از آنجایی که انواع مختلف بیماری قلبی وجود دارد که هر کدام بر قسمت های مختلف و عملکرد سیستم قلبی عروقی اثر می گذارد ما نیاز به یک گروه از آزمایشات برای تشخیص دقیق داریم. بعضی از آنها برای شناسایی ناهنجاریهای داخل قلب یا عروق خونی استفاده می شوند.
برخی قصد دارند ببینند که ارگان ها با توجه به سن، سلامت و ویژگی های شخصی شما چگونه عمل می کنند. راه هایی که پزشکان بیماری قلبی را تشخیص می دهند بسته به نوع بیماری قلبی که ما در مورد آن صحبت می کنیم بطور کامل می توانند متفاوت باشند. با این حال، روش معمولی را که اکثر پزشکان برای تشخیص در زمانی که احتمال بیماری قلبی وجود داشته باشد از آن استفاده می کنند بیان می کنیم. این به نظر می رسد:
یک تاریخچه پزشکی دقیق و یک معاینه فیزیکی متمرکز باشد تا در نهایت تصمیم بگیرند که کدام آزمایشات پزشکی به تشخیص کامل کمک کند.
تاریخچه پزشکی
"گرفتن یک تاریخ پزشکی" به سادگی به این معنی است که پزشک شما با شما مصاحبه می کند تا نوع علائم یا شکایات پزشکی (اگر وجود داشته باشد) و هر گونه ویژگی مرتبط با علائم که ممکن است به علل آنها اشاره کنید را بفهمد.
با توجه به علائم که توصیف می کنید پزشک ممکن است از شما سوالات زیادی را درباره این علائم که چه چیزی باعث شروع علائم می شود چه چیزی باعث توقف آنها می شود چه مدت طول می کشد زمانی وقوع علائم و سایر شرایط مرتبط را بپرسد. برای بعضی علائم بالقوه مهم قلبی - درد قفسه سینه و سنکوپ که دو مثال خوب هستند - داشتن تاریخچه دقیق پزشکی اغلب مهمترین گام در تشخیص است.
معاینه فیزیکی
معاینه قلبی نیز ممکن است برخی از نکات مهم در مورد وجود، عدم وجود یا نوع بیماری قلبی عروقی که فرد داشته باشد را نشان دهد. آریتمی های قلبی، بیماری های قلبی، نارسایی احتقانی قلب، آنوریسم آئورت و سندرم تاکیکاردی ارتواستاتیک وضعی (POTS) تنها برخی از انواع مشکلات قلبی عروقی هستند که معاینات فیزیکی اغلب سرنخ های بسیار مهم برای تشخیص آنها هستند و یا در واقع تشخیص را تایید می کنند.
تست های تخصصی
طیف گسترده ای از تست های پیچیده برای تشخیص مشکلات قلبی ایجاد شده است. در حالی که آزمایشات تخصصی قلبی عروقی اغلب استاندارد "طلایی" برای ساخت یا تایید یک تشخیص قلب هستند در کل آنها مفید هستند زمانی که پزشک شما در حال حاضر از انجام یک تاریخچه و امتحان فیزیکی یک ایده بسیار خوبی برای تشخیص صحیح دارد.
این تست ها می توانند گران قیمت باشند انجام کار دشوار، وقت گیر و بعضی موارد تهاجمی هستند. بنابراین، آزمایشات تشخیصی قلب و عروق باید هر زمان که ممکن باشد به طور هدفمند برای تأیید تشخیص مشکوک انجام شوند.
به عبارت دیگر، پزشکان باید بر اساس اطلاعاتی که در طول ارزیابی بالینی اولیه خود به دست می آورند تصمیم بگیرند که باید به دنبال چه چیزی باشد کدام آزمون یا آزمایش ها برای آن بهتر است و اگر بیش از یک آزمون مورد نیاز باشد باید انجام شود. به این ترتیب، اگر مشكلی در قلب دارید پزشک شما می تواند به همان اندازه كه به سرعت پاسخ می دهد به جواب درست پاسخ دهد بدون آنكه برای شما هزینه های غیر ضروری یا خطرناک تحمیل کند.
تست های سلامت کلی قلب
این آزمایش ها معمولا به عنوان غربالگری کلی برای بیماری های قلبی انجام می شود. آنها معمولاً برای ایجاد یک خط پایه در افراد مبتلا به بیماری قلبی شناخته شده نیستند. با گذشت زمان، گاهی اوقات هفته ها، گاهی اوقات سال ها، تست ها می توانند تکرار شوند تا ببینند که آیا وضعیت وخیم شدن یا بهبود عملکرد اولیه وجود دارد.
برخی از روال های معمول عبارتند از:
تست الکتروکاردیوگرام (ECG) – یک تستی که فعالیت الکتریکی قلب و ریتم و قدرت ضربان قلب را اندازه گیری می کند.
اکوکاردیوگرام یا سونوگرافی قلبی - مطالعه اکوکاردیوگرام یک تست غیر تهاجمی است که با استفاده از امواج صوتی برای ساخت یک تصویر از ضربان قلب انجام می شود. مطالعه اکو برای تشخیص بزرگ شدن اتاق های قلب، بیماری های دریچه ای قلبی و مشکلات عضلانی قلب مانند کاردیومیوپاتی انسداد یافته یا کاردیومیوپاتی محدود کننده مفید است.
این یک مطالعه نسبتاً سریع برای انجام است و غیر تهاجمی است و نیازی به تابش نیست. این باعث می شود که اکوکاردیوگرام یک ابزار غربالگری تقریبا ایده آل باشد اگر اختلالات ساختاری قلب مشکوک باشد یا اگر شما در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی هستید اما علائم ندارید. همچنین یک آزمایش است که می تواند بارها و بارها انجام شود تا وضعیت یک مشکل قلبی را کنترل کند
تست ورزش - تست استرس قلبی دارای چندین مورد استفاده بالقوه است اما به طور عمده برای کمک به ارزیابی اینکه آیا بیماری عروق کرونر ایسکمی قلبی تولید می کند که ممکن است مسئول آنژین باشد مورد استفاده قرار می گیرد و اگر چنین باشد برای کمک به ارزیابی شدت مشکل، استفاده می شود.
تست استرس اغلب همراه با اسکن تالیوم است که از دوز کوچکی از مواد رادیواکتیو برای تولید تصویری از قلب استفاده می کند که نشان می دهد که آیا عضله قلب جریان خون مورد نیاز را بدست می آورد یا نه. تست استرس همچنین می تواند در نظارت بر اثربخشی درمان ضد آنژین مفید باشد.
تست های بیماری عروق کرونر
این آزمایشها معمولا زمانی انجام می شود که پزشکان مشکوک به بیماری عروق کرونر (CAD) هستند. آنها معمولا در کنار ECG و آزمایش تست ورزش برای بررسی علل احتمالی انجام می شوند.
به عنوان مثال، برخی از الگوها بر روی یک ECG قبل از انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی) مشخص می شوند. به طور مشابه، برای تشخیص علائم آنژین صدری از CAD، می توان از آزمون های استرس استفاده کرد.
هنگامی که با سایر آزمایش های تشخیصی مورد استفاده قرار می گیرد این فن آوری ها می توانند به تشخیص و هدایت روند درمان کمک کنند. در میان آنها عبارتند از:
آزمایش تالیوم و کاردیولیت - با استفاده از یک تزریق ردیاب رادیواکتیو به خون، جریان خون از طریق قلب و سیستم گردش خون ارزیابی می شود.
اسکن MUGA - همچنین با استفاده از یک ردیاب رادیواکتیو برای گرفتن عکس از قلب شما همچنان که خون با هر ضربه پمپ می شود.
سی تی اسکن قلبی - سی تی اسکن قلبی، مانند هر سیتی اسکن، از دستگاه رادیوگرافی کامپیوتری برای ایجاد تصویری از قلب استفاده می کند. این روش همچنین می تواند برای رسوب کلسیم در شریان های عروق کرونر، که نشان دهنده وجود آترواسکلروز است مورد استفاده قرار گیرد. سی تی اسکن از میزان قابل توجهی از اشعه استفاده می کند بنابراین اگر بخواهیم اطلاعاتی را که می دهد بسیار مفید باشد باید انجام شود.
MRI قلب - مطالعه MRI قلب از میدان مغناطیسی برای ساخت تصویری از قلب و ساختارهای اطراف استفاده می کند. این آزمایش می تواند جزئیات آناتومیک چشمگیر را نشان دهد و در شرایط خاص می تواند در تشخیص بیماری های ساختاری قلب بسیار مفید باشد.
کاتتریزاسیون قلبی و آنژیوگرافی – شامل قرار دادن لوله نازک و انعطاف پذیر است که یک کاتتر را به یک شریان پای یا بازو که به شریانهای تغذیه کننده قلب می رود. در طی آنژیوگرافی، رنگ از طریق کاتتر تزریق می شود تا تصاویر اشعه ایکس از عروق خونی اطراف آن ایجاد شود.
مطالعه کاتتریزاسیون دارای بسیاری از برنامه های کاربردی بالقوه است اما به طور معمول برای تجسم شریانهای عروق کرونری در افراد مبتلا به بیماری های شایع کرونر شناخته شده یا مشکوک استفاده می شود. کاتتریزاسیون قلبی نیز برای ارائه درمان به طور معمول، با انجام آنژیوپلاستی و قرار دادن استنت در افراد مبتلا به انسداد شریان ها استفاده می شود.
Echocardiogram-A transesophageal به معنای به دست آوردن تصاویر واضح تر از ساختار قلب با قرار دادن یک سونوگرافی انعطاف پذیر در مری (لوله تغذیه) است.
تست هایی برای مشکلات ریتم قلب
این تست ها معمولاً برای تشخیص و اختلالات ریتم قلب شناخته شده به عنوان آریتمی استفاده می شود. آنها همچنین می توانند برای تعیین علت سینکوپ (غش) مورد استفاده قرار گیرند. در میان آنها عبارتند از:
مانیتور هولتر - همچنین به عنوان مانیتورینگ رویداد شناخته شده است این یک دستگاه ECG قابل حمل کوچک است که می تواند بر ضربان قلب در مدت 24 تا 48 ساعت نظارت کند.
مطالعه الکتروفیزیولوژی - همچنین به عنوان یک مطالعه EP شناخته شده است این یک روش حداقل تهاجمی است که در آن یک کاتتر به یک شریان برای ارزیابی سیستم الکتریکی قلب با استفاده از دو مغناطیسی بزرگ قرار داده شده به هر دو طرف بیمار انجام می شود.
آزمایش تست تیلت – از این تست برای توجیح علت غش استفاده می شود یک تستی است که در آن فرد روی یک میز تخت قرار می گیرید و فرد به تدریج به 60 درجه کشیده می شود تا علت حمله غش را پیدا کنند. در طی این مراحل، فرد به یک ECG متصل می شود در حالی که فشار خون و سطوح اکسیژن خون شما به طور مداوم کنترل می شود.
مطالب مرتبط:
1. کارهایی که باید بعد از یک حمله قلبی انجام دهید
3. فواید فیبرهای غذایی در بیماریهای قلبی عروقی
4. 6 درمان طبیعی برای پیشگیری از بیماری های قلبی
5. رژیم غذایی برای داشتن قلب سالم
نظرات (0)