بیماری های مختلفی وجود دارد که تنها می توانند بر روی چشم تأثیر بگذارند و بینایی را در درجه های مختلف تحت تاثیر قرار دهند. گاهی اوقات بیماریهایی که شامل اندامهای دیگر یا حتی کل بدن می شوند نیز ممکن است بر روی چشم تاثیر بگذارد.
این بیماری ها می توانند باعث آسیب به بافت های چشم یا بافت پلک، عضلاتی که چشم را حرکت می دهند و یا اعصاب که چشم را کنترل یا مسئولیت چشم را دارند. بسته به شرایط و شدت آن، این بیماری ها حتی می توانند منجر به نابینایی شوند.
بیماری هایی که باعث آسیب چشم می شوند"غیر از چشم"
همانطور که با هر بخش از بدن، شرایطی وجود دارد که به طور خاص بر روی چشم تأثیر می گذارد و بر بینایی تاثیر می گذارد. این ممکن است شامل شرایطی از قبیل ملتحمه به علت عفونت، گلوکوم ناشی از افزایش فشار داخل چشم یا آب مروارید باشد که لنز چشم را ابری می کند. این شرایط به چشم محدود می شود و بنابراین به عنوان بیماری های چشم شناخته می شود.
در بعضی از بیماریهای زیر که مورد بحث است چشم تنها ارگان یا حتی ارگان اصلی نیست که تحت تاثیر قرار گرفته است. در عوض چشم ممکن است به عنوان یک عارضه از وضعیت اولیه یا چشم در کنار سایر قسمت های بدن آسیب دیده باشد. بعضی از این شرایط مانند دیابت و فشار خون بالا، نگرانی های سلامت عمومی و گسترده ای است که در نهایت به نابینایی می انجامد.
1. دیابت
یکی از شرایط مشترک که در نهایت بر روی چشم تاثیر می گذارد دیابت است. این وضعیت چشم به عنوان رتینوپاتی دیابتی شناخته می شود. با افزایش ابتلا به دیابت در سطح جهان، افزایش رتینوپاتی دیابتی قابل درک است. روش دقیقی که دیابت بر چشم تاثیر می گذارد به طور کامل درک نمی شود اما به نظر می رسد که این تغییرات در رگ های خونی کوچک چشم ایجاد می شود که با دیابت مواجه است.
علائم بینایی در رتینوپاتی دیابتی متفاوت است. این ممکن است شامل جسم های شناور، نقاط در میدان دید، تاری دید، مناطق تاریک در زمینه دید، مشکلات درک رنگ و از دست دادن بینایی باشد. در نهایت می تواند منجر به نابینایی شود. علائم دیابت همچنین در صورت فقدان مدیریت وجود دارد. این شامل تشنگی بیش از حد، ادرار مکرر، خستگی و تغییرات در وزن بدن است. رتینوپاتی دیابتی معمولاً در هر دو چشم همزمان وجود دارد.
2. فشار خون بالا
یکی دیگر از مشکلات سلامتی در سطح جهانی است که می تواند روی چشم نیز تأثیر بگذارد: فشار خون بالا (هیپرتنشن) است. در فشار خون مزمن، عروق خونی کوچک در چشم به روش مشابه با دیابت وجود دارد. این عوارض چشم به علت فشار خون بالا به عنوان رتینوپاتی هیپرتونیک شناخته می شود. با این حال، حتی افزایش ناگهانی فشار خون در مدت کوتاهی (حاد) همچنین می تواند بر روی دید و حتی آسیب رساندن به ساختار چشم مانند دیسک نوری تاثیر بگذارد.
فشارخون بالا اغلب به عنوان قاتل ساکت نامیده می شود زیرا هیچ نشانه ای از فشار خون بالا وجود ندارد. بنابراین فرد ممکن است از پرفشاری خون طولانی مدت بدون غربالگری روتین آگاه باشد یا تا زمانی که عوارضی مانند رتینوپاتی ایجاد نشود. افراد مبتلا به فشارخون بالا و دیابت خطر ابتلا به رتینوپاتی را با احتمال بیشتری از کوری دائمی دارند.
3. کمبود ویتامین A
کمبود ویتامین A منجر به کوری شبانه می شود که در آن توانایی دیدن در سطوح کم نور کمرنگ می شود گرچه ممکن است کمتر سبب از بین رفتن کامل بینایی شود. با این حال، این کمبود تغذیه ای ممکن است چشم را در راه های مختلفی تحت تاثیر قرار دهد. این حتی در موارد شدید درمان نشده می تواند منجر به نابینایی شود.
علاوه بر این، کمبود ویتامین A می تواند باعث خشکی چشم، ضخیم شدن ملتحمه و قرنیه و همچنین زخم های (زخم های باز) در قرنیه شود. اغلب زمان کمبود ویتامین A ناشی از مصرف ناقص مواد مغذی می باشد. با این حال، گاهی اوقات می تواند با بیماری های خاصی از دستگاه گوارش مانند بیماری التهاب روده (IBD)، پانکراس، کیسه صفرا و کبد بوجود آید.
4. بیماری سیکل سل
بیماری سیکل سل، همچنین به نام کم خونی سلول داسی شکل شناخته شده است یک بیماری ارثی است که در آن سلول های قرمز خون شکل غیر طبیعی ، سخت و چسبنده است. این سلول های خونی می توانند با هم کلامپ شوند و رگ های خونی کوچک مانند رگهای چشم را مسدود کنند. این تأثیر اکسیژن را به شبکیه کاهش می دهد و سبب آسیب رساندن به بافت شبکیه می شود.
از آنجایی که شبکیه بخشی از چشم پزشکی است بیماری سلول داسی شکل که موجب تاثیر روی جریان خون به شبکیه می شود می تواند منجر به از دست دادن بینایی شود. این می تواند سبب جدا شدن بافت شبکیه شود که ممکن است منجر به کوری دائمی شود. رتینوپاتی سیکل سل به آرامی اتفاق می افتد اما گاهی اوقات ممکن است به ناگهان سبب کوری ناشی از بیماری سلول داسی شود.
5. Rosacea
روزآسه به عنوان یک وضعیت پوستی شناخته می شود که در آن قسمت هایی از پوست، به خصوص روی صورت که غیر طبیعی قرمز هستند. با این حال، این می تواند بر سایر اعضا مانند چشم نیز تاثیر بگذارد. این بیماری به عنوان روزآسه چشمی شناخته می شود و در میان افرادی که دارای روزآسه هستند، رایج است. علت روزاسه و همچنین روزآسه چشم غیر قابل شناسایی است اما به علت ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی به نظر می رسد.
6. سندرم Sjogren
سندروم شوگرن یک اختلال اتوایمون است که سیستم ایمنی بدن به برخی از بافت ها و ارگان ها حمله می کند. سیستم ایمنی بدن در سندرم شوگرن، برخی از غدد مانند غدد بزاقی و غدد اشکی را هدف قرار می دهد. این مانع از تولید و انتشار ترشحات مربوط به این غدد می شود و منجر به نشانه هایی مانند دهان خشک و چشم های خشک می شود. خشکی چشم می تواند موجب بروز بسیاری از علائم چشم و اختلالات بینایی شود. همچنین می تواند ریسک بیماریهای خاصی از چشم مانند عفونت را افزایش دهد که می تواند عوارض ناخوشایند و حتی دائمی چشم را ایجاد کند.
7. زونا
زونا یا هرپس زوستر، جایی است که ویروس سالها و حتی دهه بعد از ابتلا به عفونت ویروسی اولیه، دوباره فعال می شود. اکثر مواقع تصور می شود که علت راش پوست و درد از زمان فعال شدن ویروس بر عصب باشد. لگن و سر به طور معمول در محل های آسیب دیده است.
همچنین در زونای چشم، یک عصب چشم تحت تاثیر قرار می گیرد. علاوه بر درد و بثورات در اطراف چشم، زگیل های اگزما نیز می توانند بر روی پوشش روی چشم (ملتحمه) و همچنین بافت های سطح و عمقی چشم تاثیر بگذارند که منجر به کراتیت و یوئیت می شود.
نظرات (0)