اختلال نقص توجه بیش فعالی ( ADHD ) یک اختلال عصبی رفتاری که به طور عمده کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد اما همچنین می تواند بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد. بنا به گزارش مراکز کنترل و پیشگیری بیماری ( CDC )، اختلال عصبی رفتاری روی راه به مغز در رفتار، حرکت و یادگیری تاثیر می گذارد. ADHD یک چالش مادام العمر است اما دارو و درمان های دیگر می تواند علائم را بهبود بخشد.
اختلال بیش فعالی ADHD به سه نوع مختلف تقسیم می شوند
- نوع عمدتا بی توجه
- نوع عمدتا تکانشی بیش فعال
- نوع ترکیبی
سه دسته از نشانه های ADHD علاوه بر سه نوع اختلال وجود دارد
عدم توجه: به راحتی پریشان شدن، داشتن تمرکز و مهارت های سازمانی ضعیف
تکانشگری : قطع، در نظر گرفتن خطرات
بیش فعالی: کم کردن سرعت هرگز وجود ندارد بی قراری و به طور مداوم صحبت کردن، مشکل در انجام کار
بی توجهی آشکار
فردی با این نوع از ADHD ممکن است علائم بیشتری از بی توجهی ناشی از تکانشگری و بیش فعالی را نشان می دهد. آنها همچنین ممکن است مسائل مربوط به کنترل تکانه و مشکلات بیش فعالی در زمان داشته باشد، اما این ها ویژگی های اصلی ADHD بی توجه نیست. افرادی که اغلب از بی توجهی رنج می برند:
به آسانی پریشان می شوند.
به جزئیات توجه ندارند.
بر روی یک کار واحد تمرکز ندارند.
در سازماندهی افکار و یادگیری اطلاعات جدید مشکل دارند.
برای تکمیل یک کار ( مداد، کاغذ و یا موارد دیگر ) مورد نیاز خود را از دست می دهند.
در حال گوش دادن به نظر نمی رسند.
به آرامی حرکت می کند.
پردازش اطلاعات، آهسته تر و با دقت کمتر از دیگران است.
در تعیین جهت مشکل دارند.
عمدتاً تکانشی بیش فعال
این نوع از ADHD است که با علائم تکانشگری و بیش فعالی مشخص می شود. اگر چه افراد مبتلا به این نوع می تواند نشانه هایی از عدم توجه نشان دهند و بدون فکر اقدام به فعالیت و انجام کار می‌کند
بی قراری، ناآرامی
هنوز در نشستن مشکل دارد
صحبت کردن در تماس نزدیک
لمس کردن و بازی کردن با اشیاء، حتی زمانی که کار با دست نامناسب است
مشکل توجه در فعالیت های آرام
بی صبری
اقدام اعمال خارج از نوبت
بدون اجازه وسط بازی دیگران پریدن
نوع ترکیب
در این نوع اختلال فرد بسیار فعال و بدون فکر اقدام به فعالیت و انجام کار می‌نماید. کودکان در این نوع اختلال علائم هر دو اختلال قبلی را دارند آنها در بیش‌فعال بودن، کنترل تکانش‌های خود و توجه‌کردن مشکل دارند البته گاهی تمام کودکان بی توجه هستند و یا اینکه بیش از حد فعالیت می‌کنند و حرکات تکانشی دارند.
تشخیص اختلال بیش فعالی
تشخیص هر یک از سه نوع ADHD شامل مشاهدات گسترده ای از رفتار کودکان مبتلا به ADHD معمولا قبل از سن هفت سالگی است یک فرد باید حداقل شش نشانه از نه نشانه های اصلی نوع خاصی ADHD را نشان دهد. رفتار باید مخل به انجام کارهای روزانه و معمولاً برای حداقل شش ماه وجود داشته باشد.
ADHD چالش مادام العمر برای بسیاری از مردم است اما شما می توانید وضعیت خود را با دارو و اصلاح رفتار مدیریت کند.
مطالب مرتبط
نظرات (0)