ترامادول مسکنی مانند مواد مخدر است و یکی از قوی ترین مسکن های در دسترس است که برای درمان دردهای نسبتا شدید استفاده می شود این دارو برای کمک به تسکین درد متوسط تا نسبتا شدید استفاده می شود. از نظر شیمیایی شبیه مورفین، کدئین، هیدروکدون و دیگر مواد مخدر است. استفاده طولانی مدت از ترامادول می تواند منجر به علائم ترک شود. شرکت های دارویی در سراسر جهان ترامادول را تولید می کنند برای اولین بار در سال 1977 ترامادول توسط شرکت سازنده داروی GmbH در آلمان معرفی شد.
در سپتامبر 2113 محققان دریافتند که ریشه های درختچه کوسن آفریقایی latifolia Nauclea به طور طبیعی خواص دارویی ترامادول را دارد و مردم محلی به مدت طولانی در درمان درد ناشی از بیماریها اعم از مالاریا مورد استفاده قرار می دادند. در حال حاضر پژوهشگران در حال توسعه یک روش ساده استخراج ترامادول از ریشه این درختچه هستند. این دارو روی مغز فعالیت کرده و احساس بدنی شما را نسبت به درد تغییر می دهد. و مصرف بیش از حد مجاز آن مانند تمام داروهای ضد درد دیگر، دارای عوارضی می باشد. از این دارو در ترک اعتیاد نیز استقاده می شود.
چگونه ترامادول خوراکی را استفاده کنیم؟
از این دارو با نسخه پزشک، در صورت نیاز معمولا هر 4 تا 6 ساعت برای کاهش درد از راه دهان استفاده می شود شما می توانید این دارو را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. اگر حالت تهوع دارید این دارو را با غذا مصرف کنید. دوز دارو بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود. برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک شما ممکن است این دارو را با دوز کم شروع و به تدریج میزان مصرف را افزایش دهد. حداکثر دوز توصیه شده 400 میلی گرم در روز است. اگر شما مسن تر از 75 سال باشید حداکثر دوز توصیه شده 300 میلی گرم در روز است. میزان مصرف خود را افزایش ندهید. و هرگز طولانی تر از آنچه که پزشک شما نسخه کرده است مصرف نکنید. سوء استفاده ازاین دارو و مخدرهای درد می تواند سبب اعتیاد و مصرف بیش از حد سبب مرگ می شود. از قرص طولانی رهش یا طولانی اثر برای دردهای مزمن استفاده می شود.
دوز معمول ترامادول برای درد در بزرگسالان
برای درد خفیف تا متوسط نیاز به شروع سریع اثرات ضد درد نیست
دارو با 25 میلی گرم هر روز صبح و افزایش 25 میلی گرم به عنوان دوز جداگانه هر 3 روز تا به 100 میلی گرم در روز ( 25 میلی گرم 4 بار در روز ) برسد و سپس ممکن است هر 3 روز 50 میلی گرم افزایش یافته است تا به 200 میلی گرم در روز ( 50 میلی گرم 4 بار در روز ) برسد. برای درمان نگهدارنده، می توانید 50 میلی گرم تا 100 میلی گرم ترامادول برای تسکین درد هر 4 تا 6 ساعت مصرف شود و به بیش از 400 میلی گرم در روز تجویز نشود.
برای کنترل درد در حد مزمن متوسط تا شدید در افراد بزرگسال قرص طولانی رهش ( ER ) با دوز اولیه 100 میلی گرم یک بار در روز و در صورت لزوم بسته به تحمل هر پنج روز 100 میلی گرم افزایش تا تسکین درد و بیش از 300 میلی گرم در روز مصرف نشود.
برای بیماران که در آنها شروع سریع اثرات ضد درد مورد نیاز است دوز 50 میلی گرم تا 100 میلی گرم برای تسکین درد هر 4 تا 6 ساعت مورد نیاز است و بیش از 400 میلی گرم در روز تجویز نشود.
بیماران در حال حاضر با ترامادول سریع رهش ( IR ) درمان نشود .
وقتی اولین نشانه های درد رخ دهد داروهای ضد درد را استفاده کنید اگر شما صبر کنید تا درد بدتر شود و مصرف کنید ممکن است این دارو به خوبی موثر نباشد. این دارو به خصوص اگر به طور منظم برای مدت زمان طولانی و در دوزهای بالا مصرف شود اگر به طور ناگهانی استفاده از این دارو متوقف شود ممکن است علائم ترک ( مانند بی قراری، آبریزش چشم، آب ریزش بینی، تهوع، تعریق، درد عضلانی ) رخ دهد. برای جلوگیری از این علائم پزشک شما ممکن است دوز دارو را به تدریج کاهش دهد. در کنار مزایای استفاده ار این دارو، خطر اعتیاد با این دارو وجود دارد.
عوارض جانبی ترامادول خوراکی
عوارض جانبی مانند ( تهوع، استفراغ، یبوست، گیجی، سرگیجه، خواب آلودگی و یا سردرد ) ممکن است بوجود آید. برای جلوگیری از یبوست، یک رژیم غذایی با فیبر کافی، نوشیدن مقدار زیادی آب، ورزش و یک ملین ( مانند یک نوع محرک یا نرم کننده مدفوع ) با نظر پزشک مصرف کنید.
برای کاهش خطر ابتلا به سرگیجه و سبکی سر، در هنگام برخاستن از حالت نشسته یا دراز کشیده به آرامی بلند شوید. اگر علائم نادری مانند ( تغییرات ذهنی یا خلق و خوی ( مانند اضطراب، سردرگمی، توهم )، درد شدید معده و شکم، اشکال در ادرار کردن را داشتید با پزشکتان در میان بگذارید.
اگرعلائمی مانند ( غش، تشنج، تنفس کم عمق و آرام، خواب آلودگی غیر معمول و مشکل بیدار شدن از خواب ) داشتید نیاز فوری به کمک های پزشکی می باشد.
این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم سروتونین یا مسمومیت می شود. اگر شما داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می شود نیز مصرف می کنید خطر سندرم سروتونین افزایش می یابد اگر برخی از علائم ( طپش قلب، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، ( تهوع، استفراغ و اسهال شدید)، کشش عضلات، تب غیر قابل توضیح، اضطراب و بی قراری غیرمعمول ) داشتید نیاز به دریافت کمک پزشکی می باشد.
واکنش های آلرژیک بسیار جدی و نادر به این دارو وجود دارد اگر شما متوجه هر یک از علائم مانند ( راش، خارش و تورم به خصوص در ( صورت، زبان و گلو )، سرگیجه شدید و تنفس مشکل ) شدید نیاز به کمک پزشکی اورژانس می باشد.
مصرف این دارو ممکن است شما را گیج یا کسل کنند از رانندگی، استفاده از ماشین آلات و یا انجام هر گونه فعالیت که نیاز به هوشیاری دارد تا زمانی که شما مطمئن شوید که می توانید این فعالیت ها را با خیال راحت انجام دهید خودداری کنید. از نوشیدنی های الکلی اجتناب کنید. قبل از استفاده از این دارو، در صورت داشتن هر از یک اختلالات مغزی مانند ( ضربه به سر، تومور، تشنج )، مشکلات تنفسی مثل ( آسم، آپنه خواب، بیماری انسدادی مزمن ریوی ( COPD، بیماری های کلیوی، بیماری کبد، اختلالات روانی یا خلق و خوی ( مانند گیجی، افسردگی، افکار خودکشی )، سابقه شخصی یا خانوادگی سوء استفاده منظم از مواد مخدر، الکل، مشکلات معده و روده ( مانند انسداد، یبوست، اسهال به علت عفونت، فلج ایلئوس )، اشکال در ادرار کردن ( به علت بزرگ شدن پروستات )، بیماریهای کیسه صفرا، بیماری های پانکراس ( پانکراتیت( با پزشک خود یا داروساز درمیان بگذارید.
این دارو از شیر مادر عبور می کند و ممکن است به ندرت اثر نامطلوبی بر روی نوزاد داشته باشد اگر کودک شما خواب آلودگی غیر معمول، مشکل تغذیه یا مشکل در تنفس داشت قبل از تغذیه با شیر مادر با پزشک خود مشورت کنید .
برخی از داروهای ضد درد مخلوط با مواد مخدر آگونیست، آنتاگونیست مانند ( pentazocine، نالبوفین، butorphan، آنتاگونیست مواد مخدر مانند ( نالترکسون ) ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد.
از 2 هفته قبل و در طول درمان با این دارو از مصرف مهار کننده های MAO، لینزولید، متیلن بلو، moclobemide، فنلزین rasagiline, procarbazine و داروی ترانیل سیپرومین اجتناب کنید.
اگر این دارو با سایر محصولاتی که ممکن است روی تنفس تاثیر بگذارد یا سبب خواب آلودگی شود مصرف شود ممکن است خطر عوارض جانبی جدی ( مانند تنفس کم عمق و آهسته، خواب آلودگی شدید ) افزایش یابد بنابراین اگر شما در حال مصرف محصولات مانند ( الکل، فرآورده های ضد سرفه و سرما، دارو برای خواب یا اضطراب مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم، شل کننده های عضلانی، ضد درد مخدر مانند ( مرفین ) و داروهای اعصاب و روان ( مانند ریسپریدون، آمی تریپتیلین، ترازودون ) هستید ممکن است دوز داروهای شما نیاز به تغییر داشته باشد لذا با پزشک خود در میان بگذارید.
اگر شما داروهای دیگری مانند ( MDMA و اکستازی )، داروهای ضد افسردگی خاص ( از جمله داروهای SSRIs مانند ( فلوکستین و پاروکستین )، SNRIs مانند ( duloxetine و ونلافاکسین ) که سبب افزایش سروتونین می شود نیز مصرف کنید خطر ابتلا به سندرم سروتونین و مسمومیت را افزایش می دهید.
مطالب مرتبط
نظرات (2)