وقتی کلسترول بالایی دارید اولین کاری که باید انجام دهید تغییر رژیم غذایی و تناسب اندام است چربی اشباع کمتر، عدم مصرف چربی ترانس، مصرف قند کمتر و فعالیت بیشتر است.
اگر كلسترول "بد" (LDL) شما را كاهش ندهد پزشك شما ممكن است به شما كمك كند كه دارو را مصرف كنيد. (شما هنوز هم باید این عادات سبک زندگی را ادامه دهید.)
چندین نوع داروی تجویزی مختلف وجود دارد که LDL را کاهش می دهند که پزشک ممکن است برای شما نسخه نماید.
کلسترول چیست؟
خطرات کلسترول بالا
داروهای کاهش دهنده کلسترول چیست؟
متداول ترین داروهای کاهش دهنده کلسترول استاتین ها هستند
مهارکننده های تبدیل پروپروتئین کیسین 9 (PCSK9): نمونه ها و استفاده
عامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی چیست؟
مهار کننده های جذب کلسترول چیست؟
عوامل اسید نیکوتینیک چیست؟
فیبراتها چیست؟
کلسترول چیست؟
کلسترول یک ماده مومی و چربی است که بدن برای عملکرد طبیعی به آن نیاز دارد. کلسترول به طور طبیعی در غشای سلولی در همه جای بدن، از جمله مغز، اعصاب، ماهیچه ها، پوست، کبد، روده و قلب وجود دارد.
بدن شما از کلسترول برای تولید بسیاری از هورمون ها، ویتامین D و اسیدهای صفراوی که به هضم چربی کمک می کنند استفاده می کند. کلسترول موجود در خون از دو منبع تشکیل می شود: 1) غذاهایی که فرد می خورد 2) کبد. با این حال ، کبد به اندازه کافی کلسترول را برای تأمین نیازهای بدن ایجاد می کند. برای رفع این نیازها تنها مقدار کمی کلسترول در خون لازم است. اگر فرد در جریان خون خود کلسترول بیش از حد داشته باشد ممکن است مقدار اضافی آن در شریان ها از جمله شریان های کرونری قلب ذخیره شود جایی که به باریک شدن و انسداد هایی که باعث علائم بیماری های قلبی می شوند کمک می کند.
چه عواملی باعث ایجاد کلسترول بالا می شوند؟
چندین دارو و بیماری می تواند کلسترول بالا را به همراه داشته باشد اما برای بیشتر افراد، رژیم غذایی پرچرب، چاقی، یک سبک زندگی بی تحرک، استعمال سیگار، مصرف بیش از حد الکل یا عوامل خطر ارثی عوامل اصلی است.
خطرات کلسترول بالا
اگر فردی در جریان خون خود کلسترول زیادی داشته باشد ممکن است مقدار اضافی آن در شریان ها ذخیره شود که منجر به آترواسکلروز (که معمولاً سخت شدن شریان ها نامیده می شود) شود. آترواسکلروز ممکن است در موارد زیر باشد:
فشار خون بالا،
حمله قلبی،
سکته مغزی،
لخته های خون، یا
ناتوانی جنسی (اختلال نعوظ)
روش درمان کلسترول بالا چیست؟
اگر فردی کلسترول بالایی داشته باشد پزشک برای کمک به بیمار در کاهش سطح کلسترول خود، تغییرات زیر را در شیوه زندگی توصیه می کند:
چربی اشباع کم، رژیم غذایی کم کلسترول
افزایش فعالیت بدنی
ترک سیگار
کاهش وزن
اگر این تغییرات سبک زندگی، خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را بعد از حدود سه ماه کاهش ندهد پزشک ممکن است یک داروی کاهش دهنده کلسترول را در نظر بگیرد. اگر بیمار مبتلا به بیماری قلبی یا بسیاری از عوامل خطر بیماری قلبی باشد پزشک ممکن است علاوه بر تغییر در شیوه زندگی، فوراً داروهای کاهش دهنده کلسترول را تجویز کند به جای اینکه سه ماه صبر کند تا به تنهایی اثرات سبک زندگی را امتحان کند.
داروهای کاهش دهنده کلسترول چیست؟
داروهای کاهش دهنده کلسترول شامل موارد زیر است:
استاتین ها،
مهار کننده های PCSK9،
عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی،
بازدارنده های جذب کلسترول،
عوامل اسید نیکوتین، و
فیبرات ها
اگر پزشک بیمار یکی از این داروها را تجویز کند باز هم باید رژیم غذایی کاهنده کلسترول را دنبال کنید از نظر جسمی فعال تر باشید اگر (اگر بیمار دچار اضافه وزن است) وزن خود را با رژیم لاغری کاهش دهد و همه ریسک فاکتورهای خطرناک قلبی (از جمله فشار خون بالا، دیابت و سیگار کشیدن) را متوقف کند..
انجام همه این مراحل با هم ممکن است میزان دارویی را که فرد به آن احتیاج دارد کاهش دهد یا این دارو را موثرتر جلوه دهد این امر خطرات مرتبط با کلسترول بالا را کاهش می دهد.
متداول ترین داروهای کاهش دهنده کلسترول استاتین ها هستند
چند نمونه از استاتین تجویز می شود؟
نمونه هایی از استاتین های مصوب در ایالات متحده عبارتند از:
آتورواستاتین (لیپیتور) ،
فلوواستاتین (لسکول) ،
لوواستاتین (Mevacor ، Altocor)
پرواستاتین (پراواچول) ،
سیمواستاتین (Zocor)، و
روزوواستاتین (Crestor).
چگونه استاتین ها کار می کنند؟
استاتینها آنزیم HMG-CoA ردوکتاز را مهار می کنند که میزان تولید کلسترول در بدن را کنترل می کند. این داروها با کند کردن تولید کلسترول و افزایش توانایی کبد در از بین بردن کلسترول "بد" (لیپوپروتئین با چگالی کم یا LDL) که قبلاً در خون بوده است میزان کلسترول را از 20٪ به 60٪ کاهش می دهند. استاتین سطح کلسترول LDL را به طور مؤثرتری نسبت به سایر انواع داروها کاهش می دهد. آنها همچنین به میزان متوسط کلسترول "خوب" (لیپوپروتئین با چگالی بالا یا HDL) را افزایش داده و کلسترول و تری گلیسیرید را کاهش می دهند.
نتایج معمولاً پس از چهار تا شش هفته از مصرف استاتین مشاهده می شود. استاتین ها به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته و به طور کلی ثابت شده است که خطر حمله قلبی، سکته مغزی، مرگ و سایر بیماری های عروق کرونر را که با سطح کلسترول خون بالا ارتباط دارد کاهش می دهد.
چه کسی نباید از این استاتین ها استفاده کند؟
اگر در هر یک از موقعیت های زیر قرار دارید نباید از استاتین استفاده کنید:
شما نسبت به استاتین یا مواد تشکیل دهنده آنها حساسیت دارید.
شما باردار هستید یا قصد بارداری دارید.
شما در حال شیر دادن هستید.
شما به بیماری کبدی فعال مبتلا هستید.
شما بیش از حد الکل مصرف می کنید.
شما سابقه میوپاتی (نوعی بیماری عضلانی) دارید.
شما به دلیل رابدومیولیز دچار نارسایی کلیوی هستید.
استفاده: استاتین ها به شکل قرص یا کپسول وارد می شوند و معمولاً همراه وعده عصرانه یا هنگام خواب مصرف می شوند زیرا بدن کلسترول بیشتری در شب نسبت به روز ایجاد می کند.
کودکان: برخی از استاتین ها برای کودکان در سنین 10 تا 17 سال با کلسترول بالا در خانواده هموزیگوت مصرف می شود (دختران در این محدوده سنی از قبل قاعدگی را شروع کرده اند). هنگامی که در ترکیب با رژیم غذایی استفاده می شود استاتین ها، میزان کلسترول، LDL و سطح آپو B را در کودکان مبتلا به هایپرکلسترولمی خانوادگی هموزیگوت کاهش می دهد. اگر یافته های زیر موجود باشد ممکن است استاتین برای درمان در کودکان در نظر گرفته شود:
LDL-C بیشتر یا مساوی با 190 میلی گرم در دسی لیتر است.
LDL-C بزرگتر از یا مساوی 160 میلی گرم در دسی لیتر است و یکی از موارد زیر وجود دارد:
سابقه خانوادگی مثبتی از بیماری های قلبی عروقی زودرس
دو یا چند عامل خطر دیگر بیماریهای قلبی عروقی در اطفال بیمار
استاتین ها: تداخلات و اثرات جانبی
تداخلات دارویی با مواد غذایی: مصرف مقادیر زیادی آب گریپ فروت، بیش از 1 کوارت در روز، باعث کاهش توانایی کبد در متابولیزه شدن برخی استاتین ها، مانند آتورواستاتین، سیمواستاتین یا لوواستاتین می شود. همچنین و احتمالاً مهمتر از آن، استاتین ها و برخی داروهای دیگر می توانند در تعامل باشند و باعث عوارض جانبی جدی شود. در مورد هرگونه داروی نسخه ای و داروی بدون نسخه که بیمار مصرف می کند از جمله موارد زیر به پزشک بگویید:
ویتامین ها
مکمل های گیاهی
داروهای سیستم ایمنی بدن مانند سیکلوسپورین، دارویی که به دنبال پیوند عضو تجویز می شود.
سایر داروهای کلسترول مانند فیبرات یا اسید نیکوتینیک
داروهای ضد عفونت، مانند اریترومایسین، تلیترومایسین، كلاریترومایسین (بایاكسین)، ایتراكونازول (اسپورانوكس) یا كتوكونازول (Nizoral ،Extina ،Xolegel ، Kuric)
وراپامیل (کالان، ورلان، ورلان PM، ایزوپتین، ایزوپتین SR ،Covera-HS)، دیلتیازم (Cardizem ،Dilacor ،Tiazac و چند تا دیگر)، آمیودارون (کوردارون) یا دیوکسین
قرص های ضد بارداری،
داروهای اچ آی وی یا ایدز، مانند ایندیناویر (Crixivan) یا ریتونوویر (نوروایر)
وارفارین (کومادین) (وارفارین ممکن است هنگام تجویز با برخی از استاتین ها، مانند روزواواستاتین، لوواستاتین یا سیمواستاتین، اثرات افزایش یافته ای داشته باشد.
عوارض جانبی: استاتین ها به خوبی تحمل می شوند و عوارض جانبی جدی نادر است.
اگر دچار درد، ضعف عضلانی شدید هستید. استفراغ؛ یا درد معده یا اگر ادرار شما قهوه ای است (نشانه احتمالی شکست عضله)، سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید و مصرف داروی استاتین را متوقف کنید. برای مشکلات احتمالی ماهیچه ممکن است شما به آزمایش خون نیاز داشته باشید. به ندرت، شکستگی گسترده عضله، معروف به رابدومیولیز رخ می دهد معمولاً در افرادی که داروهای دیگری مصرف می کنند که در تجزیه استاتین و در افراد دارای مشکلات پیشرفته کلیه دخالت دارند. این یک فوریت پزشکی است.
برخی افراد تجربه ناراحتی معده، گاز، یبوست و درد شکم یا گرفتگی شکم را می کنند. این علائم معمولاً خفیف تا متوسط است و به طور کلی با تنظیم بدن به دارو از بین می رود. عملکرد کبد معمولاً در بیمارانی که استاتین مصرف می کنند کنترل می شود. گزارش های نادر از نوروپاتی (بی حسی و سوزن سوزن شدن) موثر بر دست، بازو، کف پا و پاها شرح داده شده است.
مهارکننده های تبدیل پروپروتئین کیسین 9 (PCSK9): نمونه ها و استفاده
چند نمونه از مهار کننده های PCSK9 چیست؟
نمونه هایی از مهار کننده های PCSK9 که در ایالات متحده تأیید شده اند عبارتند از:
alirocumab (Praluent)
evolocumab (راپاتا)
مهار کننده های PCSK9 چگونه کار می کنند؟
Alirocumab و evolocumab یک داروی تزریقی هستند که سطح کلسترول خون را کاهش می دهند. آنها عضو یک کلاس جدید از داروهای (PCSK9) هستند. کلسترول در خون تا حد زیادی توسط ذرات بزرگ LDL که توسط سلولهای کبدی از خون خارج می شوند حمل می شود. این ذرات توسط گیرنده های لیپوپروتئین با چگالی کم (LDLR) روی سلولهای کبدی از خون خارج می شوند. PCSK9 پروتئینی روی سلولهای کبدی است که باعث از بین رفتن LDLR می شود. بنابراین، کاهش سطح LDLR توسط PCSK9 باعث افزایش سطح کلسترول LDL در خون می شود.
Alirocumab و evolocumab آنتی بادی هستند به این معنی که آنها پروتئین هایی هستند که به پروتئین دیگری متصل شده و آنها را غیرفعال می کنند. Alirocumab و evolocumab به پروتئین PCSK9 متصل می شوند و از تخریب LDLR جلوگیری می کنند. با مهار PCSK9 ،alirocumab و evolocumab تعداد LDLR های موجود برای از بین بردن کلسترول LDL را افزایش داده و در نتیجه باعث کاهش سطح کلسترول LDL در خون می شود.
چه کسی نباید از این مهار کننده های PCSK9 استفاده کند؟
افراد در صورت مناسب بودن در هر یک از شرایط زیر نباید از مهار کننده های PCSK9 استفاده کنند:
شما نسبت به مهار کننده های PCSK9 یا مواد تشکیل دهنده آنها حساسیت دارید.
استفاده: از مهار کننده های PCSK9 برای درمان بزرگسالان مبتلا به هایپرکلسترول خانوادگی هتروزیگوت (HeFH)، هایپرکلسترولمی خانوادگی هموزیگوس (HoFH) یا بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک بالینی (CVD) که داروهای دیگری برای کاهش کلسترول استفاده می کنند اما نیاز به کاهش کلسترول اضافی دارند استفاده می شود مهارکننده های PCSK9 هر دو هفته یا یک بار در ماه زیر پوست تزریق می شوند.
مهار کننده های PCSK9: تعامل و اثرات جانبی
تداخلات دارویی یا مواد غذایی: هیچ فعل و انفعال داروئی برای مهار کننده های PCSK9 ذکر نشده است.
عوارض جانبی: مهار کننده های PCSK9 به خوبی تحمل می شوند و عوارض جانبی جدی نادر است.
مهارکننده های PCSK9 نباید در افرادی که سابقه واکنش های حساسیت جدی به محصول دارند استفاده شود. واکنش های حساسیت به پوست شامل خارش، بثورات کهیر و واکنش های جدی است که نیاز به بستری شدن در بعضی از بیماران دارد. در صورت بروز علائم یا علائم واکنشهای آلرژیک جدی، مهارکننده های PCSK9 باید قطع شوند.
رایج ترین عوارض جانبی مرتبط با مهار کننده های PCSK9 عبارتند از:
واکنش محل تزریق،
علائم سرماخوردگی، و
علائم آنفلوانزا
عوارض جانبی دیگر شامل:
اسهال،
درد عضلانی،
اسپاسم عضلانی، و
عفونت ادراری (UTI).
مشکلات کبدی نیز در اثر استفاده از مهارکننده های PCSK9 رخ داده است.
عامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی چیست؟
چه نمونه هایی از عامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی در ایالات متحده موجود هستند؟
مثالها عبارتند از:
کلستیرامین (Questran ،Questran Light ،Prevalite ،LoCholest)،
colestipol) Colestid)، و
colesevelam) WelChol).
عامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی چگونه کار می کنند؟
این داروها با اسیدهای صفراوی حاوی کلسترول در روده ها متصل می شوند و سپس در مدفوع از بین می روند. تأثیر معمول فرآورده های اسید صفراوی، کاهش کلسترول LDL در حدود 10٪ -20٪ است. دوزهای اندک از sequestrants می تواند در کاهش کلسترول LDL مفید باشد. ترشح كننده اسیدهای صفراوی برای تقویت كاهش كلسترول گاهی همراه با استاتین تجویز می شوند. وقتی این داروها با هم ترکیب شوند اثرات آنها به هم می رسد تا کلسترول LDL را بیش از 40٪ کاهش دهد. این داروها برای کاهش تری گلیسیرید مؤثر نیستند.
چه کسی نباید از این مایعات اسیدهای صفراوی استفاده کند؟
افرادی که به گیرنده اسیدهای صفراوی حساسیت دارند یا سابقه پزشکی انسداد صفرا را دارند نباید از این عوامل استفاده کنند. بیماران مبتلا به فنیل کتونوری نباید اسیدهای صفراوی حاوی آسپارتام مانند Questran Light را مصرف کنند.
موارد استفاده: پودرهای کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی باید با آب یا آب میوه مخلوط شوند و معمولاً روزانه یک یا دو بار (به ندرت ، سه بار) با وعده های غذایی مصرف می شوند. برای جلوگیری از مشکلات معده و روده باید از قرص ها با مقادیر زیادی مایعات استفاده شود.
تداخلات دارویی یا مواد غذایی: مکمل های اسید صفراوی توانایی بدن را در جذب داروهای بیشماری افزایش می دهند مانند:
وارفارین (کومادین)،
هورمون تیروئید،
آمیودارون،
سولینداک (کلینوریل)،
متوترکسات (روماترکس، Trexall)،
دیگوکسین (لانوکسین)،
glipizide (Glucotrol)،
فنی توئین (دیلانتین)،
imipramine (Tofranil)،
نیاسین (Niacor ،Niaspan ،Slo-Niacin) ،
متیل دوپا،
تتراسایکلین (سومایسین)،
کلوفیبرات (Atromid-S)،
هیدروکورتیزون،
ازتیمایب (Zetia)، یا
پنی سیلین
آنها همچنین جذب ویتامین های محلول در چربی (از جمله ویتامین A و E) را مهار می کنند. بنابراین، بیمارانی که این عوامل را برای مدت طولانی مصرف می کنند ممکن است به مکمل ویتامین نیاز داشته باشند. گیرنده های اسید صفراوی را دو ساعت قبل یا بعد از آنتی اسیدها مصرف کنید زیرا آنتی اسیدها می توانند اثر آنها را کاهش دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بهترین زمان برای مصرف داروهای خود با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
عوارض جانبی: ضایعات اسیدهای صفراوی از دستگاه گوارش جذب نمی شوند و 30 سال تجربه این داروها نشان می دهد که استفاده طولانی مدت از آن بی خطر است. این عوامل ممکن است باعث یبوست، نفخ، حالت تهوع یا گاز شوند.
مهار کننده های جذب کلسترول چیست؟
Ezetimibe (Zetia) یک مهارکننده جذب کلسترول است که معمولاً تجویز می شود.
چگونه ezetimibe کار می کند؟
ازتیمایب در اواخر سال 2002 توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تصویب شد. ازتیمایب به خودی خود با کاهش انتخابی کلسترول، کلسترول LDL را 18 تا 20 درصد کاهش می دهد. به میزان خفیف تری گلیسیرید را کاهش می دهد. ازتیمایب در افرادی که نمی توانند استاتین مصرف کنند یا به عنوان یک داروی اضافی برای افرادی که استاتین مصرف می کنند مفید است اما با افزایش دوز استاتین متوجه عوارض جانبی می شوند. اضافه کردن ازتیمایب به استاتین باعث افزایش اثر کاهندگی کلسترول می شود.
چه کسی نباید از این داروها استفاده کند؟
افرادی که به ازتیمایب (Zetia) حساسیت دارند نباید آن را مصرف کنند.
موارد استفاده: ازتیمایب یک بار در روز، با یا بدون غذا مصرف می شود. برای افزایش اثربخشی اغلب با استاتین ترکیب می شود.
تداخلات دارویی یا مواد غذایی: مواد گیرنده اسیدهای صفراوی به ازتیمایب متصل شده و جذب آن از روده را حدود 50٪ کاهش می دهند. حداقل 2 ساعت قبل یا 4 ساعت بعد از اسیدهای صفراوی از ازتیمایب استفاده کنید. فنوفیبرات (Tricor)، جمفیبروزیل (Lopid) و سیکلوسپورین باعث افزایش سطح خون در ازتیمایب می شوند.
عوارض جانبی: اسهال، درد شکم، درد کمر، درد مفاصل و سینوزیت شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده است. واکنش های حساسیت، از جمله آنژیوادم (تورم پوست و بافت های زیرین سر و گردن که می تواند تهدید کننده زندگی باشد) و بثورات پوستی به ندرت رخ می دهد. حالت تهوع، پانکراتیت، آسیب عضلات (میوپاتی یا راببدیولیز) و هپاتیت نیز گزارش شده است.
عوامل اسید نیکوتین چیست؟
نمونه هایی از اسیدهای نیکوتینیک موجود در ایالات متحده چیست؟
نمونه هایی از داروهای اسید نیکوتین شامل:
نیاسین،
نیاکور، و
Slo-Niacin.
عوامل اسید نیکوتینیک چگونه کار می کنند؟
اسید نیکوتینیک (که به آن نیاسین نیز گفته می شود)، یک ویتامین B محلول در آب، باعث افزایش سطح خون در کلیه لیپوپروتئین ها در هنگام دوزهای بسیار بالاتر از میزان ویتامین می شود. اسید نیکوتینیک کلسترول کل، کلسترول LDL و تری گلیسیرید را کاهش می دهد در حالی که باعث افزایش کلسترول HDL می شود. اسید نیکوتینیک میزان کلسترول LDL را 10٪ تا 20٪ کاهش می دهد تری گلیسیریدها را 20٪ تا 50٪ کاهش می دهد و کلسترول HDL را 15٪ تا 35٪ افزایش می دهد. نیکوتین آمید یک محصول فرعی نیاسین است که پس از تجزیه شدن آن توسط بدن تجزیه می شود. نیکوتین آمید سطح کلسترول را کاهش نمی دهد و نباید به جای اسید نیکوتینیک از آن استفاده شود.
چه کسی نباید از این داروها استفاده کند؟
افرادی که به اسید نیکوتینیک حساسیت ندارند و افرادی که به بیماری کبد، زخم فعال پپتیک یا خونریزی شریانی مبتلا هستند نباید از اسیدهای نیکوتینیک اسید استفاده کنند.
موارد استفاده: با شروع نیاسین، به تدریج دوز افزایش می یابد تا عوارض جانبی به حداقل برسد تا زمانی که دوز مؤثر در کاهش کلسترول حاصل شود.
دو نوع آماده سازی اسید نیکوتینیک وجود دارد: آزاد سازی فوری و انتشار طولانی. فرم آزاد فوری نیاسین ارزان و بسیار گسترده و بدون نسخه در دسترس است اما به دلیل عوارض جانبی احتمالی، نباید برای کاهش کلسترول بدون نظارت توسط پزشک استفاده شود.
نیاسین با انتشار طولانی مدت اغلب بهتر از نیاسین کریستالی تحمل می شود. با این حال، احتمالاً احتمال بروز آسیب کبدی بیشتر است. بنابراین، دوز نیاسین با رهایی طولانی معمولاً به 2 گرم در روز محدود می شود.
تداخلات دارویی یا مواد غذایی: اثرات داروهای فشار خون بالا ممکن است هنگام مصرف نیاسین افزایش یابد. اگر بیمار داروی فشار خون بالا مصرف می کند هنگام عادت کردن رژیم جدید نیاسین، مهم است که سیستم نظارت بر فشار خون را تنظیم کنید.
عوارض جانبی: یک عارضه جانبی شایع و دردناک اسید نیکوتینیک، گرگرفتگی است که حاصل از گشاد شدگی رگ های خونی است. اکثر افراد تحمل نسبت به گرگرفتگی را ایجاد می کنند که بعضی اوقات با مصرف دارو در طول یا بعد از غذا یا با استفاده از آسپرین یا سایر داروهای مشابه که توسط پزشک شما 30 دقیقه قبل از مصرف نیاسین تجویز می شود کاهش می یابد. فرم آزاد شده ممکن است گرگرفتگی کمتری نسبت به سایر اشکال داشته باشد. انواع علائم دستگاه گوارش از جمله تهوع، سوء هاضمه، گاز، استفراغ، اسهال و فعال شدن زخم های گوارشی، با استفاده از اسید نیکوتینیک دیده شده است.
سه عارضه عمده دیگر شامل مشکلات کبدی، نقرس و قند خون بالا (هایپرگلیسمی) است. با افزایش دوز اسید نیکوتنیک، خطر بروز این سه عارضه افزایش می یابد. به دلیل تأثیر در قند خون بیمار، پزشک ممکن است این داروی را برای بیمار تجویز نکند.
فیبراتها چیست؟
مثالهای فیبراتی موجود در ایالات متحده چیست؟
نمونه هایی از فیبرات ها عبارتند از:
gemfibrozil (Lopid)، و
فنوفیبرات (Tricor).
فیبرات ها چگونه کار می کنند؟
فیبرات ها در درجه اول در کاهش تری گلیسیریدها و در میزان کمتری در افزایش سطح کلسترول HDL مؤثر هستند.
چه کسی نباید از فیبرات استفاده کند؟
افرادی که به فیبرات حساسیت دارند یا به بیماری کبد (از جمله سیروز صفراوی یا کیسه صفرا) یا بیماری شدید کلیه مبتلا هستند نباید از این عوامل استفاده کنند.
موارد استفاده: فیبرها معمولاً با وعده های صبحانه و یا عصرانه میل می شوند.
تداخلات دارویی یا مواد غذایی: در صورت ترکیب با استاتین، احتمال افزایش میوپاتی یا رابدیولیز وجود دارد. فیبرها اثر داروهای وارفارین (کومادین) و داروهای دیابتی خوراکی را افزایش می دهند (مانند گلیبورید (میکروناز، دیابتا، گلیناز پرستاب) یا رپاگلینید (پراندین). بنابراین ، نظارت دقیق تری بر زمان خونریزی و قند خون شما لازم خواهد بود. بیمارانی که سیکلوسپورین مصرف می کنند ممکن است سطح دارو کاهش یافته باشد (پزشک شما را تحت نظر دارد و تعیین نیاز به تنظیم دوز را مشخص می کند).
عوارض جانبی: عوارض جانبی رایج فیبرات شامل ناراحتی معده، درد معده، اسهال، سردرد، خستگی، حالت تهوع و استفراغ است. درد عضلانی و درد نیز ایجاد می شود. به ندرت، این علائم مربوط به عضلات با آسیب به عضلات همراه است که مواد شیمیایی را در خون آزاد می کند که می تواند به کلیه آسیب برساند. هنگامی که جمفیبروزیل با استاتین ترکیب می شود آسیب عضلات بیشترین نگرانی را نشان می دهد. تشکیل سنگ کیسه صفرا و جراحی کیسه صفرا در استفاده از فیبرات ارتباط داشته است.
بیشتر بدانید: نشانه های سطح کلسترول بالا در خون
نظرات (1)