یک یا دو هفته قبل از شروع دوره قاعدگی ( عادت ماهانه و یا خونریزی ماهانه ) ممکن است شما متوجه نفخ، سردرد، نوسانات خلقی و یا دیگر تغییرات جسمی و روحی بشوید این علائم به صورت ماهیانه به عنوان سندرم پیش از قاعدگی یا PMS نامیده می شود حدود 85٪ از زنان درجه ای از سندرم قبل از قاعدگی ( PMS ) را تجربه می کنند.
علائم سندرم پیش از قاعدگی
علائم از زنی به زن دیگر متفاوت است و اغلب شامل هر دو نشانه های جسمی و روحی می باشد این علائم شامل ( آکنه، تورم و یا درد سینه، احساس خستگی، مشکلاتی در خواب، ناراحتی معده ( نفخ، یبوست یا اسهال )، سردرد یا کمردرد، تغییرات اشتها یا اشتهای زیاد به غذا، درد مفاصل و یا عضلات، مشکل با حافظه، تنش، تحریک پذیری، نوسانات خلقی، و یا حمله گریه، اضطراب یا افسردگی ) می باشد.
هوس - بسیاری از زنان در زمان PMS تمایل به مصرف غذاهای خاص شیرین، شور و کیک شکلاتی دارند. دلایل این واقعاً روشن نیست. دیگر زنان ممکن است اشتهای خود را از دست داده و یا ناراحتی ( معده، نفخ و یبوست ) داشته باشند.
آکنه - آکنه یکی از شایع ترین علایم PMS است و آن نه تنها نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهد بلکه تغییرات هورمونی می تواند سبب تولید سبوم از غدد موجود در پوست شود این ماده روغنی ممکن است منافذ پوست را مسدود و یک یادآوری برای شروع دوره است.
درد - PMS می تواند طیف گسترده ای از درد شامل ( درد پشت، سردرد، حساس شدن پستان ها و درد مفاصل ) را ایجاد می کند.
نوسانات خلقی - برای بسیاری از زنان بدترین بخشی از PMS شامل تاثیر غیرقابل پیش بینی در خلق و خوی خود مانند ( تحریک پذیری، خشم، حمله گریه، افسردگی و اضطراب ) در روزهای نزدیک به دوره می باشد که می آیند و می روند برخی از زنان در طول این زمان با حافظه و تمرکز مشکل دارند.
کدام زنان دچار PMS می شوند؟
هر زنی می تواند یک دوره PMS داشته باشد اما در برخی از زنان احتمال PMSبیشتر وجود دارد.
احتمال PMS در اواخر 20 تا اواسط 40 سالگی بیشتر است.
نوجوانان مسن تر معمولا PMS شدید تر از نوجوانان دارند.
PMS ممکن است در 40 سالگی شدید تر باشد.
زنانی که حداقل یک بارداری یا بیشتر داشته اند در معرض ابتلا به PMS می باشد.
زنان با سابقه ابتلا به افسردگی یا اختلالات خلقی ممکن است بیشتر دارای علائم PMS باشند.
PMSبر روی چه بیماری هایی تاثیر می گذارد؟
PMS می تواند نشانه های بیماری های مزمن خاص ( آسم و آلرژی، افسردگی و اضطراب، اختلالات تشنجی، میگرن ) را بدتر کند.
علل PMS چیست؟
علت دقیق PMS مشخص نیست، اما ما می دانیم که سطح استروژن و پروژسترون در طول هفته قبل از دوره پایین می آید و بسیاری از پزشکان بر این باورند که کاهش در سطح هورمون ها باعث علائم PMS می شود تغییرات در مواد شیمیایی مغز و یا کمبود برخی ویتامین ها و مواد معدنی نیز ممکن است نقش داشته باشد و بسیاری از غذاهای شور، الکل یا کافئین ممکن است علایم را بدتر کند.
بیمارهای که با PMS اشتباه می شود
علائم PMS می تواند با علائم بیماریهای ( یائسگی، افسردگی و اضطراب، سندرم خستگی مزمن، بیماری های تیروئید، بیماری روده تحریک پذیر ) مشابه باشد.
تفاوت کلیدی این است که علائم PMS در یک الگوی مشخص، هر ماه می آیند و می روند.
تشخیص سندرم قبل از قاعدگی PMS
علائم در طول پنج روز قبل از قاعدگی اتفاق می افتد.
هنگامی که دوره شروع می شود علایم در عرض چهار روز به پایان برسد.
علائم به مدت حداقل سه چرخه قاعدگی بازگشت می کند.
شما با هر گونه افکار صدمه زدن به خود نیاز به دریافت مراقبت های پزشکی اورژانسی دارید. اگر نشانه های شما سبب بروز مشکلاتی در کار، روابط شخصی و یا سایر فعالیت های روزانه شود شما همچنین باید به دکتر خود مراجعه کنید این ممکن است نشانه ای از یک فرم شدیدتر از PMS باشد.
درمان سندرم پیش از قاعدگی چیست؟
درمان شامل ( تغییر در شیوه زندگی، داروها، درمان های جایگزین ) می باشد.
تغییر در شیوه زندگی مانند ( ورزش منظم، غذاهای سالم مانند ( میوه ها، سبزیجات و غلات سبوس دار )، اجتناب از خوردن ( نمک، غذاهای شیرین، کافئین و الکل)، داشتن خواب کافی ( در حدود 8 ساعت خواب در هر شب)، پیدا کردن راه هایی سالم برای کنار آمدن با استرس و نگشیدن سیگار ) می باشد.
ورزش - ورزش می تواند به تقویت خلق و خوی شما و مبارزه با خستگی کمک کند برای به دست آوردن منافع، شما باید که به طور منظم ورزش انجام دهید هدف خود را 30 دقیقه فعالیت بدنی متوسط در اغلب روزهای هفته قرار دهید نه فقط زمانی که علائم PMS وجود دارد.
رژیم غذایی غنی از ویتامین B - مواد غذایی غنی از ویتامینB ممکن است به جلوگیری از PMS کمک کند در یک مطالعه، محققان دریافتند که زنانی که غذاهای سرشار از تیامین ( گوشت، آجیل برزیل) و ریبوفلاوین ( تخم مرغ، محصولات لبنی ( می خوردند احتمال کمتری برای توسعه PMS وجود دارد.
کربوهیدرات های پیچیده - کربوهیدرات های پیچیده مانند ( نان های سبوس دار، غلات و حبوبات ) دارای فیبر هستند و خوردن مقدار زیادی فیبر می تواند قند خون را حفظ نماید و نوسانات خلقی کاهش دهد. حبوبات غنی شده با ویتامین ( B، تیامین و ریبوفلاوین ) همچنین برای جلوگیری از PMS موثر است.
از خوردن مواد غذایی زیر اجتناب کنید.
نمک، که می تواند نفخ را افزایش می دهد.
کافئین، که می تواند سبب تحریک پذیری شود.
شکر، که می تواند هوس را بدتر می کند.
الکل، که می تواند خلق و خوی را تحت تاثیر قرار دهد.
رهایی از استرس - از آنجا که PMS می تواند تنش، اضطراب و تحریک پذیری ایجاد کند مهم است که برای پیدا کردن راهی سالم برای کنار آمدن با استرس پیدا کنید. استراتژی های مختلف برای زنان مختلف وجود دارد. شما ممکن است نیاز به یوگا، مدیتیشن، ماساژ، نوشتن در یک مجله و یا صحبت کردن با دوستان به سادگی و همچنین خواب کافی داشته باشید.
درمان PMS با OTC - مسکن های بدون نسخه می تواند برخی از علایم فیزیکی PMS مانند ( حساسیت پستان، سردرد، کمر درد و درد ) را تسکین دهد. داروهای OTC مانند آسپرین، ایبوپروفن ( Advil, Motrin, Midol Cramp )، ناپروکسن می باشد.
درمان با هورمون - قرص های ضد بارداری با تنظیم هورمون ها مانع از تخمک گذاری می شود و معمولا منجر به دوره های سبک تر قاعدگی می شود و ممکن است علائم و نشانه های PMS را کاهش دهد دیگر درمان های هورمونی ممکن است شامل محرک تخمک گذاری آگونیست GnRH شامل lupron یا نافارلین یا استروئید مصنوعی مانند دانازول باشد.
سایر داروها - داروهای ضد افسردگی ممکن است به زنان با نوسانات خلقی شدید یا PMDD کمک کند داروهای معمول که استفاده می شود به عنوان SSRI ها شناخته شده اند با این حال، انواع دیگری از داروهای ضد افسردگی اغلب برای درمان PMDDتجویز می شوند برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است به مدت 10 تا 14 روز قبل از هر دوره و یا در طول چرخه قاعدگی مصرف شود این داروها شامل داروهای زیر است
فلوکستین ( Prozac, Sarafem )
پاروکستین HCL (Paxil CR )
سرترالین ( Zoloft )
نفازودون (Serzone )
کلومیپرامین( Anafranil )
دیگر درمان های PMS شامل داروهای ضد اضطراب ( Xanax, Buspar ) و دیورتیک ها ( HCTZ, Aldactone )
نقش مکمل در سندرم پیش از قاعدگی
مطالعات نشان می دهد که مکمل های ویتامین و مواد معدنی زیر ممکن است علائم PMS را کاهش دهد
اسید فولیک ( 400 میکروگرم )
منیزیم ( 400 میلی گرم )
ویتامین (400 واحد )
کلسیم (1000 تا 1300 میلی گرم )
ویتامین B6 (50 تا 100 میلی گرم )
نظرات (2)