رژیم غذایی هاشیموتو می تواند تاثیر قابل توجهی بر علائم کم کاری تیروئید داشته باشد. برخی از غذاها ممکن است علائم خاصی را بهبود بخشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است آنها را بدتر کنند یا در درمان اختلال ایجاد کنند.
تیروئید یک غده کوچک پروانه ای شکل در گلو است. داشتن کم کاری تیروئید به این معنی است که این غده کمتر از نیاز بدن هورمون های خود را تولید می کند.
این می تواند متابولیسم بدن را کند کند و باعث افزایش وزن و خستگی شود.
تیروئیدیت هاشیموتو - که گاهی اوقات به عنوان بیماری هاشیموتو یا هاشیموتو شناخته می شود - یکی از شایع ترین اختلالات تیروئید در ایالات متحده و سایر کشورهای توسعه یافته است.
حتی زمانی که با دارو درمان می شود، علائم آن ممکن است به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد.
تحقیقات نشان می دهد که اصلاح رژیم غذایی و شیوه زندگی، علاوه بر داروهای استاندارد، ممکن است علائم را به شدت بهبود بخشد. هر فرد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو به طور متفاوتی به درمان پاسخ می دهد، به همین دلیل است که رویکرد فردی برای این بیماری بسیار مهم است.
این مقاله تغییرات رژیم غذایی و شیوه زندگی را توضیح میدهد که احتمالاً برای افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو مفید است.
مروری بر تیروئیدیت هاشیموتو
تیروئیدیت هاشیموتو یک وضعیت خودایمنی است که به تدریج بافت تیروئید را از طریق لنفوسیتها، که گلبولهای سفید خونی هستند که بخشی از سیستم ایمنی بدن شما هستند، از بین میبرد.
تیروئید یک غده درون ریز پروانه ای شکل است که در پایین گردن شما قرار دارد. هورمونهایی ترشح می کند که تقریباً بر هر سیستم ارگانی از جمله قلب، ریهها، اسکلت و دستگاه گوارش و سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارند. همچنین متابولیسم و رشد را کنترل می کند.
هورمون های اصلی ترشح شده توسط تیروئید تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) هستند.
در نهایت آسیب به این غده منجر به تولید ناکافی هورمون تیروئید می شود.
خلاصه
تیروئیدیت هاشیموتو یک بیماری خود ایمنی است که تیروئید شما را تحت تاثیر قرار می دهد و در نهایت باعث تولید ناکافی هورمون می شود.
چگونه رژیم غذایی و سبک زندگی بر هاشیموتو تأثیر می گذارد
رژیم غذایی و سبک زندگی نقش حیاتی در مدیریت هاشیموتو دارند، زیرا بسیاری از افراد متوجه می شوند که علائم آنها حتی با دارو ادامه می یابد. به علاوه، به بسیاری از افرادی که علائم را نشان می دهند، دارو داده نمی شود، مگر اینکه سطح هورمون را تغییر داده باشند.
علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که التهاب ممکن است یک عامل محرک در پشت طیف گسترده ای از علائم هاشیموتو باشد. التهاب اغلب با رژیم غذایی مرتبط است.
اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی نیز برای کاهش خطر ابتلا به سایر بیماری ها کلیدی است، زیرا افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شرایط خودایمنی، کلسترول بالا، چاقی و دیابت هستند.
تحقیقات نشان می دهد که قطع برخی غذاها، مصرف مکمل ها و ایجاد تغییرات در شیوه زندگی ممکن است به طور قابل توجهی علائم و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.
به علاوه، این تغییرات ممکن است به کاهش التهاب، کند کردن یا جلوگیری از آسیب تیروئید ناشی از افزایش آنتی بادی تیروئید و مدیریت وزن بدن، قند خون و سطح کلسترول کمک کند.
خلاصه
تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی ممکن است به میزان قابل توجهی سطح آنتی بادی را کاهش دهد، عملکرد تیروئید را بهبود بخشد و علائم ناشی از تیروئیدیت هاشیموتو را کاهش دهد.
غذاهای حاوی سلنیوم
سلنیوم یک ریزمغذی است که در تولید هورمون های تیروئید نقش دارد و دارای فعالیت آنتی اکسیدانی است. بافت تیروئید به طور طبیعی حاوی آن است.
یک بررسی در سال 2017 نشان داد که حفظ سطح سلنیوم در بدن به پیشگیری از بیماری تیروئید و ارتقای سلامت کلی کمک می کند.
غذاهای غنی از سلنیوم عبارتند از:
آجیل برزیلی
ماهی تن
میگو
گوشت گاو
بوقلمون
جوجه
ژامبون
تخم مرغ
بلغور جو دوسر
برنج قهوه ای
غذاهای حاوی روی
ZincTrusted Source ماده مغذی دیگری است که ممکن است به طور خاص برای افرادی که سطوح پایین هورمون های تیروئیدی دارند مفید باشد.
یک مطالعه در مقیاس کوچک منبع معتبر نشان داد که مکمل روی، به تنهایی یا همراه با مکمل سلنیوم، عملکرد تیروئید را در زنان مبتلا به کم کاری تیروئید بهبود می بخشد.
غذاهای غنی از روی عبارتند از:
صدف خوراکی
گوشت گاو
غلات غنی شده
گوشت خوک
جوجه
حبوبات
دانه کدو تنبل
ماست
نکات رژیم غذایی مبتنی بر شواهد
در اینجا چند نکته رژیم غذایی مبتنی بر شواهد برای کمک به درمان تیروئیدیت هاشیموتو آورده شده است.
رژیم های غذایی بدون گلوتن و غلات
بسیاری از مطالعات نشان می دهد که احتمال ابتلا به بیماری سلیاک در افراد مبتلا به هاشیموتو بیشتر از جمعیت عمومی است. به این ترتیب، کارشناسان توصیه می کنند که همه افرادی که هاشیموتو تشخیص دادهاند از نظر بیماری سلیاک غربالگری شوند.
علاوه بر این، برخی شواهد نشان میدهند که رژیمهای غذایی بدون گلوتن و غلات ممکن است برای افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو مفید باشد.
در یک مطالعه 6 ماهه بر روی 34 زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو، یک رژیم غذایی بدون گلوتن باعث کاهش سطح آنتی بادی تیروئید و در عین حال بهبود عملکرد تیروئید و سطح ویتامین D در مقایسه با گروه کنترل شد.
بسیاری از مطالعات دیگر اشاره می کنند که افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو - یا به طور کلی بیماریهای خودایمنی - احتمالاً از رژیم غذایی بدون گلوتن سود می برند حتی اگر بیماری سلیاک نداشته باشند.
هنگام پیروی از یک رژیم غذایی بدون گلوتن، از تمام محصولات گندم، جو و چاودار اجتناب کنید. برای مثال، اکثر پاستاها، نانها و سسهای سویا حاوی گلوتن هستند – اگرچه جایگزینهای بدون گلوتن نیز وجود دارد.
رژیم غذایی بدون غلات محدودتر از رژیم غذایی بدون گلوتن است، زیرا همه غلات را ممنوع می کند. اگرچه این تغییر رژیم غذایی ممکن است فوایدی نیز داشته باشد، تحقیقاتی که از آن حمایت می کنند محدود است.
رژیم پروتکل خود ایمنی
رژیم پروتکل خود ایمنی (AIP) برای افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی طراحی شده است. غذاهای بالقوه مضر مانند غلات، لبنیات، گل شب بو، شکر اضافه شده، قهوه، حبوبات، تخم مرغ، الکل، آجیل، دانه ها، قندهای تصفیه شده، روغن ها و افزودنی های غذایی را حذف می کند.
در یک مطالعه 10 هفته ای بر روی 16 زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو، رژیم غذایی AIP منجر به بهبود قابل توجهی در نمرات کیفیت زندگی و کاهش قابل توجه سطح پروتئین واکنشی C نشانگر التهابی (CRP) شد.
اگرچه این نتایج امیدوارکننده هستند، اما مطالعات طولانی تری مورد نیاز است.
به خاطر داشته باشید که رژیم AIP یک رژیم حذف مرحله ای است و باید توسط یک متخصص با تجربه مراقبت های سلامت تجویز و نظارت شود.
اجتناب از لبنیات را در نظر بگیرید
عدم تحمل لاکتوز در میان افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو بسیار رایج است.
در مطالعه ای بر روی 83 زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو، 75.9 درصد به عدم تحمل لاکتوز تشخیص داده شدند.
اگر به عدم تحمل لاکتوز مشکوک هستید، حذف لبنیات ممکن است به مشکلات گوارشی و همچنین عملکرد تیروئید و جذب دارو کمک کند. به خاطر داشته باشید که این استراتژی ممکن است برای همه کارساز نباشد، زیرا برخی از افراد مبتلا به هاشیموتو لبنیات را به خوبی تحمل می کنند.
روی غذاهای ضد التهاب تمرکز کنید
التهاب ممکن است نیروی محرکه تیروئیدیت هاشیموتو باشد. به این ترتیب، یک رژیم غذایی ضد التهابی غنی از میوه ها و سبزیجات ممکن است به طور قابل توجهی علائم را بهبود بخشد.
مطالعهای روی ۲۱۸ زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو نشان داد که نشانگرهای استرس اکسیداتیو - وضعیتی که باعث التهاب مزمن می شود - در افرادی که میوهها و سبزیجات را بیشتر مصرف می کنند کمتر است.
سبزیجات، میوهها، ادویه ها و ماهی های چرب تنها نمونههایی از مواد غذایی با خواص ضدالتهابی قوی هستند
رژیم غذایی پر از مواد مغذی و مواد غذایی کامل
پیروی از رژیم غذایی کم قند افزوده شده و غذاهای بسیار فرآوری شده اما غنی از مواد غذایی کامل، غذاهای غنی از مواد مغذی ممکن است به بهبود سلامت، مدیریت وزن و کاهش علائم مرتبط با هاشیموتو کمک کند.
در صورت امکان، وعده های غذایی خود را در خانه با استفاده از غذاهای مغذی مانند سبزیجات، میوه ها، پروتئین ها، چربی های سالم و کربوهیدرات های غنی از فیبر تهیه کنید.
این غذاها فواید آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قوی دارند.
سایر نکات رژیمی
برخی تحقیقات نشان می دهد که برخی از رژیم های غذایی کم کربوهیدرات ممکن است به کاهش وزن بدن و آنتی بادی های تیروئید در افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو کمک کند.
این رژیم های غذایی خاص 12 تا 15 درصد کالری روزانه را از کربوهیدرات ها تامین می کنند و غذاهای گواتروژن را محدود می کنند. گواتروژن ها موادی هستند که در سبزیجات چلیپایی و محصولات سویا یافت می شوند که ممکن است با تولید هورمون تیروئید تداخل داشته باشند.
با این حال، سبزیجات چلیپایی بسیار مغذی هستند و پختن آنها فعالیت گواتروژنی آنها را کاهش می دهد. بنابراین، بعید است که آنها با عملکرد تیروئید تداخل داشته باشند، مگر اینکه در مقادیر بسیار زیاد خورده شوند.
برخی شواهد نشان می دهد که سویا به عملکرد تیروئید نیز آسیب می زند، بنابراین بسیاری از افراد مبتلا به هاشیموتو از مصرف محصولات سویا اجتناب می کنند. با این وجود، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
خلاصه
مصرف بدون گلوتن، پرهیز از لبنیات و پیروی از یک رژیم غذایی ضدالتهابی مغذی تنها چند نکته است که ممکن است علائم تیروئیدیت هاشیموتو را بهبود بخشد.
مکمل های مفید برای هاشیموتو
چندین مکمل ممکن است به کاهش التهاب و آنتی بادی های تیروئید در افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو کمک کند. بعلاوه، افراد مبتلا به این وضعیت بیشتر در معرض کمبود برخی مواد مغذی هستند، بنابراین مصرف مکمل ممکن است ضروری باشد.
مکمل های مفید عبارتند از:
سلنیوم. مطالعات نشان می دهد که مصرف 200 میکروگرم سلنیوم در روز ممکن است به کاهش آنتی بادی های آنتی تیروئید پراکسیداز (TPO) کمک کند و در افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو بهبود یابد.
فلز روی. روی برای عملکرد تیروئید ضروری است. تحقیقات نشان می دهد که مصرف 30 میلی گرم روی در روز به تنهایی یا در کنار سلنیوم ممکن است عملکرد تیروئید را در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید بهبود بخشد.
کورکومین. مطالعات حیوانی و انسانی نشان داده است که این ترکیب قوی ضد التهابی و آنتی اکسیدانی ممکن است از تیروئید محافظت کند. به علاوه، ممکن است به درمان بیماری های خودایمنی به طور کلی کمک کند.
ویتامین D. نشان داده شده است که افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو به طور قابل توجهی سطوح پایین تری از این ویتامین نسبت به جمعیت عمومی دارند. علاوه بر این، مطالعات سطوح پایین ویتامین D را با شدت تیروئیدیت هاشیموتو مرتبط می کند.
ویتامین های B کمپلکس افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو نیز تمایل به کمبود ویتامین B12 دارند. مصرف ویتامین B کمپلکس با کیفیت بالا باعث افزایش سطح B12 و سایر ویتامین های مهم B می شود.
منیزیم. سطوح پایین این ماده معدنی با افزایش خطر تیروئیدیت هاشیموتو و افزایش آنتی بادی تیروئید مرتبط است. به علاوه، اصلاح کمبود منیزیم ممکن است علائم را در افراد مبتلا به بیماری تیروئید بهبود بخشد.
اهن. افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو بیشتر در معرض ابتلا به کم خونی هستند. ممکن است برای اصلاح کمبود به مکمل های آهن نیاز باشد.
مکملهای دیگری مانند روغن ماهی، اسید آلفا لیپوئیک و N-استیل سیستئین نیز ممکن است به افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو کمک کند.
توجه داشته باشید که مکمل با دوزهای بالای ید در غیاب کمبود ید ممکن است منجر به عوارض جانبی در افراد مبتلا به هاشیموتو شود. از مکمل های ید با دوز بالا استفاده نکنید، مگر اینکه یک متخصص مراقبت های بهداشتی به شما دستور داده باشد.
خلاصه
بسیاری از مکمل های ویتامین و مواد معدنی، از جمله روی، ویتامین D و منیزیم، ممکن است برای مبتلایان به تیروئیدیت هاشیموتو مفید باشد.
مواد غذایی برای خوردن
اگر تیروئیدیت هاشیموتو دارید، یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی ممکن است به کاهش شدت علائم و بهبود سلامت کلی شما کمک کند. روی غذاهای زیر تمرکز کنید:
میوه ها: انواع توت ها، گلابی، سیب، هلو، مرکبات، آناناس، موز و غیره.
سبزیجات غیر نشاسته ای: کدو سبز، کنگر فرنگی، گوجه فرنگی، مارچوبه، هویج، فلفل، کلم بروکلی، آرگولا، قارچ و غیره.
سبزیجات نشاسته ای: سیب زمینی شیرین، سیب زمینی، نخود، بلوط و کدو حلوایی و غیره.
چربی های سالم: آووکادو، روغن آووکادو، روغن نارگیل، روغن زیتون، تکه های نارگیل شیرین نشده، ماست پر چرب، ماست نارگیل و غیره.
پروتئین حیوانی: ماهی قزل آلا، تخم مرغ، ماهی کاد، بوقلمون، میگو، مرغ و غیره.
دانه های بدون گلوتن: برنج قهوه ای، جو دوسر پیچیده، کینوآ، ماکارونی برنج قهوه ای و غیره.
دانه ها، مغزها و کره های آجیل: بادام هندی، بادام، آجیل ماکادمیا، تخمه آفتابگردان، تخم کدو، کره بادام زمینی طبیعی، کره بادام و غیره.
لوبیا و عدس: نخود، لوبیا سیاه، عدس و غیره.
جایگزین های لبنیات و غیر لبنیات (غنی شده با کلسیم و یا ویتامین D): شیر نارگیل، ماست نارگیل، شیر بادام، شیر بادام هندی، ماست پر چرب بدون شیرینی، پنیر بز و غیره.
ادویه جات، گیاهان و چاشنی ها: زردچوبه، ریحان، رزماری، پاپریکا، زعفران، فلفل سیاه، سالسا، تاهینی، عسل، آبلیمو، سرکه سیب و غیره.
نوشیدنی ها: آب، چای شیرین نشده، آب گازدار و غیره.
به خاطر داشته باشید که برخی از افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو از برخی از غذاهای ذکر شده در بالا مانند غلات و لبنیات اجتناب می کنند. مهم است که رژیم غذایی خود را آزمایش کنید تا بفهمید چه غذاهایی برای شما بهتر عمل می کنند.
خلاصه
غذاهای کامل و غنی از مواد مغذی باید اکثریت هر رژیم غذایی سالمی را تشکیل دهند و به ویژه در صورت ابتلا به تیروئیدیت هاشیموتو ممکن است مفید باشند.
غذاهایی که باید از آنها اجتناب کنید
حذف یا محدود کردن غذاهای زیر ممکن است به کاهش علائم هاشیموتو و بهبود سلامت کلی شما کمک کند:
قندها و شیرینی های اضافه شده: نوشابه، نوشیدنی های انرژی زا، کیک، بستنی، شیرینی، کلوچه، آب نبات، غلات شیرین، شکر سفره و غیره.
فست فود و غذاهای سرخ شده: سیب زمینی سرخ کرده، هات داگ، مرغ سوخاری و غیره.
غلات تصفیه شده: ماکارونی سفید، نان سفید، تورتیلا با آرد سفید، نان شیرینی و غیره.
غذاهای بسیار فرآوری شده و گوشت: شام منجمد، مارگارین، شام مایکروویو، بیکن، سوسیس و غیره.
غلات و غذاهای حاوی گلوتن: گندم، جو، چاودار، کراکر، نان و غیره.
برخی از متخصصان مراقبتهای سلامتی پیشنهاد می کنند که افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو از مصرف سویا و لبنیات نیز اجتناب کنند.
با این حال، اگرچه این توصیه ها ممکن است به بسیاری از افراد کمک کند، مهم است که رژیم غذایی خود را آزمایش کنید تا بهترین روش را برای خود پیدا کنید.
کار با یک متخصص تغذیه متخصص در بیماریهای خودایمنی مانند تیروئیدیت هاشیموتو می تواند به شما کمک کند غذاهای بالقوه مشکل ساز را محدود کنید و یک الگوی غذایی تنظیم کنید که به شما کمک کند بهترین احساس را داشته باشید.
خلاصه
دوری از شکر اضافه شده، غذاهای بسیار فرآوری شده و غلات حاوی گلوتن ممکن است به کاهش علائم هاشیموتو و بهبود سلامت کلی شما کمک کند.
سایر اصلاحات سبک زندگی را امتحان کنید
خواب کافی، کاهش استرس و انجام مراقبت از خود برای مبتلایان به بیماری تیروئیدیت هاشیموتو بسیار مهم است.
در واقع، مطالعهای که روی 60 زن مبتلا به بیماری هاشیموتو انجام شد، نشان داد که انجام تمرین های کاهش استرس به کاهش افسردگی و اضطراب آنها، بهبود کیفیت کلی زندگی و کاهش آنتیبادیهای تیروئید کمک می کند.
اجازه دادن به بدنتان در زمانی که احساس خستگی می کنید نیز مهم است.
علاوه بر این، بهتر است داروهای تیروئید را با معده خالی حداقل 30 تا 60 دقیقه قبل از صبحانه یا حداقل 3 تا 4 ساعت بعد از شام برای جذب حداکثری مصرف کنید.
حتی قهوه و مکمل های غذایی با جذب داروهای تیروئید تداخل دارند، بنابراین بهتر است حداقل 30 دقیقه پس از مصرف دارو چیزی جز آب مصرف نکنید.
به خاطر داشته باشید که وقتی برای اولین بار دارو را شروع می کنید، ممکن است چند هفته یا بیشتر طول بکشد تا احساس بهتری داشته باشید. اگر علائم شما در حال بهبود نیست، با یک متخصص مراقبت های سلامتی در مورد گزینه های دیگر صحبت کنید.
از آنجایی که علائم هاشیموتو ممکن است به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی و سلامت روان شما تأثیر بگذارد، مطمئن شوید که یک تیم مراقبت سلامتی را پیدا کنید که به آن اعتماد دارید. این ممکن است کمی طول بکشد، اما برای دریافت درمان مناسب ضروری است.
خلاصه
کاهش استرس، استراحت زیاد و انجام مراقبت از خود برای مبتلایان به تیروئیدیت هاشیموتو ضروری است. پیدا کردن یک متخصص مراقبت های سلامتی که به او اعتماد دارید نیز کلیدی است.
تشخیص و علائم
تصور می شود که تیروئیدیت هاشیموتو از یک نقص ایمنی همراه با عوامل محیطی ایجاد می شود، اگرچه این عوامل به طور کامل شناخته نشده اند.
تشخیص بستگی به علائم و نتایج آزمایشگاهی دارد.
نتایج آزمایشگاهی نشان دهنده تیروئیدیت هاشیموتو شامل افزایش هورمون محرک تیروئید (TSH)، سطوح پایین تیروکسین آزاد (FT4) و افزایش آنتی بادی های ضد پراکسیداز تیروئید (ضد TPO) است.
برخی از افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو همچنین دارای آنتی بادی های مسدود کننده گیرنده TSH (TBII) و آنتی بادی های آنتی تیروگلوبولین (ضد Tg) هستند. این آنتی بادی ها به غده تیروئید حمله می کنند.
تخریب تیروئید در اثر این بیماری متناوب است. در مراحل اولیه، افراد ممکن است علائم و نتایج آزمایشگاهی را نشان دهند که نشان دهنده پرکاری تیروئید است - یا حتی مقادیر نرمال آزمایشگاهی دارند.
به این ترتیب، تشخیص تیروئیدیت هاشیموتو اغلب دشوار است و افراد ممکن است برای ماهها بدون تشخیص مناسب بگذرند. بیش از یک سوم افرادی که برای کم کاری تیروئید تحت درمان قرار می گیرند، درمان کافی یا مناسب را دریافت نمی کنند.
تیروئیدیت هاشیموتو هم زنان و هم مردان را درگیر می کند، اما زنان 5 تا 10 برابر بیشتر احتمال دارد که تشخیص داده شوند. خطر با افزایش سن افزایش می یابد و بیشتر زنان در سنین 30 تا 50 سالگی تشخیص داده می شوند.
در مجموع جمعیت عمومی، اوج سنی تیروئیدیت هاشیموتو بین 45 تا 65 سال است.
این بیماری معمولاً با هورمون های مصنوعی یا طبیعی تیروئید درمان می شود. مواد مصنوعی شامل لووتیروکسین (Synthroid) و لیوتیرونین (Cytomel) هستند، در حالی که نمونههای طبیعی شامل Armor Thyroid و Nature Throid هستند.
علائم
از آنجایی که تیروئیدیت هاشیموتو تقریباً تمام سیستم های بدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد، با علائم مختلفی همراه است. اینها عبارتند:
افزایش وزن
خستگی مفرط
تمرکز ضعیف
موهای نازک و درشت
پوست خشک
ضربان قلب آهسته یا نامنظم
کاهش قدرت عضلانی
تنگی نفس
کاهش تحمل ورزش
عدم تحمل سرما
فشار خون بالا
ناخن های شکننده
یبوست
گردن درد یا حساسیت تیروئید
افسردگی و اضطراب
بی نظمی های قاعدگی
بیخوابی
تغییر صدا
تیروئیدیت هاشیموتو درمان نشده یا درمان نادرست ممکن است منجر به عوارض جانبی جدی، مانند افزایش خطر بیماری قلبی، اختلالات شناختی و حتی مرگ شود.
خلاصه
علائم هاشیموتو بسیار متفاوت است و شامل افزایش وزن، خستگی، عدم تحمل سرما و یبوست است. این بیماری بر اساس علائم و نتایج آزمایشگاهی تشخیص داده می شود.
کلام آخر
تیروئیدیت هاشیموتو یک بیماری خودایمنی شایع است که تیروئید را تحت تاثیر قرار می دهد. این علائم متعددی را ایجاد می کند که حتی در صورت مصرف داروهای تیروئید ممکن است ادامه پیدا کند.
تحقیقات نشان می دهد که تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی می تواند به طور قابل توجهی علائم شما را بهبود بخشد و سلامت کلی شما را تقویت کند. با این حال، هر فرد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو متفاوت است، بنابراین ضروری است که یک الگوی غذایی متناسب با نیازهای خود پیدا کنید.
یک متخصص تغذیه یا سایر متخصصان مراقبت های سلامتی که در زمینه بیماری های خودایمنی تخصص دارد، ممکن است به شما کمک کند الگوی غذایی مناسب خود را پیدا کنید.
نظرات (0)