درد قفسه سینه همیشه یک نشانه هشدار دهنده است زیرا اکثر ما (به طور مناسب) آن را با شرایط قلبی، به ویژه انسداد یا انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی) مرتبط می کنیم.
با این حال، درد قفسه سینه نیز می تواند ناشی از تعدادی از شرایط باشد که هیچ ارتباطی با قلب ندارد. و یکی از شایع ترین مشکلات غیر قلبی که اغلب باعث درد قفسه سینه می شود یک حمله اضطرابی است.
این به احتمال زیاد یک نوع درد قفسه سینه ناشی از انقباض عضلانی است که ممکن است با اضطراب همراه باشد. در واقع، به دلیل این انقباضات عضلانی شدید، قفسه سینه می تواند در عرض چند ساعت یا چند روز پس از یک حمله ترسناك باقی بماند.
شدت درد قفسه سینه اغلب با ترس شدید ناشی از حمله وحشت می باشد. جای تعجب نیست که درد قفسه سینه علامتی است که اغلب افراد مبتلا به حملات هراس را به اتاق اورژانس می فرستد. با توجه به DSM-5، اختلال هراس نوعی اختلال اضطرابی است که با حملات شدید و مکرر وحشت مشخص می شود. فرد مبتلا به اختلال هراس ممکن است علائمی نظیر احساسات شدید ترور، تنفس سریع و ضربان قلب را تجربه کند. افراد مبتلا به اختلال هراس ممکن است این حملات را به طور غیرمنتظره و بدون هیچ دلیلی ظاهری تجربه کنند.
اختلال هراس به عگنوان اختلال اضطرابی در DSM-5 طبقه بندی می شود. با توجه به دستورالعمل ها، به منظور تشخیص اختلال هراس، شما باید به طور منظم حملات ناخود آاهانه را تجربه کنید.
DSM-5 چیست؟
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) توسط انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) سیستم مورد استفاده در ایالات متحده برای تشخیص اختلالات روانی است. DSM شامل معیارهای تشخیصی است که متخصصان سلامت روان برای طبقه بندی و توصیف هر بیماری روحی استفاده می کنند.
انتشار DSM-5 در سال 2013 اولین بار از سال 1994 به بعد به روز رسانی شد. در این نسخه، تغییرات بسیاری انجام شد و این شامل برخی از به روز رسانی ها برای تشخیص اختلال هراس است.
چگونه DSM-5 یک اختلال هراس را تشخیص می دهد
معیارهای تشخیصی برای اختلال هراس در DSM-5 تعریف شده است. این یک اختلال اضطرابی است که عمدتاً بر وقوع حملات هراس است که به طور مکرر و اغلب غیر منتظره است.
علاوه بر این، حداقل یک حمله در یک ماه یا بیشتر در فرد است این باعث می شود آنها رفتار خود را تغییر دهند که اغلب شامل اجتناب از شرایطی است که ممکن است باعث حمله شود.
مهم است که توجه داشته باشیم که تشخیص اختلال هراس باید سایر دلایل احتمالی برای حمله ترس را از بین ببرد.
حملات به علت اثرات مستقیم فیزیولوژیکی یک ماده (مانند مصرف مواد مخدر یا دارو) و یا وضعیت پزشکی عمومی نیست.
این اختلالات به دلیل اختلال روانی دیگر به حساب نمی آید. این ممکن است شامل یک ترس اجتماعی یا یک فوبیایی خاص، اختلال وسواس فکری، اختلال استرس پس از سانحه یا اختلال اضطراب جدایی باشد.
تعریف علائم حملات هراس
از آنجایی که حملات هراس کلیدی برای تشخیص اختلال هراس هستند آنها به خوبی تعریف شده و نسبتاً خاص هستند. این جایی است که به روز رسانی های DSM-5 قابل توجه است. نسخه قبلی حملات ناایمن را به سه دسته تقسیم کرد: موقعیتی / محدود، موقعیتی خاص، یا غیر منتظره / غیرقابل پیش بینی. DSM-5 آن را به دو دسته بسیار واضح تقسیم می کند: حملات هراس منتظره و غیر منتظره.
حملات هراس مورد انتظار مرتبط با یک ترس خاص مانند پرواز است. حملات هراس غیرمنتظره هیچ نشانه ی شروع کننده ندارد.
با توجه به DSM-5، یک حمله تهاجمی با چهار یا چند مورد از علائم زیر مشخص می شود:
تپش قلب، کوبیدن یا ضربان قلب شتاب دار
تعریق
لرزش یا تکان دادن
احساسات تنگی نفس یا خستگی
احساس خفگی
درد قفسه سینه یا ناراحتی
تهوع یا ناراحتی شکمی
احساس سرگیجه، ناپایداری، سرگیجه یا ضعف
احساسات غیر واقعی (دگرگونی) یا جدا شدن از خود (شخصی سازی)
ترس از دست دادن کنترل یا رفتن دیوانه وار
ترس از مرگ
احساس خستگی یا سوزن سوزن شدن (پارستزی)
سرما یا فلاشینگ
حضور کمتر از چهار مورد از علائم فوق ممکن است یک حمله ترسناک با علائم محدود باشد.
علل
علت شناخته شده نیست که باعث ایجاد حملات هراس یا اختلال هراس می شود اما این عوامل می توانند نقش مهمی ایفا کنند:
ژنتیک
استرس اصلی
دمایی كه نسبت به استرس یا حساسیت به هیجانات حساس تر است
تغییرات خاصی در قسمت هایی از عملکرد مغز شما وجود دارد
حملات وحشت ممکن است ناگهان و بدون هشدار در ابتدا رخ دهد اما در طول زمان، آنها معمولاً تحت شرایط خاصی ایجاد می شوند.
درمان اختلال هراس
حملات اضطراب اغلب برای زندگی یک فرد بسیار مخرب است. و افرادی که از این حملات رنج می برند باید دارای یک مشکل پزشکی باشند که باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد. درمان با دارو و مشاوره روانشناسی اغلب در بازگشت این افراد به زندگی عادی و شادتر مؤثر است.
اختلال هراس، مانند سایر اختلالات اضطرابی، اغلب با روان درمانی، دارو یا ترکیبی از هر دو درمان می شود. درمان شناختی - رفتاری یک رویکرد درمان است که می تواند به افراد مبتلا به اختلال هراس کمک کند تا روش های جدید تفکر و واکنش به شرایط اضطراب آور را یاد بگیرند. به عنوان بخشی از روند CBT، درمانگران به مشتریان به شناسایی و برانگیختن الگوهای منفی یا بیفایده تفکر کمک می کنند و این افکار را با شیوه های تفکر واقعی تر و مفیدتر جایگزین می کنند.
قرار گرفتن در معرض درمان یک رویکرد دیگر است که اغلب در درمان اختلالات اضطرابی از جمله اختلال هراس استفاده می شود. این تکنیک شامل مواجه شدن مترقی با اشیاء و شرایطی است که موجب پاسخ ترس می شود. افراد مبتلا به علائم اختلال هراس در معرض شرایط ناخوشایند ترس در ارتباط با یادگیری و تمرین استراتژی آرامسازی جدید هستند.
عوارض ناشی از حملات هراس که ممکن است باعث شود عبارتند از:
ایجاد ترس های خاص مانند ترس از رانندگی یا ترک خانه
مراقبت های پزشکی مکرر برای نگرانی های سلامت و سایر شرایط پزشکی
اجتناب از شرایط اجتماعی
مشکلات در محل کار یا مدرسه
افسردگی، اختلالات اضطرابی و سایر اختلالات روانی
افزایش خطر ابتلا به خودکشی یا افکار خودکشی
سوء مصرف الکل یا سایر مواد
مشکلات مالی
برای برخی افراد، اختلال هراس ممکن است شامل آگورافوبیا باشد اجتناب از مکان یا شرایطی که موجب اضطراب شما می شود، زیرا شما ترس از ناتوانی در فرار یا کمک گرفتن در صورت حمله ناگهانی دارید.
نظرات (0)