ذات الریه عفونت مسری با علائمی است که از خفیف (مانند سرماخوردگی و آنفولانزا) تا شدید در آن متغیر است. میزان جدی بودن پنومونی شما به میکروب خاص ایجاد کننده ذات الریه، سلامت کلی و سن شما بستگی دارد.
ذات الریه عفونت تنفسی است که باعث تحریک و التهاب کیسه های هوا در ریه ها می شود. این ممکن است یک یا هر دو ریه را درگیر کند.
در طی ذات الریه، کیسه های هوای کوچک، که به آنها آلوئول نیز می گویند ممکن است از مایع آلوده پر شوند. تظاهرات سیستمیک ذات الریه تب، لرز، سرفه و تنگی نفس است.
تنفس بیماران سخت است. آنها معمولاً ممکن است در راه رفتن در مسافت های طولانی یا انجام فعالیت های روزمره خود بدون مشکلی از نفس بیافتند.
اگر آنها دارای اختلالات اساسی ریوی مانند بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)، بیماری بینابینی ریه یا آسم باشند ذات الریه می تواند این موارد را نیز تشدید کند.
مراحل مختلف ذات الریه
چهار مرحله از پنومونی وجود دارد:
مرحله اول احتقان است که شامل ابتلا به عفونت است و معمولاً در 24 ساعت اول انقباض عامل عفونی رخ می دهد. در هنگام ازدحام، بدن دچار لخته شدن عروق می شود و ریه ها معمولاً ملتهب می شوند. مویرگهای موجود در دیواره آلوئول متراکم می شوند. در این مرحله فرد دچار سرفه و تنفس عمیق خواهد شد.
مرحله دوم به عنوان کبدی شدن قرمز شناخته می شود که معمولاً 2-3 روز پس از احتقان رخ می دهد. در این مرحله، ریه ها سفت و قرمز و شبیه کبد هستند. در طی این مرحله، احتقان عروقی در مویرگهای آلوئولار همچنان ادامه دارد. آلوئول ها از الکترولیت ها، نوتروفیل ها و محصولات فیبرین پر می شوند که باعث التهاب می شوند.
مرحله سوم به کبدی شدن خاکستری معروف است که 2-3 روز پس از کبدی قرمز رخ می دهد و یک مرحله عروقی است. در طی این مرحله، ریه ها بیش از حد معمول خشک می شوند و معمولاً به دلیل از هم پاشیدن گلبول های قرمز، قهوه ای مایل به خاکستری یا زرد به نظر می رسند.
مرحله نهایی ذات الریه، رفع یا بهبودی کامل است. این حالت زمانی اتفاق می افتد که ترشح هضم آنزیمی پیش رونده را تجربه کند. این فرآیند بقایایی تولید می کند که در نهایت دوباره جذب می شود توسط ماکروفاژها بلعیده می شود و یا توسط فیبروبلاست ها دوباره سازمان دهی می یابد.
انواع ذات الریه
ذات الریه بر اساس چگونگی انقباض به طور کلی در چهار دسته طبقه بندی می شود:
پنومونی اکتسابی در جامعه به غیر از بیمارستان، مرکز توانبخشی، خانه سالمندان یا هر مرکز بهداشت دیگر در یک اجتماع اتفاق می افتد.
ذات الریه بیمارستانی معمولاً در طول اقامت در بیمارستان یا در مراکز درمانی مانند خانه سالمندان یا مرکز توانبخشی اتفاق می افتد. معمولاً 48 ساعت پس از بستری شدن در این مرکز طول می کشد تا ایجاد شود.
ذات الریه مرتبط با ونتیلاتور زمانی اتفاق می افتد که بیمار حداقل 48 ساعت روی دستگاه تهویه مکانیکی باشد.
پنومونی آسپیراسیون هنگامی اتفاق می افتد که ذرات غذا به طور تصادفی در ریه ها استنشاق شوند. سیستم تنفسی یک فرد جوان به طور کلی قادر به از بین بردن چنین استنشاق های غذایی تصادفی است اما این مکانیسم با افزایش سن ضعیف می شود پاک کردن مواد غذایی تنفس را دشوار می کند که در نهایت منجر به ذات الریه مایع می شود. پنومونی آسپیراسیون همچنین ممکن است در افراد الکلی و کسانی که رفلکس سرفه ضعیفی دارند بیشتر رخ دهد تا چند گروه پر خطر را نام ببرید.
دلایل ذات الریه
دلایل ذات الریه مختلف است. ذات الریه می تواند به دلیل عفونت باکتریایی رخ دهد که می تواند نوع یا غیرمعمول باشد. همچنین می تواند به دلیل عفونت های قارچی، ویروسی یا انگلی ایجاد شود.
علائم ذات الریه
علائم ذات الریه می تواند بر اساس شدت بیماری زمینه ای متفاوت باشد که به نوبه خود به علت اصلی عفونت و همچنین سلامت کلی و سن بیمار بستگی دارد.
علائم معمول ذات الریه عبارتند از:
درد قفسه سینه
تب و لرز
سرفه پروداکتیو یا سرفه خشک
تولید خلط
خستگی
تعریق
تنگی نفس و تنفس سخت
اسهال
تهوع و استفراغ
راه های تشخیص ذات الریه
تشخیص ذات الریه معمولاً نیاز به نشان دادن ظرفیت در تصویربرداری از قفسه سینه در شرایط یک سندرم بالینی مناسب مانند تب، تنگی نفس، سرفه و تولید خلط را دارد.
سابقه و معاینه بدنی مناسب در شناخت سندرم بالینی، ارزیابی شدت، ارزیابی عوارض و شناسایی مواجهه های مهمی که ممکن است دلایل بعدی عفونت را نشان دهند کمک می کند.
مرگ و میر پنومونی
در اینجا چند آمار آورده شده است که نشان می دهد پنومونی تهدید کننده زندگی است و گروه های سنی بیشتر در معرض ابتلا به آن هستند:
ذات الریه مهمترین علت مرگ و میر در بین کودکان زیر 5 سال است که 16 درصد از کل مرگ کودکان زیر 5 سال را تشکیل می دهد و تقریباً 2400 کودک در روز کشته می شود.
هر ساله حدود 120،000،000 ذات الریه در کودکان زیر 5 سال وجود دارد که بیش از 10٪ آنها به دوره های شدید منتقل می شوند.
در سال 2016 حدود 880،000 مرگ ناشی از ذات الریه در کودکان زیر پنج سال رخ داده است. بیشتر اینها کمتر از 2 سال داشتند.
در ایالات متحده، ذات الریه شایعترین علت بستری در کودکان است.
در بزرگسالان، ذات الریه شایعترین علت پذیرش بیمارستان در ایالات متحده است به غیر از زنان زایمان. حدود 1،000،000 بزرگسال در ایالات متحده هر ساله به دلیل ذات الریه در بیمارستان به مراقبت می پردازند و حدود 50،000 در اثر آن می میرند.
در حالی که بزرگسالان سالم و جوان از خطر ذات الریه کمتری برخوردار هستند اما این همیشه یک تهدید است. نیمی از بزرگسالان مبتلا به نقص ایمنی که به دلیل ذات الریه شدید در ایالات متحده بستری شده اند بزرگسالان بین سنین 18 تا 57 سال هستند.
نیمی از مرگ و میر ناشی از ذات الریه به ذات الریه پنوموکوک باکتریمی نسبت داده می شود.
افراد مسن بیشتر در معرض خطر ابتلا به ذات الریه قرار دارند و احتمال مرگ بر اثر آن بیشتر است. در ایالات متحده، سالخوردگانی که به دلیل ذات الریه در بیمارستان بستری هستند بیش از هر بیماری دیگری که در آن بستری شوند خطر مرگ ناشی از این بیماری را دارند.
ذات الریه همچنین شایعترین علت سپسیس و شوک سپتیک است که حدود 50٪ از تمام قسمتها را ایجاد می کند.
ذات الریه بیمارستانی نسبت به سایر عفونت های بیمارستانی میزان مرگ و میر بالاتری دارد.
زمان ریکاوری برای ذات الریه
زمان بهبودی از ذات الریه به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل وضعیت سلامتی فرد، شدت ذات الریه و ارگانیسم ایجاد کننده آن است. اکثر افراد طی 1-2 هفته بهبود می یابند. بهبودی برخی از آنها بیشتر طول می کشد.
تغییرات رژیم غذایی توصیه شده برای بیماران ذات الریه
درست غذا خوردن می تواند به تسریع بهبودی شما از ذات الریه کمک کند.
این غذاها را بخورید
برای هیدراته شدن بدن مایعات زیادی بنوشید.
غذاهای غنی از پروتئین مانند تخم مرغ، لوبیا، آجیل، دانه ها، گوشت سفید و ماهیان آب سرد را بخورید که دارای خواص ضد التهابی هستند تا تورم ریه های شما را کاهش دهند. به علاوه، بافت بدن در درجه اول از پروتئین تشکیل شده است بنابراین، این غذاها می توانند در ترمیم بافت آسیب دیده ریه و ساختن مواد جدید نیز کمک کنند.
سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج، کلم پیچ و کاهو را به رژیم خود اضافه کنید زیرا حاوی مجموعه ای از مواد مغذی است که می تواند به بدن شما کمک کند تا سریعتر از عفونت بهبود یابد. آنها به ویژه دارای آنتی اکسیدان هایی هستند که به مبارزه با رادیکال های آزاد و عوامل بیماری زا کمک می کنند.
میوه ها، به ویژه مرکبات، پر از آنتی اکسیدان ها مانند ویتامین C هستند که قدرت مبارزه با بیماری بدن شما را تقویت می کنند.
غذاهای غلات کامل برای افرادی که از ذات الریه رنج می برند نیز مفید است.
این غذاها را نخورید
لبنیات و شیرینی ها را کنار بگذارید زیرا باعث افزایش تولید مخاط می شوند.
سیگار کشیدن و الکل را ترک کنید که هر دو توانایی بدن شما را برای مبارزه با عفونت مهار می کند.
اقدامات احتیاطی برای در امان ماندن از ذات الریه
در اینجا چند دستورالعمل برای جلوگیری از منقبض شدن یا شیوع ذات الریه وجود دارد:
با واکسن آنفلوانزا و واکسن پنوموکوک واکسینه شوید.
سیگار کشیدن را ترک کنید.
از تماس با افراد آلوده به ذات الریه خودداری کنید.
دستان خود را مرتباً بشویید.
در یک دستمال یا خم بازوی خود عطسه یا سرفه کنید.
تفاوت بین پنومونی ویروسی و باکتریایی
ذات الریه باکتریایی به دلیل عفونت باکتریایی رخ می دهد و گاهی ممکن است باعث سپتی سمی شود. در این حالت، کشت خون برای باکتری های ایجاد کننده ذات الریه مثبت خواهد بود. کشت خلط همچنین نوع باکتری های ایجاد کننده ذات الریه را شناسایی می کند.
آنتی بیوتیک ها در درمان ذات الریه باکتریایی کمک می کنند. ذات الریه ویروسی معمولاً به خودی خود بهتر می شود. با این حال ، ذات الریه ویروسی می تواند منجر به ذات الریه باکتریایی ثانویه شود.
"ذات الریه خاموش": این به چه معناست؟
ذات الریه خاموش معمولاً به دلیل ذات الریه مایکوپلاسما اتفاق می افتد. این شکل از پنومونی به این دلیل نامیده می شود که بدون هیچ گونه علائم قابل توجه یا دیسترس تنفسی ایجاد می شود و فقط پس از رسیدن به مرحله پیشرفته علامت دار می شود.
افرادی که از ذات الریه بی صدا رنج می برند معمولاً کارهای روزمره خود را انجام می دهند بدون اینکه بدانند که این بیماری را دارند. تنها راه برای تشخیص این بیماری از طریق اشعه ایکس قفسه سینه است.
بیشترین سوالات در مورد ذات الریه
چند بار باید واکسن ذات الریه تزریق شود؟
کودکان بین 2 تا 5 سال لازم است 2 بار واکسن پنوموکوک بزنند اولین بار در سن 12 هفتهگی و در 1 سالگی دوز تقویت کننده را بزنند.
افراد مسن 65 سال به بالا فقط به یک دوز واکسن پنوموکوکی احتیاج دارند اما برخی شرایط خاص سلامتی ممکن است لازم باشد هر 5 سال واکسن بزنند.
آیا واکسن پنومونی عوارض جانبی دارد؟
عوارض جانبی بیشتر از فواید آن است بنابراین فرد باید واکسینه شود.
آیا ذات الریه می تواند علامت یک بیماری زمینه ای باشد؟
بله، ذات الریه می تواند علامت بیماری زمینه ای دیگر ریه باشد. به عنوان مثال، پنومونی پس از انسداد می تواند در کسانی که تومور انسدادی در ریه دارند رخ دهد.
چرا کودکان بیشتر در معرض ذات الریه هستند؟
کودک در صورت داشتن سیستم ایمنی ضعیف، مشکلات سلامتی مزمن مانند آسم یا فیبروز کیستیک یا هر بیماری راه هوایی دیگر، بیشتر به پنومونی مبتلا می شود.
علاوه بر این، كودكانی كه كمتر از 1 سال هستند اگر مرتباً در معرض دود دخانیات دست دوم قرار بگیرند احتمالاً به ذات الریه مبتلا می شوند. این امر بخصوص در صورتی که مادران آنها سیگاری باشند بسیار بیشتر است.
کلام آخر
افراد باید واکسینه شوند بهداشت را رعایت کنند سیگار را ترک کنند از استعمال دخانیات اجتناب کنند به طور منظم ورزش کنند رژیم غذایی سالم داشته باشند و خواب کافی داشته باشند تا سیستم ایمنی بدن آنها برای مقابله با ذات الریه قوی باشد.
در ادامه بخوانید: تفاوت برونشیت با پنومونی | تفاوت ذات الریه ویروسی و باکتریایی
نظرات (0)