کبد چندین آنزیم از جمله آلانین آمینوترانسفراز یا ALT ایجاد می کند. این آنزیم ها به تجزیه پروتئین ها کمک می کنند تا بدن بتواند آنها را هضم کند. علاوه بر کمک به کبد در تجزیه پروتئین ها، ALT به کبد کمک می کند تا عملکردهای اساسی خود را انجام دهد.
برخی از این موارد عبارتند از:
فیلتر سموم از خون
ذخیره مواد مغذی و آهن
صفرا تولید می کند که به هضم غذا کمک می کند
بیشتر ALT کبد که در بدن باقی می ماند. با این حال، هنگامی که کبد آسیب دیده یا ملتهب است ممکن است ALT را وارد جریان خون کند.
وقتی این اتفاق بیفتد سطح ALT در خون بالا می رود. بنابراین، پزشکان از آزمایش خون ALT برای غربالگری بیماری کبدی یا آسیب دیدن آن استفاده می کنند.
آنزیم های کبدی موادی هستند که توسط کبد تولید می شوند و با آزمایش خون قابل اندازه گیری هستند. هر ارتفاع در سطح آنزیم ممکن است نشانه مشکل کبدی باشد و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) دو آنزیم اصلی در چنین تحقیق هستند. هنگامی که به طور مقایسه ای استفاده می شود AST و ALT می توانند به شناسایی سمیت کبد، بیماری کبد یا آسیب کبدی کمک کنند.
نقش های AST و ALT
آمینوترانسفرازها مواد شیمیایی هستند که کبد از آن برای ساختن گلیکوژن استفاده می کند. گلیکوژن شکل ذخیره شده گلوکز، قندی است که بدن از آن برای انرژی استفاده می کند. هر گونه گلوکز که بلافاصله مورد استفاده قرار نمی گیرد به گلیکوژن تبدیل می شود و برای استفاده های بعدی در سلول ها ذخیره می شود. بیشتر آنها در کبد ذخیره می شوند در حالی که باقیمانده در ماهیچه های اسکلتی، سلول های گلیال مغز و سایر اندام ها ذخیره می شوند.
آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) در انواع مختلفی از بافت ها از جمله کبد، مغز، لوزالمعده، قلب، کلیه ها، ریه ها و عضلات اسکلتی یافت می شود. در صورت آسیب دیدن هر یک از این بافت ها AST وارد جریان خون می شود. در حالی که افزایش سطح AST نشانگر آسیب بافتی است و به خودی خود مختص کبد نیست.
مقادیر آزمایشگاهی عادی
AST و ALT در واحد های بین المللی در هر لیتر (IU / L) اندازه گیری می شوند. سطح طبیعی بر اساس شاخص توده بدنی فرد (BMI) و همچنین مقدار مرجع آزمایشگاه فرد متفاوت است. به طور کلی، مقدار مرجع عادی برای بزرگسالان این است:
AST مقدار نرمال: 8 الی 48 IU / L
ALT مقدار نرمال: 7 الی 55 IU / L
سطح بالای مرجع به حد بالایی نرمال (ULN) گفته می شود. این شماره برای تعیین میزان افزایش آنزیم های کبدی شما استفاده می شود.
بالا بودن خفیف معمولاً دو تا سه برابر ULN در نظر گرفته می شود. با برخی بیماری های کبدی، سطح آنزیم می تواند بیش از 50 برابر ULN باشد.
در مقابل، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) در درجه اول در کبد یافت می شود. هر مقدار بالای از ALT نشانه مستقیمی از آسیب کبدی، جزئی یا شدید است. افزایش گاه به گاه ممکن است همراه با عفونت یا بیماری کوتاه مدت باشد. افزایش پایدار، مشکل سازتر است زیرا نشان دهنده بیماری زمینه ای و احتمال بیشتر آسیب کبدی است.
اگر نتیجه ای ALT فردی بیش از حد طبیعی داشته باشد این ممکن است نشانگر آسیب کبدی باشد.
علل افزایش سطح ALT شامل موارد زیر است:
تخریب سلولهای کبدی
عدم جریان خون به کبد
هپاتیت
سیروز یا زخم شدید کبد
دیابت
هموکروماتوز یا تجمع آهن
مونونوکلئوز، عفونتی است که معمولاً توسط ویروس Epstein-Barr ایجاد می شود
تومور در کبد
پانکراتیت
نسبت AST / ALT
اگرچه ممکن است به نظر برسد که یک ALT بالا برای تشخیص بیماری کبد لازم است اما ارتباط آن با AST می تواند سرنخ های ارزشمندی را درمورد اینکه دقیقاً چه اتفاقی می افتد و اینکه آیا این مسئله حاد (بروز ناگهانی و پیشرفت سریع) یا مزمن (سابقه طولانی یا مداوم) ارائه می دهد.
اگر کبد دچار آسیب حاد شود می توانید انتظار بروز یک پیک ناگهانی در ALT را داشته باشید. از طرف دیگر، اگر بیماری کبدی به آرامی در حال پیشرفت باشد آسیب های ناشی از کبد به تدریج بر سایر اعضای بدن نیز تأثیر می گذارد. با آسیب دیدن این اندام ها، AST شروع به افزایش می کند.
این با بیماری هایی نظیر هپاتیت C رخ می دهد که در آنها آسیب کبدی طولانی مدت باعث گسترش علائم مربوط به کلیه ها، مغز، چشم ها، پوست و مفاصل می شود (به این علائم فوق کبدی گفته می شود).
این رابطه آنزیمی را می توان با نسبت AST / ALT به روش تشخیصی توصیف کرد. این محاسبه ای است که سطح AST و ALT را در خون شما مقایسه می کند. بسته به این که چه مقدار و چه میزان مقدار آن بالا رفته است پزشکان غالباً می توانند نشانه ای بسیار قوی از این بیماری بدانند.
آنچه نسبت AST / ALT نشان می دهد
نسبت AST / ALT تا آنجا که الگوی بالا می تواند در مورد وضعیت درگیری موارد زیادی را بیان کند. در میان راهنماهای کلی مورد استفاده برای تشخیص بیماری کبد:
نسبت AST / ALT کمتر از یک (که ALT به طور قابل توجهی بالاتر از AST است) نشان دهنده بیماری کبد چرب غیر الکلی است.
نسبت AST / ALT برابر با یک (که در آن ALT برابر با AST است) نشانگر هپاتیت حاد ویروسی یا سمیت کبدی مرتبط با دارو است.
نسبت AST / ALT بالاتر از یک (جایی که AST بالاتر از ALT است) نشان دهنده سیروز است.
نسبت AST / ALT بالاتر از 2:1 (جایی که AST بیش از دو برابر ALT باشد) نشان دهنده بیماری کبد الکلی است.
با این حال، یک بیماری تنها با الگوی بالا قابل تشخیص نیست. مقدار بالا که چند برابر ULN شرح داده شده است نیز باید ارزیابی شود. فقط وقتی مقدار بالاتر از یک آستانه مشخص است که این نسبت را می توان تشخیصی در نظر گرفت.
در ادامه بخوانید: آزمایش خون کبد (نتایج و محدوده نرمال، کم و زیاد ) | تفسیر تست های عملکرد کبد
چه هنگام این تست ها توصیه می شود
AST و AST بخشی از یک پنل آزمایش های جامع است که به عنوان تست عملکرد کبد (LFT) شناخته می شود. LFT ممکن است سفارش داده شود:
اگر علائم بیماری کبد از جمله زردی، ادرار تیره، حالت تهوع، درد در ربع فوقانی شکم،
مراجعه با درد در شانه راست، خارش شدید، مدفوع کم رنگ، تورم در پاها یا شکم، خونریزی آسان یا کبودی، استفراغ و خستگی دارید.
برای نظارت بر پیشرفت یک بیماری کبدی
برای تعیین اینکه چه موقع باید داروهای خاص شروع شود
برای ارزیابی پاسخ خود به درمان کبد
حتی فراتر از محدوده بیماری کبد، یک LFT می تواند ارزیابی کند که آیا یک داروی (نسخه ای یا بدون نسخه) یا یک داروی گیاهی باعث آسیب کبدی می شود.
مشکلات پزشکی که باعث بالا رفتن سطح ALT می شود عبارتند از:
هپاتیت
بیماری کبد چرب غیر الکلی
سیروز
بیماری سلیاک
اختلالات تیروئید
پره اکلامپسی در زنان باردار یا بلافاصله پس از زایمان
عفونت های خاص، از جمله مونونوکلئوز و سپسیس
بیماری ویلسون
polymyositis
سرطان کبد
برخی از داروهای خاص همچنین می توانند باعث بالا رفتن سطح ALT در خون شوند.
اغلب این میزان قبل از بروز علائم آسیب کبدی بالا می رود و این آزمایش برای افراد در معرض خطر کبد مفید است.
هنگامی که یک پزشک می تواند آسیب کبدی را زود تشخیص دهد ممکن است بتوانند آن را درمان کرده و از آسیب بیشتر جلوگیری کنند.
افراد در معرض آسیب کبدی یا بیماری شامل موارد زیر است:
افراد دارای سابقه خانوادگی از بیماری کبد
افرادی که مبتلا به دیابت هستند
افرادی که اضافه وزن دارند
افرادی که مشروبات الکلی زیادی مصرف می کنند
افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند
پزشکان به طور معمول پانل های کبدی را برای نظارت بر بیماری کبد یا آسیب دیدگی سفارش می دهند. نتایج این آزمایشات می تواند نشان دهد که چقدر برنامه درمانی خوب کار می کند.
اگر آزمایشگاه در محل باشد نتایج را می توان ظرف چند ساعت به دست آورد. در غیر این صورت، پزشک شما معمولاً نتایج را در هرجایی از یک تا سه روز دریافت می کند.
در ادامه بخوانید: رژیم غذایی مناسب برای کبد | کبد چرب - کبد چرب چیست؟ چگونه از شر آن خلاص شوید؟
نظرات (0)