اگزما اصطلاحی برای گروهی از شرایط است که پوست شما را ملتهب یا تحریک می کند. شایع ترین نوع آن درماتیت آتوپیک یا اگزمای آتوپیک است.
"آتوپیک" به گرایش فرد برای ابتلا به بیماری های آلرژیک مانند آسم و تب یونجه اشاره دارد.
هیچ درمانی وجود ندارد اما اکثر افراد می توانند علائم خود را با درمان و جلوگیری از عوامل تحریک کننده کنترل کنند. اگزما مسری نیست بنابراین نمی توانید آن را به شخص دیگری منتقل کنید.
اگزما یک بیماری پوستی شایع است که با التهاب زمینه ای مشخص می شود و به صورت قرمزی، تورم، خارش و بثورات پوسته پوسته شده در سطح پوست ظاهر می شود.
از هم اکنون، این بیماری هیچ درمان دائمی ندارد اما بیشتر موارد را می توان از طریق درمان مناسب توصیه شده توسط پزشک کنترل کرد.
شیوع اگزما چقدر است؟
اگزما یکی از شایع ترین بیماری های پوستی است که هم در سطح جهانی و هم در ایالات متحده گزارش می شود. شیوع گسترده اگزما از این واقعیت مشهود است که سالانه بیش از 3 میلیون نفر به آن مبتلا می شوند.
اگزما تقریباً 20٪ کودکان و 3٪ بزرگسالان را در ایالات متحده مبتلا می کند. تقریباً 50٪ کودکانی که از اگزما رنج می برند در بزرگسالی خود این مشکل را دارند.
انواع اگزما
اگزما اصطلاحی چتری برای انواع مختلف اگزما است که همگی دارای ویژگی های متمایز خاصی هستند و منجر به ایجاد لکه های خارش دار، قرمز و خشک روی پوست می شوند.
در اینجا برخی از رایج ترین اشکال اگزما وجود دارد:
1. درماتیت آتوپیک
درماتیت آتوپیک (AD) یا اگزمای آتوپیک نوعی اگزمای مزمن است که بیشتر پوست گونه، گردن و اندام را هدف قرار می دهد اما کشاله ران و زیر بغل گرفتار نمی شود.
2. اگزمای دیسکوئید
اگزمای دیسکوئید به این دلیل نامگذاری شده است که منجر به ایجاد لکه های گرد یا بیضی شکل دیسکی از پوست قرمز و ملتهب می شود. همچنین به اگزمای "nummular" معروف است (nummular به معنای سکه است).
3. اگزمای خشکی (asteatotic)
اگزمای خشکی (استئواتوتیک) نوعی اگزمای شدید است که پوست شما را به شدت خشک و ملتهب می کند و با مرطوب کنندگی ساده نمی توان به این بیماری رسیدگی کرد بلکه نیاز به درمان پزشکی مناسب دارد.
4. درماتیت تماسی
درماتیت تماسی با تحریک پوست و خارش مشخص می شود که در اثر تماس بیش از حد با مواد تحریک کننده (به عنوان مثال صابون، مواد شوینده، مواد شیمیایی سخت) و مواد حساسیت زا (به عنوان مثال، پیچک سمی، نیکل، مواد معطر) ایجاد می شود.
5. اگزمای وریدی
اگزمای وریدی، همچنین به عنوان درماتیت گرانشی یا درماتیت استاز وریدی شناخته می شود در نتیجه گردش خون ضعیف در پایین ساق پا است.
رگهای پا با دریچه هایی مجهز شده اند که کمک می کنند خون به قلب برگردد. اما نیروی جاذبه به علاوه وزن بدن فشار بیشتری را به این دریچه ها وارد می کند و با گذشت زمان آنها را ضعیف می کند.
دریچه های آسیب دیده شروع به نشت خون و مایع به بافت اطراف می کنند و باعث التهاب در قسمت پایین ساق پا می شوند. این نارسایی وریدی و التهاب متعاقب آن منجر به بروز علائم اگزما در پایین پاها می شود.
6. اگزمای دیشیدروتیک یا اگزمای پومفولیکس
اگزمای دیشیدروتیک یا اگزمای پومفولیکس با ظاهر تاول های کوچک اما بسیار خارش دار روی کف دست، کف و لبه های انگشتان دست و پا مشخص می شود.
7. اگزمای پاپولار (برجستگی) یا اگزما با برجستگی فولیکولی
اگزمای پاپولار (برجستگی) و اگزما با برجستگی فولیکولی اشکال نادری از اگزما هستند که به طور معمول در افراد با پوست تیره مشاهده می شوند.
علل اگزما
علت دقیق اگزما ناشناخته است اما می توان آن را در سیستم ایمنی بیش فعال یا بسیار حساس جستجو کرد.
عوامل مختلف خارجی و داخلی می توانند سیستم ایمنی بدن را برای تولید یک پاسخ التهابی تحریک کنند که پوست را هدف قرار دهد و منجر به علائم اگزما شود.
برخی از رایج ترین عوامل تشدید اگزما عبارتند از:
فشار
آلرژی
تعریق مفرط
مواد تحریک کننده
تغییرات ناگهانی هوا
آب و هوای بسیار خشک یا گرم و مرطوب
نوسانات هورمونی
صابون ها، پاک کننده ها یا شوینده های خاصی که روغن های طبیعی پوست را از بین می برند.
حمام یا دوش های گرم و طولانی که باعث خشک شدن پوست می شوند
پارچه یا لباس پشمی یا ساخته دست بشر
محرک های محیطی مانند گرد و غبار یا شن و ماسه
دود تنباکو
غذاهایی مانند تخم مرغ، شیر، ماهی، سویا، گندم و آجیل
عفونت یا کلونیزاسیون باکترلال پوست
علائم اگزما
اگزما می تواند در افراد مختلف متفاوت ظاهر شود اما اینها برخی از علائم معمولاً گزارش شده است:
قرمزی
خارش
خشکی
راش
لکه های خشن تیره روی پوست
اگزما معمولاً با قرمز شدن، خارش و خشکی پوست شروع می شود که بعداً به جوش تبدیل می شود. خاراندن مداوم پوست تحریک شده می تواند آن را سخت، ضخیم و سیاه کند.
اصطکاک حتی می تواند پوست شما را پاره کند در نتیجه یک زخم باز ایجاد می شود که به احتمال زیاد یک زخم زشت از خود به جای می گذارد. این زخم ها برای همیشه بهبود می یابند و ممکن است هرگز به طور کامل برطرف نشوند. بنابراین، بهتر است در برابر خراشیدن مقاومت کنید تا اینکه بعداً پشیمان شوید.
علائم و محل آنها عمدتاً به عوامل زیر بستگی دارد:
سن: نوزادان معمولاً در صورت، تنه، پشت، پوست سر، بازوها و پاها دچار بثورات اگزما می شوند که ممکن است خارش ایجاد کنند اما بعداً پوسته پوسته شوند یا ترشحاتی را شروع کنند. بزرگسالان معمولاً بثورات اگزما در صورت، مچ، دست، پا و پشت زانوها ایجاد می کنند. در کودکان بزرگتر و نوجوانان، بثورات بیشتر در مچ دست، آرنج، گردن و پشت زانوهای آنها ایجاد می شود.
رنگ پوست: لکه های اگزما در رنگ های مختلف پوست متفاوت به نظر می رسد. بیماران با پوست روشن ابتدا قرمزی پوست را تجربه می کنند که به تدریج قهوه ای می شود. از طرف دیگر، افراد دارای پوست تیره ممکن است در نواحی آسیب دیده بدن لکه هایی از پوست روشن یا تیره ایجاد کنند. این به این دلیل است که التهاب زمینه ی عملکرد ملانوسیت ها را تغییر می دهد سلول های پوستی که مسئول تولید ملانین (رنگدانه پوست) هستند.
نوع اگزما: انواع مختلف اگزما در نواحی مختلف بدن در زمان های مختلف علائمی ایجاد می کند.
درمان پزشکی برای اگزما
در اینجا برخی از مداخلات پزشکی معمولاً تجویز شده برای درمان اگزما و زخمهای آن وجود دارد:
1. کورتیکواستروئیدها
کورتیکواستروئیدها اغلب برای اگزمای حاد و مزمن برای مهار التهاب و در نتیجه شدت علائم تجویز می شوند.
اکثر موارد اگزما از طریق کورتیکواستروئیدهای موضعی کنترل می شود اما موارد نادر اگزمای شدید دیسکویید ممکن است به استروئیدهای خوراکی نیاز داشته باشد.
2. تعدیل کننده سیستم ایمنی
تعدیل کننده سیستم ایمنی با کنترل پاسخ ایمنی مسئول آن به کاهش التهاب پوست کمک می کند. این نوع دارو به ویژه در برابر اگزمای دیسکوئید موثر است.
پزشک ممکن است آزاتیوپرین، dupilumab، متوترکسات یا سیکلوسپورین را تجویز کند که با سرکوب سیستم ایمنی بدن به کاهش التهاب کمک می کند.
3. آنتی هیستامین ها
آنتی هیستامین ها برای تسکین علائم اگزما از ترشح ماده شیمیایی التهابی به نام هیستامین در بدن جلوگیری می کنند. این دارو در درجه اول به جای بهبود بیماری، ایجاد احساس و خواب بهتر در بیمار است.
باید از دوز تجویز شده پیروی کنید تا باعث خواب آلودگی و کسل شدن شما برای مدت طولانی نشود
4. آنتی بیوتیک ها و پاک کننده های ضد باکتری
اگر بثورات اگزما ثانویه آلوده شود آنتی بیوتیک ها و پاک کننده های ضد باکتری تجویز می شوند.
5. فناوری ژل سیلیکون
فناوری ژل سیلیکون تنها درمان موضعی است که نتایج خوبی برای صاف شدن و محو شدن زخم های اگزما نشان داده است.
برای درمان زخم روی پوست در معرض مانند صورت، گردن و بازوها می توانید از چسب اسکار پروسیل سیلیکون استفاده کنید اما ورقه های ژل سیلیکون گزینه بهتری برای زخم هایی است که توسط لباس پوشانده می شود.
6. کرمهای غیراستروئیدی
اگر سایر روش های درمانی نتوانند التهاب را کاهش دهند ممکن است کرم های غیر استروئیدی مانند پماد تاکرولیموس یا کرم pimecrolimus توسط متخصص پوست تجویز شود.
7. یک کرم یا پماد نرم کننده
یک کرم یا پماد نرم کننده سبب مرطوب سازی پوست خشک، پوسته پوسته و اگزما می شود تا تحریک و خارش آن کمتر شود. مرطوب سازی پوست همچنین به تقویت عملکرد سد طبیعی پوست کمک می کند تا از آسیب بیشتر یا عفونت جلوگیری کند.
شما باید نرم کننده را حتی پس از برطرف شدن بثورات و قطع سایر داروها به عنوان بخشی از برنامه روزمره مراقبت از پوست ادامه دهید.
در واقع، پزشک حتی ممکن است صابون های نرم کننده را به جای صابون های معمولی مبتنی بر مواد شوینده که می توانند رطوبت پوست شما را از بین ببرند و باعث تحریک بیشتر آن شود توصیه کند.
8. رویه های بالینی
روش های بالینی مانند درم ابریژن، استفاده مجدد از سطح لیزر و درمان با اشعه ماورا بنفش ممکن است توسط متخصص پوست برای درمان اسکار اگزما در صورت عدم استفاده از پمادهای موضعی توصیه شود.
تشخیص اگزما
انواع مختلف اگزما نیاز به درمان خاص خود دارند. بنابراین، پزشک شما باید یک معاینه دقیق انجام دهد تا نوع خاصی از اگزما را که بر شما تأثیر می گذارد تعیین کند و سپس درمان مناسب را توصیه کند. این شامل مراحل زیر است.
معاینه فیزیکی مستقیم پوست آسیب دیده
سابقه پزشکی شما را مرور می کند
درباره علائم، عوامل تشدید کننده و سابقه خانوادگی اگزما و بیماری های مرتبط با آن سوال می کند
اگر این تحقیقات مقدماتی بی نتیجه بماند پزشک چند آزمایش برای رسیدن به تشخیص نهایی تجویز می کند. این شامل:
نمونه برداری از پوست، که در آن نمونه کوچکی از پوست بریده شده و زیر میکروسکوپ بررسی می شود
تست های پچ، که در آن مواد حساسیت زا یا تحریک کننده های احتمالی بر روی پوست شما اعمال می شود تا ببینند آیا باعث واکنش التهابی می شوند یا خیر
انواع مختلف تست های آلرژی
خراش های پوست، که از نظر علائم عفونت قارچی بررسی می شوند
سواب های پوستی، که از نظر عفونت های باکتریایی احتمالی آزمایش می شوند
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر مبتلا به اگزما هستید اگر:
پوست تحریک ناپذیر، دردناک و خارش دار دارید.
خارش و ناراحتی پوستی خواب شما را مختل کند.
بثورات در مناطق دیگر گسترش یابد.
علائمی از عفونت مانند ترشحات زرد یا پوسته روی پوست آسیب دیده یا تب مشاهده کنید.
حرف آخر
شدت و مدت ابتلا به اگزما از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است اما بیشتر موارد طولانی هستند و با شعله ور شدن دوره ای مشخص می شوند.
بعضی از افراد به اندازه کافی خوش شانس هستند که فقط ناراحتی خفیفی را تجربه می کنند که به خودی خود یا با حداقل خود درمانی کاهش می یابد.
اما کسانی که از تحریک پوستی مداوم یا گسترده رنج می برند نیاز به دارو همراه با رژیم غذایی مناسب، تغییر سبک زندگی، رژیم مناسب پوست و مراقبت از خود در خانه دارند.
اگزمای درمان نشده یا تحت درمان ضعیف می تواند به تدریج بدتر شود اما درمان مناسب می تواند با گذشت زمان وضعیت را خفیف کند.
همچنین بخوانید: اگزمای کودک (نوزادان، اطفال) - علل، علائم و درمان
نظرات (0)