سطح آلکالین فسفاتاز

آلکالین فسفاتاز یک آنزیم نوعی است که در بدن شما یافت می شود. آنزیم ها پروتئین هایی هستند که به وقوع واکنش های شیمیایی کمک می کنند. به عنوان مثال، آنها می توانند مولکولهای بزرگ را به قسمتهای کوچکتر تجزیه کنند یا می توانند مولکولهای کوچکتر را به یکدیگر بپیوندند تا ساختارهای بزرگتر را تشکیل دهند.

شما در کل بدن از جمله کبد، دستگاه گوارش، کلیه ها و استخوان ها فسفاتاز قلیایی دارید .
اگر علائمی از بیماری کبد یا اختلال استخوانی داشته باشید پزشک ممکن است آزمایش قلیایی فسفاتاز (ALP) را انجام دهد تا میزان آنزیم موجود در خون شما را اندازه گیری کرده و به تشخیص مشکل کمک کند. گاهی اوقات این بخشی از گروه گسترده ای از آزمایشات به نام روتین کبد یا پانل کبدی است که چگونگی عملکرد کبد شما را بررسی می کند
انتخاب نمونه روزانه بهتر است.
این آزمایش را می توان در نمونه تصادفی نیز انجام داد.
نحوه دریافت سرم خوب: 3 تا 5 میلی لیتر خون را در سرنگ یکبار مصرف یا در وکیوم مصرف کنید. سرنگ را به مدت 15 تا 30 دقیقه در دمای 37 درجه سانتیگراد و سپس به مدت 2 تا 4 دقیقه سانتریفیوژ نگه دارید تا سرم شفاف به دست آید.
به محض جدا کردن سرم، نمونه را در یخچال نگه دارید.
زیرا در دمای اتاق سطح نمونه افزایش یافته و نمونه یخچال دار باشد. آزمایش باید در همان روز انجام شود.
سرم در دمای 0 تا 4 درجه سانتیگراد به مدت 2 تا 3 روز و در دمای 25- درجه سانتیگراد برای یک ماه پایدار است.
تست را در اسرع وقت انجام دهید زیرا فعالیت ALP در ماندن در دمای 25 درجه سانتیگراد یا 4 درجه سانتیگراد برای چند ساعت 3 تا 10 درصد افزایش می یابد.

موارد احتیاط

ذخیره سازی در دمای اتاق فعالیت ALP را افزایش می دهد.
از EDTA و ضد انعقاد اگزالات که باعث کاهش فعالیت آلکالین فسفاتاز می شود خودداری کنید.
اگر سرم در دمای اتاق باقی مانده است:
سپس 1٪ افزایش در 6 ساعت 3 تا 6٪ در 1 تا 4 روز وجود دارد.
حتی ممکن است در صورت سرم در یخچال که 2٪ در روز است افزایش داشته باشد.
مصرف مواد غذایی اخیر ممکن است ارزش را افزایش دهد.
مقادیر ممکن است بعد از مصرف وعده غذایی پرچرب 25٪ بیشتر شود.

مطلب مرتبط: رژیم لاغری آنلاین

نرم افزار رژیم لاغری، برنامه کاهش وزن خود را به صورت آنلاین در موبایل و ایمیل خود دریافت کنید

 

داروهای افزایش سطح الکالین فسفاتاز:

داروهایی مانند آلوپورینول، آنتی بیوتیک ها، کلشیسین، ایندومتاسین، فلورایدها، ایزونیازید (INH)، متوترکسات، اسید نیکوتین، متیل دوپا، فنوتیازین و پروبنسید می توانند سطح قلیایی فسفاتاز را افزایش دهند.
بعد از یک وعده غذایی چرب سطح قلیایی فسفاتاز افزایش می یابد.

داروهای کاهش دهنده سطح الکالین فسفاتاز:

داروهایی مانند آرسنال، سیانیدها، نیتروفورانتوئین و نمک های روی ممکن است سطح قلیایی فسفاتاز را کاهش دهند.
همولیز ممکن است باعث افزایش جزئی در ALP شود. ALP در RBC از سرم 6 برابر بیشتر است.
کودکان خردسال که رشد سریع را تجربه می کنند زنان باردار و زنان یائسه پس از یائسگی از نظر فیزیولوژیکی بالایی از فسفاتاز قلیایی را دارند.
پس از تزریق I / V آلبومین، ممکن است گاهی اوقات افزایش قابل توجهی در آلکالن فسفاتاز مشاهده شود.

نشانه ها

تخمین زده می شود که قلیایی فسفاتاز بیماریهای کبد و استخوان را تشخیص می دهد.
فسفاتاز قلیایی بهترین نشانه برای زردی انسدادی است.
قلیایی فسفاتاز نشانه بیماریهای زیر است:
برای متاستاز کبدی.
در بیماری های پاراتیروئید.
کمبود ویتامین D
درد حاد در شکم.

پاتوفیزیولوژی

عملکرد اصلی قلیایی فسفاتاز حذف گروه فسفات از پروتئین ها و سایر مولکول ها است.
ALP در بسیاری از بافت ها، یا در غشای سلولی یافت می شود.
ALP یک آنزیم غیر اختصاصی است قادر به واکنش با بسترهای مختلف است.
بیشترین غلظت در کبد مشاهده می شود. در داخل کبد، ALP در سلولهای کوپفر وجود دارد و این سلولها سیستم جمع آوری صفراوی را ردیف می کنند. از آنجا این آنزیم در صفرا دفع می شود.
ALP عمدتاً از کبد، درخت صفراوی، تقریباً 50٪ از اسکلت استخوان (سلولهای استئوبلاستیک) است همچنین در اپیتلیوم روده، سلولهای توبولی کلیه و غلظت پایین تر در لکوسیتها و جفت یافت می شود.
این ALP وابسته به سن است.
ALP سرم در درجه حرارت 56 درجه سانتی گراد و در دماهای پایین پایدار است.
ایزوآنزیم کبد نسبتاً گرم شده در 55 درجه سانتیگراد است اما ایزوآنزیم استخوان دارای حرارت است.
ایزوآنزیم جفت در دمای 65 درجه سانتیگراد پایدار است اما دیگران نیستند.
فسفاتاز قلیایی، قلیایی نامیده می شود زیرا عملکرد آن بین pH 9 تا 10 و بهترین در pH 9.0 مشاهده می شود.
آلکالین فسفاتاز سرم در 56 درجه سانتی گراد دناتوراسیون است اما در دمای پایین نسبتاً پایدار است.
آنزیم های ALP برای واکنش به منیزیم نیاز دارند.
فسفاتاز قلیایی توسط استخوان، مجاری صفراوی، روده و جفت تولید می شود.
بعد از بلوغ ALP عمدتاً از کبد است.
این آنزیمی است که در خون وجود دارد و زیرگروه های آن در کبد، استخوان های روده و جفت وجود دارد.
شرایطی که سلولهای استخوانی را تحریک می کند منجر به افزایش سطح ALP می شود.
ALP کبد در هنگام انسداد مجرای صفراوی افزایش می یابد. در حالی که در انسداد داخل کبدی میزان ALP در مقایسه با انسداد صفراوی کمتر است.
ALP در کلسیفیکاسیون استخوان نقش دارد.
محرک افزایش فعالیت استخوان باعث افزایش سطح ALP می شود. بنابراین سطح بالا نشان دهنده بیماری کبد یا استخوان است.
فسفاتاز قلیایی استخوان توسط استئوبلاست استخوان تولید می شود و نه از پوکی استخوان.
سطح ALP در حین تشکیل استخوان فعال در نوزادان، کودکان و نوجوانان بالا می رود. بنابراین آنها سطح را تا 3 برابر هنجار از بزرگسالان بالا برده اند.
فسفاتاز قلیایی استخوان نشان دهنده فعالیت تشکیل استخوان است.
بارداری همچنین می تواند به یک سطح بالا رفته منجر شود.
فسفاتاز قلیایی موجود در ادرار از لوله‌ی کلیوی است و از پلاسما نیست.
این ممکن است در ضایعات کلیوی به عنوان یک تومور بدخیم (سرطان)، نفروز، نفریت، انفارکتوس و لوپوس اریتماتوز سیستمیک دیده شود.
عملکرد فسفاتاز قلیایی:
عملکرد دقیق متابولیک ALP درک نشده است اما به نظر می رسد این آنزیم با حمل و نقل چربی در روده و فرآیند کلسیفیکاسیون در استخوان همراه است.
فعال کننده آنزیم عبارتند از:
منیزیم، کبالت و منگنز.
نسبت دقیق Mg² / Zn² مهم است و از جابجایی Mg² جلوگیری کنید
مهار کنندگان:
بورات، فسفات، سیانید و اگزالات مهارکننده آنزیم هستند.
ایزوآنزیم های فسفاتاز قلیایی عبارتند از:
ایزوآنزیم ALP کبد. این کسر سریعاً روی الکتروفورز حرکت می کند و به دنبال آن استخوان، جفت و کسری از روده قرار می گیرد.
ایزوآنزیم ALP استخوان. این امر به دلیل فعالیت پوکی استخوان و در کودکان و افراد مسن بالای 50 سال افزایش می یابد.
ایزوآنزیم ALP روده. این بستگی به گروه خون و وضعیت افراد دارد. گروه خونی B یا O و ترشح به احتمال زیاد این ایزوآنزیم را دارند.
جفت ALP
سطح طبیعی
مقدار با توجه به کیت و روش استفاده شده متفاوت است.
همانطور که ALP در بافت های مختلف وجود دارد بنابراین در مورد افزایش سطح ممکن است به ایزوآنزیم ها توصیه شود.
مردان بالغ 25 تا 100 U / L
بزرگسالان زن 25 تا 100 U / L
کودکان <2 سال = 85 تا 235 U / L
2 تا 8 سال = 65 تا 210 U / L
9 تا 15 سال = 60 تا 300 U / L
16 تا 21 سال = 30 تا 200 U / L
مردان
1 تا 12 سال = <350 U / L
12 تا 14 سال = <500 U / L
> 20 سال = 25 تا 100 U / L
زنان
1 تا 12 سال = <350 U / L
> 15 سال = 25 تا 100 U / L
آلکالین فسفاتاز در بیماریهای کبدی:
در صورت عدم وجود بیماری استخوانی یا حاملگی، میزان قابل توجهی سطح قلیای فسفاتاز (حدود 10 برابر) افزایش یافته است بهترین علامت پاتولوژی انسدادی کبدی مانند سنگ صفراوی انسداد دستگاه صفراوی است.
1 تا 2 مرتبه افزایش یافته ممکن است در بیماریهای مختلف پارانشیمی کبدی مانند هپاتیت و سیروز مشاهده شود.
در انسداد خارج کبدی به دلیل سنگهای سرطانی، ALP سه برابر طبیعی افزایش می یابد.
در صورت انسداد کامل، ممکن است ALP تا 10 تا 12 بار افزایش یابد.
در مورد انسداد داخل کبدی، ALP افزایش می یابد اما کمتر از انسداد خارج کبدی است.
در مورد بیماریهای عفونی، ALP افزایش می یابد اما <3 برابر.
در دوران بارداری، متوسط افزایش ALP یک و نیم برابر حد طبیعی بین 16 تا 20 هفته است و تا زمان زایمان ادامه دارد.
جاملگی سه ماهه سوم 1.5 تا 2.5 برابر نرمال است
بعد از زایمان ALP طی 3 تا 6 روز به حالت عادی می رسد.
سیروز و هپاتیت کمتر از 3 برابر نرمال است
این ممکن است در عوارض حاملگی مانند فشار خون بالا، اکلامپسی و پره اکلامپسی و همچنین سقط جنین تهدید شده افزایش یابد.
سطح آن ممکن است در موارد زیر خفیف افزایش یابد:
بیماریهای متاستاتیک کبد.
کارسینوم سلولهای کبد.
سیروز صفراوی.
کلستاز داخل رحمی و خارج کبدی.
سندرم گیلبرت
مصرف مزمن الکل.
دیابت قند و لیپیدوز کبدی دیابتی.
فسفاتاز قلیایی در بیماریهای استخوانی:
همچنین در یک بیماری استخوانی مانند بیماری پاژه، ترمیم شکستگی ها، ریکتز، بارداری و کودکی افزایش یافته است.
تومورهای استخوانی متاستاتیک.
سارکوم پوکی استخوان.
پوکی استخوان (در حالی که در پوکی استخوان ALP طبیعی است).
سطح ALP در کودکان، نوزادان بالاتر است و 3 برابر سطح بزرگسالان است.

در جدول زیر تشخیص افتراقی میزان فسفاتاز قلیایی افزایش یافته به دلیل انسداد درجات مختلف ارائه شده است

علل دیگر افزایش سطح:

همچنین در پیری و بارداری افزایش می یابد.
بیماری هوچکین
سارکوئیدوز
آمیلوئیدوز.
انفارکتوس ریوی و میوکارد.
پرکاری تیروئید (با افزایش کلسیم).
نارسایی مزمن کلیه.
کولیت اولسراتیو.
ALP در سه ماهه آخر بارداری افزایش می یابد و طی 3 تا 6 ماه (پس از زایمان) به حالت عادی می رسد.
هایپرپاراتیروئیدیسم.

سطح ALP کاهش یافته در:

سوء تغذیه
کم کاری تیروئید (کرتینیسم).
سندرم شیر - قلیایی.
سلیاک اسپرو
اسکوروی (کمبود vit.C)
کم خونی شدید.
رسوب مواد رادیواکتیو در استخوان.
در هیپوفسفاتمی.
کم خونی مزمن.
کمبود تغذیه ای روی یا منیزیم.
تفسیر  فسفاتاز قلیایی:
اگر زردی وجود نداشته باشد و ALP افزایش یابد، نشان دهنده بدخیمی کبد، آسیب ناشی از دارو، بندرت سارکوئیدوز و کیست است.
وجود ALP در ادرار نشان دهنده بیماری های کلیوی مانند سرطان سلول کلیوی، نفروز، نفریت، SLE و انفارکتوس است.
ALP که در سه ماهه سوم بارداری مطرح شده است نشان دهنده منشا جفت است.
در فعالیت استئوکلاستیک ALP طبیعی است.
در فعالیت استئوبلاستیک، ALP بالا می رود

Author: دکتر فتحی

امیدوارم کمکی هرچند کوچک به ارتقا سلامت جامعه شود. سوالات خود را می توانید در انجمن سلامتی مطرح نمایید برای مطرح کردن سوال کلیک کنید. جهت مطرح کردن سوالات خصوصی کلیک کنید.
.

رژیم آنلاین برنامه غذایی توسط پزشک