اختلالات رفتاری به طور معمول در کودکی یا بزرگسالی بروز می کند. در حالی که برخی از مسائل رفتاری ممکن است در کودکان عادی باشد افرادی که اختلالات رفتاری دارند از الگوهای مزمن پرخاشگری، سرپیچی، اختلال و خصومت برخوردار می شوند.
رفتارهای آنها باعث ایجاد مشکل در خانه، مدرسه یا محل کار می شود و می تواند در روابط اختلال ایجاد کند. کودکان دارای اختلالات رفتاری ممکن است در بزرگسالی دچار اختلالات شخصیتی، افسردگی یا اختلال دو قطبی شوند.
کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری ممکن است تنش های مکرر و طولانی را ایجاد کنند به خود یا دیگران آسیب بزنند درگیر فعالیت های جنایی، دروغ، سیگار، استفاده از الکل یا مواد مخدر شوند آشکارا مطیع باشند یا در فعالیت های جنسی زودهنگام شرکت کنند. آنها ممکن است مدرسه را ترک کرده یا از کار بیفتند. آنها همچنین بالاتر از متوسط، خطر خودکشی دارند.
اگرچه علت اختلالات رفتاری مشخص نیست اما عوامل خطرزا از قبیل سابقه خانوادگی بیماری روانی یا سوء مصرف مواد، قرار گرفتن در معرض دخانیات یا مواد مخدر غیرقانونی در دوران رشد جنین، سوءاستفاده، استرس، عدم نظارت و نظم ناسازگار اما خشن مشخص شده است. کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری ممکن است اختلالات روانی، عاطفی یا رفتاری دیگری مانند اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) داشته باشند. همچنین ممکن است با تأخیر در توسعه همپوشانی وجود داشته باشد. به همین دلیل، آکادمی کودکان، غربالگری معمول برای تاخیر در رشد را به عنوان بخشی از معاینات روتین خوب کودک توصیه می کند.
اختلالات رفتاری شدید یا طولانی مدت می تواند مشکل باشد. با این حال، شناخت زودهنگام و مداخله می تواند بسیار مفید باشد. درمان اغلب بر رشد مهارت برای کودک و والدین متمرکز است. دخالت یک متخصص بهداشت و درمان اغلب ضروری است. برنامه های آموزشی و اجتماعی نیز ممکن است در دسترس باشد.
اقدامات خشونت آمیز، مخرب و خطرناک می تواند بخشی از اختلالات رفتاری باشد و منجر به آسیب جدی یا مشکلات قانونی شود. اگر کودکتان درگیر تهدید، رفتار غیرعقلانی یا خودکشی است یا کودک شما دچار آسیب جدی شده است درمورد مصرف بیش از حد داروها، مسمومیت با الکل یا هر شرایط دیگری که نیاز به مراقبت اضطراری داشته باشد از مراقبت های پزشکی فوری (از تماس با 115) استفاده کنید.
اگر کودک شما به طور مکرر دچار مشکل می شود به دنبال مراقبت های پزشکی فوری بروید دچار نوسانات خلقی قابل توجهی می شود درگیر رفتارهای مضر یا مخرب می شود از الکل یا مواد مخدر استفاده می کند در خواب مشکل دارد یا مشکلات دیگری را ایجاد می کنید که باعث نگرانی شما می شود
اختلالات رفتاری را می توان مجموعه ای از رفتارها توصیف کرد که در صورت عدم درمان، علائم عاطفی منفی ایجاد می کنند. بسیاری از این اختلالات در دوران کودکی قابل تشخیص هستند و در صورت گرفتاری اولیه با مداخلات رفتاری قابل درمان است. گاهی علاوه بر راهکارهای رفتاری، دارو نیز لازم است.
همه کودکان گاه به گاه دارای مشکلات رفتاری هستند. مشکلاتی که بیش از شش ماه به طول انجامیده و از مشکلات همسالان شدیدتر است ممکن است نشانگر وجود یک اختلال رفتاری باشد. این مشکلات می توانند به الگوهای مزمن پرخاشگری، خصومت، دفاعی و اختلال تبدیل شوند.
علائم شایع اختلالات رفتاری
علائم متداول اختلالات رفتاری عبارتند از:
فعالیت جنسی زودرس
بداخلاقی مکرر و یا گسترده
خصومت
دروغ گویی
سرپیچی از چهره های اقتدار و والدین
تخریب املاک
خشم
رفتارهای خود مخرب
ترک مدرسه
سرقت
استفاده از الکل یا مواد مخدر
اعمال خشونت آمیز و پرخاشگرانه مانند قلدری، دعوا یا ظلم حیوانات
علائم جدی که ممکن است وضعیت تهدید کننده زندگی را نشان دهد
در برخی موارد، اختلالات رفتاری می تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر فرزند شما هر یک از این علائم تهدید کننده زندگی را شامل می شود از خدمات پزشکی:
علائم مسمومیت با الکل مانند تنفس آهسته، ضربان قلب آهسته، استفراغ مداوم، پوست سرد و بدون لک، رنگ کبودی لب ها یا ناخن ها، تشنج، گیجی یا از بین رفتن هوشیاری حتی برای یک لحظه باشد.
برای خود یا دیگران از جمله رفتارهای تهدیدآمیز، غیرمنطقی یا خودکشی خطرناک است
علائم مصرف بیش از حد دارو مانند پالس یا تنفس سریع یا کند، درد در قفسه سینه یا فشار، نفس کشیدن، تنگی نفس، درد شکم، استفراغ، اسهال، پوست خنک و چسبنده، پوست گرم، خواب آلودگی، گیجی یا از بین رفتن هوشیاری حتی برای لحظه
تروما مانند ناهنجاری استخوان، سوختگی، آسیب دیدگی چشم و سایر آسیب ها
آیا اختلالات رفتاری و عاطفی یکسان هستند؟
در اختلالات رفتاری و عاطفی غالباً همپوشانی وجود دارد اما ویژگی های خاصی مشخصاً نشان دهنده اختلالات رفتاری است.
این اختلالات عمدتاً مربوط به پویایی اجتماعی و ارتباطی و عملکرد انطباقی است که به تشریح رئوس مشخصات علائم در دفترچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، نسخه پنجم (DSM-V) می پردازد.
چه عواملی باعث اختلالات رفتاری می شود؟
داده ها هنگام تعیین علت اختلالات رفتاری مخلوط می شوند. اما شواهد قطعی وجود دارد كه نشان می دهد الكلیسم تراتوژن رایج مسئول ناتوانی های شناختی، کمبود توجه یا بیش فعالی ((ADHD و سایر اختلالات رفتاری است.
عوامل ژنتیکی همچنین می توانند در ارتقاء یا ممانعت از پیشرفت سلامت روان در طول رشد نقش داشته باشند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد کودکانی که والدین مبتلا به اسکیزوفرنی دارند نسبت به کودکانی که سابقه خانوادگی این اختلال را ندارند مستعد ابتلا به این اختلال بسیار بیشتر است.
اختلالات رفتاری چگونه درمان می شود؟
اختلالات رفتاری با روان درمانی روتین توسط پزشک دارای مجوز بهداشت روان درمان می شود. گاهی اوقات علائم می توانند شدید باشد تا جایی که داروهای روانگردان از طرف پزشک به عنوان یک مداخله لازم برای کاهش علائم توزیع می شوند.
به طور کلی، درمانی برای اختلالات رفتاری وجود ندارد. با این حال، علائم اغلب با نتایج خوش بینانه و مثبت مدیریت می شوند که ممکن است بدون مداخله حاصل نشود. اگر گمان می کنید که کودک شما ممکن است اختلال رفتاری داشته باشد ارزیابی کودک شما مهم است.
رویکردهای درمانی مبتنی بر شواهد، در حالی که از فاکتورهای محافظتی مانند مهارت های فرزند پروری مداوم و دوست داشتنی استفاده می کنند کلید اصلی برای غلبه بر چالش های مرتبط با این اختلالات است.
در حالی که مطمئناً راهبردهای خودیاری انجام می شود توصیه می شود یک حرفه ای دارای مجوز را برای راهنمایی در پیشرفت بیمار درگیر کنید.
برای کودکان، برنامه های تقویتی در شکل دادن به رفتارهای سودمندتر و ترویج احساس کلی بهزیستی بسیار مؤثر است.
اختلالات رفتاری چگونه تشخیص داده می شود؟
اختلالات رفتاری با لیست منتخب تستهای روانشناختی و همچنین مشاهدات و گزارشهای مربوط به الگوهای رفتاری گذشته تشخیص داده می شوند.
امتحان کننده باید با بررسی عملکرد شناختی، عاطفی، اجتماعی و رفتاری آزمایش لازم را تعیین کند.
آزمایش اغلب برای تعیین مداخلات درمانی مناسب، روشن سازی تشخیص و نظارت بر پیشرفت پایه انجام می شود. آزمون را می توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد:
ارزیابی فکری
آزمونهای شخصیتی یا تصویری
ارزیابی بالینی
1. ارزیابی فکری
تست های فکری معمولاً توانایی های شناختی را با مجموعه ای از خرده آزمون هایی که با نمرات ضریب هوشی ارتباط دارد اندازه گیری می کند. نمونه هایی از این تست ها عبارتند از:
مقیاس اطلاعات استنفورد - بینه (SB5)
مقیاس هوش بزرگسالان (Wechsler (WAIS-IV
آزمون دستیابی به محدوده وسیع ((WRAT)
نتایج آزمون می تواند در تعیین مشخصات کلی شناختی یک فرد، نقص های فکری یا حتی عملکرد برتر فکری کمک کند.
2. تست های شخصیتی
اقدامات شخصیتی شامل تست هایی است که مضامین عاطفی، اجتماعی و رفتاری را اندازه می گیرند. غالباً، آزمونهای مورد نظر عبارتند از:
پرسشنامه شخصیت چندگانه مینه سوتا (MMPI)
تست Inkblot Rorschach
تست موضوعی (TAT)
ساخت این آزمون ممکن است تا حد زیادی بدون ساختار مشاهده شود و نتایج با همبستگی خصوصیات طبقه بندی شده هدایت می شوند.
3. ارزیابی های بالینی
ارزیابی های بالینی رفتارهای ناسازگار و شدت ناهنجاریهای ارگانیک مانند آسیب مغزی را ارزیابی می کند. ارزیابی های زیر معمولاً برای تعیین وجود یک الگوی رفتاری ناهنجار مورد استفاده قرار می گیرد:
باتری تست عصبی روانی (Halstead-Reitan (HRNB
پرسشنامه افسردگی بک
تست Bender-Gestalt
ارزیابی بک ابزاری عالی برای دستیابی به ارزیابی سریع و مختصر از اختلالات خلقی به منظور تدوین برنامه های درمانی است.
چه تفاوتی بین اختلالات شخصیتی و رفتاری وجود دارد؟
اختلالات شخصیتی و رفتاری تفاوتهای زیادی دارند. اختلالات شخصیتی عموماً با الگویی مداوم از رفتارهای ناکارآمد که به طور روتین غیر تحمل تغییر می کند.
اختلالات شخصیتی عبارتند از:
1. اختلال شخصیت پارانوئید
یک اختلال شخصیت پارانوئید به عنوان یک عدم اعتماد به نفس نسبت به دیگران و نگرانی از ظن انگیزه های دیگران توصیف می شود. افراد متضرر غالباً نسبت به دیگران کینه دارند.
2. اختلال شخصیت اسکیزوئید
یک اختلال شخصیت اسکیزوئیدی با جدایی قابل توجه از دیگران در یک محیط اجتماعی مشخص می شود. فرد مبتلا فعالیت های انفرادی را ترجیح می دهد و ممکن است از نظر عاطفی سرد یا کناره گیر است.
3. اختلال شخصیت ضد اجتماعی
یک اختلال شخصیت ضد اجتماعی با درگیر شدن در رفتارهای جنایی با بی اعتنایی آشکار به حقوق دیگران مشخص می شود. همچنین افراد مبتلا به همدلی نیز فاقد همدلی و داشتن روحیه تقویت شده هستند.
4- اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت مرزی شامل دشواری قابل توجهی در حفظ ارتباطات بین فردی سالم است. افراد مبتلا به این عارضه غالباً احساس آسیب دیده را نشان می دهند و در کنترل طغیان های عصبانی مشکل دارند.
5- اختلال شخصیت هیستریونیک
یک اختلال شخصیت هیستوریونیک با تمایل به مرکز توجه و در نظر گرفتن روابط برای داشتن کیفیتی عمیق تر از آنچه در واقع وجود دارد مشخص می شود.
6. اختلال شخصیت خودشیفتگی
یک اختلال شخصیت خودشیفتگی شرایطی است که در آن افراد نیاز به تحسین را تحریک می کنند و فاقد همدلی نسبت به دیگران هستند. آنها تمایل دارند احساس حق طلبی و استکبار آشکار و یک رفتار غرور آمیز نشان دهند.
7. اختلال شخصیت پیشگیری
یک اختلال شخصیت پیشگیری معمولاً به دلیل احساس بیش از حد و ترس شدید از طرد شدن شناخته می شود. افراد مبتلا ممکن است از ترس تمسخر از فعالیتهای جدید اجتناب کنند.
8- اختلال شخصیت وابسته
یک اختلال شخصیت وابسته با نیاز به تأیید اعتبار دیگران مشخص می شود. افراد مبتلا به این اختلال ترس از جدایی دارند و هنگام تنها بودن احساس درماندگی می کنند. آنها همچنین برای مشاوره و تصمیم گیری به شدت به دیگران تکیه می دهند.
9- اختلال شخصیت وسواس-اجباری
یک اختلال شخصیت وسواس انگیز با نیاز به کمال گرایی در عملکرد مشخص می شود. افراد مبتلا معمولاً به عنوان انعطاف پذیر توصیف می شوند و روی رژیم ها و دستورات موفق می شوند.
اختلالات رفتاری عبارتند از:
1. ناتوانی ذهنی
ناتوانی ذهنی با نقایص شناختی قابل توجهی در عملکرد فکری مشخص می شود که از طریق آزمایش شناختی تعیین می شود. به نظر می رسد که این نقص باعث اختلال در عملکرد در چندین تنظیمات تطبیقی شود.
2. اختلال در ارتباطات
یک اختلال ارتباطی با ناهنجاری در الگوهای گفتاری مشخص می شود که در سن کودک نادر است.
3. اختلال طیف اوتیسم
اختلال طیف اوتیسم با نقص در تلافی اجتماعی و الگوهای محدودکننده در رفتارها و علایق مشخص می شود.
4- اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی
اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی عدم توانایی توجه و حواس پرتی آسان را نشان می دهد. افراد مبتلا غالباً وفادار هستند.
5- اختلال تیک
اختلال Tics در DSM به عنوان حرکت ناگهانی، سریع، غیر ریتمیک یا آواز سازی شناخته می شود.
اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی (ADHD) چقدر شایع است؟
مطالعات نشان می دهد که در سراسر مرزهای فرهنگی، ADHD در حدود 5٪ از کودکان و 2.5٪ از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد. به طور معمول در مردان بیشتر از زنان شیوع دارد.
عوامل خطر برای اختلالات رفتاری چیست؟
عوامل خطر برای اختلالات رفتاری شامل پیشگویی ژنتیکی و قرار گرفتن در معرض رشد در دوران بارداری است.
عوامل اجتماعی نامطلوب نظیر فقر، سوءاستفاده، تروما در بدو تولد کودک و بیماری های پزشکی که باعث افزایش خصوصیات ناسازگار می شوند نیز می توانند خطر قرار گرفتن در معرض اختلالات رفتاری را تشدید کنند.
عوارض بالقوه اختلالات رفتاری چیست؟
عوارض اختلالات رفتاری درمان نشده یا ضعیف کنترل شده ممکن است در بعضی موارد جدی باشد حتی تهدید کننده زندگی است. با پیروی از برنامه درمانی شما و طراحی حرفه ای مراقبت های بهداشتی، به طور خاص برای فرزند خود، می توانید خطر عوارض جدی فرزندتان را به حداقل برسانید. عوارض اختلالات رفتاری عبارتند از:
اختلال دوقطبی
افسردگی
بروز اختلالات شخصیتی
دشواری در کار داشتن
سوء مصرف مواد مخدر و الکل
افزایش خطر آسیب دیدگی
نقض قانون و مشکلات قانونی
مشکلات روابط همسالان
مشکلات علمی یا عدم موفقیت
عفونتهای مقاربتی
ایزوله سازی اجتماعی
خودکشی کردن
رفتار خشونت آمیز
کلمه نهایی
به طور کلی، درمانی برای اختلالات رفتاری وجود ندارد. با این حال، علائم اغلب با نتایج خوش بینانه و مثبت مدیریت می شوند که ممکن است بدون مداخله حاصل نشود. اگر گمان می کنید که کودک شما ممکن است اختلال رفتاری داشته باشد ارزیابی کودک شما مهم است.
رویکردهای درمانی مبتنی بر شواهد، در حالی که از فاکتورهای محافظتی مانند مهارت های فرزند پروری مداوم و دوست داشتنی استفاده می کنند کلید اصلی برای غلبه بر چالش های مرتبط با این اختلالات است.
نظرات (0)