درد ساق پا از علائم عمومی با طیف گسترده ای از علل می باشد که بسیاری از آنها، مانند آسیب ها، ممکن است آشکار باشد با این حال، تنها برخی از این علل از نظر پزشکی جدی هستند ناراحتی های جزئی اغلب در مدت زمان کوتاه ناپدید می شوند و یا با درمان های خانگی برطرف می شود.
درد ساق پا چیست؟
چه چیزی باعث درد ساق پا می شود؟
علائم و نشانه ها درد ساق پا چیست؟
تشخیص درد ساق پا چگونه است؟
درمان و پیشگیری درد پا چیست؟
درد ساق پا چیست؟
درد در پاها، مچ پا، زانو و لگن به طور معمول به طور جداگانه از درد پا رخ می دهد و در هر صورت، درد ساق پا در هر نقطه بین کشاله ران و مچ پا، به استثنای مفصل هیپ و پا رخ می دهد.
درد را می توان در تعدادی از راه های مختلف تجربه کرد درد در ساق پا، همانند سایر نقاط بدن، می تواند تیز، مبهم، بیحس کننده، سوزن سوزن شدن، سوزش، دردناک و غیره توصیف شود.
درد می تواند حاد (کوتاه مدت) یا مزمن (طولانی مدت) باشد و در مقیاس شدت از خفیف تا شدید، و اغلب در مقیاس عددی امتیاز بندی می شود.
نورونهای حسی ( اعصاب ) مسئول تجربه ما از درد هستند و این ها توسط محرک هایی مانند سطوح بالایی از فشار، درجه حرارت بالا و یا پایین و مواد شیمیایی که می تواند منجر به آسیب های بافتی شود.
حقایق سریع بر درد پا
در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد درد پا بیان می شود.
درد ساق پا به هر نوع درد که بین پاشنه و لگن رخ می دهد اشاره دارد.
بسیاری از علل درد ساق پا آشکار هستند (مانند آسیب پس از حادثه).
درد ساق پا می تواند علل کمتر آشکار، مانند بیماری عروق محیطی داشته باشد.
ورزش بیش از حد، تکراری به خصوص در فرم دویدن می تواند منجر به تروما و درد ساق پا شود.
درد ساق پا با علت زمینه ای طبی ممکن است مربوط به عصب، عضلانی یا عروقی باشد.
برخی از انواع درد ساق پا با مراقبت از خود حل و فصل می شود.
چه چیزی باعث درد ساق پا می شود؟
علل بارز درد ساق پا، آسیب هایی هستند که شاید در طول بازی های ورزشی پایدار و یا به دلیل یک تصادف رخ می دهد که پزشکان به آن تروما می گویند.
از آنجا که علل درد بر اثر تروما واضح است و بر این اساس درمان اعمال می شود این مقاله به درد ساق پا که با آسیب تروماتیک همراه نیست می پردازد.
ورزش نیز می تواند از راه کمتر فوری باعث جراحت شود آتل ساق پا، به عنوان مثال، از ورزش بیش حد ناشی می شود.
دویدن در مسافت طولانی با شیوع بالاتر سبب درد ساق پا با انواع متعددی مانند استخوان، عضلانی - تاندونی و عروقی می شود حدود نیمی از مردم در حال دویدن بیش از سه کیلومتر، به طور پیوسته و منظم هستند که این دویدن با آسیب ارتباط دارد.
علل مغز و اعصاب ( اعصاب ) شامل:
نوروپاتی
سندروم پاهای بی قرار
عصب به دام افتاده
درد عصب سیاتیک
علل عضلانی درد پا عبارتند از:
آرتروز، که روی مفاصل ران، زانو، مچ پا تاثیر می گذارد.
کشیدگی تاندون یا لیگامنت - به عنوان مثال، در اثر آسیب های ورزشی.
گرفتگی در شب.
سندرم کمپارتمان مزمن یا فشار.
سندرم استرس داخلی استخوان درشت نی.
شکستگی استرس.
علل عروقی ( مربوط به عروق خونی )، شامل:
لنگش متناوب به علت بیماری عروق محیطی ( PVD ) یا بیماری شریان محیطی ( PAD )
ترومبوز ورید عمقی ( لخته خون ).
علائم و نشانه های درد ساق پا چیست؟
گرفتگی عضلات پا
گرفتگی عضلات پا حادثه ی گذرا از درد می باشد و معمولاً برای چند دقیقه، عضلات واقع در پشت ساق پا دچار یک اسپاسم می شود که نمی تواند کنترل شود. گرفتگی عضلانی سبب درد ناگهانی، سخت، شدید در پایین پا می شود که گاهی اوقات "اسب چارلی" نامیده می شود و اغلب با خستگی عضلانی، گرما، کم آبی و برخی از داروها مانند داروهای مدر و استاتین ایجاد می شود گرفتگی عضلانی در افراد مسن، ورزشکاران استقامتی و یا ورزشکارانی که به خوبی تهویه نمی شوند شایع تر است
درد ساق پا
فراتر از یک جراحت آشکار، درد ساق پا ممکن است یک علت عصبی، عضلانی یا رگ خونی داشته باشد.
یک احساس سفتی در طول گرفتگی وجود دارد که در شب و در افراد مسن (افراد بالای 60 سال سن) شایع تر است.
لنگش
درد ساق پا ناشی از آترواسکلروز دارای ویژگی های متمایز است و به عنوان لنگش و یا لنگش متناوب شناخته شده است کلمه لنگش از کلمه لاتین به معنی limp است.
نامهای دیگر این بیماری آترواسکلروتیک عبارتند از: بیماری شریانی محیطی، بیماری انسداد شرائین محیطی و یا بیماری عروق محیطی است. که سبب محدود شدن رسیدن خون به عضله می شود
لنگش درد ساق پا تولید می کند که در موارد کلاسیک، شامل:
درد عضلانی مانند گرفتگی در طی ورزش یا فعالیت
گرفتگی به طور مداوم پس از مسافتی راه رفتن اتفاق می افتد.
درد، معمولاً در ماهیچه ساق پا، با استراحت برطرف شده و پس از 10 دقیقه رها شوند.
بسیاری از موارد لنگش، کلاسیک نیستند بسیاری موارد هیچ نشانه ای ندارند و یا دردی تولید می کنند که معمولی نیست و شاید در ران یا کپل باشد.
آسیب های ورزشی
صدمات اسکلتی عضلانی پایدار با فعالیت های ورزشی در چهار گروه گسترده قرار می گیرند و این امر سبب جراحات پا می شود.
صدمات بیش از حد در اثر ورزش بیش از حد.
ترومای بلانت.
شکستگی و دررفتگی.
رگ به رگ شدن و کشیدگی حاد بافت نرم.
آسیب های ورزشی به پا در یک لیست طولانی از این گروه گسترده است بنابر این ما با علل درد پا سروکار خواهیم داشت که عبارتند از:
شین اسپیلینت: Shin splints درد و حساسیت در نزدیک استخوان بزرگ پا ( درشت نی ) دراثر آسیب ناشی از استفاده بیش از حد است و درد ساق پا را نمی توان توسط یک علت مشخص مانند یک شکستگی توضیح داد.
فعالیت هایی مانند پیاده روی، دویدن و آهسته دویدن روی عضلات و تاندونها نیروهای فشاری بیش از حد وارد می کنید Shin splints سبب تولید حساسیت شدید موضعی در عضلات و گاهی اوقات درد استخوان می شود.
شکستگی استرس: شکستگی استرس در اثر ورزش پایدار و تکراری و به طور معمول زمانی که شدت آن تغییر کرده باشد رخ می دهد به عنوان مثال، درد پای دوندگان وقتی شدت و یا زمان تمرینات خود را تغییر، و بیش از حد سریع انجام دهند بوجود می اید.
التهاب تاندون پوپلیته: آسیب استفاده بیش از حد دیگری است که در طول حرکت در سراشیبی تولید درد زانو می کند و به علت التهاب تاندون پوپلیته می باشد که برای ثبات زانو مهم است.
فشار به عضلات عقب ران: عضلات همسترینگ ( شامل 3 ﻋﻀﻠﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻫﺎی ﻋﻀﻠﻪ ﺩﻭﺳﺮ ﺭﺍﻧﯽ، ﻋﻀﻠﻪ ﻧﻴﻢ ﺗﺎﻧﺪﻭﻧﯽ ﻭ ﻋﻀﻠﻪ ﻧﻴﻢ ﻏﺸﺎﯾﯽ ) است که شامل آسیب استفاده بیش از حد دیگری است که اغلب با دویدن در ارتباط است این افزایش سبب درد شدید در منطقه عقب عضلات ران، به دلیل پارگی نسبی رخ می دهد این معمولاً به این دلیل آموزش ناکافی انعطاف پذیری، ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺁﺳﻴﺐ ﻗﺒﻠﯽ در ﺍﯾﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ، ﺗﮑﻨﻴﮑﻬﺎی اشتباه ﺩﻭﯾﺪﻥ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺯﮐﺮﺩﻥ ﺯﯾﺎﺩ ﭘﺎﻫﺎ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺩﺭﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﻭﯾﺪﻥ و یا تمرینات ضعیف گرم کردن و کششی قبل از فعالیت می باشد.
سندرم کمپارتمان: جراحات وارده به پا، معمولاً در پشت ساق پا که در شکستگی و یا کبودی های شدید می تواند به سندرم کمپارتمان منجر شود که در آن معمولاً درد نامتناسب با آسیب است.
سندرم کمپارتمان توسط یک تورم که در اثر آسیب ایجاد می شود اما در حجم محدود، در یک محفظه بسته، و در فضای کوچک گسترش و سبب افزایش فشار می شود.
این ادم می تواند بطور جدی ادامه یافته و سبب قطع جریان خون به بافت ( ایسکمی ) شود در این موارد، درد در ابتدا ممکن است در اثر پارستزی، فلج، رنگ پریدگی و فقدان نبض در منطقه آسیب دیده باشد.
تشخیص درد ساق پا چگونه است؟
آکادمی پزشکان خانواده آمریکا (AAFP) نمودار تریاژ برای مشکلات پا را تولید کرده اند و تعدادی از سوالات که برای محدود کردن تشخیص بالقوه و ارائه به موقع مراقبت های پزشکی پرسیده می شود.
الگوریتم های AAFP با کشش متداول و استخوان شکسته و افتراق این دو قبل از برخورد با انواع دیگر آسیب و در نهایت اذیت کردن مشکلات بالقوه پزشکی آغاز می شود.
پزشکان در یک روش مشابه، در طول فرایند تشخیص کار ممکن است یک تشخیص افتراقی پس از یک سری پرسش و پاسخ برای رد کردن مشکلات آشکار برسند.
دکتر ساق پا و مکان درد را بررسی می کنند.
آسیب های خاص، ناشی از آسیب های ورزشی، ممکن است با استفاده از تصویربرداری اولتراسوند، اشعه ایکس، سی تی اسکن، MRI و اسکن استخوان مورد بررسی قرار گیرد.
در موارد لنگش، درد ساق پا ناشی از بیماری شریان محیطی است و روند تشخیصی ممکن است شامل:
فشار خون بازویی مچ پا: اندازه گیری فشار خون در بازو و مچ پا در حالت استراحت و بعد از راه رفتن.
سونوگرافی: تست اسکن برای ویژگی های گردش خون در پا.
درمان و پیشگیری درد پا چیست؟
برای گرفتگی عضلانی به خود کمک کنید.
یک دونده به دونده دیگر به گرفتگی عضلات پا، با حرکات کششی ساق پا کمک می کند.
برای گرفتگی ساق پا، صاف کردن پا و کشیدن پا به سمت جلو ( به کمک فرد دیگر ) ممکن است به شما کمک کند.
گرفتگی عضلات پا، اغلب در ایالات متحده اسب چارلی نامیده می شود.
حرکات کششی و ماساژ عضله ممکن است کمک کند اما مسکن نمی خواهد زیرا آنها اثر ماساژ را بیش از حد آهسته می کند با این حال، اگر حساسیت پس از گرفتگی همچنان ادامه دارد مسکن ممکن است مفید باشد. درمان گرفتگی ساده پا بدون دارو توصیه می شود.
برای گرفتگی ماهیچه ساق پا، علاوه بر ماساژ، موارد زیر می تواند کمک کند.
نگه داشتن پا به سمت جلو در حال صاف کردن پا.
قدم زدن در اطراف پاشنه پا تا گرفتگی برطرف شود.
اسب چارلی را می توان از طریق این اقدامات پیشگیری کرد
کشش قبل از ورزش
اجتناب از دهیدراتاسیون با نوشیدن 8 - 12 لیوان آب در روز
حرکات کششی و ماساژ پاها.
درمان لنگش
درمان برای مردمی که تجربه درد ساق پا و لنگش را دارند و از آنجایی که آنها در معرض خطر بالاتری از سکته یا حمله قلبی هستند مهم می باشد.
بیماری شریان محیطی اغلب با دیگر شرایط آترواسکلروز، مانند بیماری عروق کرونر و بیماری عروق مغزی که می تواند منجر به سکته مغزی شود همراه است.
یک برنامه درمانی برای لنگش شامل مقابله با عوامل خطر قلبی عروقی است که عبارتند:
ترک سیگار
درمان ضد پلاکتی ( anticlotting )
پیاده روی و برنامه های ورزشی.
توسعه های اخیر در درمان لنگش
رامیپریل راه رفتن برای افراد مبتلا به بیماری عروق محیطی را بهبود می بخشد در این مقاله، که در ماه فوریه سال 2013 در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده است به این نتیجه رسیدند، که 24 هفته درمان با رامیپریل منجر به افزایش قابل توجهی در حداکثر راه رفتن بدون درد بر روی تردمیل در مقایسه با دارونما شده است.
درمان آسیب های ورزشی
RICE یک مخفف آسان که برای درمان آسیب های ورزشی جزئی در قالب رگ به رگ شدن و کشیدگی پا استفاده می شود و عبارتند از:
استراحت - برای جلوگیری از آسیب بیشتر و دادن فرصت برای بهبود زخم و کاهش تورم.
یخ - یخ یا بسته های سرد تجاری در دسترس برای کاهش تورم، التهاب و درد.
فشرده سازی - از باند های کشی الاستیک برای کاهش تورم و درد استفاده کنید.
ارتفاع - بلند کردن پا بالاتر از سطح قلب به تخلیه، کاهش تورم و درد کمک می کند.
یخ نباید به طور مستقیم روی پوست اعمال شود لذا باید در پلاستیک و یا یک حوله پیچیده شده و برای مدت 20 دقیقه در محل گذاشته شود. باند الاستیک نباید بیش از حد محکم پیچیده شود تا تورم بیشتر نشود.
درد را می توان با داروهایی از قبیل استامینوفن یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) درمان کرد اگر استفاده از آنها برای آسیب های ظاهراً جزئی فراتر از 72 ساعت مورد نیاز باشد توصیه های پزشکی ویژه این است که به دنبال بررسی آسیب باشید.
مطالب مرتبط
- درد پا
- ورم پا
- سوزش پا - علل و درمان آن
- گرفتگی ماهیچه ی پا در خواب
- درد پای دیابتی، علائم دیگر، علل و درمان
نظرات (55)