم و مواد شوینده برای شستشوی ملافه و بالش استفاده کنید.
از باز کردن پنجره های خود در فصول پر گرده و قارچ خودداری کنید. درعوض از تهویه هوا استفاده کنید.
حیوانات خانگی خود را در فواصل منظم بشویید و روال سلامتی را حفظ کنید. از ورود به اتاق خواب جلوگیری کنید.
هنگام بیرون رفتن، از یک کلاه پشمی و عینک آفتابی استفاده کنید تا از ورود گرده به چشمان شما جلوگیری شود.
از روکش های ضد گرد و غبار مایت ها برای لحاف ها، تخت خواب ها، بالش و تشک استفاده کنید.
بینی و دهان خود را هنگام کار با آرد گندم بپوشانید زیرا ممکن است باعث آسم نانوا شود. حساسیت به گرد و غبار آرد گندم باعث التهاب رینیت آلرژیک و علائم آسم نیز می شود.
با این حال، گندم موجود در مواد غذایی مشکل ساز نیست. استنشاق آرد گندم، چاودار یا سویا ممکن است باعث این بیماری شود.
از محرکهای دیگری که ممکن است شرایط را تشدید کنند خودداری کنید از جمله:
رطوبت
درجه حرارت سرد
باد
دخانیات یا دود چوب
دودهای شیمیایی
اسپری آئروسل
مناطقی که آلودگی هوا زیاد دارند
عطرهای قوی مانند عطرها یا خوشبو کننده هوا
اقدامات زیر ممکن است به بهبودی کمک کند:
رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات های پیچیده و کم چربی مصرف کنید.
برای حفظ هیدراتاسیون بدن آب زیادی بنوشید.
برای چند روز از مصرف الکل، لبنیات و کافئین خودداری کنید.
لباس های خود را بعد از آمدن از خارج منزل تغییر دهید تا از آلرژن ها جلوگیری شود.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی، همچنین با نام هیپوسنسیتیزاسیون یا حساسیت زدایی شناخته می شود نوع دیگری از درمان است که برای برخی از آلرژی ها استفاده می شود.
این فقط برای افرادی که انواع خاصی از آلرژی ها مانند تب یونجه دارند مناسب است و معمولاً فقط در صورت شدید بودن علائم در نظر گرفته می شود.
ایمونوتراپی شامل وارد کردن تدریجی بیشتر و بیشتر آلرژن ها به بدن شماست تا سیستم ایمنی بدن نسبت به آن حساسیت کمتری داشته باشد.
آلرژن اغلب در زیر پوست بازوی فوقانی شما تزریق می شود. تزریقات در فواصل هفتگی انجام می شود و هر بار مقدار کمی افزایش می یابد.
ایمونوتراپی همچنین می تواند با استفاده از قرص هایی که حاوی آلرژن هستند مانند گرده علف، که در زیر زبان شما قرار داده می شود انجام شود.
هنگامی که به یک دوز رسیده اید که در کاهش واکنش آلرژیک شما (دوز نگهداری) مؤثر است لازم است تا 3 سال با تزریق یا قرص ادامه دهید.
ایمونوتراپی فقط باید تحت نظارت دقیق پزشک متخصص انجام شود زیرا خطر وجود دارد که ممکن است یک واکنش آلرژیک جدی ایجاد کند.
رینیت آلرژیک در کودکان
رینیت آلرژیک شایع ترین مشکل ناشی از آلرژی است که توسط کودکان تجربه می شود. اگر هریک از والدین آلرژی داشته باشند کودک احتمالاً به همین شکل مبتلا می شود.
سایر بیماریهای آلرژیک مانند آسم، آلرژی غذایی و اگزما نیز احتمال ابتلا به تب یونجه را افزایش می دهد. مشخص شده است که 80٪ از کودکان آسم مبتلا به رینیت آلرژیک هستند و آلرژن ها می توانند حملات آسم خود را تحریک کنند.
بنابراین، مدیریت آلرژی ممکن است به کنترل اگزما و آسم نیز کمک کند. رینیت آلرژیک با توجه، رفتار و اختلالات یادگیری در کودکان همراه بوده است. این می تواند بر روی کارهای روزمره کودک و عملکرد آنها در مدرسه تأثیر بگذارد.
همچنین می تواند به میزان قابل توجهی بر توانایی آنها در خواب خوب تأثیر بگذارد و این می تواند برخی موارد دیگر را بدتر کند. برای تشخیص با پزشک خود مشورت کنید زیرا علائم رینیت آلرژیک می تواند مشابه علائم سایر بیماری ها باشد.
تعیین آلرژی کودک در مراحل اولیه برای حفظ کیفیت زندگی و جلوگیری از نرفتن به مدرسه یا محل کار بسیار مهم است.
عوامل خطر برای رینیت آلرژیک
عوامل زیر ممکن است شما را به رینیت آلرژیک مستعد کند:
اگزما
حساسیت غذایی
آسم
حضور شما در محیطی که دیگران سیگار می کشند
سابقه خانوادگی رینیت آلرژیک، آسم یا اگزما
عوارض مرتبط با رینیت آلرژیک
اگر علائم رینیت آلرژیک مدیریت نشود ممکن است در چند مورد منجر به عوارض زیر شود:
پولیپ بینی: اینها رشد گوشتی است که در اثر التهاب در بینی یا سینوس ها ایجاد می شود. آنها ممکن است خاکستری، زرد یا صورتی باشند و از نظر اندازه متفاوت باشند.
عفونت گوش میانی: این عفونت ها ممکن است رخ دهند اگر رینیت آلرژیک روی لوله استوشین واقع شود که بینی و گوش میانی را به هم وصل می کند.
رینوزینوزیت مزمن: ممکن است احتقان و التهاب مزمن سینوس ها ایجاد شود.
اختلال عملکرد لوله اوستاشین: گوش می تواند به دلیل انسداد در لوله اوستاشین دچار گرفتگی شود و احساس خستگی ایجاد کند.
همچنین ممکن است رینیت آلرژیک منجر به سردرد و کاهش بویایی در برخی مواقع شود.
سوالات معمول
آیا ارتباطی بین رینیت آلرژیک و آسم وجود دارد؟
بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک به احتمال زیاد در نتیجه التهاب در مجاری هوایی، آسم ایجاد می شوند که در التهاب راه هوایی، التهاب بینی محل عبور هوا ایجاد می شود.
متخصصان آلرژی و آسم دریافتند که مدیریت آسم ممکن است در کاهش رینیت آلرژیک در برخی از افراد کمک کند. علاوه بر این، ایمنی درمانی آلرژن که به تغییر واکنش های آلرژیک کمک می کند همچنین می تواند منجر به جلوگیری از آسم در کودکان شود.
آیا سینوزیت و رینیت آلرژیک با یکدیگر در ارتباط هستند؟
سینوزیت به التهاب حاد یا مزمن در پوشش سینوس ها به دلیل عفونت اطلاق می شود. انسداد در سینوس ها باعث تجمع مایعات می شود که به عنوان یک محل پرورش میکروب ها عمل می کند.
علائم سینوزیت شامل ترشحات بینی زرد و سردرد است. انسداد اغلب در اثر رینیت آلرژیک، سرماخوردگی یا پولیپ بینی ایجاد می شود.
رینیت دارویی چیست؟
Rhinitis medicamentosa نوعی رینیت یا تحریک و التهاب در معابر بینی است که در اثر استفاده بیش از حد از اسپری های ضد احتقان بینی ایجاد می شود.
این اسپری های بینی اغلب برای رهایی از رینیت آلرژیک استفاده می شوند و ممکن است حاوی اکسی متازولین و فنیل افرین باشند.
آیا رینیت آلرژیک در دوران بارداری شایع است؟
رینیت آلرژیک یک بیماری شایع است که ممکن است حتی قبل از بارداری رخ دهد و ممکن است در این دوره بهبود یابد تشدید شود یا یکسان بماند. با این حال، چند زن به طور تصادفی در دوران بارداری دچار رینیت آلرژیک می شوند.
آیا ویتامین D در رینیت آلرژیک نقش دارد؟
در حالی که مطالعات بالینی و تجربی ارتباط بین ویتامین D و رینیت آلرژیک را نشان می دهد نتایج متضاد به دست آمده است.
مطالعات بالینی نشان می دهد که سطح پایین ویتامین D در سرم ممکن است خطر ابتلا به رینیت آلرژیک را افزایش دهد. همچنین تصور می شود که جنسیت و سن ممکن است در تعیین این رابطه نقش داشته باشند. بنابراین، برای ایجاد این ارتباط، مطالعات بیشتری لازم است.
آیا عفونت های ویروسی با رینیت آلرژیک همراه هستند؟
عفونت های ویروسی یک دلیل شایع برای التهاب مجاری هوایی است که به رینیت ویروسی معروف است. رینیت ویروسی ممکن است علائمی شبیه به رینیت آلرژیک مانند احتقان بینی و آبریزش بینی داشته باشد.
رینیت ویروسی و آلرژیک ممکن است در شروع یکدیگر تأثیر بگذارد. طبق مطالعات اخیر، عفونت های ویروسی می توانند از بروز حساسیت جلوگیری کنند یا علائم بالینی رینیت آلرژیک را تشدید کنند.
چرا علائم آلرژی در شب بدتر می شوند؟
علائم مرتبط با رینیت آلرژیک ناراحت کننده است و ممکن است خواب شما و کیفیت زندگی شما را خصوصاً هنگام همراهی با آسم تحت تأثیر قرار دهد.
علائم ممکن است در شب به دلیل وجود آلرژن ها، مانند شوره حیوان خانگی، گرده و مایت های گرد و غبار در داخل خانه، به خصوص در بستر شما بدتر شود.
مایت های گرد و غبار در خانه شایع ترین آلرژن ها در اتاق خواب است که در تمام طول سال وجود دارد. اجتناب از این موارد دشوار است و اغلب با آسم همراه است بنابراین بیشتر از سایر آلرژی ها روی خواب شما تأثیر دارد.
چه موقع باید یک دکتر را ببینید
توصیه می شود اگر علائم همراه با رینیت آلرژیک بر فعالیت های روزانه، خواب و عملکرد شما تأثیر داشته است از پزشک معالج کمک بگیرید. این تشخیص به طور کلی بر اساس علائم شما انجام می شود.
مهم است که محرکهای خود را شناسایی کرده و در صورت لزوم آزمایش آلرژی انجام دهید.
آنچه ممکن است از پزشک خود بپرسید:
آیا علائم من به دلیل حساسیت یا دلایل دیگری مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا بروز می کند؟
چگونه می توان محرکهایم را شناسایی کرد؟
آیا آلرژی فصلی است؟
آیا می توانم برای تسکین از داروهای بدون نسخه استفاده کنم؟
در صورت تشدید علائم یا تحت درمان قرار گرفتن علائم، چه اقدامات باید انجام دهم؟
آیا باید با یک متخصص آلرژی (آلرژیست یا ایمونولوژیست) مشورت کنم؟
آنچه پزشک ممکن است از شما بپرسد:
چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
آیا شخص دیگری در خانواده شما رینیت آلرژیک داشته است؟
آیا شما تحت آزمایش های تشخیصی قرار گرفته اید؟
آیا شما هیچ درمانی را شروع کرده اید؟
آیا مشکلات سلامتی دیگری دارید؟
چه ساعتی از سال و چه ساعتی از روز علائم شما بدتر است؟
آیا با شروع علائم، مثلاً حیوان خانگی جدید در خانه یا شغل جدید، تغییراتی در محیط شما ایجاد شده است؟
کلمه پایانی
رینیت آلرژیک یک بیماری آتوپیک است که علائمی مانند آبریزش بینی، احتقان بینی، عطسه و خارش بینی را نشان می دهد.
این امر بر کیفیت زندگی و فعالیتهای روزانه بیمار تأثیر می گذارد و نشان می دهد که با عوارض قابل توجهی، افزایش هزینه های مراقبت های سلامتی و از دست دادن بهره وری همراه است. بنابراین، برای تشخیص صحیح و درمان مناسب، مراجعه به یک مرکز درمانی لازم است.
در ادامه بخوانید: رینیت آلرژیک
نظرات (0)