عدم تحمل لاكتوز شايع ترين عدم تحمل غذايي است كه تا حدود 75٪ از جمعيت جهان را تحت تاثير قرار مي دهد. بر خلاف باور عمومی، عدم تحمل لاکتوز همیشه از دوران کودکی آشکار نیست.
در حقیقت، ممکن است در دوران بزرگسالی آشکار شود هرچند عدم تحمل لاکتوز می تواند به طور موقت، مانند دوره های بارداری، کاهش یابد.
معنای عدم تحمل لاکتوز
لاکتوز یک نوع شکر شیر است. این یک disaccharide ساخته شده از دو monosaccharides (قندهای ساده) به نام گالاکتوز و گلوکز است. به منظور هضم لاکتوز بدن باید آن را از طریق عمل یک آنزیم شناخته شده به نام لاکتاز تجزیه کند. در عدم تحمل لاکتوز، کمبود آنزیم گوارشی لاکتاز وجود دارد. در نتیجه لاکتوز نمی تواند شکسته شود و در روده باقی می ماند که اختلالات را ایجاد می کند.
مهم است بدانیم که عدم تحمل لاکتوز یک وضعیت جدی نیست گرچه ممکن است برخی از افراد علائم شدید داشته باشند. با عدم مصرف شیر و دیگر محصولات لبنی می توان از ناراحتی و ناراحتی ناشی از عدم تحمل لاکتوز جلوگیری کرد. در حالی که شیر حاوی مواد مغذی مهم است خطر کمبود ویتامین یا مواد معدنی با تغذیه مناسب و متعادل وجود ندارد.
علاوه بر این، مکمل های آنزیمی گوارشی همچنین ممکن است علائم عدم تحمل لاکتوز را تسهیل کنند. این کار با هضم لاکتوز انجام می شود به طوری که قندهای ساده تر می توانند در داخل دستگاه گوارش جذب شوند این مکمل ها ممکن است هنگامیکه با مقادیر کمی از لبنیات مصرف شوند سودمند باشد. این نیز به فردی که عدم تحمل لاکتوز دارد کمک نمی کند.
عدم تحمل لاکتوز در مقابل IBS
سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک بیماری جداگانه از عدم تحمل لاکتوز است. IBS یک اختلال عملکردی روده است در حالی که عدم تحمل لاکتوز یک اختلال گوارشی مربوط به غذا است. در IBS، حرکت از طریق دستگاه گوارش ممکن است سریع تر (IBS با اسهال) و یا کندتر (IBS با یبوست) از طبیعی باشد. با این حال، مکانیزم دقیق پشت IBS به طور کامل درک نشده است.
علائم IBS و عدم تحمل لاکتوز تا حد زیادی مشابه هستند. بنابراین این دو شرایط ممکن است گاهی اشتباه شوند. برخی افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) نیز ممکن است عدم تحمل لاکتوز را داشته باشند. بنابراین یک رژیم غذایی بدون لاکتوز ممکن است نشانه های عدم تحمل را کاهش دهد اما این علائم را به طور کامل در IBS حل نمی کند. شرایط را نیز می توان با انجام آزمایشات عدم تحمل لاکتوز تشخیص داد.
چگونه عدم تحمل لاکتوز را بشناسیم؟
عدم تحمل لاکتوز باعث اختلالات گوارشی می شود. برای درک دلیل این اختلالات و علائم مرتبط با آن، مهم است که به اثرات لاکتوز ناشی از زخم در روده نگاه کنید. به طور معمول لاکتوز به مونو سدیم ها هضم می شود و در روده جذب می شود زیرا لاکتوز به شکل ناپایدار آن نمی تواند توسط بدن جذب شود. با این حال، زمانی که در روده باقی می ماند غلظت اسمزی داخل روده تغییر می کند.
این ناراحتی با غلظت اسمزی به این معنی است که آب بیشتری از بدن و روده برداشته می شود. این باعث می شود که روده کوچک گسترش یابد و این حرکت را از طریق روده به سرعت انجام می دهد. جنبش سریع تر باعث تخریب هضم مواد مغذی دیگر می شود. علاوه بر این، مواد مغذی بیقرار توسط باکتری در روده بزرگ مصرف می شود که مقادیر بیشتری از گاز هیدروژن را از حالت طبیعی آزاد می کند.
تمام این تغییرات پس از آن علائم و نشانه های زیر را به وجود می آورد. این علائم معمولاً در عرض 30 دقیقه تا دو ساعت بعد از مصرف شیر و لبنیات ایجاد می شود. مهم است که توجه داشته باشید که بسیاری از افراد با تحمل لاکتوز می توانند مقدار کمی لاکتوز را تحمل کنند. در این موارد ممکن است علائم وجود نداشته باشد و مقدار زیادی از لبنیات مصرف شود.
تهوع و استفراغ
هر گونه سوزش بالای روده می تواند منجر به تهوع شود. اختلالات عدم تحمل لاکتوز در روده کوچک از وقتی که باید هضم لاکتوز را انجام دهد شروع می شود. سیگنال های تورم روده کوچک به مغز منتقل می شود. این سیگنال مراکز استفراغ را تحریک می کنند و بدن تلاش می کند تا ماده تحریک کننده را از طریق استفراغ اخراج کند. با این حال، استفراغ همیشه با حالت تهوع در عدم تحمل لاکتوز رخ نمی دهد. فقط بعضی از افراد به دلیل عدم تحمل لاکتوز استفراغ می کنند.
اسهال
اسهال علامتی رایج از عدم تحمل لاکتوز است. شدت اسهال اغلب به مقدار لبنیاتی که مصرف می شود و میزان لاکتوز هضم نشده بستگی دارد. مدفوع شل و ابکی اغلب در برخی از افراد با اسهال انفجاری تجربه می شود. معمولاً اسهال طول می کشد تا زمانی که لاکتوز خارج شود و غلظت اسمزی داخل روده به حالت عادی برسد. گاهی اسهال تنها علامت عدم تحمل به لاکتوز است.
کرامپ های شکمی
گرفتگی شکمی یکی دیگر از نشانه های رایج است. این گرفتگی های عضلانی ناشی از عضلات دیواره روده ای است که به شدت درگیر می شوند. این با گسترش روده با آب و گاز رخ می دهد. کشش باعث می شود که ماهیچه های دیواره روده ای با افزایش حرکت از طریق روده ها به آن پاسخ دهند. عبور مدفوع می تواند موقتاً کرامپ های شکمی را کاهش دهد تا زمانی که مقدار آب و گاز در روده به حالت طبیعی برسد.
پف کردن
پف کردن یک احساس پرشده شکمی است. این احساس با نفوذ آب و الکترولیت ها به روده ایجاد می شود که موجب روده کوچک باد کرده می گردد. و همراه با علائم دیگر، اغلب به کاهش اشتها کمک می کند. گاهی اوقات در استفراغ التهاب نیز از بین رفته است. همانطور که با سایر علائم، نفخ ممکن است به میزان قابل توجهی با عبور مدفوع کاهش یابد.
نفخ شکم
افزایش تولید گاز در روده بزرگ موجب اختلال بیش از حد (نفخ شکم) می شود. این به خاطر گاز هیدروژن اضافی است که توسط باکتری های کولون تولید می شود که مواد مغذی بیشتری برای مصرف دارند. اگر چه در ابتدا لاکتوز حالت طبیعی حرکت از طریق روده را سریعتر می کند همچنین هضم و جذب مواد مغذی دیگر را مختل می کند. به طور خلاصه این باعث افزایش حجم مواد مغذی برای باکتری های کولون می شود که به این ترتیب باعث تولید گاز اضافه به عنوان یک محصول جانبی متابولیک می شود.
کم آبی بدن
از دست دادن آب بدن نشانه عدم تحمل لاکتوز نیست. این یک عارضه است که ممکن است سبب اسهال و استفراغ ناشی از کمبود مایع و الکترولیت شود. با این حال، در اکثر موارد اسهال ناشی از عدم تحمل لاکتوز معمولا با شدت یا طولانی نیست که منجر به کم آبی شود و با هیدراتاسیون مناسب می توان از آن جلوگیری کرد. خستگی، افزایش تشنگی، خشکی دهان، چشم و پوست، سرگیجه، سردرد و خروجی کم ادرار، برخی از علائم و نشانه های کم آبی بدن است.
مقاله های مرتبط
نظرات (0)